कार्यकारी निर्देशक प्रेम ज्ञवाली ग्राण्डी धाउँदा मानव अंग प्रत्यारोपण केन्द्रकाे बिजाेग

कार्यकारी निर्देशक प्रेम ज्ञवाली ग्राण्डी धाउँदा मानव अंग प्रत्यारोपण केन्द्रकाे बिजाेग

A+ A A-

घटना १

मिर्गौलामा समस्या आएपछि ओखलढुंगाका बालकृष्ण धमला ०७६ मंसिरबाट थलिए । ३३ वर्षको उमेरमै मिर्गौलामा समस्या देखिएपछि काठमाडौं बसेर उपचारमा लागेका धमला परिवारले भक्तपुरको शहीद धर्मभक्त राष्ट्रिय प्रत्यारोपण केन्द्रमा लगेर ६ फागुन ०७७ मा मिर्गौला प्रत्यारोपण गराए ।

बालकृष्णका बुवाले मिर्गौलाबाट जीवनदान त दिए तर शल्यक्रियापछि समस्या थप जटिल भएको छ । केन्द्रमा उपचार हुन नसकेपछि धमलालाई त्रिवि शिक्षण अस्पताल सारिएको छ ।

बालकृष्णका भाइ दुर्गा धमलाका अनुसार, मिर्गौला प्रत्यारोपण गरेको ८ दिनपछि अर्को शल्यक्रिया गर्नुपर्ने भइदियो । पेटको आन्द्रा बटारियो भनेर अर्को शल्यक्रिया गर्नुपरेपछि २७ दिनसम्म आईसीयूमा राखियो । झन्डै १५ दिन नयाँ मिर्गौलामा पाइप राखियो पिसाबका लागि । त्यही पाइपबाट पिसाब आउन थालेपछि ३ चैतमा धमला डिस्चार्ज भए । तर, धमलाका दुःख झन् बढ्यो । निवास पुगेपछि पाइपबाट पिसाब आउनै समस्या भइदियो र पटक-पटक अस्पताल जानुपर्‍यो ।

पेट फुल्ने र दुख्ने हुन थालेपछि प्रत्यारोपण केन्द्रमा भर्ना नै भए तर त्यहाँ थप उपचार सम्भव नभएपछि शिक्षण अस्पताल रेफर भए । धमला अहिले झन्डै २० दिनदेखि शिक्षण अस्पतालमा उपचाररत छन् । शिक्षण अस्पताल पुग्दासम्म नयाँ मिर्गौलामा पानी जमेको थियो, सुन्निएको थियो । र, सेतो भइसकेको थियो । धमलालाई अस्पतालमा हेरचाह गरिरहेका भाइ दुर्गाले भने , ‘अहिले सुन्निएको चाहिँ घटेको छ, तर उपचार जारी छ ।’

अस्पतालका कार्यकारी निर्देशक डा. प्रेम ज्ञवालीको नेतृत्वमा धमलाको प्रत्यारोपण भएको थियो । तर, प्रत्यारोपणपछि ज्ञवाली परिवारसँग नियमित सम्पर्कमा थिएनन्, जसले गर्दा बिरामीका आफन्तले वास्तविक समस्या थाहा पाउन नै हम्मे-हम्मे पर्‍यो । भाइ दुर्गा भन्छन्, ‘डा.ज्ञवाली सरको टोलीले प्रत्यारोपण गरेको हो, ज्ञवाली सरसँग खासै कुराकानी हुनै पाउँदैनथ्याे ।’

घटना २

३२ वर्षीय बुद्धसिंह लामाले परिवार धान्न बस चलाउँथे । त्यहीबाट हुने आम्दानीले परिवार धान्दै थिए । विडम्बना दुई वर्षअघि एक्कासी मिर्गौला फेल भएको पत्तो पाए । अनि, थलिएका लामा प्रत्यारोपणको प्रयासमा त थिए, तर एकातिर मिर्गौला पाउन गाह्रो, अर्कातिर प्रत्यारोपण खर्च । छोराको कमाइले परिवारमा भइरहेको भरथेग सम्झेर ६० वर्षीय बाबु कृष्णबहादुर लामा मिर्गौला दान गर्ने निधोमा पुगे । अनि, भएको जग्गा जमिन बेचेर आर्थिक जोहो गर्ने ।

