'कल बुढोले पिट्यो, मर्दहरू बुझ्दै बुझ्दैनन्'

फाइल तस्वीर

A+ A A-

पारिपट्टि फराकिलाे सडक । बीचमा रहेको खोला नै ढाक्ने गरी फुलेका रङ्गीविरङ्गी फूल । खोलाको सुसेलीसँगै वारिबाट दु:ख बिसाउँदै सुसेल्ने गर्छन् ६५ वर्षे वृद्ध हुजा मिया ।

वारिपट्टि चौडा सडक, प्लानिङ गरिएका जग्गाहरू हेर्दै मनोरम देखिने, उत्तरपट्टि आँखाले भ्याउन्जेलसम्म देखिने हरिया तरकारी बारी । सुन्दा उपत्यकामा पनि यस्तो ठाउँ छ र ? जस्तो लागे पनि पारिको मनोहक दृश्यले कहिल्यै लोभ्याउन सकेन हुजा मियालाई ।

खोलावारिपट्टि लस्करै बनेका १५ वटाभन्दा बढी टिनका टहराहरू छन् । आकास देखिने आँगन पनि नराखी टाँसिएका घर । बार्दलीबाट निस्कनेबित्तिकै अर्काको कोठामा छिरिने ।

अलिकति पर गाउँभरिका जुठाभाँडा थुप्रिएका छन् । जुठाभाँडामा भन्किरहेका झिँगा छेवैमा खेलिरहेका र सुतिरहेका बालबालिकामा छपक्कै बसेका छन् । त्यहीँ नजिकै घाम तापेर बस्ने गर्छन् शरणार्थीहरू । यहाँ केही परिवार भुटानी र केही भारतीयहरू बस्ने गर्छन् ।

थोरै ठाउँमा उकुसमुकसको जिन्दगीमा पनि हाँसोका आवाजहरू मजाले सुनिने गर्दथ्यो पारिपट्टिका पार्कहरूमा ।

धरै दिन भयो, अचेल ती हाँसोका आवाज पार्कसम्म नआएको । अचेल दिनहुँजसो निक्कै हल्लीखल्ली सुनिन्छ । कोही बाझेकाे, कोही रोएको, अनि कोही चिच्याएको ।

हराएको हाँसो

वास्तवमा यो बस्तीमा हाँसोको साटो रोएको, चिच्याएको र झगडा गरेको आवाज भने त्यसै आएको होइन । किन रै छ त भनेर हुजासँग बुझ्न खोज्दा आधा हिन्दी र आधा नेपाली मिसिएको भाषामा खान नपाएर झगडा गरेको बताए ।

उपत्यकाको बजारी क्षेत्र जडीबुटी र पेप्सीकोला क्षेत्रमा पर्ने मनोहरा खोलाको छेवैमा रहेका बासिन्दा नै खान नपाउँदा गाउँ नै उचाल्ने गरी कराउने रहेछन् ।

हामी पुग्दा घाम तापिरहेका एक अधबैंसेजस्ती देखिने सलिफा खातुनले लकडाउनले काममा जान नपाउँदा घरमा बसेकाले झगडा बढेको बताउँछिन् । खासमा फुर्सदिला भएर मात्र होइन रहेछ । वास्तवमा कोराना संकटका कारणले लकडाउन भएर रोजीरोटी खोसिएपछि २ छाक खान नपाउँदा कलह बढेको रहेछ ।

खातुनका अनुसार लकडाउन भएपछि खानेकुराको अभाव हुँदा कुटाकुटसमेत हुने गरेको रहेछ । आधा हिन्दी र आधा नेपाली मिसिएको भाषामा खातुन भन्छिन्, कल मेरो बुढोले पनि मलाई पिट्यो । बच्चाबच्ची घरमा हुन्छन्, भुक लागिरहन्छ । सानी बेटी राेएपछि बुढाले खान दिइनस् भन्दै पिट्यो । कसरी ल्याऊँ म ? मर्दहरु बुझ्दैनन् ।

यहाँ खातुनको मात्र नभएर सबैको पीडा उस्तै रै छ । त्यसैले पारिपट्टिकाे पार्कसम्म अचेल खित्का छाेडेर हाँसेकाे आवाजको साटो रोदन र चिच्याहट बढी सुनिने रहेछ ।

प्रकाशित मिति: सोमबार, वैशाख २२, २०७७ ११:२३