यी पात्रसँग भेट भयो भने ठान्नुस्, तपाईं ठगिनुभाे: अनिल, पारस र साथीहरूको कथा

A+ A A-

भारत गुजरातको राजकोटस्थित ‘दावत फेमिली रेस्टुरेन्ट’ मा कुक थिए, अछामका अनिल अधिकारी । खाने, बस्ने सुविधा राम्रै थियो । महिनैपिच्छे ३० हजार भारु तलब पाउँथे उनले । जम्मा पारेकाे केही रकम लिएर बेलाबखत घरबिदामा आउँथे ।

तर मान्छेलाई दशाले छोप्न के बेर ! उनका लागि एउटा खबर दशा बनेर आयो । र, यसले अनिललाई छँदाखाँदाको जागिर मात्रै छोडाएन, उल्टै ४६ लाख रुपैयाँ ऋणको भारीसमेत बोकायो ।

२७ वर्षको उमेरमा कर्जाको यत्रो बोझका साथ अनिल काठमाडौंमा भौँतारिएको महिनौँ भइसकेको छ । यो ऋणबाट उनले मुक्ति पाउँछन्, पाउँदैनन्, कुनै टुङ्गो पनि छैन । उनलाई ऋणमा डुबाउने व्यक्तिहरू भने सिंगापुरमा मोजमस्तीका साथ बसिरहेका छन् ।

सुन्दा अचम्म लाग्न सक्छ, उदयपुर त्रियुगा नगरपालिका- १०, बोक्सेका २२ वर्षे सुजन आचार्यले अनिलजस्ता ४० जना युवाबाट झण्डै साढे ४ करोड रुपैयाँ ठगी गरेका छन् । स्क्याममा उनले यसरी जाल फिँजाएका छन्, जहाँ अनिलजस्ता पीडित नै ‘एजेन्ट’समेत बन्न पुगेका छन् ।

नेपालमा राम्रै नाम कमाएकी बेली डान्सर बिनु शाक्यसमेत यो ठगीमा प्रत्यक्ष मुछिएकी छन् । सुजनकी प्रेमिका भनिने उनकाे नेपालस्थित नबिल बैंककाे खातामा सिंगापुर राेजगारीका लागि भन्दै अधिकांश पीडितले रकम पठाएकाे देखिन्छ । यो रिपोर्टिङमा हामीले पीडित युवा अनिल र उनका काका पारस अधिकारीको कथा भनेका छौँ । सामग्री अलिक लामो भए पनि यो पढिसकेपछि फेरि कुनै युवा यसैगरी नठगिने हाम्रो विश्वास छ ।

अनिलको कथा

अछामको मेल्लेख गाउँपालिका-५ स्थित घरमा १३ जनाको संयुक्त परिवार छ, अनिलको । बुबाआमाका तीन सन्तानमध्ये माइलो उनी विपन्न परिवारमा जन्मिएकैले ८ कक्षाभन्दा बढी पढ्न सकेनन् । १६ वर्षकै उमेरदेखि भारत राजकोट पुगेर उनले होटलहरूमा काम गर्न थाले । त्यहाँ वर्षाैं काम गर्दा पनि पैसा खासै बचत नभएपछि २०७४ सालमा उनी कतारतिर हानिए । ‘तन्दुरी कुक’ भएर उनले काम गर्न थालेको दुई वर्ष मात्रै भएको थियो, कोरोना महामारी सुरु भइहाल्यो । त्यही बेला अनिल घर फर्किनुपर्‍यो । डेढ वर्षजति घरै बसेका उनी २०७७ सालमा जागिर खान फेरि राजकोटतिरै लागे ।

महिनाको ३० हजार तलबमा उनको काम ठीकठाकै चल्दै थियो । उनको थाप्लोमा ऋण थिएन । तर, साथी रमेश विकले सुनाएको खबरसँगै उनको जीवनमा ऋण हावा चल्न सुरु भयो ।

रमेश विक उनका साथी थिए, जोसँग भारतमै चिनजान भएको हो । एक दिन रमेशले उनलाई फोनमा सुनाए, ‘सिंगापुरमा रेस्टुरेन्टका लागि दामी तलबमा मान्छे खोजिरहेको छ यार !’

