सीता कामी हत्याकाण्ड पछ्याउँदा पत्ता लागे– बलात्कार, डकैतीका अनेकौँ घटना

A+ A A-

(शिलापत्रको यो रिपोर्टिङमा हामीले पीडित बालिकाप्रति संवदनशील बन्दै उनको नाम परिवर्तन गरेका छौँ । अरू सञ्चारमाध्यमलाई पनि नाम परिवर्तन गरेर पीडितको गोपनीयता राखिदिन आग्रह गर्न चाहन्छौँ । – सं)

खिकाला गाउँ र घटनास्थल सिधा वारीपारी छन् । बीचमा एक ठूलो खोला बगिरहेको छ । खिकालाबासी केहीका गोरुभैँसी बाँध्ने गोठ (छाना) पारी कोरेली भन्ने ठाउँमा छन् । ६० जति घरधुरी रहेको खिकालानजिक अरू साना ठूला गाउँ छन् ।

मष्टा गाउँपालिका- २ खिकालाकी बालिकाको हत्या प्रकरणको फलोअपका लागि शिलापत्रको टिम घटनास्थलमै पुग्यो । असोज ६ गते बुधबार साँझ सीता कामी (नाम परिवर्तित) को मष्टा २ को सिम मन्दिर (माडु) मा बलात्कारपछि हत्या गरिएको अवस्थामा शंकास्पद अवस्थामा शव भेटिएको थियो ।

घटनास्थल एक सल्लाघारी वनभित्रको मन्दिरमा छ । कोरेली गाउँमा खिकालाबासीका घरछाना छन् । बालिकालाई कोरेली जाने बाटोमा खोल्सो परेको स्थानबाट उठाएर मन्दिरभित्र लिएर गएको देखिन्छ । बालिकाले बोकेको डोको नाम्लो बीच बाटोमा फ्याँकिएको छ ।

बालिकाले बोकेको डोको-नाम्लो

खिकालाबासीको सिम मन्दिर (माडु) मा लगेर बालिकालाई बलात्कार गर्दै त्यहाँभित्र रहेका मन्दिर निर्माणका सामग्री र दारकाठ चिर्ने सामग्रीले हिर्काएर मारेको घटनास्थलको चित्रले बताउँछ । मन्दिरभित्र बालिकाले धेरै फुत्किन खोजेको तर हत्याराले उनलाई कुटपिट गर्दै थकाएको देखिन्छ । मन्दिर वरिपरि ठूलो जंगल छ । मन्दिरकै छेउमा खोला छ ।

दलित समुदायको बाहुल्य रहेको खिकालामा बोहरा, बुढा, कामी, ओखेडालगायतका थरका स्थानीय बस्दछन् । भिरालो बस्ती खेती किसानी र वैदेशिक रोजगारीमा निर्भर छ । कमजोर आर्थिक स्थिति, अशिक्षाका कारण रोजगारीका लागि दलित युवा भारत जाने गर्छन् । गाउँमा त उही महिला र केटाकेटी न बस्ने हुन् ।

दलित बालिका हत्याको खबर थाहा पाएपछि हामीले घटनालाई गहिराईमा पछ्याउने निधो गरेका थियौँ । शुक्रबार गाउँ पुग्दा दिउँसोको २ बजेको थियो । हत्या भएकी बालिकाको समुदायमा हामी पुग्दा गाउँलेहरू आ-आफ्नै घर आँगनमा गुपचुप बसिरहेका थिए । गाउँ शोकमग्न थियो । अनि एक किसिमको सन्त्रास फैलिएको थियो ।

मन्दिरभित्र भेटिएका सामग्री

मृतक बालिका सीताकी फूपू लक्ष्मी कुमारी हाम्रा सामू आइन् । उनको अनुहार भदैको शोकले गलेको थियो ।

