३८ वर्षदेखि शरीरभरि मासुका डल्ला, उपचार कसले गर्ला

A+ A A-

‘दैवको देन होस् वा मेरो कर्मको फल । जे छ, त्यो त छँदै छ तर म जस्तो पीडा अरु कसैले भोग्न नपरोस् भन्ने भगवानसँग कामना गर्छु,’ महोत्तरीको गौशाला नगरपालिका–१ का धनेश्वर महताले हालैको भेटमा सुरुमै गुनासो पोखे, ‘यो निको नहुने रोगको भुमरीमा अथाह दुःख र कष्टसाथ जीवन जिउने अठोट गरिसकेको छु ।’

शरीरभरी मासुका डल्ला पलाएका छन् । यही विषयमा उनीबारे धेरै समाचार लेखिए । थुप्रैले समाचार पढेर सहानुभूति पनि देखाए । उपचार गर्न कसिने पनि निस्किए । तर, उनको स्वास्थ्य अवस्था भने ज्यूँका त्यूँ छ ।

शरीरको प्रायः सबै भागमा मासु पलाएको छ । आफूलाई हेर्दा र हिँडडुल गर्दा आफैंलाई दिक्क लाग्छ उनलाई । भन्छन्, ‘मलाई देखेर अरुले फर्कीफर्की कुरा काट्दै हिँड्छन् ।‘,

चिकित्सकले उपचारका लागि निकै खर्च लाग्ने बताउँछन् । तर, उपचारका लागि उनीसँग रकम छैन ।त्यसैले उनी बच्चादेखि नै सुरु भएको रोग पाल्न विवश छन् ।

‘साथीहरु मलाई देखेर परपर भागेको र घिन मानेको सहनै सकिनँ, स्कुल जानै छाडें,’ धनेश्वर भन्छन्, ‘सँगै पढेका साथी अहिले कहाँ–कहाँ पुगिसके म भने शरीरभरि मासुका डल्ला पालेर असह्य पीडाबीच धर्तीमा संघर्ष गरिरहेको छु ।’

बाल्यकाल र अहिलेको रुवाइमा फरक यत्ति छ, पहिले सानो छँदा बुबाआमासँग रुन्थे, अहिले रुन छाडेर सोच्ने गर्छन् । ३६ वर्षका धनेश्वरको पीडा साटासाट गर्ने र दुखेसो पोख्नुबाहेक अरु कुनै विकल्प छैन ।

‘मेरो पीडा बुझ्ने यो संसारमा भगवान् त छैनन्,‘ उनी भन्छन्, ‘बुबा बित्नुभो । आमा, जहान छोराछोरी र भाइको साथ र सहयोगले बाँचिरहको छु ।’

पिठिउँको ठूलो डल्लो त म अडेस लाग्दा र सुत्दा पेलिएर फुट्छ । कहिलेकाहीँ रगत समेत आउँछ तर सहेरै बस्नुपर्ने बाध्यता छ ।

उनको शरीरमा जन्मँदै औंलामा एउटा मात्र गिर्खा थियो । उनी झन्डै १ वर्षको हुँदा घरपरिवारले त्यो गिर्खा लौवा (हजाम) बाट काट्न लगाए । ‘तर दिनदिनै शरीरभरि मासुको डल्ला पलाउन थाल्यो,’ आमा रामवतीदेवी महतो भन्छिन् ।

धनेश्वर महतोलाई घरवरिपरि तथा टोल छिमेकका प्रायः सबैले माया गर्छन् । स्थानीयले माया, स्नेह तथा सहयोगले अहिलेसम्म पीडा बिर्सेर खेतबारीमा काम गर्छन् ।

‘ज्यानभरि फोकैफोका छ, सानोतिनो कामबाहेक अरु केही गर्न सक्दैनन् । गरूंगाे वस्तु बोक्न–उठाउन पनि सक्दैनन् तर के गर्नु श्रीमान् हो । माया त आखिर लाग्छ नै,‘ धनेश्वरकी श्रीमती तिलादेवी महतोले भनिन्, ‘ठीक होस् भन्ने चाहना कसको हुँदैन र । त्यो पनि श्रीमानको अवस्था हेरेर मलाई बढी पीडा हुन्छ । हजारौं हजार खर्च भसक्यो तर अलिकति पनि ठीक भएन ।’