खुसीले सीमा नाघेका मोफसलका डाक्टर

A+ A A-

बागलुङमा ६५ वर्षीया वृद्धामा कोरोना भाइरसको संक्रमण देखिएपछि १९ चैतबाट धौलागिरी अस्पतालमामा उपचार भइरहेको थियो । उनको तेस्रो र चौथो रिपोर्ट नेगेटिभ आएपछि शनिबार अस्पतालबाट डिस्चार्ज भएकी छन् । उनी नेपालमा अहिलेसम्म सबैभन्दा बढी उमेरको कोरोना भाइरस संक्रमित बिरामी हुन् ।

उनको तेस्रो रिपोर्ट नेगेटिभ आपछि डाक्टरको टिम आशावादी भइसकेको थियो । प्रतीक्षा थियो, तेस्रो रिपोर्टको । नभन्दै तेस्रो रिपोर्ट पनि नेगेटिभ नै आयो । त्यसपछि धौलागिरी अस्पतालका चिकित्सक स्वास्थ्यकर्मीको खुशीको सीमा रहेन । अस्पतालका सुपरिटेन्डेन्ट शैलेन्द्र पोखरेल विक भन्छन् ‘कसैलाई जीवन दिएर घर फकाउन पाउँदा पाइने खुसीको सीमा हुँदैन । जुन हाम्रो टिमले पाएका छौँ ।’

उनी ३ चैतमा बेल्जियमबाट जहाज चडेर कतारको दोहा हुँदै ४ चैतमा नेपाल आएकी थिइन् । कोरोनाको डरले धेरै नबसेर नेपाल फर्केकी भए पनि उनमा कोरोनाको संक्रमण भयो ।

उनी घरमा पनि क्वारेन्टाइन बसेकी थिइन । क्वारेन्टाइनमा बस्दा पनि उनलाई कुनै लक्षण भने देखिएको थिएन । अन्तत परिणाम पोजेटिभ आयो र अस्पतालको आइसोलेशन वार्डमा भर्ना भएर उपचार भयो । उनको उपचारमा धौलागिरी अस्पताल बागलुङले कुनै कसर बाँकी राखेन । उनीभन्दा पहिला पनि १९ वर्षीया युवती यही अस्पतालमा आइसोलेशन वार्डमा भर्ना भएर उपचार गराइ रहेकी छिन् । उनको पनि अवस्था अहिले सामान्य रहेको डा. पोखरेल विक बताउँछन् ।

अहिले अस्पताल टिम नै खुसी छ । डा. विक भन्छन् ‘यो १ जनाको मिहेनतले मात्र पाएको सफलता होइन । पूरा अस्पताल टिमले मिहेनत गरेर पाएको सफलता हो । यसमा सबैको योगदान छ । हामी धेरै चिन्तामा थियौँ । अहिले आमा सन्चो भएर जानु भएको छ ।’

ती आमामा पहिलादेखि नै अन्य रोग पनि थिए । उनलाई धेरै जोखिम रहेको डाक्टर बताउछन् । उनी भन्छन् ‘उहाँलाई दम थियो । त्यसैमा रक्तचाप पनि बढी थियो । यी दुवै बिमारीको पनि उपचार गर्नु र कोरोनाको पनि उपचार गर्नु कम जोखिम थिएन । तलमाथि हुँदा निकै खतरा थियो । तर, हामीले उनको प्रेसर कन्ट्रोल गरर उपचारमा सफल भयौँ ।’

उनले केही दिन पहिलाबाट नै अर्को रोगको उपचार गरेको भएर केही सहज भए पनि उमेरका हिसाबले पनि जोखिम रहेको उनी बताउछन् । तर, बिमारीको हिक्मतले पनि उपचारमा संलग्न चिकित्कसलाई सहज हुने डा. विकको भनाइ छ ।

‘उहाँ उमेरले ६५ को भए पनि हिक्मत भने राम्रो थियो । त्यसमा हामीले पनि थप गरि दियौँ । हाम्रो डाक्टरहरूको टिमले आ-आफ्नो भूमिका पूरा निभायौँ उनी भन्छन्, उनलाई अस्पताल होइन घरमा बसेको जस्तो वातावरण बनाएपछि उनमा पनि थम हौसला र ऊर्जा आयो । जसले उपचारमा सहज भयो ।’

विश्वभरी महामारीका रूपमा फैलिएको कोरोना भाइरसको उपचारमा संलग्न डाक्टर नर्सले नै कैयौँ देशमा ज्यान घुमाएका छन् । यस्तो अवस्थामा बिमारीको उपचार गर्नु, आफ्नो सुरक्षा गर्नु धेरै चुनौती थियो । तर, पनि डाक्टर, नर्स, अस्पताल प्रशासनले सीमित साधन स्रोतमा असीमित सफलता हात पारेको छ ।

विश्वभरी सबैभन्दा बढी मृत्यु हुनेमा ६० वर्षभन्दा माथिका र दम लगायतका दीर्घ रोगीलाई बचाउन गाह्रो भएको तथ्यांक आउँदा झनै चनाखो बन्नु पर्ने अवस्थामा उपचार संलग्न टिमलाई थियो । जसमा उनीहरू पहिलो चरणमा सफल देखिएका छन् ।

‘हाम्रो टिमका हरेक डाक्टर र नर्सको धेरै मिहेनतका कारण उहाँको उपचार गर्न सफल भएका हौँ । उहाँको उपचारमा यो अस्पतालका सबै स्टाफको त्यति नै योगदान छ डाक्टर पोखरेल विक भन्छन्, यसमा कुनै १ व्यक्तिको मात्र भूमिका छैन । टिमको मिहेनतले सफल भएका हौँ ।’

उनी सबैलाई मानसिक रूपमा बलियो भए यो बिमारीलाई जित्न सकिने बताउँछन् । ‘औषधि नै नभएको बिरामको उपचार गर्न कठिन हुन्छ नै, उनी भन्छन्, तर, उपचारमा संलग्न टोली र बिरामीले हिक्मत हार्नुहुन्न । हिक्मत भएपछि बिमारीलाई आधा जितिन्छ ।’

यसमा हाम्रो अथवा उपचारमा संलग्न टिमको त हिक्मत हुन्छ नै । तर सबैभन्दा महत्वपूर्ण कुरा बिरामीमा कति आत्मबल छ त्यसले धेरै फरक पार्ने बताउँछन् उनी । यदि बिमारीमा आत्मबल छ भने उपचार गर्न पनि सहज हुन्छ । होइन भने चिकित्कसको टिमले मात्र हुँदैन उनी भन्छन् ‘बिरामीले यी ६५ वर्षीया आमाबाट सिकुन आत्मबल हुँदाको फाइदा । उहाँमा यति आत्मबल थियो कि जसले उहाँ कुनै पनि दिन निराश हुनुभएन ।’

ती आमाको उपचारमा ल्याबदेखि विभिन्न रोगका विज्ञ डाक्टर, नर्स र सफाइ कर्मचारीको त्यतिकै भूमिका रहेको पोखरेल विकले बताए । त्यहि भएर त आमाले पनि जाँदा सबैलाई बोलाएर धन्यवाद भनेर जानुभयो । घर जस्तो लागेको थियो भन्नुभयो । हामी पनि खुसी भयौँ उनले भने ।

प्रकाशित मिति: सोमबार, वैशाख ८, २०७७ १५:१९