त्यो पर्दैन

A+ A A-

१. म
१. म

२. मुलुक र जनताप्रति बफादार रही
२. मुलुक र जनताप्रति बफादार रही

३. आजैबाट एक नयाँ चलन चलाउँछु
३. आजैबाट एक नयाँ चलन चलाउँछु

४. मलाई म जनताले बनाएका हुन् । ‘शपथ’ पनि जनतासामु लिन्छु । म ‘पथ’ पनि जनताले देखाएकोमा हिँड्छु ।

५. मैले यस्तो महामारीको बीचमा पनि हतार लगाएर धरहरा बनाएँ । तलाको संख्या थपेर २२ बनाएँ । धरहराको शिर अग्लो भएसँगै सारा नेपालीको शिर अग्लो भएको छ ।

५. मैले यस्तो महामारीको बीचमा पनि हतार लगाएर २२ तलाको धरहरा बनाएँ । धरहराको शिर अग्लो भएसँगै सारा नेपालीको शिर अग्लो भएको छ ।

६. मैले यस्तो महामारीको बीचमा हतारहतार गरेर अक्सिजन प्लान्ट बनाइनँ । पुग्दोगरी हस्पिटलको उचाइ या चौडाइ बढाइनँ । पुग्दोजति बेडको संख्या थपिनँ । र, महामारीले मर्नेहरूको लासको थुप्रो पार्ने हो भने २२ तलाभन्दा अग्लो भएको छ ।
६. त्यो पर्दैन ।

७. कोरोना यसरी बढ्नुमा जनताको लापर्बाहीको पनि मुख्य भूमिका छ । महामारीको बीचमै जनता दर्जनौँ र सैयौँमा भेला भइदिनाले यस्तो हुन गयो ।
७. कोरोना यसरी बढ्नुमा जनताको लापर्बाहीको पनि मुख्य भूमिका छ । महामारीको बीचमै जनता दर्जनौँ र सयौँमा भेला भइदिनाले यस्तो हुन गयो ।

८. महामारीको बीचमै म आफैँले हजारौँ जनता भेला गरेर साथीहरूको खिल्ली उडाउँदै भाषण गर्दै हिँडे । शक्ति प्रदर्शन गर्दै हिँडे । मेरा विरोधीहरूले पनि हजारौँ जनतालाई भेला गराएर शक्ति प्रदर्शन गरे । हामी नेताले त जति भाषण गर्‍यौँ, बचेर गर्‍यौँ । बचेर शक्ति देखायौँ । तर, जो हाम्रो शक्ति बनेर देखिन आएका थिए, तिनीहरूमध्ये कत्त चाहिँ अब कहिल्यै नदेखिने शक्ति भएर सक्किए ।
८. त्यो पर्दैन ।

९. मैले यसैबीच यति धेरै बाटोहरू बनाएँ । पिचबाटो । त्योचाहिँ कसैले देखेनन् । कसैले देखाएनन् । विरोध मात्रै गरे ।
९. मैले यसैबीच यत्ति धेरै बाटोहरू बनाएँ । पिचबाटो । त्योचाहिँ कसैले देखेनन् । कसैले देखाएनन् । विरोध मात्रै गरे ।

१०. यसै महामारीबीच शहरमा धेरैको हातबाट काम खोसियो । पेटबाट खाना खोसियो । आँखाबाट निन्द्रा खोसियो । काम दिनेले कारखानाको गेट बन्द गरे । घरबेटीले भाडाबिना घरको ढोका बन्द गरे । सरकारले उनीहरू पेटीमा सुतेको देख्न बन्द गर्‍यो । सरकारले पेटीमा बच्चा भोकले रोएको सुन्न बन्द गर्‍यो । र, उनीहरू प्लास्टिकको झोलामा लुगा पोको पारेर मैले नै बनाएको नयाँ पिचको बाटैबाटो हिँड्दैहिँड्दै घर फर्किए । हिँड्दाहिँड्दा जुत्ताचप्पल खिइए । र, कति त कहिल्यै नभोकाउने गरी घर नपुगी बाटोमै सधैँभरिलाई निदाए ।
१०. त्यो पर्दैन ।

