बुद्धनगरमा तीन युवाले बनाएको रेल स्टेशन (भिडियोसहित)

A+ A A-

लकडाउन खुलेर काठमाडौं फर्किएपछि दिपक पौडेलले आफ्ना साथीहरू सुदन बन्जाडे र जनक क्षेत्रीलाई भेट्न फोन गरे । लामो समयपछि भेट भएका उनीहरू भृकुटी मण्डपमा चियाको चुस्कि लिँदै एक–अर्काको हालखबर बुझे । साथीसँग कुराकानी सुदनले लकडाउनपछि जागिर छोडेर नयाँ काम गर्ने सोच बनाएको बताए ।

‘केही आफ्नै काम गर्ने उनीहरूको सोच रहेछ । म पनि त्यस्तै सोचमा थिए । हाम्रो सोच मिलेपछि त्यही भेटमा सँगै काम गर्ने तय गर्‍यौं,’ उनले भने । तीनै जनालाई रेस्टुरेन्टमा रुची भएकाले के काम गर्ने भन्ने तय गर्न समय लागेन । साउन १३ देखि नै सुरु भयो रेल स्टेशन ।

रेल स्टेशन गुड्ने रेलको स्टेशन होइन । त्यहाँ त नमुना रेलको तीन वटा डब्बामा बसेर रेलको आनन्द लिँदै विभिन्न प्रकारको खाना स्वाद लिन पाइन्छ । उनीहरूको यो रेस्टुरेन्टमा सामान्य रेस्टुरेन्टमा पाइने परिकारसहित धेरै जसो रेलमा खाइने पकौडा, बिर्यानी, समोसा, कटिङ चिया लगायतका खानेकुरा पनि पाइन्छ ।

खाना खान सजिलो होस् भनेर रेलको प्रत्येक डिब्बाको बीचमा टेबुल र दुई छेउमा बेन्च राखिएको छ । 'अरु रेस्टुरेन्टमा पाइने परिकार त पाइन्छ नै । तर रेलमा बसेर खाएको अनुभव लिन भारतका रेलहरूमा पाइने परिकार राखेका छौं । त्यस्तै हामीले आफ्नै केही परिकार पनि तयार पारेका छौं,’ उनले भने ।

उक्त रेस्टुरेन्टमा प्रांगणको खुला ठाउँमा बस्ने व्यवस्था छ भने माथिल्लो तल्लामा बसेर यूएन पार्कको हरियालीको आनन्द लिँदै खाने व्यवस्था पनि छ । रेस्टुरेन्टलाई अरु भन्दा भिन्न बनाउन उनीहरूले निगालोको कलात्मक स्तम्भ पनि बनाएका छन् । त्यस्तै त्यहाँका लाइटहरू पनि निकै कलात्मक ढंगले सजाइएको छ ।

‘यहाँ भएका धेरैजसो कुरा हाम्रै डिजाइन हो । निगालोको स्तम्भ देखि रेलको नमुना हामी आफै बसेर बनाउन लगाएका हौ,’ दिपकले भने । उनीहरूको यो सहकार्य र रेल स्टेसनको जन्म हुन लकडाउनको ठूलो भूमिका रहेको दिपक सम्झन्छन् ।

उनीहरूको भेट र व्यवसाय सुरु हुनुको संयोग पनि कम्ति चाख लाग्दो छैन । दिपकसँग उनका साथीहरू सुदन बन्जाडे र जनक क्षेत्रीको भेट नभएको झण्डै सात वर्ष भइसकेको थियो । अर्घाखाँचीको सन्धीखर्क एउटै गाउँमा हुर्किएका उनीहरू आ–आफ्नो जीवनमा व्यस्त थिए ।

‘साथीहरू मार्केटिङको काम गर्नुहुँदो रहेछ । मैले कतार, मलेसिया, दुबई, दक्षिण कोरिया गरेर १०/१२ वर्ष विदेशमै बिताएँ,’ दिपकले आफ्नाो बारे बताउँदै भने 'म कुनैपनि देशमा लामो समय टिक्नै नसक्ने ।’उनी एउटा देश जान्थे, चित्त नबुझेर नेपाल फर्कन्थे । नेपालमै केही सुरु गर्थे, त्यो पनि विभिन्न कारणले सफल हुन्थेन । नेपालमा अवसर नदेखेपछि उनी फेरि विदेश नै हानिन्थे ।

