Shilapatra Media Network Pvt. Ltd.Shilapatra Media Network Pvt. Ltd.Shilapatra Media Network Pvt. Ltd.
The NextThe Next
PrabhuPrabhu
छविलाल पाठक
छविलाल पाठक
अनि म साम्यवादको सुन्दर सपनामा हराएँ कला साहित्य
अनि म साम्यवादको सुन्दर सपनामा हराएँ मैले कमरेड अरविन्दले लेखेको चिट्ठी झोलाबाट निकालेर दिएँ । उनले चिट्ठी पढे अनि मतिर दाहिने हात बढाए, मैले पनि दाहिले हात नै तेर्स्याएँ । दुवैका हातहरू एकआपसमा कस्सिए । अनि, दुई जनाका ती हातहरू मुट्ठी परे र आ–आफ्ना टाउकोमाथि गए ।२२ भदौ, २०८१16 min read
हाम्रो रगत: तिनको खान्की ब्लग
हाम्रो रगत: तिनको खान्की जुम्रा हाम्रो शरीरका स्थायी बासिन्दा थिए । टाउकामा कालो कपालसँग मिल्नेगरी काला जुम्रा र शरीरमा सेतो भोटो, लगौटीसँग मिल्नेगरी सेता जुम्रा ।१२ साउन, २०८१6 min read
घोडाभन्दा पनि छिटो दगुर्ने साइकलकला साहित्य
घोडाभन्दा पनि छिटो दगुर्ने साइकल२९ असार, २०८१13 min read
फलाँटेब्लग
फलाँटेतगारोको पारितिर धमिलो–धमिलो कुकुरजस्तो जनावर देखियो । यो कीरै हो भन्ने लाग्यो । मैले कीरो कहिल्यै देखेको थिइनँ । पल्तिरका दाइले 'कीरो त काटिकुटी बिरालोजस्तै हुन्च, जिउ मात्रै कुकुरभन्दा ठूलो हुन्च' भनेको सम्झेँ ।२३ असार, २०८१15 min read
अनि सरले दाइतिर फर्केर भने- भाइलाई यस्तो लुगामा स्कुल नपठाउनुहोलाब्लग
अनि सरले दाइतिर फर्केर भने- भाइलाई यस्तो लुगामा स्कुल नपठाउनुहोलाभोलिपल्ट बिहानै उठेर दाइले टुप्पी समातेर आफूले दाह्री काट्ने पत्तीले मेरो कपाल खौरिन थाल्नुभयो । बाक्लो कपाल थियो, हल्का दुखिरहेको थियो ।१ असार, २०८१21 min read
अमेरिका पत्ता लगाउने क्रिस्टोफर कोलम्बसका बारेमा तपाईंलाई कति थाहा छ ?विश्व
अमेरिका पत्ता लगाउने क्रिस्टोफर कोलम्बसका बारेमा तपाईंलाई कति थाहा छ ?विस्तृत अध्ययन गरिसकेपछि यसपटकको योजना प्रस्ताव स्पेनका राजारानीबाट स्वीकृत भयो । कोलम्बसको जिन्दगीको सपना पूरा हुने भयो । खुसीले गद्‌गद् भए । नाचे । उफ्रिए । साथीहरूसँग खुसी साटे ।२२ वैशाख, २०८१16 min read
थाइल्यान्डको रामायण- रामाकियनकला साहित्य
थाइल्यान्डको रामायण- रामाकियनराजाराम प्रथमले बैंककमा विशाल थाई दरबार निर्माण गर्न लगाए, जसभित्र वाट फ्रा काएव (चम्किलो बुद्ध मन्दिर) नामको सर्वाधिक प्रसिद्ध बुद्ध मन्दिर पनि निर्माण गरियो । र, त्यो मन्दिरका भित्ताहरूमा रामाकियनका कथाहरू लयबद्ध रूपमा उल्लेख भएका १७८ वटा भित्तेचित्रहरू पेन्टिङ गरिएको छ । अहिले पनि ती भित्तेचित्रहरू पर्यटकहरूको मुख्य आकर्षणको वस्तु भएको छ ।३ चैत, २०८०7 min read
बैंकककी ठुल्दिदीब्लग