यति गर्नलाई दुई वर्षजति बित्यो । त्यतिबेलासम्म डायलासिस गरेर धानिरहेका लामा प्रत्यारोपणका लागि २४ पुस ०७७ भक्तपुरको शहीद धर्मभक्त राष्ट्रिय प्रत्यारोपण केन्द्र पुगे ।

केन्द्रका निर्देशक डा. प्रेम ज्ञवालीको नेतृत्वमा लामाको मिर्गौला प्रत्यारोपण गरियो । तर, प्रत्यारोपण सफल भएन । जसले गर्दा लामाकाे परिवार तनावमा फस्यो । प्रत्यारोपणका लागि ६/७ घण्टा समय लाग्ने बताएका चिकित्सकले जब १८ घण्टासम्म खबर गरेनन्, लामा परिवारलाई चस्का परिसकेको थियो । तर, जतिबेला उनीहरूले खबर पाए, त्यतिबेला दोस्रो दुःखद् खबर पाए, प्रत्यारोपण फेल भयो ।

त्यतिबेला बुद्धकी भाञ्जी सपना तामाङले भनेकी थिइन्, ‘६ घण्टाजति लाग्छ भनेर मामा र हजुरबुवालाई डाक्टरले शल्यक्रियाका लागि लगेका थिए, एकै पटक १८ घण्टापछि स्वास्थ्यकर्मीहरूले मिर्गौला प्रत्यारोपण फेल भएको खबर लिएर आए ।’

प्रत्यारोपणअघि बाबु र छोराको स्वास्थ्य जाँचले ‘म्याच’ हुने संकेत गरेको थियो । त्यही सन्देशले २४ पुसमा लामा परिवार उत्साहसहित केन्द्र पुगेको थियो ।

अनपेक्षित घटना भएको २० दिनसम्म मिर्गौला फेल हुनुको कारण पत्तो पाउन सकेका थिएनन् । असफलताका कारण नखुलेकै कारण जब परिवार आन्दोलित भए, अनि चिकित्सकहरूबाट जानकारी पाए, ‘मिर्गौलाले पिसाब बनाउन समस्या भएपछि प्रत्यारोपण असफल भएको हो ।’

अस्पताल स्रोतका अनुसार, सुरुका दिनमा नयाँ मिर्गौलाले बिरामीको पिसाब बनाउन थालेको थियो । पिसाब बन्न रोकिएको केही दिनपछि मात्रै हो ।

उपचार प्रोटकोल अनुसार, नयाँ मिर्गौलाले पिसाब नबनाएमा तुरुन्तै अर्को शल्यक्रियाबाट हेर्नुपर्ने हुन्छ । दोस्रो शल्यक्रिया ढिला भएको अवस्थामा नयाँ मिर्गौला बचाउन गाह्रो हुन्छ । लामाको खासमा भएको त्यही हो । अर्थात्, लामाको नयाँ मिर्गौलाले पिसाब बनाउन छोडेपछि तत्काल अर्को शल्यक्रिया भएन र मिर्गौला ड्यामेज हुन पुग्यो ।

बिरामीका परिवारले त त्यतिबेला केन्द्रका निर्देशक तथा चिकित्सक ज्ञवालीसँग लामाे समय सम्पर्क नभएकाले समस्या भएको ठान्छन् । उनीहरूका अनुसार शल्यक्रियापछि ज्ञवाली १८ घण्टासम्म सम्पर्कमा आएनन् । त्यही गुनासो परिवारबाट बाहिरिएपछि ज्ञवालीले चाहिँ फेसबुकमा लामो स्टाटस लेखेर आफू बाहिर भए पनि अन्य स्वास्थ्यकर्मीको माध्यमबाट बिरामीको हेरचाहमै रहेको प्रष्टीकरण दिएका थिए ।

खासमा ज्ञवालीको अनुपस्थितिकै कारण पिसाब बन्न छोडेलगत्तै अर्को शल्यक्रिया गर्न भने समस्या भएको थियो । त्यही समस्याले लामाको मिर्गौला प्रत्यारोपण असफल भयो । अब लामाका लागि दोस्रो मिर्गौला दान गर्ने व्यक्ति छैन र आर्थिक हैसियत पनि छैन । अर्को मिर्गौला नपाउँदासम्म लामाले डायलासिसबाट जिउनुपर्नेछ ।

