ओ सरकार, आज पनि म एक्लै हिँड्दा आमा डराउनुपरेको छ

A+ A A-

आज शनिबार । अरु बार अनलाइन क्लासले गर्दा बिहान छिट्टै उठ्नुपर्ने भएकाले शनिबार नै भए पनि आज छिट्टै आँखा खुल्याे । आँखा खुले पनि ओछ्यान छोड्नै मन लागेन । राति सुत्दा माेबाइल चार्जमा राखेर सुतेकी थिएँ । बिहान आँखा खुलेपछि यस्सो मोबाइल अन गरेर फेसबुकमा लग इन मात्र के गरेकी थिएँ, एउटा समाचार आएको रहेछ– बालिका बलात्कृत भनेर । त्यो समाचार पढेँ । अनि मनमनै साेचेँ–ममीलाई पो सुनाउनुपर्‍यो । तर, अल्छी लाग्याे उठ्न । अरु साथीहरूकाे च्याट ग्रुपमा पनि त्यही समाचार आएको रहेछ ।

अब ममीलाई सुनाउँछु भनेेर ओछ्यानबाट उठेँ । किचेनमा काम गर्दै गर्नुभएकी ममीलाई किचेनमै पुगेर त्यो समाचारका बारेमा सबै सुनाएँ । समाचार सुनेेर ममीले गहभरि आँसु पार्नुभयो । अनि भन्नुभयो, 'अब लकडाउन पनि खुल्ने कुुरा छ । तेराे पनि पढाइ हाेला ।' ममीको कुरा सुनेर मलाई अचम्म लाग्याे र साेधेँ, 'हुन्छ त । अब खुलेपछि जान्छु ।

ममीले आँखाभरि आँसु पारेर फेरि भन्न थाल्नुभयो, 'तँ पनि हामीभन्दा टाढा बस्छेस् । काम भन्दै कतितिर हिँड्छेस् । डर लाग्न थालेको छ मलाई ।'

म ममीकाे कुरालाई हावामा उडाइरहेकी थिएँ । फेरि लगत्तै अर्को नयाँ समाचार आयाे, जहाँ भनिएको थियो– ससुराबाटै बुहारी पटकपटक यौनशाेषणमा । उक्त समाचारमा 'एक चिम्टी सिन्दुर र एउटा धागो धरोकाे भरमा आफ्नो जन्म दिने बाउआमालाई छाेडेेर श्रीमान्‌काे आमाबाबुलाई आफ्नै आमाबाबु मानेर बसेकी बुहारी बाबुसरहकाे ससुराबाटै पटकपटक यौनशाेषण र महिला हिंसामा परी मृत्युकाे मुखमा पुगेको' उल्लेख थियो ।

यो खबर पढेर सुनाउँदा आङै जिरिङ्ग भयाे । ममी पनि 'अब त तँ पनि ठूली भइस्, दिन प्रतिदिन बिहे गर्ने बेला हुन लाग्याे, आफ्नो प्राणभन्दा बढी माया गरेर हुर्काएकाे' भन्दै रुन थाल्नुभयाे । म नि:शब्द भएँ । गरिब परिवारकी छाेरी, भाेलि ममाथि केही भयाे भने भन्ने कुराहरू दिमागमा आउन थाले । फेरि आफूले आफैँलाई सम्हालेँ– त्यस्ताे केही हुँदैन भनेर । र, फेरि कोठामा गएर सुतेँ ।

काेठाभित्रै आएर ममीले भन्नुभयो, 'कि तँ परीक्षा दिएर घरमै बस्छेस् त ? उता पढाइमा जाँदा पनि तेेराे बिहानकाे फाेनदेखि राति 'ममी म सुतेँ' नभनेसम्म मेराे मन शान्त हुँदैन । के गर्नु, हुर्किएकी छाेरी, जे नि हुन सक्छ ।'

ममीको कुराले एकछिन त म केही बाेल्नै सकिनँ । अनि ममीलाई सम्झाउँदै भनेँ, 'ममी, किन चिन्ता लिनुहुन्छ ? तपाईंले मलाई संस्कार सिकाउनुभयो । घरकाे काम गर्न सिकाउनुभयो । याे समाजसँग लड्न सक्ने बनाउनुभयो । अब म ठूली भइसकेँ । अब म आफ्नो सुरक्षा आफैँ गर्न सक्ने भाकी छु । अब त मेलै बाेक्ने झाेलामा मेकअप बक्स हाेइन आमा, त्यस्ता पापी जङ्गली भेडासँग लड्न चक्कु हुनेछ ।'

मैले फेरि ममीलाई भनेँ, 'थाहा छ ममी, महिला नै राष्ट्रपति भएको यो देशमा महिलाहरू नै असुरक्षित छन् । समाजका सबै छाेरी–बुहारी सुरक्षित छैनन् । तर पनि हिम्मत हार्दिनँ ममी । हजारौँ महिलाहरूले निर्मलाको नियती भोगेको म हेर्न सक्दिनँ । म परिवर्तन गर्छु आमा ।'

म भन्दै गएँ, 'सरकार आफ्नै पारामा सत्ताव्यञ्जनमा मस्त उग्राइरहेको छ । कहिले श्रीमान्‌बाट, कहिले बाबुसरहको ससुराबाट त कहिले दाइ–भाइबाटै यौनशाेषणमा परेका छन् दिदीबहिनी । कानुन भनेको सबैका लागि समान हुनुपर्छ । सुरक्षा ग्यारेन्टी सबैका लागि हुनुपर्छ । पैसा हुनेका लागि मात्र हाेइन हाम्राे कानुन । आमा, एक दिन म पनि त्याे ठाउँमा पुगेर छाेरीबुहारीकाे सुरक्षा खातिर काम गर्ने छु । बालबालिकालाई बालमैत्री वातावरण र महिला किशोरीहरू सुरक्षित भएर हिँड्न सक्ने वातावरण बनाउने खटिने छु ।'

ममी मेरो कुरा सुनेर हेर्‍याहेर्‍यै हुनुभयो, म नेताले भाषण दिएजसरी बाेल्दै गएँ, 'युवाहरूले साहुकाे ऋण तिर्न आफ्नो रगत पसिना बेच्न बाहिरिनुपरेको छ । उनीहरूलाई आफ्नै देशमा बसेर स्वरोजगार बन्न केही गर्ने वातावरण तयार गर्छु । उनीहरूलाई हरदम साथ दिन्छु । महिनावारी हुँदा टाढा गएर बस्नुपर्ने र महिलालाई गुणस्तरीय सेनिटरी प्याड, महिनावारी हुँदा प्रयोग गर्ने कपजस्ता कुरामा चेतना फैलाउँछु । साथै, महिला शिक्षाका लागि उचित व्यवस्था गर्नेछु । म त्यस ठाउँमा पुगेको दिनबाट नेपालले नयाँ मुहार फेर्नेछ । हजारौँ आमाले छोरी जन्माएकोमा गर्व गर्ने वातावरण बनाउँछु । आमा पिर नगर्नुस्, केही हुँदैन मलाई ।'

आमालाई सम्झाएर म फेरि सुतेँ ।

प्रकाशित मिति: आइतबार, जेठ ३०, २०७८ ०८:०८