भिजिट भिसाकाे चक्करले संगीतालाई जब यूएईकाे डान्सबारमा पुर्‍यायाे...

A+ A A-

धरान बुढासुब्बा मिलनचोककी संगीता सुब्बा (नाम परिवर्तन) स्वास्थ्यसम्बन्धी रोडियोलोजीको अध्ययन सकेर ‘एचए’ पढ्ने सपना बोकेर २०७७ सालमा काठमाडौं आइन् । काठमाडौं आएपछि आफैँ काम गर्दै पढ्ने सोच बनाएर उनी नयाँ बसपार्कस्थित वैदेशिक रोजगारीसम्बन्धी स्वास्थ्य परीक्षण गर्ने क्लिनिकमा काम गर्न थालिन् । उनलाई क्लिनिकले मासिक आठ हजार रुपैयाँ तबल र केही अन्य सुविधा दिन्थ्यो ।

क्लिनिकमा काम गर्ने क्रममा नजिकै ब्यूटीपार्लर चलाएर बसेकी धादिङ धार्केकी मन्दिरा मगरसँग उनको चिनजान भयो । चिनजान भएको छोटो समयमै मन्दिरा र संगीता दिदी–बहिनी जस्तै भए । मन्दिरासँग चिनजान भएपछि उनका साथी झापा गौरदहका सुरज गजुरेलसँग पनि संगीताकाे चिनजान भयाे । उनै सुरजले भिजिट भिसामा यूएई जाने प्रलाेभन संगीतालाई दिए ।

गजुरेल र मगर दुवै भिजिट भिसामा रोजगारीको प्रलोभन देखाएर यूएई पठाउने एजेन्ट रहेछन् । उनीहरूकाे झुटाे प्रलाेभनमा आफू फसेकाे संगीता बताउँछिन् । ‘क्लिनिकमा एक वर्षसम्म काम गरेपछि नेपालमा केही नहुने रहेछ भनेको थिएँ । मन्दिराले यूएई जान्छौँ त हस्पिटलको रोजगारीमा भनेर सोध्नुभयो । हुन्छ भनेको भोलिपल्टै झापाका एजेन्ट गजुरेललाई बोलाएर राहदानी बनाउन लगाइदिनुभयो’, उनले भनिन्, ‘आवेदन दिएको दुई दिनमा राहदानी बन्यो । पासपोर्ट बनाएको एक साताभित्र भिजिट भिसामा यूएई नै पुगेँ । २०७८ फागुन २१ गते राति भिजिट भिसामा यूएई उडे । धरान गएभन्दा सजिलो गरी त्यहाँ पुगे । तर, नेपालमा भनेजस्तो रोजगारी भएन ।’

उनले यूएई जाँदा २ लाख ४० हजार रुपैयाँ एजेन्टलाई बुझाएकाे बताइन् । तर, ५ महिनापछि उल्टै २ लाख २० हजा। रुपैयाँ घरबाट खर्च मागेर फर्किएको संगीताले बताइन् ।

‘म हस्पिटलमा काम गर्न भनेर यूएई पुगेकी थिएँ । तर, त्यहाँ नेपालमा एजेन्टले भनेजस्तो सजिलै हस्पिटलमा काम पाइँदैन रहेछ । यूएईमा विदेशी नागरिकले स्वास्थ्य क्षेत्रमा काम गर्न कम्तीमा ३ महिना इन्टर्न गर्नुपर्ने रहेछ’, उनले भनिन् ।

भोजपुर आम्तेकका प्रदीप तामाङ र झापा गौरदहका गजुरेलले पूर्वका धेरै युवा–युवतीलाई रोजगारीको प्रलोभन देखाई भिजिट भिसामा यूएई पठाएर आर्थिक ठगी गर्दै फसाइरहेको संगीताले बताइन् ।

