आहा ! बाजेको पेडा

A+ A A-

पूर्व–पश्चिम राजमार्गमा पर्ने सप्तरीको बरमझिया भन्नेवित्तिकै मानिसको मुख रसाउँछ । त्यहाँको मीठो पेडाको स्वाद आएर मुखमा झुण्डिन्छ ।

उक्त राजमार्ग भएर सवार गर्ने हरेक व्यक्ति एक पटक त्यहाा रोकिएर पेडा वा कुराउनी नखाई सायदै जान्छन् ।

पेडा किन्नैका लागि यहाँका दर्जनौँ पसलमा दैनिक सयौँ यात्रु ओर्लिन्छन् । मीठो मानेर पेडा खान्छन् र कोसेलीका रूपमा घर पनि लैजान्छन् । यो स्थान पेडाका लागि प्रसिद्ध छ ।

पेडा, त्यसमा पनि बैजनाथ वा बुढोको पेडाको नाम जोडिएपछि सबैको ध्यान त्यतै खिचिन्छ ।

विगत डेढ दशकदेखि बरमझियामा पेडा बेच्दै आएका ॐ वैद्यनाथ पेडा भण्डारका सञ्चालक वीरेन्द्र चौधरीले दैनिक १० देखि १५ हजार रुपैयाँसम्मको पेडाको कारोबार हुने गरेको सुनाए ।

वैद्यनाथको पेडा मुख्य ब्राण्ड भए पनि यसको वरिपरि घुमेर ४ दर्जनभन्दा बढी पसलले एकै ठाउँमा प्रतिस्पर्धा गरिरहेको उनी बताउँछन् । उनी पेडा मीठो हुनुमा नामभन्दा पनि यसमा प्रयोग हुने खुवाको गुणस्तरलाई मान्छन् । तर, ब्राण्ड बढी बिक्ने उनको बुझाइ छ ।

‘मीठो परिकारमा नाम पनि चलेको भए सुनमा सुगन्ध हुँदोरहेछ’, उनी भन्छन्, ‘त्यसैले यहाँका पेडा पसलका मिल्दाजुल्दा नाम भेटिन्छन् ।’

‘राजमार्गमा यात्रा गर्दा थुप्रै पटक ओर्लेर पेडा किनेर खाएको छु’, राष्ट्रिय जनता पार्टीका महासचिव राजिव झा भन्छन्, ‘यहाँ आएर पेडा खाँदा अरू ठाउँको भन्दा फरक स्वाद पाएँ ।’

बरमझियामा ५० वर्षअघि बैजनाथ साहले पहिलो पटक पेडा पसल खोलेका थिए । सबै पेडा पसलको नाममा ‘असली’, ‘पुरानो’, ‘बुढा’ र ‘वैजनाथ’ जोडिएका छन् ।

त्यसको कारण सबैभन्दा पहिला वैद्यनाथ साहले पेडा पसल सुरु गरे । उक्त पसलपछि ब्राण्डकै रूपमा स्थापित भए । यही भएर अहिले सबै पसलको नाममा ती शब्द जोड्नुपर्ने बाध्यता बनेको बताइन्छ ।

असली, पुरानो, बुढा र वैद्यनाथ नजोडी नाम राखिएको पसलले ग्राहक नपाउने भएकाले उनीहरूले त्यही ब्राण्डमा पेडा पसल चलाइरहेका हुन् । अहिले यहाँका हरेक घरको रोजगारी पेडा व्यवसाय बनेको छ ।

१ सय लिटर दूधबाट बढीमा २० किलो खुवा निस्किन्छ । पेडा बनाउन दूध घोटेर बाक्लो भएपछि उपयुक्त समयमा चिनी हालिन्छ र सुकाएर राखिन्छ । बरमझियाको पेडा गुणस्तरीय हुने ग्राहकहरूको विश्वास छ । त्यही विश्वासले यहाँको पेडा व्यवसाय राम्रो रहेको व्यवसायी बैजु गुप्ता बताउँछन् ।

यहाँका सबै व्यवसायीको पेडा बनाउने तरिका परम्परागत छ । तर, वैद्यनाथ साहका छोरा राजकुमार साहले पेडा बनाउने आधुनिक मेसिन ल्याएका छन् । आधुनिक मेसिनबाट पेडा बनाउँदा सबै एकै आकारको, सफा हुने र जनशक्ति पनि कम लाग्ने साहको अनुभव छ । सबै व्यवसायीले आफ्ना बुबाको नाम जोडेर पेडा पसल सञ्चालन गरेकामा साह खुसी छन् ।

बरमझियाको पेडा पसलमा दैनिक २५ हजार लिटर दूध खपत हुन्छ । पेडा व्यवसायका कारण यहाँका व्यसायीले मात्रै होइन, किसानले पनि रोजगारी पाएका छन् । काम मात्र होइन, बरमझियावासीले पेडा व्यवसायबाटै नाम पनि कमाएका छन् ।

यहाँको पेडा प्रति किलो ६ सयदेखि ६ सय ५० रुपैयाँसम्म पर्छ । प्रतिस्पर्धा बढिरहे पनि बरमझियाको पेडाको आकर्षण घटेको छैन । हरेक वर्ष बजार बढ्दै गएको अर्का पसले रुन्दीलाल साह बताउँछन् ।

पेडाकै निम्ति वैरवा, बरमझिया, त्रिकोल, भारदह गाउँको दूधले नपुगेर हरेक दिन सुनसरीका कोसी टप्पु र चतरा तथा सप्तरीको फत्तेपुरदेखि दूध ओसार्ने गरिन्छ । पेडा व्यवसायले बरमझियालाई काम, दाम र नाम सबै दिएको स्थानीयको भनाइ छ ।

प्रकाशित मिति: शनिबार, माघ ४, २०७६ ०८:३०