बैंकककी ठुल्दिदी'ठुल्दिदी झर्को नमान्नुहोस् है ! मलाई तपाईंसित कुरा गर्न मन लाग्यो ।' उमेरले मभन्दा जेठी नै थिइन् । मैले दिदीलाई सोधेँ, 'नेपाल कुन ठाउँबाट हो दिदी तपाईं ?' 'हामी नेपालबाट होइन, बर्माबाट आएको हो भाइ । हाम्रा पुर्खाहरू नेपालबाट उहिल्लै बर्मा आएका हुन् अरे ।'२७ माघ, २०८०8 min read
हाम्रो लुतो उनीहरूले लैजाने, उनीहरूको लुतो हाम्ले ल्याउनेब्लग
हाम्रो लुतो उनीहरूले लैजाने, उनीहरूको लुतो हाम्ले ल्याउनेआँगनमा उभिएर पल्तिरतिर हेरेँ । कान्छाबा र दाइहरूले पनि हामीले जस्तै गरे । अगुल्टो तलतिर हुर्‍याए र 'लुतो जति लैजा है दमेकी ठेट्ना' भने । साइँलाबाकहाँ पनि त्यस्तै ।६ साउन, २०८०8 min read
दुई हातले घन समातेर बेस्करी ठटाए ती दाइलेब्लग
दुई हातले घन समातेर बेस्करी ठटाए ती दाइलेती ध्वाँसे दाइले सन्नासाले समाएर आँसी र बञ्चरो यताउता चलाइरहन्थे । एकछिनपछि आगाको भुहुरोजस्तै भएको आँसी चिम्टाले समातेर बाहिर निकालेर फलामको ठेउकोमा राखे ।१६ असार, २०८०14 min read
आमाले भनेको, मैले सुनेकोब्लग
आमाले भनेको, मैले सुनेकोमगर्नीले घोप्टो मुन्टो लगाइन्, अलिकति लाज मान्दै माइला बातिर हेरिन् र भनिन्, 'माइला, म ट राटी सुटिको पुनि छैन का ! आचल निड पुनि नाम्ररी लाउडैन ।'९ असार, २०८०14 min read
बटौलीमा मट्टीतेल टिनका टिन, मयालुलाई सम्झिन्छु दिनका दिनब्लग
बटौलीमा मट्टीतेल टिनका टिन, मयालुलाई सम्झिन्छु दिनका दिनहिँड्दाहिँड्दै एउटा भत्केको पुरानो चौतारोतर्फ औँला तेर्स्याउँदै माइल्दाइले भन्नुभयो– यो ‘जितगढी हो कान्छा ! उइले नेपाली सिपाई र अंग्रेजी सिपाईको यही थलोमा लडाइँ भइत्तो अरे ।२७ फागुन, २०७९12 min read
अनि तुहियाे लडिया किन्ने रहरकला साहित्य
अनि तुहियाे लडिया किन्ने रहरआफ्नो घरमा पनि लडिया हुने भयो भनेर दिनभरि मनमनै दंग परिरहेँ म । लौराले गोरुलाई ‘ठ्याक..ठ्याक..’, ‘त..त..ओ..ओ...।’१० कात्तिक, २०७९14 min read
आँधीखोला बाइस ठाम तर्नुहोलाब्लग
आँधीखोला बाइस ठाम तर्नुहोलाकार्कीनेटाबाट सबैतिर छर्लङ्गै देखिँदोरहेछ । मलाई सबै अनौठो लागिरहेको थियो । बोल्ने कुरा पनि थिएन, बोल्ने जाँगर पनि थिएन । छक्क परेर हेरिरहेँ । सुनिरहेँ ।२२ असोज, २०७९15 min read
त्यो डरलाग्दो मोदीबेनीब्लग
त्यो डरलाग्दो मोदीबेनी८ असोज, २०७९16 min read
पानीकटेरीदेखि सेमलारसम्मपर्यटन
पानीकटेरीदेखि सेमलारसम्मआमाले धोएर सुकिलो पारिदिएको कोराको भोटो र कोराकै टोपीमा सजिएर उभिएको छु म । चरप्पै सामानले भरिएको डोको आँगनको छेउमा अड्याएर राखिएको छ । ‘कान्ता दाइ’ भन्दै सानो भाइले मेरो भोटाको फुर्को छोडेको छैन । सधैँका लागि घर छाडेर जाँदैछु भन्ने मलाई थाहा थियो१८ भदौ, २०७९35 min read