पुछारे माइला अर्थात् गाउँका डाक्टर : जो जडीबुटीको सहारामा उपचार गर्छन्

A+ A A-

दैनिकजसो काँधमा भिर्नी झोला भिरेर गाउँघरमै व्यस्त भइरहने, जोकसैलाई भेटे मुसुक्क हाँसेर बोलिदिने, बोलीमा भएको मिठासले जोकोही पनि मोहित हुन्छन् 'डाक्टर' पुछारे माइलादेखि । भिर्नी झोलाभरि विभिन्न जडीबुटीजन्य औषधिले भरिएका बट्टाबट्टी हुन्छन् । तिनै औषधि पानीमा घोलेर गाउँका बिरामीलाई घुटुक्क पिलाउँछन् ।

विभिन्न रोग लागेकाहरूलाई निको पारी उनले गाउँलेको विश्वास जितेका छन् । सोही कारण आजकल गाउँलेहरूले उनलाई डाक्टर भनेर बोलाउँछन् । पहिलेपहिले पुछारे माइला भनेर चिनिने ताप्लेजुङको मेरिङदेन गाउँपालिका– २ सान्थाक्राका फुर्साङ शेर्पालाई अहिले डाक्टर पुछारे माइला भनेरै बोलाउने गरिन्छ ।

शेर्पा २०२५ सालमा जन्मिएका हुन् । शेर्पाले लेखपढ गर्न पाएनन् तर समय परिवेशसँगै अक्षर चिन्ने रहर चल्दै गयो । 'बुढेसकालमा राम्ररी अक्षर चिन्न र पढ्न त के हुन्थ्यो र तैपनि नातिनातिनाको सहायताले आफ्नो सही गर्न र मोबाइलका नम्बर चिन्न सक्नेसम्म भएँ, यतिकैमा चित्त बुझ्यो,' शेर्पा भन्छन् ।

परिवारमा कसैलाई केही भएमा गाउँलेहरू उनैलाई सम्झन्छन् । उनले खुवाएका जडीबुटीले बिरामी निको हुन थालेपछि उनलाई अहिले घरमा बस्ने फुर्सदसम्म छैन ।

अचेल उनी बिहान सबेरै उठेर जडीबुटी पिस्छन् र प्लास्टिकका साथै बट्टाबट्टीमा भर्छन् । त्यसपछि वस्तु तथा बाख्रालाई घाँसपानी दिन्छन् । घरको काम सकिएपछि भिर्नी झोलामा औषधि बोकेर शेर्पा उपचारका लागि घरबाट निस्कन्छन् । उनी नजिकदेखि टाढाटाढासम्मका गाउँमा निस्किन्छन् । यो उनको दैनिकी हो ।

उपचार गरेबापतको पैसा उनी तोकेर लिँदैनन् । 'म कसैलाई यतिउति देऊ भनेर भन्दिनँ तर हुनेले कम दिन्छन्, नहुनेले अलि धेरै दिन खोज्छन्, त्यो फिर्ता गर्ने गर्छु,' शेर्पा भन्छन् ।

प्रकाशित मिति: सोमबार, वैशाख २७, २०७८ १७:०७