आफूले सिंगापुर नै गएर सबै कुरा बुझेर आएको कुरा रमेशले गरेका थिए । रमेश पनि ठगिएकामध्ये एक हुन् । त्यो बेला उनी पनि भ्रममा थिए ।

रेस्टुरेन्टमै भनेपछि अनिलको ध्यान तानियो, अझ तलब सुनेपछि उनी लोभिए । अनि काठमाडौंका लागि झोला कस्न समय लगाएनन् । साथी रमेशसँग उनले सिंगापुरमा जागिर दिन्छु भन्ने २१ वर्षे सुजन आचार्यकाे फाेन नम्बर लिए । अनि बालुवाटारस्थित टाइम्स स्क्वायर रेस्टुरेन्टमा भेटे । आचार्य तिनै व्यक्ति हुन्, जो हीरा लुटपाटदेखि तस्करी, ठगीसम्मको आरोपमा पक्राउ परेर छोडिएका थिए । पछिल्लोपल्ट उनी एक मोडललाई निजी भिडियो सार्वजनिक गरिदिने धम्की दिएर ७ करोड बार्गेनिङ गरेकाे घटनामा समातिएर धरौटीमा छुटेका थिए ।

पहिलो भेटबारे अनिल सुनाउँछन्, 'उसले मलाई भेट्नासाथ भन्यो, ‘सुजनसँग भेट भयो, अब तपाईंको दुःखका दिन सकिए । सिंगापुर गएर महिनाको ४ लाख रुपैयाँ कमाउने, पछि गएर आफैँ रेस्टुरेन्टको मालिक हुने ।’

कारमा आउने, महँगा रेस्टुरेन्टमा भेट्ने, ठूल्ठूला नेता, मन्त्री र तिनका पीएसँग खिचाएको फोटो देखाउने, उनीहरूसँग कुराकानी गरेको अडियो सुनाउनेलगायत गतिविधिबाट आफूलाई सुजनले प्रभावमा पारेको अनिलकाे भनाइ छ ।

यसरी सुजनसँगको भेटसँगै अनिलको ऋणयात्रा सुरु भयो ।

सुजनले अनिललाई जम्मा लागत साढे १२ लाख रुपैयाँ लाग्ने, श्रम गर्नु नपर्ने, महिनाको ४८ सय सिंगापुर डलर (४ लाख ७० हजार रुपैयाँ) तलब हुने आश्वासन दिएका थिए । सिंगापुरको प्रतिष्ठित भी ग्रुप, त्यसले चलाएको पाँचतारे भिलान्द्रो होटलमा आफ्नो शेयर रहेको र अन्य नेपाली रेस्टुरेन्टहरू किन्न लागेको दाबी सुजनले गरे ।

आफ्नो शेयरअनुसार श्रमिक भर्ती गर्ने कोटा पाएकाले नेपाली युवालाई मौका दिन लागेको कुरा उनले गरे । यद्यपि, सिधै गएर बस्न नमिल्ने भन्दै ‘ट्राभल हिस्ट्री’ बनाउन दुईपल्ट सिंगापुर आउजाउ गर्नुपर्ने बताए । सिंगापुर गएपछि नियुक्तिपत्र दिलाइदिने, त्यसपछि नेपाल गएर दुई महिना बस्नुपर्ने, त्यहाँ बस्दासमेत महिनाको १ हजार डलरका दरले तलब दिने अनि सिंगापुर बस्नेगरी बोलाउने सुजनको आश्वासन थियो ।

सबै ठीकठाकै लागेर सुजनको विश्वासमा परे अनिल ।

भेटको दुई दिनपछि अनिलले टाइम्स स्क्वायरमै सुजनलाई अढाई लाख रुपैयाँ बुझाए । त्यसको चार दिनपछि बालुवाटारकै नेपाल हाउसमा भेटेर २ लाख, दश दिनपछि नक्सालस्थित नेपाल टेलिकमअगाडि ५ लाख रुपैयाँ दिएकाे अनिल बताउँछन् । फेरि १५ दिनपछि मोबाइल बैंकिङबाट ३० हजार रुपैयाँ हालिदिए । ‘कतारदेखि भारतसम्म काम गर्दा बचाएर राखेको थोरै रकम थियो, त्यसपछि आफन्तसँग ऋण मागेर साढे १२ लाख रुपैयाँ बुझाएँ,’ अनिलले भने ।