११. म देश सफा बनाउनेछु । काठमाडौं शहरको धुलो हटाएँ । काठमाडौं सफा चटक्क बनाएँ ।
११. म देश सफा बनाउनेछु । काठमाडौं शहरको धुलो हटाएँ । काठमाडौं सफा चटक्क बनाएँ ।

१२. देश भनेको काठमाडौं मात्रै हैन ।
१२. त्यो पर्दैन ।

१३. मैले जनतालाई यो देशमा सासै फेर्न नपाएर मरिँदैन भन्ने विश्वास दिलाउनु थियो ।
१३. मैले जनतालाई यो देशमा सासै फेर्न नपाएर मरिँदैन भन्ने विश्वास दिलाउनु थियो ।

१४. तर मेरो ध्यानचाहिँ जनताभित्र सरकारले बचाउँछ भन्ने ‘विश्वास’ बचाउनभन्दा पनि मेरो कुर्सी बचाउने ‘विश्वासको मत’तिर गयो ।
१४. त्यो पर्दैन ।

१५. मेरो पालामा स्थानीय सरकार बनेर गाउँगाउँमा कहिल्यै नभएका विकासका काम भए ।
१५. मेरो पालामा स्थानीय सरकार बनेर गाउँगाउँमा कहिल्यै नभएका विकासका काम भए ।

१६. मेरो पालामा स्थानीय सरकार बनेको हैन । स्थानीय सरकारको पालामा म बनेको हुँ । मेरो ठाउँमा जो भएको भए पनि स्थानीय निकायले आफ्नो काम लगभग यस्तै गर्थे ।
१६. त्यो पर्दैन ।

१७. मैले देशको नक्सामा अरुले लगिसकेको त्यत्रो चुच्चो फिर्ता ल्याएँ ।
१७. मैले देशको नक्सामा अरुले लगिसकेको त्यत्रो चुच्चो फिर्ता ल्याएँ ।

१८. अहिले त्यो चुच्चो नजिकैका जनता के गरिरहेका होलान् ?
१८. त्यो पर्दैन ।

१९. म छिमेकी देशसँग डराउँदिनँ । न त्यहाँको संसदसँग । न त्यहाँका जनतासँग ।
१९. म छिमेकी देशसँग डराउँदिनँ । न त्यहाँको संसदसँग । न त्यहाँका जनतासँग ।

२०. हुन त म नेपालकै संसदसँग पनि डराउँदिनँ । नेपाली जनतासँग त झन् डराउदिनँ ।
२०. त्यो पर्दैन ।

२१. हामी नेपालीको रोगसँग लड्ने क्षमता अद्भुत छ ।
२१. हामी नेपालीसँग रोगसँग लड्ने क्षमता अद्भुत छ ।

२२. नेपालीको रोगसँग लड्ने क्षमता अद्भुत रहेनछ भन्ने कुरा मैले एक वर्षपछि थाहा पाएँ । मैले मेरो एउटा गल्ती बुझ्न एक वर्ष ढिलो गर्नाले यो एक वर्षमा हजारौँले आफ्नो जिन्दगीका सबै वर्षहरू सधैँभरिका लागि गुमाइसके । लाखौँको शरीर थङ्थिलो भएको छ ।
२२. त्यो पर्दैन ।

२३. विदेशमा बस्ने नेपालीलाई मैले उनीहरूकै पैसामा नेपाल ल्याएँ । नेपाल आउने अनुमति दिएँ त । भैगो नि । त्यो ठूलो कुरो हैन ? विदेशमा बसेर के गर्थे र ? के पठाउँथे ?
२३. विदेशमा बस्ने नेपालीलाई मैले उनीहरूकै पैसामा नेपाल ल्याएँ । नेपाल आउने अनुमति दिएँ त । भैगो नि । त्यो ठूलो कुरो हैन ? विदेशमा बसेर के गर्थे र ? के पठाउँथे ?