‘हामी फूपू भतिजी पालो–पालो गोठ जाने गरेका थियौँ । त्यसदिन वेलुका ४ बजे भतिजीलाई घाँससहितको डोको थमाएर गोठ तर्फ पठाएका थियौँ । खोला तरेर पारीको उकालो जानसम्म बज्यैले नानीलाई हेरिरहेकी थिइन्,' उनले भनिन्,- 'त्यसभन्दा माथि सल्लाघारी जङ्गल भएकाले हाम्रो नजर पर्न सकेन ।'

उनले थपिन्, 'नानी गोठभन्दा तल जंगलको बीच भागमा रहेको मन्दिर सामुन्ने बाटोमा पुग्दा उनलाई कसैले उठाएर मन्दिर तर्फ लगेछ । डोको, नाम्लो र हँसिया परपट्टिको खोलामा फालिदिएछ । मन्दिरभित्र लगेर कुटपिट गर्दै बलात्कारसमेत गरी हत्या गरेछ कुन पापीले ।’

त्यसपछि हामी अलि पर केही दलित समुदायकै महिलाहरूको भीडमा पुग्यौँ । उनीहरू गुपचुप थिए । हामीले घटनाबारे सोध्दा धेरै खुल्न मानेनन् । लाग्थ्यो, उनीहरू कसैद्वारा निर्देशित कुराहरू पालना गरिहेका थिए । छोरीबहिनी गुमाउँदा को पो व्याकुल हुँदैन र । तर, उनीहरू त्रस्त थिए । हत्याराको अनुमान भए पनि प्रश्नमा अनुत्तरित देखिन्थे ।

स्थानीय सुना दमाइले भनिन्, ‘जेलमा राखेर मात्रै दोषीलाई कारबाही पुग्दैन । दोषीलाई त्योभन्दा कडा कानुन व्यवस्था गरेर सजाय हुनैपर्छ । नत्र अब हामी नारीहरू घर बाहिर निस्कनै डराउने अवस्था आयो ।’

को होला त त्यो दोषी ?

सदरमुकाम चैनपुरबाट उत्तरतर्फ रहेको मष्टा गाउँपालिका डुङ्ग्री पुल तर्नासाथ सुरु हुन्छ । मष्टा गाउँपालिका सुरुभएदेखि हामीले घटनाबारे धेरै मष्टाबासी स्थानीयका कुरा बुझ्न खोज्यौं । सबैले पक्राउ परेका राजेन्द्र बोहरामाथि नै किटेर हत्याको आरोप लगाउँछन् ।

गान्जी, धुरिल, घट्टाल, पानीपाटा, रौलाभुँवाका स्थानीयहरू आक्रोशित छन् । उनीहरू पक्राउ परेका राजेन्द्र बोहरा नै घटनाको दोषी भएको ठहर्‍याउँछन् । यसअघि पनि बलात्कार, चोरी डकैती झैझगडामा बोहरा संलग्न रहेको उनीहरूको आरोप छ ।

घटनास्थल

पक्राउ परेका बोहराका आमाबुबा के भन्छन् ?

‘घडी हाम्रा हातमा थिएन, वेलुका ५ बजेतिर हो जस्तो लाग्छ मेरो छोरो राजेन्द्र गोठालो गएर घर फर्किएको हो । त्यसपछि बाहिर निस्किएकै छैन ।,’ लक्षुदेवी बोहराले भनिन्,‘मेरो छोरालाई लिन प्रहरी बिहान ३ बजे बाहिर आएर धम्काउन थाले । हामी दुई सासु बुहारी मात्रै राती घरमा थियौं । डर लागेर प्रहरीलाई घरभित्र छिर्न दिएनौं ।

छोरा छ भनेर किन भन्नुभएन त भन्ने प्रश्नमा उनले छोरा घरभित्र कोठामा सुतेको थियो भनेनौं भनेर जवाफ दिइन् ।

मैले प्रश्न गरेँ, ‘पिसाब गर्ने भाँडो कोठामै थियो रे ? बाहिर झ्याल नजिक सुतेको तपाईँका छोरा भित्र कोठा गएर किन लुके ? कोठाको ढोका बाहिरबाट चुकुल कसले किन लगाए ?’

