कोरोना आशंकित नेपालीका दुःख : भन्छन्- अमेरिकाले मर्न दिँदैन भन्थे, भ्रम रहेछ

कोरोना आशंकित नेपालीका दुःख : भन्छन्- अमेरिकाले मर्न दिँदैन भन्थे, भ्रम रहेछ

A+ A A-

विराटनगरकी राधा नेपाल (नाम परिवर्तन) अहिले अमेरिकाको न्युयोर्कमा छिन् । पत्रकारिता विषय लिएर पढिरहेकी उनी अहिले कोरोना संक्रमणको आशंकामा आइसोलेसनमा छिन् ।

नेपालमा हुँदा पनि सामान्य रुघाखोकी लागिरहने हुनाले सुरुमा वास्तै नगरेकी उनी कोरोना संक्रमणबाट न्युयोर्कमा मर्नेको संख्या दिन दुई गुणा रात चौगुणा भएपछि भने झस्किइन् ।

नजिकैको अस्पतालमा गएपछि भने राधालाई आइसोलेसनमा राखियो । उनी भन्छिन्, रिपोर्ट नेगेटिभ आइसक्यो तर ज्वरो भने अझै आइरहेकाले आइसोलेसनमै बसिरहेकी छु ।

यता राधाको परिवारमा भने अशान्ति मच्चिएको छ । ‘छोरीलाई राम्रो भविष्य दिनकै लागि २५ लाख खर्च गरेर अमेरिका पठायौँ, अहिले भाइरसले मार्ला भन्ने चिन्ताले खाइसक्यो,’ राधाकी आमा भन्छिन् ।

छोेरीले पैसा पठाउन थालेपछि राधाका बुबाआमा विराटनगरबाट आएर भक्तपुरमा बस्न थालेका छन् । घरबार बेचेर भक्तपुरमा भाडामा बस्दै आएका नेपाल दम्पती छोरीलाई देख्न पाइने हो कि होइन भन्ने चिन्तामा छन् ।

राधाकी आमा भन्छिन्, ‘छोरी अमेरिकामा छे भनेपछि मानसम्मान पनि बढ्दो रै’छ । कमाउन थालेपछि आफूलाई पनि खुसी लाग्ने । तर के गर्नु, बिरामी परेर अस्पतालमा हुँदा हेर्ने मान्छेसमेत छैनन् । मलाई त कहिले भेटौँ भइसक्यो, उडेर जान नमिल्ने ।’

‘चीनबाट फर्काए जसरी नै मेरी छोरीलाई पनि फर्काइदिए हुने नि नेपाल सरकारले । त्यसपछि त म विदेश जानै दिन्नँ थिएँ । बाबुआमा छोराछोरी सँगै भएपछि त भाइरस नै लागेर मरिए पनि परिवारमै सँगै मरिन्थ्यो,’ उनी सुँक्क सुँक्क गर्दै बोलिरहन्छिन् ।

भक्तपुरमा जग्गाको खोजीमा रहेका उनीहरू विगत १ वर्षदेखि भक्तपुरकै सरस्वतीखेलमा कोठा भाडामा बस्दै आएका छन् । राधाका बुबा पनि सरकारी जागिरे हुन् । उनी जागिरकै सिलसिलामा रोल्पामा खटिएका छन् । अहिले राधाकी आमा र राधाका भाइ मात्र कोठामा छन् ।

कोरोनाको त्रास बढेपछि बाबुछोरी र आमा तीनतिर भएका हुन् । राधाकी आमा भन्छिन्, ‘मर्ने आज हो कि भोलि हो भन्दै यसरी बस्नुपर्दाको पीडा झनै त्रासदीपूर्ण हुँदो रहेछ । यस्तो बेलामा सबै परिवार सँगै बस्न मनले खोज्दो रहेछ ।’

उता राधाको चिन्ता पनि उस्तै छ । नेगेटिभ नै भए पनि ज्वरो घटेको छैन । अस्पतालमा झनै बढी जोखिम छ । घर जान दिएको छैन ।

‘अब फेरि कोरोना टेस्ट गर्छ,’ राधा भन्छिन्, ‘फेरि टेस्ट गर्दा बा पोजेटिभ पो आउने हो कि ! यताको अवस्था त्राहिमाम छ ।’

उनी चिन्तित हुँदै भन्छिन्, ‘कोही कसैसँग बोल्दैनन्, कसैको नजिक पर्दैनन् । बाहिर सबै सुनसान छ । आफू अस्पतालमा छु । विकसित देश हो । मर्न दिँदैन सरकारले भन्ने सोचेकी थिएँ । तर, होइन रहेछ । यहाँको अवस्था पनि उस्तै रहेछ । दिनहुँ हजारौँ मानिस मरिरहेका छन् । बरु नेपाल नै ठीकजस्तो लाग्न थाल्यो । के गर्नु, नेपाल फर्किन सक्ने अवस्था पनि छैन ।’

राधा अगाडि थप्छिन्, ‘त्यही पनि अहिले नेपालमा विदेशबाट आएकाहरूबाटै फैलिइरहेको छ कोरोना भन्ने सुन्छु । यही सोचेर बरु जान्न भन्ने पनि लाग्छ ।’

उनी भन्छिन्, ‘बिरामी भएपछि त आफ्नै परिवार अनि आफ्नै देशको न्यास्रो लाग्दो रहेछ ।’

राधा त एक प्रतिनिधि पात्र मात्र हुन् । तमाम युवाहरू जो रोजगारीको सिललिसलामा होस् या पढाइको सिलसिलामा विदेशिएका छन्, ती सबै नेपाली युवायुवतीको पीडा अहिले उस्तै छ । सबै कोरोनाको त्रासमा बा स्वदेशमा रहेका परवारसँग भेटै पो नहुने हो कि भन्ने चिन्ताले त्रसित भएर बसेका छन् ।

खाडी मुलुकदेखि विकसित मानिने अमेरिका, बेलायतजस्ता देशमा समेत कोरोनाको त्रासदी उस्तै छ । यता नेपालमा विदेशिएका आफ्ना सन्तानको चिन्तामा डुबेका अभिभावकको पीडा झन् खपिनसक्नु भएको छ ।

सरकारले सबै विदेशिएका युवालाई नेपाल फर्काउन नसके पनि जोखिममा रहेकाहरूलाई भने छिटोभन्दा छिटो नेपाल फर्काउने व्यवस्था गर्नुपर्ने चिन्तित अभिभावक र विदेशिएका युवायुवतीहरूको माग छ ।

प्रकाशित मिति: आइतबार, चैत २३, २०७६ १२:०१