कोरोना कहरसँग लड्दै अमेरिकामा नेपाली नर्स

A+ A A-

‘अहिले काममा नगए हुन्न ?’

‘पढेकी छेस्, अरु काम पाइहाल्छेस् नि !’

आमाबाले फोनबाट अञ्जु खरेललाई बारम्बार यसै भन्नुहुन्छ ।

‘आज कति बिरामी आए ? कस्ता बिरामी आए ? तिमीलाई ठीक त छ नि !’

नफर्किएसम्म घरबाट श्रीमानको म्यासेज र फोनका घण्टी बजिरहन्छ ।

१ महिना भयो हरेक दिन अञ्जुले यिनै प्रश्न खेप्नुपरेको छ । कारण– कोरोना भाइरस (कोभिड १९) ।

उनी पेसाले नर्स । उनलाई भन्दा बढी चिन्ता परिवारलाई ।

जब समाचारमा कोरोनाका कारण यतिको मृत्यु र यति संक्रमित भन्ने समाचार आउँछ, झन डर र त्रासले परिवारको शरीर ढक्क फुल्न थाल्छ । बारम्बार अञ्जुको फोनमा घण्टी बजिरहन्छ । त्योभन्दा पनि बढी परिवारको मनमा डरको घण्टी बजिरहन्छ ।

कोरोना भाइरसले विश्वलाई नै त्रसित बनाएको छ । याे महामारीबाट शक्ति राष्ट्र अमेरिका पनि अछुतो रहेन । दिन प्रतिदिन कोरोना संक्रमितको संख्या बढ्दो छ । न्यूओर्क शहरमा जसरी कोरोना फैलिएको छ, त्यसको अनुपातमा टेक्सासमा कमै छ ।

यद्यपि जोखिम भने उत्तिकै छ । अमेरिकाको टेक्सासमा नर्स प्राक्टिसनरको रूपमा अञ्जु कार्यरत छन् । बिरामी पुग्ने पहिलाे ठाउँमै उनी पर्छिन् । परिवारलाई डर र त्रास लाग्नु पनि स्वाभाविकै हो ।
तर, अञ्जु भने आफ्नो पेसा छोड्ने पक्षमा छैनन् ।

आफ्नो कामप्रति उनी गर्व गर्छिन् ।

नयाँ वर्षको अन्तिम दिन । यदि कोरोना भाइरस नभएको हुन्थ्यो भने विश्वको कुना कन्दरामा रहेका नेपाली नयाँ वर्षको इभ बनाइरहेका हुने थिए । कोरोनाका कारण नयाँ वर्ष खल्लो बन्यो । सामाजिक सञ्जालमा मात्र सीमित रहन पुग्यो । नेपाली समयअनुसार रातको ९ बजे हामीसँग टेक्सासबाट जोडिएकी थिइन् अञ्जु ।

न कुनै डर, न कुनै त्रास । बीचबीचमा उनको हाँसोले खुसी र उनको मुहारमा आभा छचल्किएको प्रतीत हुन्थ्यो ।

श्रीमान्, छोराछोरी र ससुराबासँग उनी घरमै थिइन् । आज भने उनको मोबाइलमा फोन र म्यासेजका घण्टी कम बज्नेछन्, कारण उनको आज बिदा ।

‘कस्तो छ अहिले अमेरिकामा ?’

सामान्य । समाचारमा जे आएको छ । त्यस्तो पनि होइन । फेरि जोखिम, डर त्रास पनि नभएको होइन । यसको औषधि अहिलेलाई आफैँ हो । आफू पनि जोगिने अरुलाई पनि जोगाउने ।

डिप्लोम्याटिक उत्तर थियो अञ्जुको ।

‘अनि डर र त्रास ?’

पेसा नै यही रोजेपछि डराउनु त भएन नि ! कसैले न कसैले त गर्नै पर्थ्याे । जो मैले गर्ने अवसर पाएको छु । यस्तो संकटको समयमा पनि आफूले सेवा गर्न पाउनु त राम्रो होइन र ?