२४. आज विदेशमा बसेका नेपालीले आफ्नो श्वास काटेर अक्सिजन सिलिण्डर पठाइरहेछन् । टेस्ट किट र पीपीई पठाइरहेछन् ।
२४. त्यो पर्दैन ।

२५. संसदमा ठूलो भएर कर्म गर्न र संविधानको मर्मलाई ध्यान दिएर पार्टी एकीकरण गरेँ ।
२५. संसदमा ठूलो भएर कर्म गर्न र संविधानको मर्मलाई ध्यान दिएर पार्टी एकीकरण गरेँ ।

२६. संविधानप्रति निर्मम भएर संसद् विगटन गरेँ । सँगसँगै पार्टी पनि विघटन भयो ।
२६. त्यो पर्दैन ।

२७. मेरो भाषण सुनेर लाखौँ नेपाली हाँस्छन् । आफ्ना जनता हँसाउनु धर्मको काम हो ।
२७. मेरो भाषण सुनेर लाखौँ नेपाली हाँस्छन् । आफ्ना जनता हँसाउनु धर्मको काम हो ।

२८. ‘भाषण’ गर्नै शैलीले ‘जनता हसाउनु’ छुट्टै कुरा हो । ‘शाषण’ गर्ने शैलीले ‘जगत् हँसाउनु’ छुट्टै कुरा हो । ‘जगत् हसाउनु’ भन्ने कुराको सीधा अर्थ हुन्न । यो उखान हो ।
२८. त्यो पर्दैन ।

२९. म प्रख्यात छु । जनताले खेतखेतमा मेरो तस्वीर ठड्याए ।
२९. म प्रख्यात छु । जनताले खेतखेतमा मेरो तस्वीर ठड्याए ।

३०. प्रख्यात हुनु र लोकप्रिय हुनु फरक-फरक कुरा हो । जनतालाई मेरो तस्वीरमा भन्दा त्यो तस्वीर अड्याइएको फलामको डण्डीमा रुचि थियो । जनताको घरको टाटी भत्किएको थियो । पश्चिमे हावाले रातभर सुत्न दिन्थेन । जनताले त्यो फलाम लगेर आफ्नो घरको एउटा भित्तो बलियो बनाए ।
३०. त्यो पर्दैन ।

३१. मेरो समर्थन गर्नेहरू कति छन् कति । फेसबुक–ट्वीटरमा छ्याप्छ्याप्ती छन् । मलाई जनताको साथ छ । म हैन उनीहरू नै भन्छन्, 'के कोरोना हाम्रो नेताले ल्याउनुभएको हो ? अरु देशमा पनि आयो त कोरोना । ती देशमा पनि हाम्रै नेताले कोरोना पठाउनुभएको हो ? आफ्नो जनता मरून् भन्ने कुन नेतालाई हुन्छ ? यतिका विकासका काम अरुले गरेका थिए ? उहाँ नेतृत्वमा नभए उहाँभन्दा गतिलो को छ ? अरुलाई नदेखेको हो र ? अरुको गल्तीचाहिँ नदेख्ने ? उहाँको विरोध गर्नेहरू कि त अरु पार्टीको पैसा खाइरहेका छन् । कि त विदेशी डलर पचाइरहेका छन् ।'
३१. मेरो समर्थन गर्नेहरू कति छन् कति । फेसबुक–ट्वीटरमा छ्याप्छ्याप्ती छन् । मलाई जनताको साथ छ । म हैन उनीहरू नै भन्छन् , 'के कोरोना हाम्रो नेताले ल्याउनुभएको हो ? अरु देशमा पनि आयो त कोरोना । ती देशमा पनि हाम्रै नेताले कोरोना पठाउनुभएको हो ? आफ्नो नेता मरून् भन्ने कुन नेतालाई हुन्छ ? यतिका विकासका काम अरुले गरेका थिए ? उहाँ नेतृत्वमा नभए उहाँभन्दा गतिलो को छ ? अरुलाई नदेखेको हो र ? अरुको गल्तीचाहिँ नदेख्ने ? उहाँको विरोध गर्नेहरू कि त अरु पार्टीको पैसा खाइरहेका छन् । कि त विदेशी डलर पचाइरहेका छन् ।'