उनलाई ठग्ने क्रममा सुजन यतिमै रोकिँदैनन् । आफ्नो पूर्ववाचाअनुसार उनलाई दुईपल्ट भिजिटमा सिंगापुर लैजान्छन् ।

अनिल मात्र होइन, अछामका प्रेम साउद, कैलालीका पारस अधिकारी, प्रकाश बीके र आयुष बीके पनि सिंगापुर पुर्‍याइन्छन् । झापाका मनोज उप्रेती, अभिषेक श्रेष्ठ, महेन्द्र तामाङ र अमित तामाङ, मोरङका ऋषिमान तामाङ, महेन्द्र तामाङ, काठमाडौंका सुमन दङ्गाल, बाँकेका अनिल भण्डारी, दाङका गोविन्द पुरीलगायत सिंगापुर पुगेर फर्केका थिए ।

345145731_208028218774044_2319804004424764597_n1686049160.jpg

अनिल र पारस आफू त ठगिए नै, सँगै आफूमार्फत आफन्तको पैसा सुजनलाई पठाउँदा एजेन्टजस्तै बन्न पुगे ।

'सिंगापुर गइयाे, विश्वास भैगाे'

आफू पढेलेखेकाे नभएकाले सुजनको ठगीलाई सिंगापुरमै हुँदा बुझ्न नसकेको अनिल स्वीकार्छन् । त्यहाँ उनीहरूको अगाडि आचार्यले आफू सिंगापुरस्थित एस ग्रुप ग्लोबल कम्पनीको मालिक हुँ भनेका थिए । नक्कली र फोटोसप गरिएका कागजपत्र देखाए । कम्पनीले हस्पिटालिटी बिजनेसमा ठूलै लगानी गर्न लागेको र सिंगापुरको पाँचतारे हाेटलमा आफ्नो शेयर रहेको दाबी गरे ।

युवाहरूलाई भ्रममा राख्न आचार्यले कुनै कसर बाँकी छोडेनन् । उनले १० करोड रुपैयाँमा गोरखा, एभरेस्ट र हिमालयनजस्ता नेपाली रेस्टुरेन्ट किन्ने डिल भइसकेको दाबी गरे । सिंगापुरको बैंकमा आफ्नो ५ लाख डलर बचत रहेको नक्कली विवरण देखाए । विश्वास दिलाउन उनीहरूकै अगाडि रेस्टुरेन्टका लागि थप सामानहरू अर्डर गरे ।

नेपालीहरूलाई ठगेको पैसाले उनी त्यहाँ मोजमस्तीका साथ बसेको अनिल बताउँछन् ।

पदः इभेन्ट म्यानेजर, तलबः ४८ सय डलर

सिंगापुर जाने दिन कुरेर बसिरहेका अनिललाई एक दिन सुजनले ‘इभेन्ट म्यानेजर’ पदको नियुक्तिपत्र इमेल गर्छन् । तलब थियो, महिनाको ४८ सय सिंगापुर डलर अर्थात् करिब ४ लाख ७० हजार रुपैयाँ । अनि बधाई दिँदै भन्छन्, ‘तपाईंको काम पक्का भइहाल्यो । मैले पाएको कोटा अझै बाँकी छ, आफ्नो मान्छे कोही भए हालिहाल्नुस् है, ४ लाख कमाइ हुने जागिर हो, तपाईंका आफन्त तपाईंप्रति धन्य हुनेछन् ।’

अनिल भन्छन्, ‘जम्माजम्मी ८ कक्षा पास गरेको मलाई सिंगापुरमा इभेन्ट म्यानेजर बनाएको कुरा पत्याउनु नै मेरो ठूलो भुल थियो ।’

तर, दुईपल्ट सिंगापुर जाँदा सुजनको हाइफाइमै विश्वासमा परेका थिए उनी ।

आफूले तलब तोकिएको नियुक्तिपत्र नै पाइसकेकाले आफन्तलाई पनि यो जागिरमा हाल्दा फरक नपर्ने सोच अनिलमा आयो । ‘सुजनले घुमाउरो पारामा थप मान्छे हाल्नैपर्छ, नत्र तपाईंको पनि काम हुन मुस्किल छ भनेको कुरासमेत बुझ्न सकिएन,' अनिलले भने ।

सिंगापुरको खबर अब अनिलका आफन्तजनमा दशा बनेर फैलिन लाग्याे । अब यो दशा फैलाउन स्वयम् अनिल नै प्रयोग हुँदै थिए ।