घटना ३

जानकी रावलको मिर्गौला प्रत्यारोपण गत वर्षको चैततिरै गर्ने भनिएको थियो । त्यतिबेला जानकीको मिर्गौला फेल भएको पत्तो लागेपछि नियमित डायलासिस गर्ने क्रममा भतिज धनबहादुर रावल दाताको खोजीमा लागेका थिए ।

जानकीलाई श्रीमान भवानीसिंह रावलले मिर्गौला दिन निर्क्याैल भयो । त्यसपछि शहीद धर्मभक्त राष्ट्रिय प्रत्यारोपण केन्द्रमा पुगे, प्रत्यारोपणका लागि । लकडाउन, कोरोना, सार्वजनिक बिदा यस्तै कारणले जानकीको प्रत्यारोपण मिति सरिरह्यो । दाता खोजेको एक वर्षपछि बल्ल २ चैत ०७७ मा समय मिल्यो तर जानकीको जीवन भने अस्पतालमै सकियो ।

हुनलाई १० फागुनबाटै जानकीलाई प्रत्यारोपण केन्द्रमा राखेर डायलासिस गरिँदै थियो, प्रत्यारोपणको समय कुरेर । २ चैतमा प्रत्यारोपण त गरियो तर जानकीको जीवन भने पुरानै अवस्थामा फर्किएन । मिर्गौला प्रत्यारोपण गरेको २/३ दिनसम्म जवानीको स्वास्थ्य अवस्था ठीकै थियो ।

चिकित्सकको सुझावअनुसार परिवारले उपचार गराइरहेको पनि थियो । तर, प्रत्यारोपणपछि स्वास्थ्य सुधारभन्दा अस्वस्थता बढ्यो । जानकीका भतिज धनबहादुर रावलका अनुसार, स्वास्थ्य अवस्था बिग्रिँदै गएपछि २० चैतसम्म भेन्टिलेटरमा राखेर उपचार गरियो । रावल भन्छन्, ‘निमोनिया भनेर भेन्टिलेटरमा राखेको हो तर १६ चैतपछि भने बोल्न पनि गाह्रो भएपछि १८ चैतमा सिटी स्क्यान गरियो ।’

चिकित्सकहरूले जानकीको निधन ब्रेन ह्यामरेजका कारण भएको बताउने गरेका छन् । तर, बिरामीका परिवारसँग नियमित संवादमा रहेर चिकित्सकले भने प्रस्ट बताएनन् । रावल भन्छन्, ‘प्रत्यारोपण गर्ने डा.प्रेमराज ज्ञवालीसँग नियमित संवाद भएन र समस्या आउँदा चिकित्सकलाई राम्रोसँग भेट्न पनि पाइएन ।’ चिकित्सकले मृत्युको कारण ब्रेनह्यामरेज भन्नुभन्दा पहिला उच्च रक्तस्राबका कारण २१ पिन्ट रगत चढाइएको थियो ।

अछाम मंगलसेनकी जानकीका श्रीमान भारतमा काम गर्न गएको बेला २० वर्षअगाडि एउटा खुट्टा गुमाएर नेपाल फर्केका थिए । दुई सन्तान र श्रीमान्‌काे रेखदेखको भारी एक्लै धानेकी जानकीले दुई वर्षअघि मात्रै मिर्गौलामा समस्या रहेकाे पत्ताे पाइन् । घरको गर्जो टार्न भारत गएका छोराले महाराष्ट्रमा जानकीको स्वास्थ्य जाँच गराउँदा मिर्गौलाले काम गर्न छाडेको पत्ता लागेको थियो ।

भारतमा उपचार खर्चिलो भएपछि नेपाल आएकी जानकीलाई अपांगता भएका श्रीमान् भवानीसिंह रावल मिर्गौला दिएर जीवनदान गर्न तम्सिए तर अन्ततः उनी श्रीमती जानकीको जीवन जोगाउन सफल भएनन् । प्रत्यारोपण केन्द्रका कार्यकारी निर्देशक प्रेम ज्ञवाली भने जानकी रावलको प्रत्यारोपण सफल भएपनि ब्रेन ह्यामरेजका कारणले निधन भएको बताउँछन् ।