३२. महामारी मैले ल्याएको हैन । तर ‘महामारी’ले यसरी मान्छे ‘मारिरहनुमा’ चाहिँ मैले महामारीसँग लड्ने तयारी गर्नमा माखो ‘नमारेर’ हो । मैले मेरो सारा समय र ऊर्जा महामारीसँग लड्न हैन, आफ्नै पार्टीका साथीसँग लड्नमा खर्चेर हो । संविधानसँग लड्नमा खर्चेर हो । संविधान मिचिएको विरोधमा उत्रिएका जनतासँग लड्नमा खर्चेर हो । कोरोनाले मान्छे मारिरहँदा आफू पार्टी विभाजन गर्ने अध्यादेश ल्याउनमा व्यस्त भएर हो । कोभिडकै बेला महिनौँ संसद् बन्द गरेर सजाय दिन अनि आफ्ना नजिकका भ्रष्टाचारीहरूलाई उल्टै पुरस्कार दिनमा व्यस्त भएर हो । देशमा मान्छेका लागि बेड ठीक पार्नभन्दा बढी समय आफ्ना मान्छेका लागि कुर्सी ठीक पार्नमा खर्चेर हो । भारतमा कोरोनाको संकट आएको देख्दादेख्दै त्यसलाई बाल नदिएर आफ्नो पार्टीको संकट टाल्नतिर लागेर हो । एम्बुलेन्स नभएर मान्छे ट्याक्टरमा अस्पताल आइरहेको बेला अनि अस्पतालमा बेड नपाएर मान्छे बाटोमै मरिरहेको बेला ‘बेडको खासै अभाव छैन । तर, बिरामीहरू बेडतिर नगएर अस्पतालतिर गएकोले समस्या देखिएको हो’ भन्ने खुनी भाषण गरेर हो । जनताको श्वास फोक्सोको कन्ट्रोलमा नभइरहेको बेला ‘एभ्रिथिङ इज अन्डरकन्ट्रोल’ भन्ने गफ हानेर हो । अनि मैले जे नराम्रो गरे पनि मेरो विरोध गर्नेलाई फेसबुक–ट्वीटरमा थर्काउने छँदै छन् । हुन त मेरा समर्थकहरूको पनि बिजोग छ । आज म र मेरा मान्छेले गरेको कामको समर्थन नगरे भोलि उनीहरूले काम गर्न खोज्दा म र मेरा मान्छेको समर्थनबिना सम्भव छैन । आज मलाई आइ लभ यु नभने भोलि उनीहरूले लभ गरेका कुरा मैले आइ लभ यु टु नभनी पाउन गाह्रो छ ।

३३. त्यो पर्दैन ।

३४. यो देश यस्तो भयाभह अवस्था पुग्नमा अरु धेरै नेताको लोभ र अहंकारको ठूलो हात छ । कतिपय खेलमा त उनीहरूले मलाई जबर्जस्ती फसाएका हुन् । सबथोक यसरी भताभुङ्ग हुनमा धेरै जनताको लापर्बाहीको पनि हात छ । त्यसको भागेदार उनीहरू पनि हुनुपर्छ ।
३४. यो देश यस्तो भयाभह अवस्था पुग्नमा अरु धेरै नेताको लोभ र अहंकारको ठूलो हात छ । कतिपय खेलमा त उनीहरूले मलाई जबर्जस्ती फसाएका हुन् । सबथोक यसरी भताभुङ्ग हुनमा धेरै जनताको लापर्बाहीको पनि हात छ । त्यसको भागेदार उनीहरू पनि हुनुपर्छ ।