उनले साढे १२ लाख लागतमा आकर्षक तलबको खबर काकाहरू पारस अधिकारी र मीन अधिकारी, छिमेकी दाइ प्रेम साउद, भान्जा राजेन्द्र साउद र मावलीतिरका भाइ बिन्दु खत्रीलाई सुनाए । अनिल सिंगापुरमा सबै कुरा हेरेर, बुझेर फर्केको र नियुक्तिपत्र नै पाइसकेकाले उनीहरू सबैले पत्याए । अनि मीनले १२ लाख, राजेन्द्रले ११ लाख, पारसले साढे ५ लाख, प्रेम र बिन्दुले ३/३ लाख रुपैयाँ अनिलको खातामा हालिदिए ।

sujan acharyaaa1686048715.PNG

सिंगापुरमा ठगी आरोपी सुजन आचार्यसँग पीडित भनिएका अनिल अधिकारी र प्रकाश विक ।

उनका अनुसार, सुजनले अक्सर आफ्नो खातामा पैसा हाल्न लाउँदैनथे । उनकी प्रेमिका बिनुको खातामा पठाउन भन्थे । सुजनले आफूलाई भनेका कुरा सुनाउँदै अनिल भन्छन् ‘मसित अकुत सम्पत्ति छ, नेताहरूको कालो धन ममार्फत नै सेतो बनाइने भएकाले मेरो बैंकमा निगरानी हुन्छ भनेर बिनुको खातामा हाल्न लगायाे ।’

विभिन्न समयमा आफन्तबाट आएको रकम आफूले ५ मिनेटको अवधिभित्रै बिनुको बैंक खातामा पठाइदिएको अनिलको भनाइ छ । ‘मैले १० लाख रुपैयाँ पहिल्यै बुझाएको थिएँ, पछि सुजनले नै भनेर उसको विभिन्न काममा २ लाख खर्च गरियो । अहिले मेरो थाप्लोमा ४६ लाख ऋणको भारी छ,' अनिलले सुस्केरा हाले ।

ऋणका कारण आफू मानसिक समस्यानजिकै पुगिसकेको अनिल बताउँछन् । 'खान मन पनि लाग्दैन, दिमागमा एउटै कुरा खेलिरहन्छ, आखिर यत्रो ऋण कसरी तिर्ने ? परिवारको फोन आउँदा के भन्ने ? ठगिएका आफन्तलाई के जवाफ दिने ?,' अनिल चिन्तामा छन् ।

आफ्नो जिम्मेवारीमा रहेको पैसा उठाउन अहिले उनी काठमाडौंमा भौँतारिइरहेका छन् । तर, यो ठगी प्रकरण अनिल र उनीसँग जोडिएकाहरूमा मात्र सीमित रहँदैन । यसमा अरु उपकथाहरू बन्दै गएको देखिन्छ । अनिलका काका पारस र उनीसँग जोडिन आइपुग्नेको बेग्लै कथा छ ।

अनिलका काका पारस, सिंगापुरदेखि फिलिपिन्समा बन्दी

parash adhikari1686039643.jpg

कैलालीका २८ वर्षे पारस अधिकारी ।

कैलालीको धनगढी उपमहानगरपालिका- ३ का २८ वर्षे पारस अधिकारी काठमाडौंका घरहरूमा रङ लगाउने ठेक्कापट्टा गर्थे । महिनामा झण्डै १ लाख रुपैयाँसम्म कमाउने उनी टिकाथलीमा डेरा गरी बस्दै आएका छन् । उनका बुवा एक अस्पतालमा कार्यालय सहयोगी छन् । घरमा समेत बेलामौकामा पारसले रकम पठाउँथे । परिवारका सदस्य हाँसीखुसी थिए ।

भतिज अनिलको खातामा साढे ५ लाख रुपैयाँ बुझाएसँगै उनी सुजन आचार्यको जालमा परे । परिवारकाे खुसीमा कालाे बादल मडारिन सुरु भयो ।

सुजनलाई एकपल्ट पनि नभेटी अधिकारीले थप ७ लाख रुपैयाँ बिनु शाक्यको खातामा हालिदिए । महिनाको ४ लाख कमाइने लोभमा उनले काठमाडौंको काम छोडे । अनि बुबालाई मनाएर घरजग्गा बैंकमा राखी ऋण लिए ।