उनले अक्मकिँदै जवाफ दिइन्, -

‘खोइ बुहारीले लगाइ दिएकी होला मैले त थाहा पाइनँ । पिसाब गर्ने भाँडा त सधै राख्छ त्यसले । झ्यालमा सुतेकी मैले देखेकी हुँ कतिखेर कोठा गयो हामीले थाहा पाएनौं । बिहान भएपछि मात्रै हामीले छोरालाई पक्रन दिएका हौं । मेरो घर पुलिसले धेरै खानतलास गर्‍यो मलाई ठिक लागेन ।’

पक्राउ परेका राजेन्द्र बोहराका बुबा बिरबहादुर पनि आफ्नो छोरा घर बाहिर नगएको जिकिर गर्छन् । उनी भन्छन्, ‘मैले एउटा काठ ल्याउनलाई खोलामा ४ बजे पठाएको र उसले काठ लिएर आएपछि घर बाहिर नै निस्केन । खोलासम्म पुगेको मेरो छोरो कसरी त्यो मन्दिर (घटनास्थल) पुग्यो होला म त विश्वास गर्दिनँ ।’

तर राजेन्द्रका बुबाआमाको कुरामा शंका गर्ने आधार धेरै देखिन्छन् । उनीहरू दुबै जना खोलासम्म गएको कुरा स्वीकार गर्छन् तर घटनास्थलसम्म नपुगेको भनेर ठोकुवा गर्छन् । यता स्थानीय र प्रहरीका कुरालाई तुलना गर्ने हो भने बोहरा नै दोषी हुन् भन्ने प्रशस्त आधार भेटिन्छन् ।

प्रहरी राजेन्द्र घरमा लुकेको र लुकाइएको, अनि आफूहरूलाई घरभित्र पस्न नदिएको बताउँछ । प्रहरीका अनुसार राजेन्द्र घरभित्र कोठामा खटिया लुकेको अवस्थामा फेला परेका थिए । उनको अनुहार पसिनै पसिना भएको थियो ।

स्थानीयहरू पनि राजेन्द्र खोलाबाट ५ बजेपछि नै घर आएको बताउँछन् । यता राजेन्द्रका आमा हाम्रा हातमा घडी थिएन भन्ने कुराले केही शंका उत्पन्न गराउँछ । उनीहरू एकातिर खोलातिर गएकै हो तर ५ बजेपछि घर बाहिर निस्केन भन्छन् । यसले केही बलियो प्रमाण देखिएको छ ।

एक बालिकाको बयान, प्रहरीको खोजी

मृतक बालिकाकी एक जना साथीले घटनाबारे शिलापत्रलाई जानकारी दिएकी छन् । आफू मकैबारीमा काम गरिरहेका बेला हत्या राजेन्द्र सीतालाई पछ्याउँदै खोला पारीसम्म गएको देखेको बताएकी छन् ।

यता प्रहरीले पनि घटनाको बलियो प्रमाण जुटाइसकेको बताएको छ । बझाङ प्रहरी प्रमुख डिएसपी रुपक खड्का भन्छन्, ‘पक्राउ परेका व्यक्तिका केही प्रमाण हामीले जुटाइसकेका छौं । यसअघि पनि ती व्यक्तिले धेरै घटना घटाएका रहेछन् । एक जना गाउँकै किसोरीलाई पनि जबरजस्ती गर्न खोजेको खुलासा भएको छ । गाउँका महिलाहरूलाई तर्साउने ती व्यक्तिको आचरण रहेछ ।’

‘बालिकाको बलात्कारपछि नै हत्या भएको पुष्टि भइसकेको छ । अझैं हामी अनुसन्धानमै छौं । पक्राउ परेका व्यक्तिले मुख खोलेका छैनन् । यसले गर्दा केही असहज भएको छ ।,’ प्रहरी नायब उपरिक्षक रुपक खड्काले भने ।

समातिएका राजेन्द्र १८ का युवक हुन् । उनी अहिले कक्षा ७ मा पढिरहेका छन् । गाउँ मात्रै होइन वडाभरका स्थानीय विभिन्न आरोपमा मुछ्दै आएका छन् । बोहराले गाउँमा धेरैको पसल र घरभित्र पसेर चोरेको स्थानीयको आरोप छ ।

