काेराेना कहर- अनि उनीहरूले अटोलाई नै एम्बुलेन्स बनाए

A+ A A-

रातको ११ बज्न लागेको छ । काठमाडौंको टेकुस्थित शुक्रराज ट्रपिकल तथा सरुवा रोग अस्पतालको प्राङ्गण सुनसान छ । आकस्मिक कक्षभित्र कोरोनाका केही संक्रमित छन् । कोरोना संक्रमितको संख्या उकालो लाग्न थालेसँगै आकस्मिक कक्षमा सिकिस्त बिरामी आउने क्रम जारी नै छ ।

टेकु अस्पतालमा आउने अधिकांश बिरामी एम्बुलेन्स, ट्याक्सी वा मोटरसाइकलमा आउँछन् । तर, २८ पुस राति भने टेकु अस्पतालको आँगनमा एउटा तिनपांग्रे सवारी (अटो) छिर्‍याे । काठमाडौंमा बिरलै देखिने यो सवारी साधन २ सय किलोमिटर दूरी पार गरेर टेकु आइपुगेकाे थियो ।

आकस्मिक कक्षअगाडि रहेको बगैंचाको पल्लो कुनामा राेकिएकाे अटोबाट निकै बेरसम्म कोही निस्केनन् ।

आकस्मिक कक्षभित्र बिरामीको उपचारमा व्यस्त रहेका स्वास्थ्यकर्मीले पनि बाहिर अटो आइपुगेको ख्यालै गरेनन् । निकै बेरपछि अटोबाट दुब्लो काया, पातलो ज्याकेट, चप्पल अनि घाँटी र टाउकोमा रातो सल बेरेका एक पुरुष निस्किए । एकछिन अस्पतालको आँगन नियाले । आँगनमा कोही नदेखेपछि उनी फेरि अटो भएतिरै गए ।

उनी थिए, सिन्धुलीकाे दुधौली नगरपालिका- १२ का कपिल परियार । बिरामी भाउजुलाई अटोमा राखेर दुधौलीबाट दिउँसो दुई बजे हिँडेका उनी टेकुमा रातको ११ बज्न लाग्दा आइपुगेका थिए ।

सामान्यतः अटोमा तीन जना मात्र अट्छन् । तर, सिन्धुलीबाट टेकु पुगेको यो अटोमा भने चालकसहित ६ जना थिए । अटोमा थिए अना परियार । अनाका देवर कपिल परियार । कपिलकी श्रीमती रिता परियार, उनका सात वर्षे छोरा । अनाका १४ वर्षे छोरा इबेक परियार र चालक सन्त घिसिङ ।

कोरोना संक्रमित थिइन् अना परियार । अटीनअटी अटोमा आइपुगेका उनीहरू उपचारको खोजीमा जोखिम मोलेर टेकुसम्म पुगेका थिए ।

दोस्रोपटक अटोबाट निस्केका कपिलले डराउँदै, दकस माने झैं गरेर सोधे, ‘डाक्टर कहाँ छन् सर ?’

आकस्मिक कक्षबाट स्वास्थ्यकर्मी बाहिर आए । अटोलाई आकस्मिक कक्षको ढोकाअगाडि ल्याउन भने । स्वास्थ्यकर्मीले बिरामीलाई अटोबाट बाहिर निकालेर भित्र ल्याउन कर गरेपछि उनले दबेको आवाजमा सोधे, ‘कति पैसा लाग्छ सर ?’

अनि स्वास्थ्यकर्मीले भने, ‘अहिले केही पैसा लाग्दैन । पहिला बिरामीलाई यहाँ ल्याउनाेस् ।’ स्वास्थ्यकर्मीको बोली सुनेपछि केही हलुका मानेजसरी दौडिँदै अटोछेउ पुगे कपिल ।

कोरोना संक्रमित अनालाई डोर्‍याउँदै निस्किए उनका १४ वर्षे छोरा इबेक र देवरानी रिता परियार । काठमाडौंको यो ठिहिर्‍याउने चिसोमा उनीहरू कसैको खुट्टामा जुत्ता थिएन । ज्यानमा बाक्लो ज्याकेट थिएन । जाडोले काँप्दै उनीहरूले कोरोना संक्रमित अनालाई आकस्मिक कक्षभित्र छिराए ।