‘खासमा मेरो रुची के हो ? आफैंले पत्ता लगाउन नसकेको रहेछु,’ उनले भने । पछिल्लो समय उनी दक्षिण कोरियामा थिए । उनी कोरियाबाट फर्किएको केही समयमै नेपाल एक जनालाई कोभिड देखिएर देशभर लकडाउन सुरु भयो । उनले लकडाउनमा काम केही नभएपछि बुटवलमा बस्नु भन्दा आफ्नो जन्मथलो अर्घाखाँची नै जाने सोच बनाए ।

‘त्यो बेलामा सडकमा नाम ठेगाना इन्ट्री गर्ने सिस्टम थियो । इन्ट्री गर्ने ठाउँमा सुदनसँग भेट भयो,’ उनले भने । एकछिन कुराकानी गरेर उनीहरूले आ–आफ्नो बाटो तताए । त्यो बेलामा कोभिडको त्रास सहरमा भन्दा धेरै गाउँमा थियो । कोही घरबाट ननिस्कने हुँदा गाउँमा उनीहरूको भेट हुन सकेन ।

गाउँमा हुदा एक डेढ महिना त रमाइलै भयो, त्यसपछि भने दिपक दिन बिताउन गाह्रो हुन थाल्यो । ‘त्यसपछि म विभिन्न आइडिया सोच्दै थिए । डेढ महिनापछि जनक र सुदनलाई भेटेपछि सँगै काम गर्ने निर्णय भयो,’ उनले भने । भृकुटीमण्डपको त्यो चिया भेटपछि रेस्टुरेन्ट खोल्ने तय त भयो, तर उनीहरूलाई मुख्य चुनौती जग्गाको थियो ।

सुदन र जनक यूएन पार्क आसपासको क्षेत्रसँग राम्रै परिचित थिए । उनीहरू कोरिडोर आसपासका फस्टाएका नयाँ व्यवसायलाई राम्रोसँग नियालेका कारणले त्यही व्यवसाय गर्ने विचार गरे । यूएन पार्कको विपरीत दिशा बुद्धनगरमा खाली जग्गा पनि टन्नै भेटियो । तर जग्गा धनी कसरी खोज्ने ?

लामो समयको प्रयासपछि उनीहरूले जग्गाधनी पत्ता लगाए र १० वर्षको सम्झौता गरे ।

रेस्टुरेन्टमा रेल राख्ने सोच उनीहरूले पहिल्यै बनाएका भने होइनन् । ‘हामी रेस्टुरेन्टमा केही नयाँ गर्नुपर्छ भन्ने सोचमा थियौं । जग्गा जस्तो पाइन्छ त्यस्तै केही कुरा बनाउनु पर्छ भन्ने सल्लाह गरेका थियौं । लाम्चो जग्गा पाहिएकोले रेल राखेका हौ,’ दिपकले भने ।

अहिले उनीहरू ग्राहकको प्रतिक्रिया लिइरहेका छन् । जुन कुराको डिमान्ड धेरै हुन्छ, त्यही अनुसार तयार पारिएकाले अबको एक सातामा मेन्यू फाइनल हुने दिपकले जानकारी दिए । अहिले ग्राहकबाट आएको प्रतिक्रियाबाट आफूहरू उत्साहित भएको उनले बताए ।

‘फलानो नेताले रेल ल्याउँछु भन्थे, तपाईंहरूले नै ल्याइदिनु भएछ । नेपालमै रेल चढ्न पाइयो’ जस्ता प्रतिक्रिया आउने गरेको उनले बताए । रेलको डब्बा भिड हुदा ग्राहकले रेल चढ्न नपाएको र रेलको टिकट कता काट्ने भन्दै मजाक गरेकोमा समेत उनी दंग छन् ।

‘यहाँ आउने धेरैजसो ग्राहक सुरुमा त फोटो खिच्ने र टिकटक बनाउनमै व्यस्त हुनुहुन्छ । त्यसो हुँदा खानेकुरा पर्खदा उहाँहरूको समय पनि चाँडै कट्छ,’ दिपकले भने । उनीहरूको अबको योजना परिकार राम्रो दिने हो । यसलाई स्थापित गराएपछि मात्र अरु कुरा सोच्ने दिपकले बताए ।

‘रेल हेर्न एक पटक हाम्रो रेस्टुरेन्ट आएपनि परिकार राम्रो भएन भने अर्को पटक त्यो ग्राहक फर्कदैन । त्यसैले हाम्रो अबको उद्देश्य ग्राहकलाई राम्रो सेवा दिएर उहाँहरूको मन जित्ने हो,’दिपकले भने ।