सरकारी विद्यालय पढेका त्रिविका ‘गोल्ड मेडलिस्ट’

स्वर्ण पदक पाएका विश्वासराज पौडेल र मेरिना नेपाली ।

A+ A A-

चार दिनअघि कास्की पोखराको जनप्रिय बहुमुखी क्याम्पसका उपप्राध्यापक विश्वासराज पौडेललाई फेसबुकमा म्यासेज आयो– ‘स्वर्ण पदक पाएकोमा बधाई छ ।’

उपप्राध्यापकसँगै त्रिभुवन विश्वविद्यालयको एमफिलको विद्यार्थी पनि थिए, उनी । उनले त्रिभुवन विश्वविद्यालय प्राध्यापक संघ शहीद उप-प्राध्यापक हरिराज अधिकारी स्वर्ण पदक पाउने खबर विद्यार्थीबाट थाहा पाए । स्वर्ण पदक पाउँछु भन्ने विश्वासलाई विश्वास थिएन ।

‘बिहान ६ बजे क्याम्पस जाने तयारी गर्दै थिए । विद्यार्थीको म्यासेजबाट थाहा पाएँ,’ सोमबार त्रिभुवन विश्वविद्यालयको प्राङ्गणमा प्रधानमन्त्री एवं कुलपति शेरबहादुर देउवाबाट पदक ग्रहण गरेपछि उनले भने, ‘यसलाई सामान्य रूपमा लिएर आफ्नो काम गरेँ ।’

विश्वासराज पौडेल ।

३.९६ जीपीए ल्याएर त्रिविको ४७औँ दीक्षान्त समारोहमा उनले व्यवस्थापन संकायअन्तर्गत एमफिल तहमा स्वर्ण पदक हात पारे । ‘यो दिन आउँछ । पदक पाउँछु भन्ने अपेक्षा थिएन,’ उनले भने, ‘मास्टर्स लेभलमा आएर मेडल पाएँ ।’

परिवार पोखरामै भएकाले यो खुसी उनले प्रत्यक्ष साट्न पाएनन् । बारम्बार उनको मोबाइलमा बधाईको घण्टी बजिरेहको थियो । फोनबाटै उनले आमा, श्रीमती र छोरासँग खुसी साटे । ‘अभिभावकसँग खुसी सेयर गर्न नपाएकोमा दुःखी छु । तर, शैक्षिक हिसाबले खुसी छु,’ उनले भने ।

तीन वर्षको हुँदा नै बुबालाई गुमाएका रहेछन्, उनले । यो सफलताको श्रेय बुबालाई दिन्छन्, उनी । ‘बुबाको भौतिक शरीर कस्तो थियो याद छैन । तर, बुबाको प्रेरणाले नै यहाँसम्म आइपुगेको हुँ,’ बुबालाई सम्झिँदा उनी भावुक देखिन्थे ।

त्यसो त उनले सरकारी विद्यालयबाट एसएलसी उत्तीर्ण गरेका थिए । ‘सरकारी विद्यालयबाट एसएलसी पास भएर पोखरा विश्वविद्यालयबाट मास्टर्स गरेको हुँ,’ उनले भने, ‘त्रिविको पढाइ कस्तो हुने रहेछ ? ठूलो विश्वविद्यालयको पनि अनुभव लिन एमफिलमा भर्ना भएको थिएँ ।’

अनुभव लिन त्रिवि छिरेका विश्वास स्वर्ण पदक लिएर बाहिरिएका छन् । अब शिक्षा क्षेत्रबाट नै सेवा गर्ने उनको योजना छ । ‘जीवनमा सिकाइ निरन्तर हुन्छ । शिक्षा क्षेत्रमा नै काम गर्ने हो । कर्म गर्ने फलको आस नगर्ने,’ उनले भने ।

यो सफलताका लागि उनले गरेको मिहिनेत पनि सुनाए । ‘कुनै पनि विषयको गहिराइमा नपुगेसम्म नछोड्ने बानी थियो । समय हेरेर अध्ययन गरिन् । आफूलाई अनुकूल भएको समयमा अध्ययन गर्थें,’ उनले भने ।

सीपमूलक कोर्समा विद्यार्थीले जोड दिनुपर्ने उनको सुझाव छ । ‘पढाइ ठूलो कुरा हो । तर सीपमूलक कोर्स पढ्यो भने जीवन पनि राम्रो हुन्छ,’ उनले विद्यार्थीलाई सुझाए ।

विश्वासराज पौडेल ।

०००

श्री इन्द्रभक्त श्रेष्ठ स्वर्ण पदक हात पारेकी ललितपुरको कुपण्डोलकी मेरिना नेपालीलाई सानोमा सरहरूले भन्ने गर्थे, ‘हुने बिरुवाको चिल्लो पात ।’ सरहरूले भनेझैँ उनले प्रमाणित गरेर पनि देखाएकी छिन् । स्कुल अफ म्यानेजमेन्ट, त्रिवि कीर्तिपुरबाट एमबीएमा ३.९२ जीपीए ल्याएर सोमबार स्वर्ण पदक हात पारिन्, मेरिनाले ।