पहिल्यै साढे १२ लाख बुझाए सिधै काम लगाइदिने, ट्राभल हिस्ट्रीका लागि नेपाल फर्किनु नपर्ने उनलाई बताइएको थियो । सबै पैसा बुझाइसके पनि लामो समय झुलाएर उनलाई आचार्यले बल्लबल्ल सिंगापुर पुर्‍याए । २९ दिन त्यहाँ बसेका पारसले यस अवधिमा धेरै समस्याहरू झेले ।

२९ दिने अराइभल भिसाको म्याद सकिने बेलामा सुजनले पारसलाई पनि ‘ब्ल्याकमेलिङ' गर्छन् । ‘बर्बाद भयो सर । मेरो कोटामा मान्छे भरिएकै छैन । अब ४/५ जना खोजिएन भने त काँधमा झोला हालेर नेपाल फर्किनुको विकल्प छैन,’ सुजनले भनेका कुरा पारसले सुनाए ।

कामको खबर लिएर आउनुपर्ने व्यक्तिले यस्तो भनेपछि पारस र काठमाडौंका सुमन दंगाल रनभुल्लमा परे । फर्किऊँ भने काम हुन्छ भन्छ, नफर्किऊँ भने हामीले नै काम पाएका छैनौँ, अरु कसलाई खोजेर ल्याउने ? त्यसमाथि उसले आफन्त नै हाल्नु भनेको थियो,’ पारस सम्झिन्छन् ।

अब फेरि पारस र सुमनसँग उसैगरी पैसा बुझाएर आफन्तहरू जोडिन आइपुग्छन् ।

पारसले भान्जालाई जोड्छन् । भान्जाले आफ्नो नाता पर्ने दाइलाई जोड्छन् । सुमनले आफ्नै साइनोभित्रका ४/५ जना हाल्छन् । प्रोसेसिङका लागि प्रतिव्यक्ति डेढ लाख रुपैयाँ उठाउनुपर्ने र साढे १२ लाखमा बाँकी रकम काम भइसकेपछि बुझाउने कुरा भएको पारस बताउँछन् । ‘उनीहरूले हामीमार्फत तीन दिनभित्रै पैसा हालिदिए,’ पारसले भने ।

केही दिनमा फेरि सुजनले साढे १२ लाख बुझाए नेपाल नफर्की सिधै काममा लगाउने बताउँछन् । पारस भन्छन्, ‘हामीलाई नै काममा लगाउन नसक्नेले अरुलाई काममा लगाउन सक्दैनजस्तो लाग्यो, त्यसैले हामीले अरु आउँदैनन्, उनीहरूको रकम फिर्ता गराैं भन्दा डेढ लाख प्रोसेसिङमा खर्च भइसकेकाले फिर्ता नहुने भन्यो । तर, कामचाहिँ जसरी पनि हुन्छ हुन्छ भन्दै थियो ।’

पारस र सुमनमार्फत अरुले पनि पैसा बुझाउँछन् । उनीहरूले उसैगरी मान्छे खोज्छन् । यसरी नेटवर्कका रूपमा यो ठगी प्रकरण फिँजारिँदै जान्छ ।

पारसको कथा यतिमै सकिँदैन ।

पारसले सुजन बिनु शाक्यमार्फत आचार्यलाई विभिन्न समयमा पैसा पठाएका थिए ।

सिंगापुरमा पर्यटकले २९ दिन मात्रै बस्न पाउँछ । त्यसअघि नै नबाहिरिए थुनिनुपर्ने हुन सक्छ । पारस सिंगापुर बस्न पाउने म्याद एक दिन मात्रै बाँकी थियो ।

थोरै काम बाँकी रहेको भन्दै सुजनले दुई/चार दिन फिलिपिन्स घुमेर फेरि सिंगापुर आउन भन्छन् । एकपल्ट बाहिरिएर फेरि सिंगापुर फर्किएपछि २९ दिन बस्न पाइने र यसै अवधिमा बाँकी काम हुन्छ भनेर उनले फिलिपिन्सको टिकट पनि काटिदिन्छन् । ‘केही थाहा थिएन । पैसा पनि थिएन । होटलमा भेटिएका केही साथीले दिएको ५०/६० डलरबाट ट्याक्सी भाडा तिरेर एयरपाेर्ट पुगेको थिएँ । सुजनले दिएको मास्टर कार्ड खाली थियो,' पारसले भने ।