तामाङ र गजुरेलसँग भिजिट भिसामा यूएई जाने मान्छे खोजी दिएबापत मन्दिराले समेत प्रतिव्यक्ति १० हजार कमिसन लिने गरेको अहिले आएर मात्रै आफूलाई थाहा भएकाे उनकाे भनाइ छ ।

यूएईमा दुःख

भिजिट भिसामा यूएई पुगेपछि मात्र फसेँ भनेर थाहा पाएको संगीता बताउँछिन् । उनका अनुसार यूएई पुगेको एक सातापछि एजेन्टले होटलबाट २०–२५ जना महिलालाई बेग्ला–बेग्लै स्थानमा सारेका थिए ।

आफूसँग १५ जना जति महिलालाई आबुधावी शहरको एउटा घरमा एजेन्टले राखेका उनले बताइन् । 'म बसेको घर आपपासमा भिजिट भिसामा गएका नेपाली महिलाहरू अलपत्र अवस्थामा बसेका थिए । उनीहरूलाई समेत एजेन्टले रोजगारीको प्रलोभन देखाएर यूएई पुर्‍याएका रहेछन्', उनले भनिन् ।

यूएई पुगेको एक महिनापछि एजेन्टले 'राम्री रहिछाै, अब डान्सबारमा काम गर्नुपर्छ' भन्दै अफर गरेकाे उनले सुनाइन् । नेपाली एजेन्ट जितेन्द्र क्षेत्री र विकास परियारले आफूलाई डान्स क्लबमा पुर्‍याएकाे उनले बताइन् ।

'उनीहरूले यहाँ काम गर्नुपर्छ मासिक एक लाखभन्दा धेरै कमाइ हुन्छ भने । केही दिन गाह्राे हुन्छ । बिस्तारै बानी पर्दै जान्छ भन्दै डान्स गर्दै गरेका नेपाली केटीहरू देखाए’, उनले भनिन् ‘म पुगेको त्यो डान्सबारमा प्राय नेपाली केटीहरू नै थिए ।'

'उनीहरू पनि भिजिट भिसामा यूएई गएर डान्सबारमा काम गर्न बाध्य भएका एजेन्टले नै सुनाएपछि आफू रणभुल्ल परेकाे उनले बताइन् । त्यसको भोलिपल्ट एजेन्टले राति ११ बजे आफू बसेको घरको छतमा बोलाएर 'अरुतिर तत्काल काम पाउन गाह्राे भयो, हिजो हामी गएको डान्सबारमै केही महिना काम गर भन्दै हातपात गर्ने खाेजेपछि त्यहाँबाट उम्किएर भागेकाे संगीताले बताइन् ।

'एजेन्टले नै त्यस्तो भनेपछि सँगै काेठामा बसेकी धादिङकी एक जना दिदीकाे सहयाेगमा मध्यराति त्यहाँबाट भाग्याैँ', उनले भनिन् । राति १२ बजे भागेर एउटा पट्रोल पम्पमा पुगेकाे र त्यहाँ काम गर्ने एक जना नेपाली (इलामका महेन्द्र कटुवाल) काे सहयाेगमा लुकेर बसेकाे उनले बताइन् ।

त्यसपछि यूएई आइहालियाे भनेर चार महिनासम्म काम खोज्दै बसेपछि अन्तत: ‘ओभरस्टे’को आरोपमा प्रहरीले पक्राउ गरेकाे उनले बताइन् । २० दिन जेल बसेर स्वदेश फर्किएको उनकाे भनाइ छ । परिवारले पढ्न भनेर काठमाडौं पठाएकाे भए पनि आफैँ पैसा कमाउन सपना बनाएर वैदेशिक रोजगारीमा जाँदा पढाइसँगै आर्थिक नाेक्सानी भएकाे वैदेशिक रोजगार विभागको उजुरी शाखामा भेटिएकी संगीताले दुखेसाे पाेखिन् ।

प्रकाशित मिति: आइतबार, साउन २२, २०७९ ०९:४१