ज्ञवाली भन्छन्, ‘निधन हुँदासम्म प्रत्यारोपण गरेको मिर्गौलाले राम्रै काम गरिरहेको थियो तर ब्रेन ह्यामरेजले निधन भएको हो । ब्रेन ह्यामरेज हुन्छ भन्ने पहिला थाहा हुने कुरा होइन ।’

०००

मिर्गौला प्रत्यारोपण केन्द्रका यी घटनाले संकेत गरिरहेको छ, अस्पतालको कमजोर व्यवस्थापन । आर्थिक रूपमा विपन्न परिवारले मिर्गौला प्रत्यारोपणका लागि भक्तपुरको प्रत्यारोपण केन्द्र रोज्ने गरेका छन् । तर, त्यही अस्पतालमा बढ्दो लापर्बाही र विवादले नेपालमा प्रत्यारोपण सकसपूर्ण बन्न थालेको छ ।

वीर अस्पतालमा मिर्गौला प्रत्यारोपण हुन सकेको छैन । त्रिवि शिक्षण अस्पतालमा प्रत्यारोपण त हुन्छ तर भक्तपुर केन्द्रको भन्दा महँगो शुल्क पर्छ । अझ निजीतिर आँखा लगाउने हो भने २५ लाखभन्दा कमले धान्दैन ।

डा. प्रेमराज ज्ञवाली, कार्यकारी निर्देशक प्रत्यारोपण केन्द्र

कोरोनाका कारण ०७७ मा कम संख्यामा प्रत्यारोपण भएको मानिए पनि यसरी बिरामीमा जटिलता भने यसअघि कमै देखिने गरेको थियो । गत वर्षसम्म केन्द्रले ९८ प्रतिशतसम्म सफलता प्राप्त गरेको थियो । अहिले करिब ८० प्रतिशत मात्रै सफलता हात परिरहेको अस्पताल प्रशासन स्रोतको दाबी छ । ०७६ मा १ सय ८३ को मिर्गौला प्रत्यारोपण भएकोमा ०७७ मा जम्मा जम्मी २६ जनाको मात्रै प्रत्यारोपण गराएका छन् ।

अस्पतालमा कतिसम्म हेलचक्र्याइँ भइरहेको छ भन्नेचाहिँ परीक्षणसम्बन्धी एउटा उदाहरणले पनि पुष्टि गर्छ । जस्तो कि प्रत्यारोपण केन्द्रले गत वर्ष नै एचएलए ल्याब स्थापना गरिसकेको थियो, जसलाई सञ्चालनमा ल्याउनै सकेको थिएन ।

एचएलए ल्याबमार्फत प्रत्यारोपण गर्नुअघि मिर्गौला दान गर्ने र ग्रहण गर्नेबीच स्वास्थ्य परीक्षण गरिन्छ । अहिले नेपालमा उक्त ल्याब छैन्, जसले प्रत्यारोपण गर्ने सबै दाता र ग्रहणकर्ताको रगत भारत पठाउनुपर्ने हुन्छ । त्यसरी भारत पठाउँदा एक जनाको करिब ७० हजार रुपैयाँ खर्च लाग्छ र २२-२५ दिन कुर्नुपर्ने हुन्छ ।

एक वर्षसम्म त्यसलाई सञ्चालन गर्न नसकेका ज्ञवालीले ११ वैशाख ०७८ बाट सञ्चालनमा ल्याउने दाबी गर्छन् । ज्ञवालीले शिलापत्रसँग भने, ‘एचएलए ल्याब ११ वैशाखमा शंकर होटलमा कार्यक्रम गरेर उद्घाटन गर्न लागिएको छ ।’

लामो समय थन्काएर राखिएको उक्त ल्याब ११ वैशाखमा प्रधानमन्त्री केपी ओलीको हातबाट उद्घाटन गराउन लागेका छन् । त्यति मात्र होइन, प्रत्यारोपण केन्द्रले केही वर्ष पहिलादेखि नै कलेजो प्रत्यारोपण र ब्रेन डेथ प्रत्यारोपण सुरु गरिसकेको थियो । ती प्रत्यारोपणमा पनि प्रगति भएको छैन ।

ज्ञवाली ती प्रत्यारोपण बाहिर प्रचार गरेजस्तो सजिलो नभएको दाबी गर्दै भन्छन्, ‘बाहिर हल्ला गरेजस्तो सजिलो छैन, धेरै प्रक्रिया पूरा गर्नुपर्छ ।’

