विदेशमा सपना तुहियो, स्वदेशमा विपना

A+ A A-

कैलालीको धनगढी उपमहानगरपालिका– १४ की ममता परियारले गरिबीका कारण विद्यालय शिक्षा पूरा गर्न सकिनन् । ज्यालादारी गर्ने बा–आमाको कमाइले खाना लाउनै समस्या हुन थालेपछि आफूले नपढे पनि भाइको पढाइ सप्रियोस् भनेर उनी १० कक्षा पढ्दापढ्दै वैदेशिक रोजगारीका लागि कुवेत पुगिन् ।

फूलबारी गाउँका ईश्वर लामाले विदेशमा राम्रो कमाइ हुन्छ भनेपछि आफू कुवेत पुगेको उनको भनाइ छ । भारतको दिल्ली हुँदै घरेलु कामदारका रूपमा कुवेत पुगेपछि भने उनको सपना चकनाचुर भयो । पुग्नासाथै घर मालिक्नीले आफ्ना कागजातसहित मोबाइलसमेत खोसेको उनको भनाइ छ ।

बिहान ६ बजेदेखि राति १२ बजेसम्म काम गर्दासमेत घरमालिक्नीले काम बिगारेको भन्दै कुट्ने गरेको उनले सुनाइन् । ‘महिनामा एक दिन मात्रै घरमा फोन गर्न पाइन्थ्यो,’ उनले भनिन् ।

३० हजार रुपैयाँ तलब पाइने भनिए पनि पैसा उनकाे हातमा आउँदैन थियाे । ‘घरमा पठाइदिन्थे । तर कहिले २० त कहिले २५ हजार हुनेरहेछ,’ उनी भन्छिन्, ‘पूरा तलब नदिएको भनेर सोध्यो भने उल्टै कुटाइ खाइन्थ्यो ।’
रातदिन यातना दिए पनि उम्कने उपाय नभएपछि २ वर्ष गुजारिन् ।

विदेशमा दु:ख पाएको बुबा बुधरामलाई सुनाइन् । ‘बुबा माइती नेपाल, वडा कार्यालयलगायत थुप्रै ठाउँमा जानुभएछ,’ उनी भन्छिन्, ‘तर मलाई उद्धार गर्ने उपाय केही निस्किएन ।’

बुधरामले छोरी बन्धक बनेको थाहा पाएपछि ममतालाई विदेश पठाउने एजेन्ट पनि गाउँबाट भाग्यो । चार वर्षपछि भने घरमा फोहोर उठाउन आएका ड्राइभरको सहयोगमा उनी कुवेतस्थित नेपाली राजदूतावासमा भागेर पुगिन् ।

दूतावासको सहयोगमा उनी अघिल्लो वर्षको माघमा नेपाल फर्किन् । ‘मलाई त अर्को जुनी पाएजस्तै भयो नेपाल टेक्दा,’ उनले सुनाइन् ।

तर घर पुग्दा त आफूलाई उद्धार गर्न दौडधुप गर्ने बुबाले आत्महत्या गरेको खबर पाइन् । तर यो खबर समेत आमाले १० महिनापछि मात्रै सुनाएको ममताले बताइन् ।

भन्छिन्, 'बुबाबारे सोध्दा पहाड जानुभएको छ भन्नुहुन्थ्यो आमा । तर बितिसक्नुभएको रहेछ ।’ छोरीले विदेशमा दुःख पाएको खबर सुनेकाे केही समयपछि नै बुधरामको मानसिक सन्तुलन गुमेको परिवारको भनाइ छ । ‘छोरीलाई घर ल्याउन सकिएन भनेर रुने कराउने बर्बराउनुहुन्थ्यो,’ ममताकी आमाले भनिन्, ‘पछि आत्महत्या गर्नुभएछ ।’

प्रकाशित मिति: शुक्रबार, पुस १६, २०७८ ०८:१४