पर्यटक भएर फिलिपिन्स पुगेका उनलाई विमानस्थल अध्यागमनले घुम्नका लागि के कति पैसा छ भनेर सोध्यो । गोजीमा १०/१२ डलर थियो । मास्टर कार्ड रित्तो थियो । यसै कारण उनलाई अध्यागमनले नियन्त्रणमा लिएर बन्दी बनायो । त्यहाँ ८/१० घण्टा थुनेपछि सिंगापुर नै 'डिपोर्ट' गरिदियो । सिंगापुरमा ३४ घण्टा बन्दी बने पारस ।

अन्तिममा सुजनले नै टिकट काटेर नेपाल फर्काइदिए । ‘सबै उसैको गेम थियो । उसले फर्कायो भने काम गर्न नसकेको म्यासेज जान्थ्यो । फिलिपिन्स पठाएपछि अध्यागमनले फर्काएको भनेर जोगिने बहाना पाएछ, अहिले पाे थाहा भयाे,' पारस भन्छन् ।

अनिलमार्फत जोडिएका पारसले पनि आफूमार्फत दुई जनालाई जोडेका छन् । ती दुई जनाबाट अरु दुई जना पीडित थपिएका छन् । अहिले पैसा फिर्ता माग्दा सुजनले उल्टै तिमी पनि एजेण्ट हौ, फस्छौ भनेर धम्क्याउने गरेको पारस बताउँछन् । यद्यपि, सुजनले काम गर्छुचाहिँ अहिले पनि भन्न नछाेडेकाे उनकाे भनाइ छ ।

उनका अनुसार, बुबा एक सरकारी संस्थामा कार्यालय सहयोगी छन् । उनको मासिक तलब चानचुन ३३ हजार रुपैयाँ हुन्छ । तर, त्यसमा उल्टै तीन हजार थपेर बैंकमा किस्ता बुझाउनुपर्छ । पारसले भने, ‘दिनैपिच्छे फोन गरेर बुबा रुनुहुन्छ । ठगी गर्ने मान्छे हाम्रो पैसामा मोज गरेर सिंगापुरमा बसिरहेको छ ।’

४० जना पीडित

singapur pidit paras anil adhikari1686039797.jpg

उदयपुरका २२ वर्षे सुजन आचार्यबाट ठगिएको भन्दै सोमबार पत्रकार सम्मेलन गरी ३९ जना पीडितको सूची सार्वजनिक गरिएको छ । यो सूचीमा आयुष बीके नामका पीडित थपिएर ४० पुगेको छ ।

पक्राउ पुर्जी जारी भइसकेका सुजन र बिनुले आफूहरूबाट साढे ४ करोडभन्दा बढी रकम ठगेकाे भन्दै ४० जना युवाले न्यायको याचना गरेका छन् । सिंगापुर राेजगारीकाे लाेभमा २०७९ सालभित्र सुजन र बिनुलाई आफूहरूले प्रतिव्यक्ति ५ लाख रुपैयाँदेखि साढे १९ लाख रुपैयाँसम्म बुझाएको उनीहरूले बताए ।

यसरी ठगिएका उनीहरू १२ भन्दा बढी जिल्लाका छन् । ‘हामी त एकापसमा सम्पर्क भएकाले यति संख्यामा भयौँ, हामीसँग सम्पर्कमा नभएका अझै २५/३० जना पीडित हुनुहुन्छ । उहाँहरू जाहेरी दिएर बस्नुभएको छ । सबैसँग गरी सुजन आचार्यले कुल १० करोड रुपैयाँ ठगी गरेका छन्,' काठमाडौंका सुमन दंगालले भने । दंगाल अनलाइन राइड सर्भिस गर्थे । यसै क्रममा भेट भएका सुजनले आफूसँग १७ लाख रुपैयाँ ठगेको दंगाल बताउँछन् ।

बाँकेका अनिल भण्डारीका अनुसार, आकर्षक कमाइ हुने लोभमा पीडितमध्ये कतिले जग्गा धितो राखेर ऋण निकाले, कसैले परिवारको गरगहना राखेर पैसा निकाले, कतिपयले त जग्गा नै बेचेका छन् भने कसैले सहकारीबाट ऋण काढेका छन् ।

