भारतको रामपुरमा ३७ दिनदेखि अलपत्र बझाङी भन्छन् : शौचालयको पानी र तेल नसुकेको पुरी कति खानु ?

भारतको रामपुरमा ३७ दिनदेखि अलपत्र बझाङी भन्छन् : शौचालयको पानी र तेल नसुकेको पुरी कति खानु ?

A+ A A-

बझाङको थलारा गाउँपालिका घर भएका ९३ जना भारतको रामपुर क्वारेन्टाइनमा ३७ दिनदेखि रोकिएका छन् । १३ जना महिला, २० जना बालबालिका, ४ जना वृद्धवृद्धा र ७५ जना पुरुष रामपुरस्थित क्वारेन्टाइनमा कष्टकर जीवन बिताइरहेका छन् । क्यारेन्टाइनमै १ जना महिला २ हप्ताअघि सुत्केरी भएकी र अझै २ महिला सुत्केरी हुने अवस्थामा रहेकाले थप समस्या भएको छ ।

भारतको विभिन्न शहरबाट घर आउनका लागि हिँडेका उनीहरू नेपाल भारत दुवै देशमा लकडाउ भएर सिमानाका बन्द गरिएपछि उनीहरूलाई रामपुरस्थित क्वारेन्टाइनमा राखिएको हो । रामपुरको एक सार्वजनिक घरमा बनाएको क्यारेन्टाइनमा राखिएका उनीहरूलाई त्यहाँको प्रहरी प्रशासनले पहेँलो पदार्थ आउने शौचालयको पानी, हरेक दिन तेल नसुकेका पुरी एकपटक मात्रै खान दिने गरेको थलाराका भरत थापाले बताए ।

‘हामीलाई यहाँ राखिएको ३७ पुगिसक्यो । दिनको एक पटक मात्रै खाना दिन्छन्, त्यो पनि पुरी र आलु मात्रै । हामी युवा त जसोतसो सहौँला । तर, यी नाबालक, महिला र वृद्धवृद्धा समस्या देखिसक्नु छैन उनले सामाजिक सञ्जाल फेसबुकमार्फत शिलापत्रलाई भने, यहाँको सरकारले आफ्ना नागरिकलाई यही घरमै ल्याएर राख्न थालेको छ । अब झन् कोरोना संक्रमणको डर थपिएको छ ।’

थलाराकै रागव बानियाँले पनि स्थानीय तह र बझाङबाट प्रतिनिधित्व गरिरहेका सांसदले आफ्नो कुरा नसुन्ने गरेको गुनासो पोखे । ‘२१ दिन त्यहाँको क्वारेन्टाइनमा बस्नुहोस् त्यसपछि नेपाल भित्र्याउँछौँ भन्ने थलारा गाउँपालिकाका जनप्रतिनिधि ३७ दिन पुगिसक्दा पनि हाम्रो फोन उठाउँदैनन् । हिजो भोट माग्दा हामीलाई पैसा दिएर भारतबाट गाउँ बोलाएका थिए । आज हाम्रो भोटको अवमूल्यांकन भयो उनले भने, झुलाघाट र धार्चुलाका नेपाली नेपाल ल्याइसके हामीलाई मरे पनि यिनीहरूको मनसम्म दुख्दैन होला । हामीलाई उद्धार गरेर नेपालमा लग्नुहोस् हामी आफ्नै गाउँको क्वारेन्टाइनमा जति पनि बस्न तयार छौँ । तर, यो हालतमा अब सहन गाह्रो भइसक्यो ।’

घरमा बूढा आमाबुबा मात्रै रहेका २ युवा सोच्दासोच्दै मानसिक रोगका बिरामी भइसकेको भरत थापाले बताए । आफूहरूले भारतीय राजदूतावास, थलारा गाउँपालिका जनप्रतिनिधि, सांसद र सुदूरपश्चिम प्रदेश सरकार मुख्यमन्त्री त्रिलोचन भट्टलगायतसँग उद्धारका लागि टेलिफोन गरे पनि कसैले चासो नदेखाएको उनले बताए । एकले अर्कालाई भन भनेर टार्ने गरेको उनको दुखेसो छ ।

त्यहाँको प्रहरीले पनि अपमान गर्ने गरेको र प्रहरीले तिम्रो सरकारले उतैबाट नछोड्नु भनेकाले तिमीहरूलाई नछोडेको भन्ने गरेको पनि उनीहरूले बताए ।

यता, प्रतिनिधिसभा सदस्य आशाकुमारी बिक, थलारा गाउँपालिका अध्यक्ष भुवनेश्वर उपाध्यायले संघीय सरकारको आदेश मात्र पर्खिरहेको बताएका छन् । ‘हामीले २/३ बस तयारी अवस्थामा राखेका छौँ । गृह मन्त्रालयले ल्याउने अनुमति दिनासाथ हामी उद्धारका लागि त्यसतर्फ जानेछौँ । हामी पनि लागेकै छौँ । केही गरेनन् भन्नु गलत हो थलारा गाउँपालिकाका अध्यक्ष भूवनेश्वर उपाध्यायले भने ।

कैलाली र कञ्चनपुरका सिडियो, पूर्ववनमन्त्री भानुभक्त जोशीलाई पनि यसबारे कुरा गरेको उनले बताए । यो सिमा नाकाको कुरा भएकाले केन्द्र सरकार र भारत सरकारले अनुमति दिए मात्रै सम्भव छ । उनीहरू सिमानाकाबाट १५० किलोमिटर टाढा भएकाले गाह्रो भएको हो’ उनले भने ।

संविधानसभा सदस्य अफिलाल ओखेडाले भने थलारा गाउँपालिकाका अध्यक्ष भुवनेश्वर उपाध्यायले पहल गर्न आनाकानी गरेको आरोप लगाएका छन् । ‘अध्यक्षले चाह्यो भने जतिखेर पनि सम्भव छ । मेरा नागरिक यस ठाउँ अलपत्र छन् भनेर प्रमुख जिल्ला अधिकारीसँग निवेदन गरेर कञ्चनपुरका प्रमुख जिल्ला अधिकारीसँग समन्वय गरेर थलारा गाउँपालिकाले आफ्ना नागरिक ल्याउन सकिन्छ उनी भन्छन्, यो अध्यक्षकै कमजोरी हो । कहाँको केन्द्र सरकारको निर्देशन कुर्नु पर्‍यो । झुलाघाट र धार्चुलाबाट यसरी नै ल्याइएको हो ।’

यसैबीच पश्चिमी नाका धार्चुला र झुलाघाट नाकाबाट बझाङ ल्याइएका ५ सय ८ जनालाई सम्बन्धित स्थानीय तहका क्यारेन्टाइनमा राखिएको छ ।

प्रकाशित मिति: शनिबार, वैशाख २०, २०७७ १८:०६