‘सिरिन्ज आक्रमण’ले मनोवैज्ञानिक त्रास

A+ A A-

सीतापाइलाकी सीता महर्जन (नाम परिर्वन) स्कुटीमा धोबीघाटतर्फ जाँदै थिइन् । कलंकीमा एक महिलाले लिफ्ट मागिन् । स्कुटर रोकिन् । चढाएर गन्तव्यमा पुर्‍याइन् । खुसी हुँदै ती महिलाले महर्जनको कुममा धाप मारिन् ।

‘थ्यांकस्’ भन्दै आफ्नो बाटो लागिन् । उनी जब कार्यालय पुगिन् तब, बाटोमा लिफ्ट लिएकी महिलाले धाप मारेको ठाउँमा अनायसै दुखेको महसुस गरिन् । सञ्चार माध्यम ‘सिरिन्ज आक्रमण’ ले रंगिएका थिए ।

अब उनलाई पनि लाग्न थाल्यो, ‘धाप मार्ने महिलाले सिरिन्ज आक्रमण त गरिनन् ?’ बेचैन ह्वात्तै बढ्यो । कुम दुखेको महसुस अझ ज्यादा भयो । आत्तिएकी उनी टेकुस्थित शुक्रराज ट्रपिकल अस्पताल पुगिन् । अहिले उनी एचआइभीको ‘एन्डी टोड’ लिइरहेकी छिन् ।

नयाँ बानेश्वरकी विमला श्रेष्ठ (नाम परिवर्तन) एनएसी (नेपाल एयरलाइन्स कर्पोरेसन) अघिबाट टेम्पु चढिन् । उनीसँगै थिए एक अपरिचित युवक । टेम्पु गन्तव्यतर्फ बढ्दै थियो । चालकले अचानक ब्रेक दबाए ।

टेम्पुभित्रका यात्रु एकआपसमा ठोक्किन पुगे । गन्तव्यमा पुगेपछि विमला टेम्पुबाट झरिन् । सरासर घर लागिन् । केही बेरपछि टेम्पुमा युवा ठोक्किएको शरीरतर्फको भाग दुखेको महसुस गरिन् । उनलाई पनि लाग्न थाल्यो, ‘टेम्पुमा ठोक्किएका ती युवाले कतै सिरिन्ज आक्रमण त गरेन ?’ मनमा बेचैन बढ्यो । शरीर अझ दुखेझैँ भयो । हुर्रिंदै उनी टेकुस्थित शुक्रराज ट्रपिकल अस्पताल पुगिन् । अहिले उनी पनि एचआइभीको ‘एन्डी टोड’ लिइरहेकी छिन् ।