‘हामी पीडितमध्ये कतिपय साथी त कतिसम्म अप्ठेरोमा परेका छौँ भने, सिंगापुर उड्ने भए एकमुस्ट पैसा मात्र लिने कुरा आचार्यले गरेपछि आफूसहित आफन्त, साथीभाइ र चिनेजानेका साथीहरूको रकम एकमुस्ट जम्मा गरेर पठाइदिने साथीहरूलाई मर्नु न बाँच्नुको स्थिति बनेको छ । पैसा आफूले खाएको होइन, खाने मान्छे ठग निस्क्यो । यस्तो परिस्थितिमा बाँच्न असाध्यै कठिन हुने रहेछ,' सुमनबाट जोडिएका भण्डारीले भने ।

बाँकेका अनिल भण्डारी काठमाडाैंका सुमन दंगालका ज्वाइँ हुन् ।

पीडितहरूका अनुसार, यो ठगीमा सुजनकी प्रेमिका भनिने सिन्धुपाल्चोककी बेली डान्सर बिनु शाक्य र नाताले भाइ पर्ने बाह्रदशे गाउँपालिका- ६ को २० वर्षे सृजन निरौला पनि संलग्न छन् ।

‘हामीमध्ये धेरैले रकम बिनु शाक्यको नेपालस्थित नविल बैंकको खातामा हालिदिएका छौँ । ठगीमा संलग्न उनी पनि लुकेर सिंगापुरमै बसेकी छन् । पैसा सिर्जन निराैलाले पनि लिएका हुन् । उनलाई प्रहरीले पक्राउ गरिसकेको छ,' अछामका मीन अधिकारीले भने ।

ठगी गरेको जाहेरीपछि बिनु र सुजनको नाममा पनि प्रहरीले पक्राउ पुर्जी जारी गरिसकेको छ । तर, आचार्यले नेपालमा नेता, मन्त्रीदेखि पुलिसका हाकिमहरूलाई समेत आफूले पैसा दिने गरेको दाबी गर्दै आएकाले सजिलै, बेलैमा न्याय पाउनेमा आफूहरूलाई शंका रहेको पीडित अनिल भण्डारी बताउँछन् ।

'विदेशिनु हाम्रो रहर होइन बाध्यता हो, यही बाध्यतामा खेलेर कसैले हामीलाई ठग्यो, हामी पीडित भएर राज्यको सहारा खोजिरहेका छौँ । तर, के यत्रा मान्छेकाे ठगलाई पुलिसले पक्रेर ल्याउन सक्दैन ? किन चासो नदिएको हो ?,' अनिलले प्रश्न गरे ।

अछामका बिन्दु भन्छन्, 'एस ग्रुप ग्लोबल नामको कम्पनी ओपनिङ सुन भन्दै सुजनले अझै प्रचार गरिरहेकाे छ । कतिपय युट्युबर त्यसको प्रचार गरेर अरुलाई पनि पीडित बनाउन ठगलाई सघाइरहेका छन् ।'

'पहिल्यै विभिन्न आपराधिक गतिविधिमा संलग्न भएको आरोपमा समातिएर छुटेको, २२ वर्षको उमेरमै भागेर, लुकेर हिँडिरहेको, वैदेशिक रोजगारीमा जान श्रम गर्नुपर्दैन भनिरहेको, पहिल्यै पैसा मागिरहेको, शंकास्पद डकुमेन्ट पठाइरहेको पात्रलाई कसरी लाखौँ रकम दिन सक्नुभयो ?'

जवाफमा सुमन दंगाल सुजनको रवाफबाट मात्रै नभएर कतिपय युट्युबरका कन्टेन्टबाट समेत आफूहरू प्रभावित भएको बताउँछन् । ठगीमा संलग्न व्यक्तिलाई आदर्श पात्र बनाएर भिडियो कन्टेन्ट बनाउने युट्युबरलाई समेत कारबाही हुनुपर्ने उनकाे भनाइ छ । कतिपय मिडियाले आचार्यमाथि प्रश्न उठाउने नाममा उनकै ठगीमा मद्दत पुग्ने खालका कन्टेन्ट बनाएको दंगालले बताए ।

