अहिले सरकारले स्वास्थ्य आपतकाल घोषणा गरी निजी र सामुदायिक अस्पतालको जिम्मा लिने बेला हो [भिडियो]

अहिले सरकारले स्वास्थ्य आपतकाल घोषणा गरी निजी र सामुदायिक अस्पतालको जिम्मा लिने बेला हो [भिडियो]

A+ A A-

संसारमा यो महामारीविरुद्ध लड्ने मुख्यतया दुइटा प्रवृत्ति देखिन्छन् । एउटा, यसको वैज्ञानिक आधार खोज्ने, तथ्य र तथ्यांक संकलन गरी विवेकसंगत निर्णय गर्ने र अर्को उट्पट्याङ कुरा गर्ने आफूमा चामत्कारिक क्षमता भएको प्रमाणित गराउन खोज्ने र समस्यालाई हल्का रूपमा लिने । नागरिकलाई अलमल्याउने, आफू पनि अलमलिने र विज्ञान र तथ्यमा विश्वास नगर्ने । आज हामी जसको नेतृत्वमा कोरोनाको लडाइँ लड्दै छौँ, ती प्रधानमन्त्री ओली हुन् ।

दुर्भाग्यवस केपी ओली दोस्रो क्याटागोरीमा पर्छन् । प्रधानमन्त्रीले अस्ति देशवासीका नाममा सम्बोधन गर्दा पनि कोरोनाको पहिलो लहर नियन्त्रण र खोप वितरणमा अद्भूत चमत्कार गरेको दाबीबाटै प्रष्ट हुन्छ, उनी अझै यो भ्रमबाट मुक्त भएका छैनन् ।

त्यसैले युद्धस्तरमा काम गर्नुपर्ने र स्रोत, साधनको सही परिचालन गर्नुपर्ने कामबाट चुकेका छन् । आजको मितिमा जनस्वास्थ्य आपतकाल लगाउनुपर्ने हो । हामी आपतकाल लगाऊँ भनेर थाकिसक्यौँ । संक्रामक रोग ऐनमा टेकेर अहिले हामी निषेधाज्ञा लगाइरहेका छौँ । र, यसको सम्पूर्ण जिम्मा सीडीओको हो भनेर आफ्नो दायित्वबाट भाग्न खोजिरहेका छौँ । जनस्वास्थ्य ऐनले जनस्वास्थ्य आपतकाल लगाउने सुविधा सरकारलाई दिएको छ । आपतकाल लगाएको अवस्थामा स्वास्थ्यका सबै संयन्त्र, सबै संरचना सरकार मातहत आउँछन् । चाहे निजी होस्, चाहे सामुदायिक । सबै संस्था र संरचनालाई एक ठाउँ ल्याएर सरकारले परिचालन गर्न सक्छ ।

तर, यसको विपरीत सरकार भने आज एउटा वक्तव्य निकाल्ने एउटा अस्पताललाई तर्साउने भोलि अर्को विज्ञप्ति निकाल्ने र अर्को संस्थालाई तर्साउने तर भित्रभित्रै कुनै संस्थाविषेशसँग साँटगाठ गर्ने खेलमा लागेको छ ।

निजीक्षेत्रले पनि स्वीकृति लिनेबेलामा संकटको घडीमा सम्पूर्ण कुरा राज्यकै हो, त्यस्तो अवस्थामा सम्पूर्ण कुरा राज्यलाई समर्पित गर्न तयार छु भनेर स्वीकृति लिएको हुन्छ । अहिलेको अवस्थामा के निजी ? के सरकारी सबै हाम्रो हो महामारीको बेलामा । त्यसैले त महामारी भनिएको हो ।

म तिमीसँग सयौँ विषयमा कुरा गर्न तयार छु तर यो संकटको घडीमा मलाई तिम्रो साथ, सहयोग र समर्पण चाहिन्छ भनेर राज्यले आह्वान गर्ने हो भने सयौँ मान्छे सहयोग गर्न तयार भएर आउँछन् । यो अवस्थामा नआउनेलाई तानेर ल्याउने हो । तर मूल नेतृत्वको ध्यान अन्तैतिर छ ।

त्यसैले यसमा एउटा त सरकारको बदनीयत छ र अर्को विषय जसको खासै चर्चा हुँदैन त्यो हो अक्षमता । सरकार सम्पूर्ण रूपमा असक्षम छ, समस्याको हल गर्न । नेतृत्व भनेको व्यवस्थापन हो । प्रधानमन्त्रीसँग अहंकार छ । अहंकारसँगै अयोग्यता छ । अहंकार र अयोग्यताको तादात्म्य भयो भने नेतृत्वमा अकर्मण्यतालाई जन्म दिन्छ । अहिले हामी त्यही नियति भोग्दै छौँ ।

देशभर अहिलेकै क्षमतालाई सही ढंगले परिचालन गर्न सक्ने हो भने अलिहेको भन्दा सयौँ गुणा राम्रो व्यवस्थापन गर्न सकिन्छ । अहिले नै हात उठाएर भागिहाल्नुपर्ने अवस्था आइसेको छैन । मैले स्वास्थ्यमा काम गरेको अनुभवको आधारमा यो कुरा भन्दैछु ।

अहिलेको अवस्था भनेको राष्ट्रिय सहमतिको आह्वान गर्ने समय हो । हामी हाम्रो राजनीतिक लडाइँ लड्दै गरौँला, दुई-तीन महिनाको समय सबै महामारी नियन्त्रणमा लागौँ भने प्रधानमन्त्रीले सर्वदलीय बैठक डाकेर प्रस्ताव राखेको भए कसले मान्दैनथ्यो होला ? अहिलेको अवस्थामा राजनीति गर्न मन कसलाई थियो होला । हामी बजेटसमेत वैकल्पिक तरिकाले ल्याउन सक्थ्यौँ । किनकि सबै दललाई लोकतन्त्र र राजनीतिक पार्टीप्रतिको जनताको विश्वासलाई टिकाउने बेला पनि हो यो ।

पछि हामी आ–आफ्नो बाटो लागौँला तर अहिले सबै मिलेर महामारी नियन्त्र गरौँ भनेको भए आजको कांग्रेस संसदीय दलको बैठकमा पनि प्रधानमन्त्रीलाई फालौँ भनेर कोही बोल्ने थिएन । आजको बैठकमा सांसदहरू बोल्नेभन्दा पनि आफ्ना मतदातालाई अस्पतालमा बेड मिलाउने कुरामा बढी व्यस्त देखिन्थे ।

यो अवस्थामा सर्वदलीय बैठक डाकेर कोरोनाविरुद्ध संयुक्त रूपमा लडौँ भन्ने प्रस्ताव आएको भए कांग्रेस मात्रै होइन, माओवादी र जसपा पनि सम्पूर्ण रूपमा प्रधानमन्त्रीको साथमा हुन्थे । यदि त्यस्तो परिस्थिति बन्दथ्यो भने संसदमा आवश्यक संख्या पुगे पनि सरकारविरुद्ध अविश्वासको मत लिएर को जान्थ्यो ? तर सरकारलाई कुनै मतलब नै छैन । उसको ध्यान नै अर्कैतिर छ । अहिले प्रधानमन्त्री जुन अवस्थामा छन्, योभन्दा तल झर्ने ठाउँ नै छैन ।

प्रकाशित मिति: शनिबार, वैशाख २५, २०७८ १९:२५