३५. तर, सबैभन्दा बढी दोष मेरो छ किनकि यो देशबसको म ड्राइभर हुँ । म मान्छे हुँ । गल्ती भए होलान् । एक सामान्य मान्छेले गर्ने गल्तीले एक-दुई जना मान्छेलाई खोक्रो बनाउँछ । तर, नेतृत्वमा रहनेले गरेको गल्तीले देशलाई खोक्रो बनाउँछ । यी गल्तीमा कति गल्तीहरू मैले नचाहेर भए होलान् । कति गल्ती म आफैँले भन्दा पनि मेरो वरपरका मान्छेले गर्दा भए होलान् । मैले उनीहरूलाई चिन्न सकिन हुँला । कति नभएका कुरालाई अरु पार्टीकाले गलत देखाए होलान् । कति गल्ती विदेशीहरूको दबाबले भयो होला । केही त साँच्चै राम्रा काम गरेको छु । सीके राउतजस्तो विखण्डनकारीलाई ठाउँमा ल्याएँ । बिप्लवको विद्रोही समूहलाई मूलधारको राजनीतिमा ल्याएँ । आफू बिरामी छु नभनी दिनरात खटेको छु । देशको सम्मान हुनुपर्ने ठाउँमा नझुकी बोलेको छु । कत्ति राष्ट्रिय महत्त्वका आयोजनालाई म आफैँ लागेर छिटोभन्दा छिटो सम्पन्न गराउन दिनरात नभनी दबाब दिइरहेको छु । कत्रो आँट गरेर देशको नयाँ नक्सा छापेको छु । तर, मैले गरेका राम्रा कामको पनि बेवास्ता गरेर धेरैले नियोजित विरोध मात्रै गरे । त्यति झोँकमा रिसले केही गल्ती भए होलान् । देश चलाउने मान्छेले नियोजित विरोधहरूलाई रिसले हैन विवेकले ठीक गर्नुपर्थ्यो । जानिनँ । कति गल्ती मैले नजानेर तर जानेजस्तो गरेर भए होलान् । सायद धेरै गल्ती यसरी भए होलान् । आजसम्म जे जस्ता गल्ती जे–जति कारणले भए, ती सबै गल्तीका लागि म जनतासँग माफी माग्न चाहन्छु । माफ दिन लायक छु छैन जनताको हातमा छ । मलाई माफी दिने नदिने जनताको हातमा छ । मलाई के सजाय दिने वा सुध्रिने अवसर कसरी दिने जनताको हातमा छ । किनकि मलाई म जनताले बनाएका हुन् ।

३५. माथिको केही वाक्य पर्छ । त्यसपछिका वाक्यहरू पर्दैन । अहँ पर्दैन । पर्दैन । पर्दैन । यो त कागजमा लेखेकै छैन ।

३६. तपाईंले कागजमा लेखेको धेरै कुरा गर्नुभएको छैन । र, कागजमा नलेखेको धेरै कुरा गर्नुभएको छ । त्यसैले अब जनतासँग माफी माग्ने काम गर्नैपर्छ ।
३६. त्यो पर्दैन ।

३७. पर्छ ।
३७. पर्दैन ।

३८. पर्छ ।
३८. पर्दैन ।

३९. मलाई माफी माग्न लाउने तपाईंको हो ?
३९. म जनता हुँ । जसले तपाईंलाई तपाईं बनायो ।

४०. जनता ? जनता भनेको के हो ? चुनाव आएकै छैन त !
४०.

यो पनि पढ्नुस् :

मेरी पुलिस दिदी घाटामा सुरक्षा दिइरहेकी छे

रावण

म नाटक गर्छु

हिन्दुस्तान ए नेपाल || Nawaraj Parajuli || Shilapatra Podcast ||

तिम्रो उमेर कति भयो ? || Nawaraj Parajuli || Shilapatra Podcast ||

नेपाल- बलिङ, भारत- ब्याटिङ

बिउ गोरु