‘सानैदेखि पढाइमा रुचि थियो । नयाँ केही गर्नुपर्छ भन्ने सोच थियो । आमाबुबाको नाम राख्नुपर्छ भनेर अगाडि बढेको थिएँ,’ उनले भनिन्, ‘जीवनमा आरोह अवरोह दुवै आए । परिवार, शिक्षक र साथीहरूको साथ सहयोगले स्वर्ण पदक हात पारेको हुँ ।’ घरमा उनले धेरै समय पढ्ने गरेकी थिइनन् । उनले भनिन्, ‘नियमित कक्षामा जान्थेँ । नोट बनाउने गरेको थिएँ । घरमा पढ्ने समय थिएन । परीक्षाअगाडि नोट पढ्थेँ ।’

मेरिना नेपाली ।

कोरोना महामारीका कारण सोमबार त्रिविको ४७औँ दीक्षान्त समारोहमा मेडल पाउनेबाहेक अरुलाई प्रवेशमा रोक लगाइएको थियो । त्यसैले छोरीसँगै खुसी साट्न आएका बुबाआमा गेटबाटै घर फर्किए । ‘आमाबुबा घर फर्किनुभयो । अब घर गएर खुसी साट्ने हो,’ उनले भनिन् । एकपछि अर्को खुड्किलो पार गर्दै आएकी मेरिना दुई वर्षअघि लोकसेवामा नाम निकालेर हाल बीमा समितिमा सहायक निर्देशकको रूपमा कार्यरत छिन् ।

मेरिना नेपाली ।

०००

भाइस चान्सलर पदक पाएकी लमजुङ क्याम्पसकी समीक्षा कार्की स्नातक तहमा सर्वप्रथम भएकी छन् । स्नातकमा कृषि पढेकी उनले ८७.४५ प्रतिशत अंक ल्याएर पदक हात पारेकी छन् । ‘स्नातकको टपर हुन्छु भनेर सोचेको पनि थिइनँ,’ उनले भनिन्, ‘गोरखापत्रको सूचना हेरेर थाहा पाएकी हुँ । यो मेहनतको फल हो । आमाबुबा धेरै खुसी हुनुभएको छ ।’

सफलताका लागि २४ घण्टा नै पढ्न आवश्यक नरहेको बताउँछिन् उनी । ‘मेहनत गर्नुपर्छ तर धेरै पढेर मात्र हुने होइन । मेडल र सर्टिफिकेटका लागि भन्दा आफ्नो सीप र ज्ञानका लागि पढ्ने हो ।’ स्नातक तहमा पदक त हात पारिन् तर अब नेपालमै बसेर पढ्ने कि विदेश जाने भन्ने दोधारमा छिन्, उनी । ‘कृषि नै पढ्ने हो तर कहाँ पढ्ने निश्चित छैन,’ उनले भनिन् ।

समीक्षा कार्की ।

०००

समीक्षा मात्र होइन, त्रिविको ४७औँ दीक्षान्त समारोहमा २९ हजार ७ सय २९ जना दीक्षित भए । उनीहरू सबैको प्रश्न र जिज्ञासा एउटै थियो, ‘अब के गर्ने ? कहाँ जाने ? देशमा अवसर छ कि छैन ?’

समारोहलाई सम्बोधन गर्दै कुलपति एवं प्रधानमन्त्री शेरबहादुर देउवाले दीक्षित विद्यार्थीलाई आश्वासन दिँदै भनिरहेका थिए, ‘आज तपाईंहरूको अनुहारमा मैले नेपालको सुन्दर मुहारको प्रतिबिम्ब देखिरहेको छु । तपाईंहरूले विश्वविद्यालयबाट ग्रहण गरेको ज्ञान र सीप बोकेर उत्पादनशील कार्यमा ऊर्जा लिएर जाँदै हुनुहुन्छ । भोलि देशलाई कुन दिशामा लैजाने हो, त्यो तपाईंहरूको सोच अठोट र कर्ममा निर्भर छ ।’

प्रधानमन्त्री शेरबहादुर देउवा ।

प्रधानमन्त्री देउवाले यसो भनिरहँदा दीक्षित भएकाहरू एक-अर्काको मुखामुख गरिरहेका थिए । स्वर्ण पदक पाएका पौडेलले भने, ‘राजनीति गर्ने, नीति निर्माणको तहमा बस्नेले सोच्नुपर्छ । अवसरका लागि बाहिर जानुपर्ने बाध्यता छ । विद्यार्थीलाई देशमै बस्ने वातावरण सिर्जना गर्नुपर्छ ।’

तस्वीर : सुशील श्रेष्ठ/शिलापत्र

यी पनि पढ्नुस् :

प्रकाशित मिति: सोमबार, पुस ५, २०७८ १७:४२