चर्को ज्वरो, टाउको दुख्ने लक्षण देखिएपछि देवक कपिलले अनालाई २७ गते मध्यान्ह महोत्तरी, बर्दिबासस्थित शुभ स्वस्तिक अस्पताल पुर्‍याएका थिए । ‘अस्पतालले रातभर राखेर जाँच्यो’, कपिलले सुनाए, ‘आज (२८ पुस) कोरोना देखियो भन्यो ।’

शुभ स्वस्तिक अस्पतालले आफूकहाँ कोरोनाको उपचार नहुने भन्दै उनीहरूलाई जनकपुर वा धुलिखेल अस्पताल जान भन्यो ।

त्यसपछि कतारमा रहेका अनाका श्रीमानसँग सल्लाह गरे कपिलले । ‘उताबाट दाईले पनि धुलिखेल लैजाउ भनेपछि धुलिखेल ल्याएर आएका हौँ’, अटोमा आउनुको कारण सुनाउँछन उनी, ‘गाउँमा एम्बुलेन्स थिए । त्यहाँ अस्पतालको महँगो पर्ने भयो ।’

अनि उनीहरूले गाउँकै छिमेकीको अटोलाई एम्बुलेन्स बनाए ।

तर, धुलिखेल अस्पताले पनि कोरोनाको उपचार नगर्ने भनेपछि उनीहरू अटोमै काठमाडौं हानिए । ‘धुलिखेलमा उपचार हुँदैन भन्यो’, अनाका छोरा इबेकले सुनाए । ‘अहिले त आमालाई थोरै बिसेक भो’, जाडोमा सिउसिउ गर्दै इबेक भन्छन, ‘बाटोमा त अटो नै पल्टिनेगरी काँप्दै हुनुहुन्थ्यो ।’

लालाबालासहित अटोमा काठमाडौं आइपुगेका कपिल बालबच्चालाई चिसोबाट कसरी जोगाउने भन्ने तनावमा छन् । ‘म त जसोतासो रात काट्छु । यी बालखलाई कसरी के पो गर्ने ?’, उनले भने ।

तेस्रो लहरको संकेत देखिएसँगै सरकारी सेवा लिन र सार्वजनिक सवारी साधनमा कोप कार्ड अनिवार्य गरिएको छ । तर, अना मात्र होइन, उनका साथमा आएका अरु पाँच जनाले पनि खोप लगाएका छैनन् । खोप कार्ड ‘माघ १८ गते आउँछ भनेका छन् खोप त’, कपिलले सुनाए ।

काठमाडौंसम्म पुग्न अटोलाई पनि कम्ता सास्ती भएन । बिपी राजमार्ग हुँदै आएका उनीहरूलाई धुलिखेल कटेपछि भेटिने हरेक प्रहरी र ट्राफिक प्रहरीले रोके । केरकार गरे । अटो चालक सन्त घिसिङ सुनाउँछन, ‘बिरामी देखाएपछि पुलिसले ल जाउ भन्थे ।’

खाली अटो लिएर अब कसरी फर्किने भन्ने चिन्ता छ उनलाई । ‘यहाँ आउँदा त बिरामी थिए । आउन दियो पुलिसले । फर्किँदा त खाली हुन्छ । चिट काट्छ होला’, सन्तले भने ।

आकस्मिक कक्षमा चेक, जाँच गरेपछि स्वास्थ्यकर्मीले अनालाई अस्पताल भर्ना गर्ने निर्णय गरे । अनि कोरोना संक्रमित भाउजु र श्रीमतीसहित कपिल संक्रमित भर्ना गरिने वार्डमा गए ।

यता, आकस्मिक कक्षको ढोकाबाहिर कुरिरहेका अनाका छोरा, चालक फेरि आटोमै फर्किए । अटोमा २ सय किलोमिटरको यात्रा तय गरेर आएका उनीहरूले अब कति दिन काठमाडौंमा बिताउनुपर्ने हो ठेगान छैन । आजको रात त उनीहरूले अटोमा बिताए, भोलि कहाँ बिताउने हुन् थाहा छैन ।

अस्पताल छिर्दाछिर्दै पैसा सोधिरहेका कपिलले अटोको भाडा पनि तिर्नु छ । सन्तले छिमेकी भएकाले नै भाडा घटाएरै भनेका छन्, ‘१० हजार ।’

प्रकाशित मिति: शुक्रबार, पुस ३०, २०७८ १२:०५