मा‌ओवादी केन्द्रको बैठकमा ब्रिफिङ- निर्वाचन आयोगले १४९ भन्दा बढीको केन्द्रीय कमिटी चिन्दैन

मा‌ओवादी केन्द्रको बैठकमा ब्रिफिङ- निर्वाचन आयोगले १४९ भन्दा बढीको केन्द्रीय कमिटी चिन्दैन

A+ A A-

माओवादी केन्द्रको जारी केन्द्रीय कमिटी बैठकमा माओवादीको निर्वाचन आयोगले १४९ जनाभन्दा बढीको कमिटी नचिन्ने बताएको छ । माओवादीको अध्यक्ष र १४९ जनाको केन्द्रीय कमिटीलाई मात्र निर्वाचन आयोगले चिन्ने अरु पदाधिकारी र केन्द्रीय सदस्यलाई नचिन्ने जनाएको हो ।

आयोगका सदस्य थिरप्रसाद खनालले माओवादीको महाधिवेशनबाट निर्वाचित अध्यक्ष र केन्द्रीय सदस्यलाई मात्र चिन्ने बताएका एक केन्द्रीय सदस्यले जानकारी दिए ।

‘माओवादी पार्टीका निर्वाचन आयोगले पार्टी अध्यक्ष पुष्पकमल दाहाल प्रचण्ड र १४९ जना केन्द्रीय सदस्य बाहेक कसैलाई चिन्दैन । आयोगमा न अरु कसैले फर्म भरेर बुझाएका छन् । न पदाधिकारीको नाम आयोगमा छ,' खनाललाई उद्धृत गर्दै ती सदस्यले भने, 'आयोगले महासचिव, उपमहासचिव उपाध्यक्ष लगायत पछि थपेका कुनै केन्द्रीय सदस्यलाई चिन्दैन ।’

जारी बैठकमा पार्टी नेतृत्वको तीव्र आलोचना भइरहेको छ । शनिबारसम्म आइपुग्दा त्यसमा केही कमी आएको नेताहरू बताउँछन् । माओवादीमा पुस्तान्तरणको कुरा उठे पनि प्रमुख नेतृत्वको भने सबैले समर्थन जनाएका छन् ।

माओवादी दस्तावेजमा कमजोर भयौँ र पार्टी नै विघटन गर्ने कुरा लेख्न नहुने केन्द्रीय सदस्य निर्मल आचार्यले बताएका छन् । उनले बैठकमा पार्टीको दस्तावेजमा कमजोर भयौँ, असफल भयौँ, पार्टी सकियो भनेर लेख्ने काम बन्द गर्नुपर्ने बताए ।

‘कमजोर सकिएको केही काम गर्न नसक्ने पार्टीमा को आउछ ? कसले भविश्य देख्छ ? पार्टी कमजोर भयो भनेर भनेपछि कसले भविश्य देख्छ ? को पार्टीमा आउछ ? अब यो कमजो भयो, विघटन गरौँ भन्ने लेख्ने काम बन्द गरौँ,’ आचार्यले भनेका छन् ।

बैठकमा कसले के भने ?

वर्षमान पुन

पार्टी अध्यक्षको दस्तावेज राम्रो छ । कार्यन्वयन गर्नुपर्छ । पार्टीमा पुस्तान्तरणको कुरा ठीक छ । पार्टी एक-तीन अनुसार बनाउने हो । पुरानो पुस्ता, दोस्रो पुस्ता र युवाहरू समेटेर मात्र पार्टी बन्छ ।

पार्टीमा गुट छ भनेर बाहिर आएको हो । पार्टीभित्र गुट छैन । झगडा गर्नु भन्दा मिल्नु राम्रो हो । मिलेर जाँदा पार्टीलाई नै फाइदा हुन्छ ।

म बिमारी भएर उपचार अध्यक्षको पहलमा भएको हो । अहिले पूरा सन्चो भएको छ । अब पूरा समय पार्टी निर्माणमा लगाउँछु ।

विभिन्न काण्डमा जो दोषी भेटिए पनि कारबाही हुनुपर्छ कसैलाई छोड्नु हुन्न । सरकारले सुरु गरेको भ्रष्टाचारविरुद्धको अभियानले जनतामा उत्साह पैदा गरेको छ । यो अभियान रोकिनु हुँदैन ।

अहिले कसैले अध्यक्ष कमरेडको विकल्प खोजेको छैन । अध्यक्षलाई सम्पूर्ण रूपले सहयोग गरेर जान म तयार छु । उत्तराधिकारी तयार पार्न विधिको विकास गरेर जाऔँ ।

