११२ वर्षअघि यसरी डुबेकाे थियो टाइटानिक जहाज (भिडियोसहित)

A+ A A-

आजभन्दा १ सय १२ वर्षअघि एटलान्टिक महासागरमा डुबेको थियो टाइटानिक जहाज । सन् १९१२ मा डुबेको जहाजको चर्चा फेरि एकपल्ट चर्चा भइरहेको छ । समुद्रमुनि जहाजको अवशेष हेर्न हालै गएको एक पनडुब्बी बेपत्ता भएको छ । ओसिएन गेट कम्पनीले पनडुब्बीमा सवार सबै पाँच जनाकै मृत्यु भएको पुष्टि गरेको छ ।

सम्बन्धित समाचार

टाइटन पनडुब्बीः समुद्रको गहिराइमा पानीको दबाबले कसरी ज्यान लिनसक्छ ?

कतिपयले यस्तो खालको एड्भेन्चर्सको चर्को आलोचना गरिरहेका छन् । जुन स्थानलाई चिहान मान्नुपर्थ्यो, त्यही देखाउन मानिसहरूलाई लगिएको आलोचकहरूको भनाइ छ । कतिले चाहिँ यस्तो खालको यात्राको तुलना सुसाइड मिसनसँग गरेका छन् । जुन टाइटानिक दुर्घटनाको चर्चा गएको १ सय १२ वर्षदेखि जारी छ, आउनुस् आज त्यो दुर्घटनाको पूरै कथा जानौँ :

०००

टाइटानिक एक विशालकाय समुद्री जहाज थियो । यसको वास्तविक नाम आरएमएस टाइटानिक थियो । भनिन्थ्यो, यो जहाजलाई ईश्वरले समेत डुबाउन सक्दैनन् । स्टिलबाट बनाइएको जहाजको लम्बाइ २ सय ६९ मिटर थियो । यसमा चालक दलका सदस्यसहित करिब ३३ सय मानिस बस्न सक्थे ।

बेलायतबाट अमेरिकातिर गइरहेका बेला टाइटानिक राति एट्लान्टिक महासागरमा दुर्घटनाग्रस्त भएको थियो । यसको केही घण्टाभित्रै जहाज पूर्ण रूपमा समुद्रमा डुबेको थियो । आज पनि यो जहाजको अवशेष त्यहीँ छ, त्यसलाई बाहिर निकाल्न सकिएको छैन ।

हालै हराएका ती यात्री टाइटानिकको अवशेष हेर्न महासागरभित्र छिरेका थिए । टाइटानिक जहाज यति अत्याधुनिक डिजाइनमा बनाइएको थियो कि, यसको एउटा कोठामा पानी भरिए पनि अर्को कोठामा त्यो पस्ने सम्भावना थिएन । टाइटानिकको प्रचार गर्दा भनिन्थ्यो, यो डुब्न सम्भव नै छैन । यसमा धेरै बेसमेन्ट थिए, जसलाई वाटरटाइट पर्खालबाट बनाइएको थियो । बेसमेन्टको दुई तल्लामा पानी भरिए पनि जहाज नडुब्ने बताइन्थ्यो ।

अब यो पूरै कथालाई पाँच प्रश्नको जवाफमार्फत बुझौँः

कति ठूलो थियो टाइटानिक जहाज ?

आयरल्याण्डको बेलफास्टस्थित हार्लेन्ड एण्ड वुल्फ नामको कम्पनीले टाइटानिक जहाज बनाएको थियो । यसको लम्बाइ २ सय ६९ मिटर, चौडाइ २८ मिटर र उचाइ ५३ मिटर थियो । जहाजमा तीन इन्जिन थिए । साथै, भट्टीहरूमा ६ सय टनसम्म कोइलाको खपत हुन्थ्यो । त्यो बेला यसलाई बनाउन खर्च १५ लाख पाउण्ड र समय तीन वर्ष लागेको थियो । जहाजमा ३३ सय मानिस अट्थे । पहिलोपल्ट टाइटानिक यात्रामा निस्कँदा १३ सय यात्री र ९ सय क्रु मेम्बर सवार थिए । सुविधाजनक जहाजको टिकट निकै महँगो थियो । त्यो बेला फर्स्ट क्लासको टिकट ३० पाउण्ड, सेकेण्ड क्लासको १३ पाउण्ड र थर्ड क्लासको ७ पाउण्ड पर्थ्यो ।

कहिले र कहाँ डुब्यो टाइटानिक ?

टाइटानिक जहाज दुर्घटना हुनुभन्दा केही महिनाअघिको कुरा हो, ग्रीनल्याण्डको एक हिस्साबाट बरफको ५ सय मिटर ठूलो टुक्रा त्यसबाट अलग भयो । हावा र समुद्रमार्फत यो दक्षिणतिर जान थाल्यो । १४ अप्रिलसम्म यो १ सय २५ मिटरको भएको थियो । १४ अप्रिल १९१२ को राति बरफ टाइटानिक जहाजसँग ठोक्कियो । यसको चार घण्टापछि जहाज डुब्यो । बरफसँग ठोक्किँदा जहाज ४१ किलोमिटर प्रतिघण्टाको रफ्तारमा कुदिरहेको थियो । जहाज इङ्ग्ल्याण्डको साउथम्पटनबाट अमेरिकाको न्युयोर्क शहरतर्फ तीव्र गतिमा अघि बढिरहेको थियो ।

घटनाको समय यसमा २२ सय यात्री सवार थिए । यीमध्ये १५ सय जनाको मृत्यु भयो । यसलाई आजसम्मको सबैभन्दा ठूलो समुद्री दुर्घटना भनिन्छ । बेलायत र अमेरिकाको सरकारले दुर्घटनाको कारण थाहा पाउन छानबिन गरे । निचोड हिमखण्डसँग ठोक्किनु बताइयो ।

दुर्घटनामा मरेका मानिसका आफन्तहरू समन्द्रतलमा रहेको यो ठाउँलाई नचलाउन आग्रह गर्छन् । किनकि, यो उनीहरूका आफन्तको चिहान हो ।

कहाँ भेटिएको थियो जहाजको अवशेष ?

