मैले पनि खाएँ ढुङ्गा र पानीको फोहोरा

A+ A A-

संसद्‌बाट एमसीसी अनुमोदन हुनुअघि दैनिकजसो बानेश्वरमा आन्दोलन चर्किरह्यो । त्यसको नियमित रिपोर्टिङ गर्न मलगायतका थुप्रै साथीहरू फिल्डमा हुन्थ्यौँ । एक दिन मध्याह्न १२ बजेतिर एमसीसीकै विरोधको रिपोर्टिङ गर्न म कार्यालय (शिलापत्र) बाट माइतीघरतर्फ लागेँ ।

करिब सवा १२ बजेको थियो । माइतीघरआसपासका सडक माओवादी भ्रातृ संगठनका कार्यकर्ताले घेरेका थिए । उनीहरूको विरोध जुलुस माइतीघरबाट बानेश्वरतर्फ हानिँदै थियो । मैले त्यसको प्रत्यक्ष प्रसारण सुरु गरेँ ।

विरोध जुलुसमा एमसीसीविरुद्ध नाराबाजी गरिरहेका सुनिन्थे । आन्दोलनकर्ताले एमसीसी खारेज हुनुपर्ने आवाज उठाइरहेका थिए । प्रदर्शनकारी निकै आक्रोशित देखिन्थे । ‘एमसीसी खारेज गर, अमेरिकी सामाज्यवाद मुर्दावाद'लगायतका नारा लगाइरहेका थिए ।

विरोध जुलुस सडकको बीच भागबाट हिँडिरहँदा सुरक्षाकर्मी पनि दुवै छेउबाट सँगसँगै अघि बढिरहेका थिए । केही भ्रातृ संगठनका नेताहरूले ठूलो स्वरमा एमसीसी खारेजीको माग गर्दै थिए । मेरो ध्यान पनि प्रत्यक्ष प्रसारण गरेर जनतालाई सुसूचित गराउनेतर्फ केन्द्रित थियो ।

जुलुस निरन्तर अगाडि बढिरहेको थियो । केही प्रदर्शनकारी भने भिडलाई छिचोल्दै अगाडि बढ्न खोज्दै थिए । यसरी उनीहरू बानेश्वर एभरेस्ट होटलअगाडिसम्म पुगे ।

बानेश्वर क्षेत्र सुरक्षाकर्मीले घेरिसकेका थिए । सुरक्षाघेराभित्रै रहेर आन्दोलनकारीले लगभग १५ मिनेट जति नारा लगाए । आफ्ना नेता पुष्पकमल दाहाल (प्रचण्ड)ले नै धोका दिए भन्दै केही प्रदर्शनकारी घर फर्किन लागे । व्याख्यात्मक घोषणामार्फत एमसीसी सम्झौता अनुमोदन गर्ने सत्ता गढबन्धनको सहमतिपछि कार्यकर्ताहरूले यसो भनिरहेका थिए ।

त्यसपछि माओवादीका कार्यकर्ताले कार्यक्रम पनि सकिएको घोषणा गरे । अवस्था सामान्य नै थियो । माओवादीले कार्यक्रम सकेको मात्र के थियो, राष्ट्रिय प्रजातन्त्र पार्टी (राप्रपा)ले पनि र्‍याली बानेश्वर पुर्‍यायो ।

राप्रपाले निकै शानदार ढङ्गले नारा गुञ्जाउँदै थिए । स्वतन्त्र रूपमा आएका मानिसले पनि त्यसमा भाग लिएझैँ देखिन्थे । राजनीतिक दलबाहेक स्वत:स्फूर्त रूपमा आउने मानिस पनि बानेश्वरमा भेटिए ।

माओवादी भ्रातृ संगठन र राप्रपाले सामूहिक रूपमा विरोध गरिरहेका थिए । उता संसद्‌ भवनभित्र एमसीसीको विषयमा छलफल चलिरहेको थियो । सत्तारुढ गठबन्धन व्याख्यात्मक घोषणामार्फत एमसीसी पास गराउन सहमत भइसकेका थिए ।

राप्रपाले निकै शानदार ढङ्गले नारा गुञ्जाउँदै थिए । स्वतन्त्र रूपमा आएका मानिसले पनि त्यसमा भाग लिएझैँ देखिन्थे । राजनीतिक दलबाहेक स्वत:स्फूर्त रूपमा आउने मानिस पनि बानेश्वरमा भेटिए ।

केही समयमा प्रदर्शनकारीको संख्या एकाएक बढदै जान थाल्यो । राप्रपाकाे र्‍याली बानेश्वर पुगेको केही समयमा प्रदर्शनकारी र प्रहरीबीच झडप सुरु भयो । प्रहरी र प्रदर्शनकारीबीच १५ मिनेट जति झडप भयो हाेला । प्रहरीले प्रदर्शनकारीलाई तितरबितर पार्न पानीको फोहोरा चल्यायो । अनि सुरु भयो अश्रुग्यास र ढुंगा हानाहान् ।

झडप लामो समयसम्म नियन्त्रणमा आउन सकेन । बानेश्वरमा झडप हुँदा लगभग २ बज्न लागिसकेको थियो । भिडलाई नियन्त्रणमा लिन प्रहरीले अश्रुग्यास र पानीको फोहोरापछि लाठी चार्जसमेत गर्‍यो ।

हामी मिडियाकर्मीले पनि अश्रु ग्यास सहेरै प्रत्यक्ष प्रसारण गरिरहेका थियौँ । कतिपय साथीहरू आँखा मिच्दै, पानीले आँखा धुँदै भिडियो अनि फोटो लिन व्यस्त थिए । प्रहरीले आन्दोलकारीलाई तितरबितर गर्दै नियन्त्रणमा लिन थाल्यो । सोही क्रममा युवा संगठनका एक जना युवा गम्भीर घाइते भए । बानेश्वरमा कोलाहल मच्चिइरहेको थियो । संसद्‌ भवनमा भित्र एमसीसी पास गर्नका लागि छलफल भइरहेको थियो ।

प्रहरीले केही आन्दोलनकारीलाई नियन्त्रणमा लियो । अरुलाई लखेट्दै बिजुली बजारसम्म ल्याइपुर्‍यायो । केही प्रदर्शनकारी बिजुली बजारको ‘आर्कब्रिज’बाट बुद्धनगरतर्फ जाने बाटो लागे । केहीले भने आर्कब्रिजमा नारा लगाउन थाले ।

प्रदर्शनकारीले प्रहरीकै अगाडि टायर बालेर नेतालाई गाली गर्दै थिए । त्यही क्रममा प्रत्यक्ष प्रसारण गरिरहेको मलाई एक्कासि ढुङ्गाले लाग्यो । जसको चोट अझै मेरो छातीमा छ । सिभिल अस्पतालमा जाँच गराएर डाक्टरको सल्लाहबमोजिम औषधि लिइरहेको छु । मलाई त निको अवश्य नै होला । सँगसँगै देशलाई लागेका घाउहरू पनि समयक्रममा निको हुँदै जाऊन् भन्ने आशा गरेकाे छु ।

प्रकाशित मिति: बुधबार, फागुन १८, २०७८ ०६:४०