जनार्दन शर्मा

समाजवादी हुनुभन्दा पहिले हामी लोकतान्त्रिक संस्कारलाई स्वीकार गरौँ । मान्छे हुनुको नाताले सवैको आ–आफ्नै स्वत्व हुनु स्वभाविकै छ । अध्यक्ष कमरेडले बेला बेला त्यसमै धार लाइदिनुहुन्छ । तलबाट पनि म फलनाको हुँ र होइन भन्ने चलन छ । अनि त्यसैलाई गुट भनेर ठूलो प्रचार गरिन्छ । हामी तपाइकै हौँ, २ जनामध्ये महासचिव जसलाई बनाए पनि हामीलाई मान्य हुन्छ भनेर अनुरोध गर्दा पनि नयाँ प्रस्ताव अघि सारिन्छ । सोही प्रस्तावलाई सहज रूपमा स्वीकार गर्दा पनि अनेकन प्रचारबाजी गरिन्छ । अनि गरौँ के ?

अध्यक्षले चाहँदा, परिस्थितिले माग गर्दा, वैचारिक राजनैतिक निर्णय लिँदा, गठबन्धन बनाउँदा, जतिखेर पनि खटनपटनमा लागेकै छु ।स्वतन्त्र व्यक्ति राष्ट्रपति बनाउनु हुँदैन, पार्टीबाट बनाउनुपर्छ, सभामुख र राष्ट्रपति एउटै पार्टीको बनाए थप समस्या आउछ भनेर तैले बाहिर बोल र वातावरण बना भनी अध्यक्षले आदेश दिँदा आफ्नो मत थाँती राखेर भएपनि त्यसको पालना गरेकै छु ।

परिस्थिति अदल बदल गर्नुपर्दा वा अन्य कुनै संकट आइपर्दा सँधै अध्यक्षको पक्षमा खडा भएकै छु । होला कहिलेकाँही आँखा जुधाएर कुरा गर्न मन लाग्छ, गरिन्छ पनि । तर त्यसैलाई असहयोग गर्यो भनेर नेतृत्वको आडमा नानाथरी बिल्ला भिराएर प्रचारबाजी गरिन्छ ।

अध्यक्ष कमरेडले भन्नुपर्‍यो– कुनचाहिँ अप्ठेरो मोडमा तपाईंले मेरो साथ र समर्थन पाउनुभएन ? तल तल कुनचाहिँ व्यक्तिलाई मैले मलाई गुटको नेता मान्नुपर्छ भनेर भोट मागेको छु ? विधि, विधान, पद्दति, प्रणाली मिचिएको कुरा उठाउनैपर्ने भएर उठाइयो होला । समस्या जे हो त्यो चाँहि भन्नैपर्छ । चुप लागियो भने सुधार हुँदैन भन्ने मान्यताले कहिलेकाँही काम गर्‍यो होला ।

युवा कमरेडलाई यो पनि कुरा स्पष्ट होस् कि हाम्रो पार्टीमा विज्ञापन खुल्ने तर परीक्षा नहुने, भर्ती हुने तर अवकाश नहुने परिस्थिति विद्यमान छ । यसले युवाहरूलाई नीति निर्माणको तहमा ल्याउन समस्या भएकै त छ । आठौं महाधिवेशनको समापनपूर्व बसेको स्थायी समिति बैठकमा मैले केन्द्रीय समिति बनाउनुपूर्व अवकाश हुने एजेण्डामा छलफल गर्नुपर्छ भन्ने प्रस्ताव गरेको थिएँ । कमिटीहरू समावेशी बनाउने र नयाँ युवाहरूलाई जिम्मेवारी दिने हो भने एक हामी तिहाई नेताहरूले विदा लिएर फरक भूमिकामा क्रियाशील हुनुपर्छ भन्ने प्रस्ताव गरेको थिएँ । अहिले यो कुरा संभव छैन कसले छोड्न मान्छ र भन्ने कुरा उठ्यो ।

यसमा सबभन्दा पहिले म तयार छु भनेर मैले भनें । त्यसपछि बलदेव, मात्रिका र गणेश शाह कमरेडले यो प्रस्ताव मान्न आफूहरू तयार रहेको कुरा गर्नुभयो ।केहीले यसमा आफूहरू तयार हुन नसकेको कुरा गर्नुभयो भने केही मौन बस्नुभयो । त्यसपछि छलफल गरौंला भनेर अध्यक्षले यसलाई टार्नुभयो । तर आजसम्म छलफल भएन । मैले अध्यक्षलाई असहयोग नहोस भनेर संगठन विभागको जिम्मा लिएर काम गरिरहको छु । पार्टीका हरेक बैठक भन्दा पहिले विभागको तर्फबाट प्रतिवेदन बुझाउने गरेको कुरा स्पष्ट गर्न चाहन्छु ।