टाइटानिक जहाजको अवशेष सेप्टेम्बर १९८५ मा भेटिएको थियो । यो समुद्रतलभन्दा २६ सय फिट तल एट्लान्टिक सागरमा छ । खोजीको काम अमेरिका र फ्रान्सले गरेका थिए । अमेरिकी नौसेनले यो काममा महत्त्वपूर्ण भूमिका निभायो । अवशेष भेटिएको ठाउँ क्यानेडाको सेन्ट जोन्सको दक्षिणमा ७ सय किलोमिटर टाढा र अमेरिकाको हेलिफोक्सभन्दा ५ सय ९५ किलोमिटर दक्षिणपूर्वमा छ । जहाज दुई टुक्रा भएको अवस्थामा फेला परेको थियो । दुवै टुक्रा आपसमा आठ सय मिटर टाढा थिए । आसपास थुप्रै अवशेषहरू देखिएको थियो ।

किन डुबेको थियो कहिल्यै नडुब्ने भनिएको टाइटानिक ?

तीव्र गतिमा एट्लान्टिक सागरमा कुदिरहेको बेला टाइटानिक एक विशाल हिमखण्डसँग ठोक्किन पुगेको थियो । त्यसपछि यसमा पानी भरियो । जुन वाटरटाइट कम्पार्टमेन्ट्सको पर्खाललाई सुरक्षा कवच मानिएको थियो, त्यो पनि नष्ट भयो । करिब पाँच वाटरटाइट कोठामा पानी भरियो । त्यो बेलाको स्टिलसमेत मजबुत थिएन । हिमखण्डसँग जहाज ठोक्किएपछि त्यसको ढाँचा बदलियो । ढोकाहरू बन्द नै भएनन् ।

धेरै प्रयासपछि पनि किन रोक्न सकिएन दुर्घटना ?

के पनि भनिन्छ भने, जुन दिन टाइटानिकले आफ्नो यात्रा सुरु गर्‍यो, त्यसको केही दिनअघि एक अर्को जहाजले एट्लान्टिक सागरलाई पार गरेको थियो । त्यो जहाजले १२ अप्रिल अर्थात् दुर्घटनाको ठीक दुई दिनअघि टाइटानिकलाई वायरलेस मेसेजमार्फत हिमखण्डको खतरालाई लिएर चेतावनी दिएको थियो । तर यो सन्देश टाइटानिकसम्म पुग्नै पाएन । पछि चेतावनी दिने यो जहाज आफैँ सन् १९१८ मा पहिलो विश्व युद्धका क्रममा समुद्रमा डुबेको थियो ।

टाइटानिक बनाउने कम्पनी ह्वाइट स्टारका प्रबन्ध निर्देशक जे ब्रुस पनि दुर्घटना भएको जहाजमा सवार थिए । उनी त्यहाँबाट निस्किएको अन्तिम लाइफबोटमा रहेका सकुशल मानिसहरूमध्ये एक थिए । पछि उनले अमेरिकी सिनेटमा भनेका थिए, जहाज हिमखण्डसँग ठोक्किएका बेला उनी सुतिरहेका थिए । जहाज डुब्न लागेको कुरा उनलाई क्याप्टेनले भनेका थिए ।

०००

(सिफारिस)

०००

टाइटानिक जहाज हिमखण्डसँग ठोक्किने क्रममा नै टेलिग्राफर्सले खतराको सिग्नल पठाउन थालेका थिए । आर्थर मूरसम्म सिग्नल पाउने व्यक्ति थिए । त्यो बेला उनी ४८ सय किलोमिटर टाढा साउथ वेल्सस्थित आफ्नो घरमा बसिरहेका थिए । उनले घरको रेडियो स्टेसनमा यो सिग्नल पाए । भोलिपल्ट १५ अप्रिलमा उनी पुलिस स्टेसन गए । तर, उनको कुरामा कसैले भरोसा गरिरहेका थिएनन् ।

उनले जहाजलाई पूर्णतः डुब्नबाट बचाउन सकेनन् । तर उनी तिनै मान्छेमध्ये एक थिए, जसले जहाजको अवशेषको खोजी गरेका थिए । आर्थरले सोनार प्रविधिमा काम गर्न थालेका थिए । अब जहाजको अवशेष पनि सकिने अवस्थामा छ । ब्याक्टेरिया र विभिन्न खालका किटाणुले यसलाई तीव्र रूपमा समाप्त गरिरहेका छन् । जानकारहरूका अनुसार, अब टाइटानिकको अवशेष समाप्त हुन धेरै समय छैन । (एजेन्सीहरूकाे सहयाेगमा)

यो पनि..