बढ्दै छन् सुकुमबासीका समस्या

A+ A A-

धनगढी उपमहानगरपालिका–१७ का धुरझन्ना शिविरका सुकुमबासीको अवस्था दयनीय बन्दै गएको छ । गोदावरी नगरपालिका–७ हरैया शिविरका सुकुमबासी परिवारलाई धुरझन्ना शिविरमा स्थानान्तरण गराइएपछि बेरोजगारी बढेको छ । त्यसैले सुकुमबासी समस्यामा परेका हुन् । हरैया शिविरमा हुँदा सुकुमबासी परिवारका पुरुष तथा महिला रोजगारीका क्रममा नजिकैको अत्तरिया बजार पुग्थे ।

अहिले सुकुमबासी परिवारलाई दैनिक गुजारा टार्नसमेत हम्मेहम्मे परेको छ । शिविर नजिकै शिवगंगा नदी छ । शिवगंगा नदीमा पानीको बहाव उच्च हुँदा घरै बगाउने डर छ । सुकुमबासीलाई यस्तो बेला ओत लाग्नल समेत सकस हुने गरेको शिविरकी अध्यक्ष हरिना बोहरा बताउँछिन् ।
कुन दिन शिविरगंगा नदीले शिविर नै बगाउने खतरा छ । गर्मी मौसमको सुरुवात भएको छ । सरुवा लाग्ने डर छ ।

‘यो शिविरमा विभिन्न जातजातिका मानिस बस्छन् । सबैका आआफ्नो पहिचान, सिप र कला छ । उक्त कला तथा सिपबाट विभिन्न वस्तु उत्पादन गरेर बेच्न सकिन्छ । तर, यसो गर्न सकिएको छैन,’ उनले भनिन्, ‘हरैया शिविरमा हुँदा मासिक २०–३० हजार रुपैयाँसम्म आम्दानी गरिन्थ्यो, अहिले त नदीबाट ज्यान जोगाउँदै हाम्रो समय बित्ने गरेको छ ।’

प्रदेश सरकारकै सहमतिमा धुरझन्ना शिविर स्थानान्तरण गराउँदा बालबालिकाको पठनपाठन पनि प्रभावित भएको छ । सुकुमबासी हटाउ हरैया शिविरका अभियन्ता गौरी जोशीले धुरझन्ना शिविरमा जाने शिविरका बालबालिकालाई विद्यालय भर्ना गराउने आश्वासन दिए पनि अहिले आएर टालटुल गर्न खोजेको सुकुमबासीको आरोप छ ।

गोदावरी नगरपालिका बडेहामा पर्ने शैलेश्वरी माध्यमिक विद्यालयले पनि कतिपय बालबालिकाका अभिभावकले पैसा नतिरेको भन्दै प्रमाणपत्र दिएको छैन ।

स्वास्थ्य, खानेपानी, विद्युत्लगायतका सुविधाबाट पनि आफूहरु वञ्चित हुनुपरेको शिविरकी राजेश्वरी ढुंगानाको गुनासो छ ।

‘प्रदेश सरकारकै सल्लाहअनुसार हामीलाई यहाँ बसाले । अहिले वास्त नै गरिरहेका छैनन्,’ ‘ढुंगानाले भनिन्, ‘हरैया शिविरमा हुँदा दैनिकजसो राजनीतिक दलका नेता, जनप्रतिनिधि आउँथे । सोधीखोजी गर्थे । तर, अहिले कसैले फर्केर हेरेका छैनन् । हामी पनि त यो देशका नागरिक हौं । समान व्यवहार होस् भन्ने चाहना हाम्रो पनि त छ ।’

प्रकाशित मिति: शनिबार, जेठ ४, २०७६ ०१:१९