‘मजस्तो भाग्यमानी कोही छैन भन्थेँ, भगवान्‌ले छोरा लगे’

A+ A A-

साइरन बजाउँदै अस्पतालमा एम्बुलेन्स शव लिएर आइरहेका छन् । छोराको शवको पर्खाइमा पश्चिमाञ्चल क्षेत्रीय अस्पताल पोखराको लायन्स पार्कमा कास्की रूपाका वीरेन्द्र केसी बसिरहेका थिए ।

वीरेन्द्र पोखरामा आइतबार बिहान दुर्घटना भएको यती एअरलाइन्सका पाइलट कमलका बुवा हुन् । घटनास्थलको दृश्य देखेपछि छोरा जीवितै फर्किने आस वीरेन्द्रलाई मरिसकेको थियो । त्यसपछि उनी शव पहिचानका लागि शव राख्ने तयारी भएको क्षेत्रीय अस्पताल पुगेका थिए । वीरेन्द्र त आफूलाई सम्हालिरहेका छन्, तर श्रीमती मीनाको आँसु रोकिएको छैन । पार्कमा बस्दा घरीघरी उनी रुँदै चिच्याउँथिन्, ‘मेरो बाबु, मेरो कमल छोरा, ए कमल बाबु, ए छोरा, ए छोरा, मेरो छोरा ।’

पाइलट कमलको जन्म कास्की रूपाको पोल्याङमा २०१९ साल ४ कात्तिकमा भएको हो । कमल रुपा गाउँपालिकाकै पहिलो पाइलट हुन् । बुवा वीरेन्द्रका अनुसार कमलले २०४६ सालमा अमेरिकाको टेक्सासबाट पाइलट कोर्स पूरा गरेका थिए । अमेरिकामा कोर्स पूरा गरेपछि उनले भारतमा केही समय उडान गरेका थिए । त्यसपछि नेपाल वायु सेवा निगमसँग जोडिए । त्यहाँ जागिर छोडेर उनी डेढ दशकअघि यतीसँग जोडिएका थिए ।

काठमाडौं–पोखरा दैनिक आउने भए पनि कमलको भेट पोखरा बस्ने बुवाआमासँग कमै हुन्थ्यो । ‘पोखरा आएको छु’ भनेर घरमा बुवालाई फोन गरिरहन्थे । आमाबुवा कास्की रुपा गाउँपालिका–३ पोल्याङकै घरमा बस्छन् । केही सामान चाहिए कमल घरमा फोन गर्थे । १४ वर्षीय कान्छो छोराले चामल नमीठो भयो भनेपछि एक हप्ताअघि कमलले बुवालाई जेठोबुढो पठाइदिन भनेका थिए । घरबाट आमाबुवाले जेठोबुढो कोसेली पठाइदिए । ‘सामान पठाउँदा लिएर गएको हो । दिनदिनै आउँछु बुवा भन्थ्यो,’ बुवा वीरेन्द्रले भने, ‘घर जान भ्याउँथेन । जोमसोम उडान गर्दा घर आएर बस्थ्यो । अहिले नाइट स्टे नभएकाले बस्थेन ।’

वीरेन्द्रका भाइका साला दीपक राणा पाइलट थिए । उनकै प्रेरणाले कमललाई पाइलट बन्ने मन पलाएको थियो । ‘आफ्नै इच्छाले पाइलट पढेको हो । मैले नपढ भनेको थिएँ,’ बुवा वीरेन्द्रले सुनाए, ‘मेरो भाइको साला दीपक राणा पाइलट थिए । उनैले गर्दा पाइलट पढ्छु भन्यो ।’

वीरेन्द्र–मीनाका ६ मध्ये कमल जेठा छोरा हुन् । उनी मुनि दुई भाइ र तीन बहिनी छन् । कमलको जन्म हुँदा मीना बल्ल १५ वर्षकी थिइन् । वीरेन्द्र र मीनाको २०१७ सालतिर विवाह भएको थियो । त्यसको २ वर्षपछि कमल जन्मिएका थिए । छोराहरु डाक्टर, पाइलट, इन्जिनियर थिए । त्यसैले वीरेन्द्र र मीना आफूलाई निकै भाग्यमानी ठान्थे । तर, आइतबारको घटनापछि भगवान्‌सँग मीनाको ठूलो गुनासो छ । ‘मजस्तो भाग्यमानी कोही छैन भन्थेँ । अहिले यस्तो भयो । ३ छोरा, ३ छोरी, नातिनातिना सर्लक्कै छन् । मलाईजस्तो राम्रो कसैलाई थिएन,’ मीना सुनाउँछिन्, ‘भगवान्‌ले लगे मेरो बाबुलाई । यस्तो होला भन्ने कल्पना नै थिएन ।’

बुवा वीरेन्द्र कमललाई अब रिटायर्ड जीवन बिताउन सुझाव दिइरहन्थे । कमल ‘ठीकै छ बुवा’भनेर टार्थे । अस्पताल परिसरमा मलिन आवाजमा वीरेन्द्रले भने, ‘जे लेखेको थियो टारेर टर्दैन ।’ कमल तिनै पाइलट हुन् जसले पोखरा अन्तर्राष्ट्रिय विमानस्थलमा गत ७ पुसमा डेमो उडान गरेका थिए । आइतबार दुर्घटना भएको नाइन–एन एएनसी एटीआर जहाज त्यो दिन पनि उनैले उडाएका थिए ।

पाइलट कमलको परिवार काठमाडौं बूढानीलकण्ठ बस्छ । उनका श्रीमती र दुई छोरा छन् ।

काठमाडौंबाट ६८ जना यात्रु र अन्य तीन जना चालक दलका सदस्यसहित पाइलट कमल आइतबार बिहान साढे १० बजे पोखरा उडेका थिए । तर, त्यो जहाजमा सवार कमलसहित ७२ जना पोखरा ओर्लन पाएनन् । पोखराको मध्य भागबाट बग्ने सेती नदी किनारमा जहाज बजारिएर आगो लागेको थियो । दुर्घटनामा परेकामध्ये ६९ जनाको मृत्यु भएको पुष्टि भएको छ भने तीन जनाको अवस्था अज्ञात छ ।

प्रकाशित मिति: आइतबार, माघ १, २०७९ १९:५१