वाउ ! आत्मविश्वासली अञ्जु ।

उनको डर र त्रासलाई आत्मविश्वासले जितिरहेको छ ।

‘परिवारको चिन्ता लाग्दैन ?’

केही बेर मौनता साधिन् । मेरो काम हो मैले गर्नैपर्छ । काम छोड्ने त कुरै भएन । तर, परिवारको चिन्ता भने लाग्छ । ८५ वर्षको ससुराबासँगै हुनुहुन्छ । साना छोराछोरी पनि छन् । यदि म सँगै कोरोना आएर परिवारलाई सर्ने त होइन ?

परिवारको कुरा गर्दा उनी मलिन हुन्छिन् ।

अमेरिकामा कतै लकडाउन छ । कतै छैन । विद्यालय विश्वविद्यालयको पढाइ अनलाइनबाट हुन्छ । अत्यावश्यक कामबाहेक मान्छे बाहिर कमै निस्कन्छन् । सबैले डिस्टेन्स मेन्टेन र कोरोनाबाट जोगिन सावधानी अपनाएकै छन् । तर, ज्वरो आयो, रुघा खोकी लाग्यो भने मान्छे क्लिनिक पुगिहाल्छन् । कतिलाई त कोरोना फोबिया नै भएको छ । सामान्य अवस्थामा पनि कोरोनाको आशंकामा क्लिनिक अस्पताल पुग्छन् ।

यसको सामना अञ्जुले पनि गर्नैपर्छ । कोरोना भाइरस भएका व्यक्तिसँग उनलाई त्यति डर लाग्दैन । कोरोना भएका बिरामी आए ढुक्क हुन्छ । पहिले नै पीपीई लगाएर प्रिपेयर गरिन्छ । तर, हातखुट्टा भाँचिएका वा अन्य बिरामी आए भने तिनलाई पनि कोरोना संक्रमण हुन सक्छ र उनीहरूबाट आफूलाई सर्ने हो कि भन्ने चिन्ता हुन्छ ।
तर, अञ्जु पहिले नै सावधानी अपनाउँछिन् ।

‘जोगिन कसरी उपचार गर्ने त ?’

ज्वरो आयो, खोकी लाग्यो भनेर आउने बिरामी धेरै हुन्छन् । तर सबैलाई कोरोनाको टेस्ट गरिँदैन । ४ तलाको क्लिनिक छ । उनी तेस्रो तल्लामा हुन्छिन् । बाहिर नै पहिले बिरामीको तापक्रम नापिन्छ । उसको तापक्रम कति छ ? त्यो हेरेर माथि पठाउने हो वा बाहिर राखेर काउन्सिलिङ वा उपचार गर्ने हो, डिसिजन हुन्छ ।

ज्वरो देखियो भने बिरामीलाई ब्याक टु दि कार पठाइन्छ । फोनबाट नै बिरामीको हिस्ट्री लिइन्छ । ज्वरो के के कारणले आएको हो ? खोकी कस्तो छ ? कोरोनाको लक्षणसँग मिलेमा उसलाई घरमै उपचार गरिन्छ । आवश्यक औषधि घरमै पुर्‍याइन्छ ।

गाह्रो भएमा मात्र क्लिनिक, इमर्जेन्सी वा अस्पतालमा बिरामीलाई पठाइन्छ । नत्र घरमै उसको उपचार हुन्छ । नियमित फोनबाट नै डाक्टर नर्सले जानकारी लिन्छन् । यदि फ्ल्लू भएको शंका भएमा क्लिनिकको पार्कमा भेट्ने । त्यहीँबाट औषधि दिएर घर पठाउने ।

अञ्जु नियमित बिरामीसँग फोन सम्पर्कमा हुन्छिन् ।

‘अनि कोरोना पोजेटिभ देखिएमा ?’