सुरु भइसकेको प्रत्यारोपण गति लिन किन सकस छ ? भन्नेमा प्रस्ट जवाफ भने ज्ञवालीसँग पनि छैन । लोकसेवा आयोगको परीक्षामा अनुत्तीर्ण तीन दर्जन नर्सलाई पुनः करारमा नियुक्त गरेका छन् । उनीहरूलाई आन्दोलन गरेकै भरमा ज्ञवालीले नियुक्त गरेका हुन् ।

मिर्गौला प्रत्यारोपणका लागि भक्तपुरको प्रत्यारोपण पुग्नेहरूले अचेल यस्तै समस्या ब्यहोरिरहेका छन् । कोरोनाकालमा केन्द्रले खासै प्रत्यारोपण गरेन । कोरोनाको बहानामा ०७७ मा दुई दर्जन बिरामीको पनि प्रत्यारोपण नगरेको केन्द्रले ०७६ को एक वर्षमात्रै १ सय ८३ जनाको प्रत्यारोपण गरेको थियो ।

आर्थिक विपन्नहरूका लागि प्रत्यारोपण केन्द्र केही हदसम्म सहज छ । एक जना बिरामीले मिर्गौला प्रत्यारोपण गर्दा करिब ४ लाख रुपैयाँ खर्चिए पुग्छ । तर, ग्राण्डी अस्पतालले २५ लाख रुपैयाँसम्म लाग्ने गरेको छ । सरकारी अस्पताल जहाँ कम खर्चिलो छ, त्यहाँ नागरिकले सेवा नपाउने र निजी अस्पताल जहाँ महँगो शुल्क छ त्यहाँ बिरामी जानुपर्ने बाध्यता सिर्जना गर्नु क्षम्य घटना भने होइन ।

सरकारीमा कार्यकारी, काम निजीमा

केन्द्रका कार्यकारी निर्देशक ज्ञवाली नियुक्ति भएदेखि नै गम्भीर प्रश्न थियो- ज्ञवालीको अस्पतालमा बस्ने समय । बिहान केही ढिला पुग्ने र दिउँसो २ बजेको आसपासमै अस्पतालबाट निस्कने गरेको आरोप थियो । त्यसरी समयको चापमा निस्कने ज्ञवाली निजी अस्पताल ग्राण्डीमा काम गर्न पुग्छन् ।

हरेक सोमबारदेखि शुक्रबारसम्म साँझ ५ बजेबाट ग्राण्डीमा भेटिने डा. ज्ञवालीले प्रत्यारोपण केन्द्रमा समय नै नदिने समस्याले पनि बिरामी बढ्ता मर्कामा परेका हुन् । अस्पताल स्रोतका अनुसार ज्ञवाली निजी अस्पतालमा काम गर्ने भएकै कारण प्रत्यारोपण केन्द्रमा नियमित उपचारमा रहेका बिरामीको प्रत्यारोपणमा ढिला हुने र प्रत्यारोपण गरेका बिरामीसँगको नियमित संवाद हुँदैन, जसले उपचारमा जटिलता थपेको छ ।

ग्राण्डी अस्पतालको मिर्गौला प्रत्यारोपण विभागमा कार्यरत डा. ज्ञवाली ।

प्रत्यारोपण केन्द्रमा अहिले समस्या देखिनुको कारण ज्ञवालीले केन्द्रमा पर्याप्त समय नदिनु नै हो । अस्पताल स्रोतको दाबीमा केन्द्रमा ज्ञवालीले पूरा समय नदिने र व्यवस्थापनप्रति पुग्ने ध्यान कमजोर भएका कारण अस्पतालको व्यवस्थापन फितलो र भद्रगोल भइरहेको छ । अहिले प्रत्यारोपणमा देखिएका समस्या र ती घटना बाहिरिनुका कारण पनि त्यही व्यवस्थापनको कमजोरीका कारण हो ।

सरकारी अस्पतालको कार्यकारी निर्देशकमा नियुक्त भएपछि सामान्यतः निजी अस्पतालमा काम गर्न पाइँदैन, तर ज्ञवाली ग्राण्डी अस्पतालमा नियमित काम मात्र गर्दैनन्, उक्त अस्पतालको युरोलोजी विभाग प्रमुख पनि छन् । यो विषयमा अहिलेसम्म स्वास्थ्य मन्त्रालयले ज्ञवालीसँग सोधखोजसमेत गरेको छैन ।