उनका अनुसार, सुजन आचार्यबारे गत वर्ष एक टेलिभिजनले रिपोर्ट प्रसारण गरेको थियो, जसमा सुजनले अर्बौं रुपैयाँ अकुत सम्पत्ति थुपारेको, चितवनमा ८० करोडको रिसोर्ट खोल्न लागेको, लण्डनको बैंकमा २६ लाख पाउण्ड रकम, काठमाडौंमा तीनवटा घर, तीनवटा महँगा गाडी, सिंगापुरमा होटल जोडे पनि सम्पत्ति शुद्धीकरणले छानबिन नगरेको व्यहोरा उल्लेख थियो । खासमा रिपोर्टमार्फत सुजन गैरकानुनी गतिविधि संलग्न पात्र भएकाले उनलाई निगरानी गर्नुपर्छ भन्ने सन्देश प्रवाह गर्न खोजिएको थियो । सँगै अर्को सन्देश पनि गयो, जेजसरी कमाए पनि सुजन अर्बपति हुन् ।

‘एकातिर सुजन आफैँ नटवरलाल, नभएको कुरालाई पनि होजस्तै बनाएर झुक्याउन माहिर, अर्कातिर अर्बौं अकुत सम्पत्ति भएको भन्दै टीभीकाे रिपाेर्ट । हाम्रो १०/१५ लाख खाएर के भाग्ला भन्ने धारणा त्यस्तै भिडियो हेरेर पनि बनाइयो, दुई देश पनि नघुमेको मान्छेलाई प्रश्न उठाउने नाममा दुई सय देश घुम्ने पैसा कहाँबाट ल्यायो भनेपछि त्यसको म्यासेज के जान्छ ? जसरी भए पनि दुई सय देश त घुमेको रहेछ नि भन्ने गइहाल्छ नि,' सुमनले भने । आफूहरू यस्तै कारणले ठगिएको उनले बताए ।

सुजनले आफूसँग भेटिएका अधिकांशलाई ठग्न, झुक्याउन भ्याएकाे कुरा अहिले आएर थाहा भएकाे झापाका नितेश मैनाली बताउँछन् ।

आरोपी सुजन आचार्य र बिनु शाक्य ।

अर्को बिनु फ्याक्टरमार्फत पनि पीडितहरू आश्वस्त भएको देखिन्छ । बेली डान्सर भनेर चिनिने बिनुले थुप्रै नेपाली म्युजिक भिडियोमा अभिनय गरेकी छन् । सुजन आचार्यसँग जोडिनुअघि उनी निर्विवाद पात्र हुन् । बिनुको बेदाग छविका कारण पनि विश्वस्त भएको कतिपय पीडितकाे भनाइ छ । बिनुलाई पैसा पठाए पनि पीडित कोहीसँग बिनुकाे बोलचाल नरहेको अछामका मीन बताउँछन् ।

ठगिएर ४६ लाखकाे ऋणी बनेका अनिल अधिकारी वैदेशिक रोजगारीको लोभमा निश्चित व्यक्तिलाई विश्वास नगर्न, क्यास कारोबार नगर्न र अरुको जिम्मा नलिन सबैलाई आग्रह गर्छन् । ‘हामी सुजन आचार्यको फुर्तीफार्तीमा अलमलियौँ । खासमा कार पनि भाडाको रहेछ, रेस्टुरेन्टहरूमा खाने, पिउने हामीजस्तै मान्छेबाट उठाउँदो रहेछ, पत्रकार हुँ भनेर नेताहरूसँग भेट्दो रहेछ, अडियोहरू फेक रहेछन्, हामीलाई सबै कुरा थाहा पाउन एक वर्ष लाग्यो,' अनिलले भने ।

सुजन भन्छन्- जे गर्छन् गरून्

sujan acharya final1686049477.PNG

कतिपय पीडितलाई अझै आश्वासन देखाइरहेका सुजनले जे गरे पनि आफू नडराउने प्रतिक्रिया दिएका छन् । हिजो साँझ अछामका मीन अधिकारीलाई ह्वाट्सएपमा म्यासेज पठाउँदै उनले लेखेका छन्, 'झुट के, सत्य के थाहा छँदैछ । जे जे आउँछ, आओस् । म थाकिसकेँ, मतलब गर्दिनँ । हावाहुरीमा नाटक नै बढी गरे । अझै गर्नु शुभकामना यिनलाई । कहिलेसम्म गर्ने रहेछन्, गरिराखून् ।' उनले आफू अझै एक वर्ष नेपाल नआउने बताएको मीनले बताए ।

प्रकाशित मिति: मंगलबार, जेठ २३, २०८० १८:४७