केका लागि थियो त्यो बलिदान ?

फाइल तस्वीर ।

A+ A A-

पराईको पठ्यारलाग्दो
निर्जन भूमिमा
मन हराएका मान्छेको भूमरीमा फसे
पुग-नपुग दर्जन निर्दोष नेपालीको जीवन
छिनभरमै बम, बारुदको सिकार बने
उनीहरू ढले,
उनीहरूको ढलाइसँगै
डाँडापारि पुगेको घाम-जूनजस्तो
बा-आमाको सहारा ढल्याे,
सपना अनि धेरै थोक ढले
निहत्था उनीहरूसँग
मन थियो, मस्तिष्क थियो, माया थियो, मानवता थियो
तर, मान्छेले मान्छे नचिन्ने
मन, मुटु, मस्तिष्क हराएका
अतिवादीकाे बिल्ला भिरेकाहरू
जिउँदो मान्छेको रगत पोखाउँदै
खेल्दै मृत्युको खेल देखाउँदै थिए
चीत्कार नसुन्ने तिनीहरूका कान
चेतना गुम भएर बेचैन भएको विवेक
अन्धाधुन्ध बर्सियो बम र गोली
सुन्न चाहेनन् कसैले निर्दोष कारुणिक बोली
जीवन गुमाए, बगाए रगत
तर, त्यो बलिदान केका निम्ति...।
सिक्दै कमाउँदै
एक झोला सपनाहरू बोकेर गएका उनीहरू
सपनाहरू रोप्दै थिए
सपनाहरू बेर्ना बनेर उम्रन नपाउँदै
सपनाहरू छरेको नर्सरी
क्रूर अमानवको हतियारबाट
घाइते भएको शरीर
अविरल बगेको रगतको इरिगेसन
खै कस्तो बेर्ना उम्रिने हो सपनाहरूको
सिमानापारिको नर्सरीमा
थाहा नभएको अनिश्चित जीवन
सम्भावना र आशा
जुनी जिउने घनिष्ठ सारथि
त्यही सारथिले
एकैसाथ पुग-नपुग फुल्न खोज्दै गरेको दर्जन जुनी छिने,
बग्दै गरेको जीवन नदीमा
भयंकर मृत्युको बाँध लगाए
त्यही बाँधमा डुबे, सास फेर्न बिर्से
पराइ भूमिमा बिनाकारण
निर्दोष हुँदाहुँदै पनि
बलिदान केका निम्ति...?
विजया दशमी
सुरको जित, असुरको हार
मंगल शुभदिनलाई
अशुभ बनाएर उनीहरूमध्ये केही फर्के
निर्दोष सुर हुँदाहुँदै
असुरको हातबाट शव बनेर
काठको बाकसभित्र बन्द भएर
निर्जीव शरीर, अधुरा सपनाहरू...
जिउँदाे जाँदै गर्दा नजानू अरुको ठाउँमा भन्न नसक्ने सरकार
मरेर लास बनेर फर्केर आउँदा
फूलमाला लिएर पुग्छ स्वागत गर्न
देश चलाउने सरकार
हवाई अड्डामा बिसाएको पार्थिक शरीरलाई
आशा देखाउँछ, सान्त्वना दिन्छ,
तेराे घरसम्म पुर्‍याउनेछु भनेर
उर्दी जारी गर्छ ।
यसरी अनाहकमा अल्पायुमा जीवन गुमाएका
भविष्य बोकेका युवाहरूको
मृत्युको खबरले
मन दुखाउँछ, मस्तिष्क झनझनाउँछ ।
आखिर...
यस्तो मृत्युको बलिदान केका लागि ?
न उनीहरू अस्तित्व जोगाउन
लडिरहेका प्यालेस्टाइनहरूको पक्षपाती थिए
न उनीहरू दोस्रो विश्वयुद्धमा
हिटलरकाे हातबाट बाँचेका
लाखौँ यहुदीहरूका समर्थक थिए,
न उनीहरू आफ्नै देशको सीमारक्षाका लागि
जीवन आहूति दिएका थिए
बस् उनीहरू...
लाजनीति गर्दै गरेको
शासकको लाज छोप्न
अरुको देशमा सफल जिन्दगी खोज्न गएका थिए
सफल जिन्दगी बनाउन जाँदै गर्दाको
अचानक परिआएको मृत्युको कोसेली
सबैका लागि सधैँ दु:खी रहने घाउ नहोला
तर,
उनीहरूका आफ्नाहरूका लागि
जीवन बाँचुञ्जेल कहिल्यै निको नहुने
रोग बनेर बाँच्ने भयो ।
र पनि...
एउटा होइन ।
अनेक मनको एउटै प्रश्न
आखिर उनीहरूको
बलिदान केका निम्ति ?