निजी अस्पतालमा काम गर्नु जीविकोपार्जनसँग जोडिएको सन्दर्भ केलाउँदै ज्ञवाली शिलापत्रसँग बचाउमा भन्छन्, ‘अरु केन्द्रका कार्यकारी प्रमुखहरू पनि काम गर्नुहुन्छ, हामीले ज्यान त पाल्नुपर्छ, बच्चा पढाउनुपर्छ ।’ तर, सरकारी समय बचत गरेर निजी अस्पतालमा काम गर्न नगएको उनी दाबी गर्छन् ।

नियुक्तिदेखि विवादित ज्ञवाली

प्रत्यारोपण केन्द्रको कार्यकारी निर्देशक नियुक्ति गर्दाताका नै ज्ञवाली विवादमा तानिएका थिए । ज्ञवाली त्रिवि शिक्षण अस्पतालमा कार्यरत छन् । शिक्षण अस्पताल शिक्षा, विज्ञान तथा प्रविधि मन्त्रालय मातहतमा पर्छ । भक्तपुरको शहीद धर्मभक्त प्रत्यारोपण केन्द्र स्वास्थ्य तथा जनसंख्या मन्त्रालय मातहतमा पर्छ ।

स्वाथ्य मन्त्रालयअन्तर्गतको केन्द्रमा सोही मन्त्रालयको कर्मचारीमात्रै नियुक्त गर्न मिल्छ । र, केन्द्रको ऐनमा पनि सोही व्यवस्था उल्लेख छ । तर, तत्कालीन स्वास्थ्यमन्त्री भानुभक्त ढकालले ऐनविपरीत ज्ञवालीलाई केन्द्रको कार्यकारी निर्देशक नियुक्त गरे ।

ढकालले त्यसरी ऐनविपरीत ज्ञवालीलाई केन्द्रमा लैजानमा बालुवाटारको विशेष दबाब थियो । प्रधानमन्त्री केपी ओलीको मिर्गौला प्रत्यारोपण टोलीका सदस्यसमेत रहेका ज्ञवालीलाई बालुवाटार पुरस्कृत गर्न चाहन्थ्यो । त्यही पुरस्कारबापत केन्द्रको कार्यकारी निर्देशक नियुक्त गरेको थियो ।

ज्ञवाली नियुक्तिको विरोधमा सरकारी चिकित्सकहरूले निकालेको विज्ञप्ति ।

तर, शिक्षण अस्पतालमा आवद्ध हुँदै सरकारी नियमलाई अटेरी गरेर ग्राण्डी अस्पतालमा स्थापनाकालदेखि आवद्ध ज्ञवालीलाई कार्यकारी निर्देशक सुम्पिनु नै गलत भएको भन्दै स्वास्थ्य मन्त्रालयसमेत असन्तुष्टि थियाे ।

मानव अंग प्रत्यारोपण विकास समितिको गठन आदेश २०६९ को नियम ६ को उपनियम २ अनुसार शहीद धर्मभक्त राष्ट्रिय प्रत्यारोपण केन्द्रको निर्देशक हुन नेपाल सरकारले मानव अंग प्रत्यारोपणसम्बन्धी क्षेत्रमा कार्यरत स्वास्थ्य सेवाको चिकित्सकहरूमध्येबाट कार्यकारी निर्देशकको नियुक्ति हुने व्यवस्था छ ।

तर, गठन आदेशको नियमविपरीत स्वास्थ्य सेवाका चिकित्सक निर्देशक हुनुपर्ने केन्द्रमा शिक्षा मन्त्रालयमातहतको शिक्षण अस्पतालमा कार्यरत चिकित्सकलाई निर्देशक बनाउनु नियमको उल्लंघन भएको दाबी छ ।

त्यतिबेला शहीद धर्मभक्त मानव अंग प्रत्यारोपण केन्द्रमा नियमविपरीत डा. ज्ञवालीलाई कार्यकारी निर्देशक नियुक्त गरिएको भन्दै सरकारी चिकित्सक संघ नेपालले विरोध पनि गरेको थियो ।

प्रकाशित मिति: आइतबार, चैत २९, २०७७ १९:३७