उनको क्लिनिकमा पनि कोरोनाका बिरामी आउँछन् । उनले उपचार पनि गरेकी छिन् । यस्तो वारमा पनि कोरोनासँग भाग्नु त भएन । तर सकेसम्म घरमै बस्ने हो । अस्पताल आउने होइन । अस्पताल क्लिनिकमा आयो भने नलागेकालाई पनि लाग्छ । झन् धेरै फैलिन्छ । हस्पिटलको इमर्जेन्सीमा जाने पनि हुन्छन् ।

‘अस्पतालमा कसरी हुन्छ उपचार ?’

हस्पिटलमा ट्रियाजबाट उपचार सुरु हुन्छ । कोरोना हो भन्ने भयो भने इमर्जेन्सीबाट घर फिर्ता पठाइन्छ । आईसीयू र भेन्टिलेटरमा राख्नुपर्ने बिरामीलाई मात्र राखिन्छ । अरुलाई घरमै पठाइन्छ ।

‘अमेरिकामा रहेका नेपालीको अवस्था ?’

विशेष पढ्न गएका नेपाली विद्यार्थी समस्यामा परेका छन् । समस्यामा परेका नेपालीको उद्धार र आवश्यक सहयोगका लागि दूतावास, संघसंस्था पनि लागेका छन् । उनी पनि सोसाइटी अफ अमेरिकन नेप्लिज नर्समा आवद्ध छन् ।

नेपालीको उपचारमा पनि उनी खटिन्छिन् । डाक्टरबराबरको मान्यता उनले पाएकाे हुनाले उनी बिदाको दिन नेपालीको जाँच गर्छिन् ।

अमेरिकामा रहेका नेपालीले उनलाई फोन गर्छन् ।

‘यस्तो छ सिम्टम्स, कतै कोरोना त होइन ?’

उनी फोनबाट काउन्सिलिङ र उपचार दुवै गर्छिन् । केही नेपालीलाई कोरोना संक्रमण पनि भएको छ । कति ठीक पनि भएका छन् ।

उनले नै उपचार गरेका कोरोना बिरामी ठीक पनि भएका छन् । बारम्बार फोनबाट काउन्सिलिङ र औषधि पाठाएका बिरामीमा पछि नेगेटिभ देखिएको छ । आफूले उपचार गरेका बीरामी ठीक हुन्छन् ।

त्यो बेला अञ्जु खुसी हुन्छिन् ।

‘नेपालले छिट्टै नै लकडाउन गरेर सावधानी अपनाएको छ । यसको न औषधि नै पत्ता लागेको छ । त्यसैले आफू पनि बच्ने र अरुलाई पनि बचाउने हो भने घरमै बसौँ । अत्यावाश्यक कामबाहेक बाहिर नहिँडौँ । दूरी कायम गरौँ,’ उनी सबैलाई सुझाउँछिन् ।

याे पनि..

टेकुका चिकित्सक जसले परिवार बिर्सेर कोरोना आशंकित मात्रै हेरिरहे

डाक्टर-नर्सका व्यथा : परिवारको दबाब र जिम्मेवारीक‍ो तनाव

कोरोना जित्न यस्ता छन् मनोविद् डा. गंगा पाठकका सुझाव

कोरोना जोखिम : ७४ लाख बालबालिकालाई कसरी जोगाउने ?

कोरोना संक्रमितको उपचार फोन र भिडियो कलबाट

अस्पतालले थाल्याे फोनबाटै काेराेनाकाे उपचार

धार्चुलामा अलपत्र नेपाली भन्छन् : कुहिएरै मर्ने भयाैँ

सरकार ! घर जान दिने कि सडकमै मरौँ ?

कोरोना कहर : ३ दिन हिँडेर घर पुगेपछि ...

प्रकाशित मिति: सोमबार, वैशाख १, २०७७ २०:४५