खिकालाकै अर्जुन बोहराले घरभित्र छिरेर आफ्नी भाइबुहारीको तिलहरी चोरेको आरोप लगाए । उनका अनुसार राजेन्द्रले नै चोरेको खुलेपछि फिर्ता समेत गराइएको थियो । दलित समुदायका महिलाले राजेन्द्रले गाउँका सबै घरमा तोडफोड गरेर चोरी गरेको आरोप लगाएका छन् ।

यति मात्रै होइन ती व्यक्तिले चैतदेखि जेठसम्ममात्रै १६ घरमा चोरी गरेको स्थानीयको आरोप छ । राजेन्द्र गाउँमा कसैसँग नबस्ने र एक्लै बस्ने गरेको स्थानीय बताउँछन् । गाउँका वृद्धवृद्धा र बालिका बालिकाले सामाजिक सुरक्षा भत्ता बुझेको थाहा पाएमा राजेन्द्रले घरमा चोरी गर्ने गरेको स्थानीयको भनाई छ । यस्तै कतिपय महिलाहरूको कानमा ठूला मुन्द्रा देखेमा ‘तेरो गहना लुट्छु, अनि कान काटेर फ्याँकिदिन्छु’ भन्नेजस्ता धम्की दिनेगर्थे ।

यसअघि पनि राजेन्द्रले एक दलितकै युवतीमाथि जबरजस्ती गर्न खोजेको आरोप छ । एक महिना अगाडी गाउँ तलको खोलामा धुलो पिस्न गएकी एक युवतीलाई कानका मुन्द्रा दिने भए देउ नत्र मारेर खोलामा फालिदिन्छु भन्दै जबरजस्ति गर्न खोजेको पिडित किशोरीका दाइ भाउजुले बताएका छन् । किशोरीले उक्त कुरा प्रहरीसमक्ष एक वयानमा पनि बताएकी छन् । प्रहरीका अनुसार, त्यस बेला त्यो घटना ससाना भाइबहिनी हुन् भइहाल्छ भन्दै बोहराका परिवारले पिडित परिवारलाई ५०० रुपैंया दिएर मिलाइएको रहेछ । उक्त कुरा पिडित पक्षले प्रहरीलाई बयानमा भनिसकेको छ ।

दुई वर्ष अगाडी अहिलेको घटनास्थलतिरै ५०० मिटर पर एक बालक मृत भेटिएका थिए । ती बालकको पनि शिर र घाँटीमा चोटपटक लागेको स्थानीय डबल बुढाले बताए । ती बालकको पनि एक कानको सुनको मुन्द्रा गायब थियो । यस घटनालाई गाउँलेहरूले गाउँमै मिलाएका थिए । यस घटना दोषीको खोजी नभएको मृतक बालकका बुबाले बताएका छन् ।

उनले मृत अवस्था भेटिएको र लडेर मरेको हो कि भनेर सिधै छोराको शव गाडिएको बताए । यस घटनामा पनि राजेन्द्र बोहरालाई जोडिएको छ । ‘त्यो केटालाई मैले मारेको हुँ । यदि तिमीहरूले यो कुरा बाहिर भन्यौ भने तिमीहरूलाई पनि मारिदिन्छु’ भन्ने धम्की आफूहरूलाई दिने गरेको दुई बालबालिकाले प्रहरी समक्ष बयान दिएका छन् ।

स्थलगत रिपोर्टिङका क्रममा राजेन्द्रको विगतका थुप्रै घटनाहरू पल्टाइसकेपछि अब प्रश्न उठ्छ, यतिका अक्षम्य अपराधहरू गर्दा पनि किन गाउँसमाजले उनलाई उन्मुक्ति दिइरह्यो ? किन यसको कानुनी उपचार खोजिएन ?

शिलापत्रले यो र यावत् प्रश्नहरूबारे थप खोजबिन जारी राख्ने छ ।