यसपटक सरकारले गरेका कामबारे म खुल्ला दिलले प्रशंसा गर्दछु । यत्रो ठूलो आँट र हिम्मत भनेको शुद्धीकरणको महान थालनी हो । सो कुरा संगठन विभागको प्रतिवेदनमा व्यवस्थित रूपले पनि राखिएको छ । मैले संसदको रोष्टमबाट २०४७ साल यताका सवै नेताहरूको सम्पत्ति छानबिन गरौं भनेर प्रस्ताव गरेको हुँ । कतिपय नेताले ३२ सिटे भनेर हामीलाई खिसिट्यूरी गर्दा प्रचण्डको साथ र माओवादीको समर्थन विना बालुटार प्रवेश संभव नभएको भनेर प्रतिवाद पनि गरेकै हुँ ।

पार्टीभित्र पनि सम्पत्ति छानबिन गर्नुपर्छ भन्ने कुरामा मेरो दृढ सहमति छ । तर, मन्त्रीको हैसियतले सामान्य तोक लगाएको, त्यो पनि राज्यको निकाय सम्पत्ति शुद्धीकरण विभागले छानबिन गरेर सम्पत्ति फकुवा गरेको पत्र देखाएपछि यसबारे के भएको हो ? सत्य तथ्य बुझ्नू र आवश्यक सहजीकरण गर्नू भनी तोक लगाएको विषयलाई अपराध गरेको भनेर दुस्प्रचार गरिन्छ, चरित्र हत्या गर्न खोजिन्छ ।

म फेरि पनि भन्छु– छानबिन गरौं कसको सम्पत्ति कति छ ? कसका घर कति छन् ? कसका के के व्यवसाय छन् ? कसका बैक व्यालेन्स कति छ ? म तयार छु । कुनै गल्ती नगर्दा नगर्दै पनि प्रश्न उठेपछि छानबिनको लागि मार्ग प्रशस्त गर्ने मै हुँ । म ४ पटक गरेर ३९ महिना मन्त्री हुँदा गरेका काम कार्वाहीहरू नीति, योजना र त्यसको परिणाम जनताको बिचमा छन् । के के उपलब्धि भए भन्ने कुरा लिखित रूपमा पनि उपलब्ध गराउनेछु ।

जहाँसम्म पार्टीको कुरा छ–१० प्रदेशकै सुझाव र आलोचना लिएर संगठन विभागले आफ्नो प्रतिवेदन पेश गरिसकेको कुरा अध्यक्ष स्वयंले भनिसक्नुभएको छ। अध्यक्षले प्रस्तुत गर्नुभएको प्रतिवेदनले पार्टीलाई नयाँ दिशा प्रदान गर्नेछ । यसमा थप्नुपर्ने केही कुराहरू म यहाँ राख्न चाहन्छु ।

हालसम्म प्राप्त उपलब्धिबारे जनताका बीचमा राम्रोसँग नलिएको मात्र हैन युद्ध, शान्ति, संविधान निर्माण र कार्यान्वयनबारेका एतिहासिक उपलब्धिहरूको संश्लेषण नगरेर इतिहासको अवमूल्यन भएको छ । यसलाई सच्याउँदै पुष्पलालदेखि पुष्पकमलसम्मको उपलब्धिको संश्लेषण जरुरी छ ।

कुलप्रसाद केसी

पार्टी बनाउने सबैको दायित्व हो । दस्तावेज ठीक छ । अत्तराधिकारी बनाउने कुरा केन्द्रबाट भन्दा पनि फिल्डमा गएर काम गरेपछि नेता कार्यकर्ताले आफैँ स्वीकार्छन् । यसलाई विधि बनाएर हल गर्नुपर्छ ।

हर्क नेम्वाङ

पार्टीको प्रदेश संरचना खारेज गरिदिए हुन्छ । प्रदेशभित्रका कुनै पनि निर्णय प्रक्रियामा प्रदेश समितिलाई सहभागी नगराइने हो भने त्यसको काम छैन ।

प्रदेश कमिटीले सिफारिस गरेका निर्णयहरू केन्द्रले कार्यान्वयन गर्दैन भने त्यो संरचनाको औचित्य पुष्टि हुन सक्दैन । मन्त्रिमण्डल गठन, विघटन, प्रदेश सरकार निर्माणलगायत विषयमा मात्र होइन, आफ्नै प्रदेशबाट केन्द्रीय समितिमा प्रस्ताव गरिने नाम समेतमा प्रदेश कमिटीलाई अत्तोपत्तो नहुने भएपछि पार्टीको प्रदेश कमिटीको के काम ? प्रदेशलाई काम गर्ने स्वायत्तता र अधिकार नहुने भएपछि यसलाई खारेज गरौँ ।

प्रकाशित मिति: शनिबार, साउन २०, २०८० २०:२७