कप्तान एञ्जिला भन्छिन्– हाम्रा लागि खेल नै दसैँ

A+ A A-

सधैँ खेल खेलिरहने खेलाडीको दसैँ कस्तो हुन्छ ? खेल्दाखेल्दै कतिले दसैँ मनाउन पाउँछन् त कतिले पाउँदैनन् । कतिको स्वदेशमै दसैँ हुन्छ त कति खेलाडीको विदेशमा ।

दसैँ आयो, खाऊँला पिऊँला
कहाँबाट ल्याऊँला, चोरी ल्याऊँला ।

बाल्यकालमा हामी सबै यही गीत गाउँदै दसैँको आगमनसँगै आँगनमा नाच्थ्यौँ । रमाउँथ्यौँ । प्राय: सबैको यसरी नै बाल्यकाल बित्यो । कहिले दसैँ आउँछ र नयाँ लुगा लगाउन पाइन्छ भनेर कुरेर बसेका हामी सबैमा सम्झना सदैव ताजै रहिरहनेछ । नेपालीहरूको खास पर्व भएका कारण पनि दसैँको छुटै महत्त्व र विशेषता छ । बच्चामा दसैँबारे परेको छाप त झनै सबैको दिमागमा विशेष छ ।

एञ्जिला तुम्बापो सुब्बा नेपाली राष्ट्रिय महिला फुटबल टिमकी कप्तान हुन् । उनले विगतमा कसरी दसैँ मनाइन् ? बाल्यकालको दसैँ कस्तो हुने गर्दथ्यो भन्ने सन्दर्भमा रहेर दसैँमा एञ्जिलालाई गरिएको दश प्रश्नः

यो पटकको दसैँ कसरी मनाउँदै हुनुहुन्छ ?

योपटकको दसैँ मनाउन नपाइने भइयो । अब नवौँ राष्ट्रिय खेलकुद असोज २८ देखि कात्तिक ३ गतेसम्म छ । दसैँका लागि दुई दिन मात्रै बिदा छ । त्यही भएर तयारीमै सकिने भयो दसैँ ।

नवौँ राष्ट्रिय खेलकुदका लागि दसैँमै भइरहेको तयारीचाहिँ कस्तो भइरहेको छ ?

हाम्रा लागि खेल नै दसैँ हो । तयारी राम्रो छ । सबै टिम जित्नकै लागि आउने हो । हाम्रो पनि लक्ष्य गोल्ड मेडल नै हो ।

यो भन्दाअघिको दसैँ कसरी बनाउनुभयो ?

गएको दसैँचाहिँ धेरै वर्षपछि परिवारका सबै जना बसेर दसैँ तिहार मनाउन पाइएको थियो । दाइ पनि बाहिरबाट आउनुभएको थियो । अहिले पनि घरबाट त आउनू भन्नुहुन्छ तर खेल छोडेर जाने कुरा पनि भएन । अब तिहारमा चाहिँ जान्छु ।

यो पटकचाहिँ दसैँ कत्तिको मिस हुन्छ ?

मिस त पक्कै पनि भइहाल्छ । पहिले रमाइलो हुन्थ्यो । अहिलेचाहिँ परिवारबाट टाढा भइयो । खेलाडी मात्रै होइन, जागिरे पनि भइयो । यो कारणले गर्दा कहिले छुट्टी नपाइने त कहिले दसैँकै बेला प्रतियोगिता परिदिने गर्थ्यो । अहिले दसैँचाहिँ पहिलेजस्तो 'वाउ !' भन्ने लाग्दैन ।

बाल्यकालमा सबैको दसैँ विशेष नै हुने गर्थ्यो । बाल्यकालमा तपाईंको दसैँचाहिँ कस्तो हुने गर्दथ्यो ?

बाल्यकालमा चाहिँ कहिले दसैँ आउँछ । कहिले नयाँ लुगा लगाउन पाइन्छ भन्ने भइरहन्थ्यो । नयाँ लुगा, नयाँ नोट पाउँदाको खुसी नै छुट्टै हुन्थ्यो । तर, अहिलेचाहिँ बाल्यकालको जस्तो उत्साह नहुँदोरहेछ । सायद जिम्मेवारीले थिचेर पो हो कि ! त्यो बेला दसैँमा मामाघर जान मन लाग्ने । टीका लगाएर पैसा दिँदा खुसी भइने हुन्थ्यो ।

बाल्यकालमा दसैँमै नयाँ लुगा लगाउन नपाएर रुनुभएको क्षणचाहिँ छ ?

त्यो पनि छ । किनभने म मध्यमवर्गको परिवारकी छोरी हुँ । भनेको जस्तो सबै कहाँ हुन्छ र ? फेरि हाम्रो परिवार अलिक ठूलो छ । त्यो कारणले गर्दा पनि सबैलाई पुर्‍याउन सक्ने अवस्था थिएन ।

यस्तो हुँदा कहिलेकाहीँ दसैँमा मैले पनि नपाउने हुन्थ्यो । यस्तो हुँदाचाहिँ दुःख लाग्थ्यो । त्यो बेला नयाँ लुगा लगाउन दसैँ नै कुर्नुपर्थ्यो ।

दसैँकै लागि भनेर विशेष किनमेल गर्नुभएको छ ?

काठमाडौं आएपछि चाहिँ दसैँमा आफैँले किनेकी छु । मेरो तलबले दसैँमा पहिलोपटक आमालाई साडी र अन्य लुगाहरू किनेर लगेकी छु ।

दसैँ भन्नेबित्तिकै तपाईंलाई के कुराको याद आउँछ ?

परिवारकै याद आउँछ सुरुमा त । अनि रातो टीका लगाएको । घर सफा गरेको । रङहरू हालेको सम्झना आउँछ ।

खेलाडी भइसकेपछि प्राय: खेलमै व्यस्त भइरहनुहुन्छ । खेलकै दौरानमा यसअघि मनाउन नपाएका पर्वहरू पनि छन् ?

छ । भारतमा भएको हिरो गोल्डकप खेल्दा तिहार परेको थियो । त्यो बेलाचाहिँ हामीले बाहिर नै मनायौँ । दसैँतिहार परेको बेला प्रतियोगिताहरू हुन्छन् । त्यो बेला दसैँतिहार नै मनाउन पाउँदैनौँ ।

दसैँमा घर जाँदा प्राय:ले पिङ खेल्ने, चङ्गा उडाउने, परिवारमा तास खेल्ने, नाचगान गर्ने गरेका हुन्छन् । तपाईंले चाहिँ रमाइलोका लागि के गर्नुहुन्थ्यो ?

चङ्गा अहिलेसम्म मैले उडाएकै छैन । पिङ पनि मै प्राय: खेल्दिनँ । डर लाग्छ । घर गएपछि घरकै काम गर्नुपर्छ । टीका लगाउने पाहुनाहरू धेरै आउनुहुन्थ्यो । घरैमा काम गरेर बित्थ्यो दसैँ ।

प्रकाशित मिति: सोमबार, असोज १७, २०७९ १६:००