पुँजीवादको जन्त गएकाहरू
भतेर खाएर आइसके
ऊ
कम्युनिस्ट मेनिफेस्टो
पढिरहेको छ
साम्यवादका मलामी गएकाहरू
घाटबाट फर्किसके
ऊ
कम्युनिस्ट मेनिफेस्टो
पढिरहेको छ
उसको मन विचलित छ । दिमाग खलबलिएको छ । आत्मा रुमल्लिएको छ । मानव सभ्यताको कुन क्रस-रोडमा इतिहासले गलत पाइला चाल्यो, यसबारे घोत्लिरहेको छ । युगौँदेखि चिन्तन-मनन गरिरहेको छ-
ऊ
कम्युनिस्ट मेनिफेस्टो
पढिरहेको छ
उसको मुहारमा समय चाउरिएर मुजा परेको छ । तनमा इतिहासको लेउ लागेको छ । मनमा सभ्यताको ढुसी परेको छ । यी सबबाट बेखबर-
ऊ
कम्युनिस्ट मेनिफेस्टो
पढिरहेको छ
स्वस्थानी व्रतकथा, बाइबल र भागवत् गीताका पानाहरूमा-ऐतिहासिक द्वन्द्वात्मक भौतिकवाद-को अर्थ खोज्ने कमरेड-श्रीहरू राष्ट्रिय महाधिवेशनमा मेला भर्न गइसकेका छन् । ऊ भने श्रापित एकान्तवासमा चुपचाप आत्म-मन्थन गरिरहेको छ-
ऊ
कम्युनिस्ट मेनिफेस्टो
पढिरहेको छ
घामको पहिलो किरण उसको कोठामा पोखिएको छ । बगैँचाका फूलहरूमा अल्झी बसेका शीतका दानाहरू तप्प-तप्प, तप्प-तप्प चुहिएर घाँसमा बिलाइसकेका छन् । आरुबखडाको बुढो रुखमा नयाँ-नवीन-नूतन पालुवाहरू पलाइसकेका छन् । हलुवावेदको हाँगामा सुगा र मैना चरी मच्ची-मच्ची/मस्की-मस्की शाकिराको - hips don't lie- गाइरहेका छन् ।
उसको मनमा भने अझै पनि
उन्नीसौँ शताब्दीको शोक-धुन गुञ्जिरहेको छ ।
ऊ
कम्युनिस्ट मेनिफेस्टो
पढिरहेको छ
आफ्नो यात्राको डोब छाड्दै चिप्लेकीरा पर पुगिसकेको छ । मनिप्लान्टका पातहरूमा लुकी बसेको झुसिलकीरा पनि पुतली बन्न हिँडिसकेको छ ।
उसको मन भने
कार्ल मार्क्स र फ्रेडरिक एंगेल्सका
शब्दविन्यासहरूमा अल्झी-बल्झी रहेको छ ।
ऊ
कम्युनिस्ट मेनिफेस्टो
पढिरहेको छ
मौसम बदलेझैँ
कमरेड पुष्पकमल दाहाल
बदलेको उसलाई थाहा छैन
ऋतु जसरी परिवर्तन हुन्छ त्यसरी
कमरेड बाबुराम भट्टराई
परिवर्तन भएको
उसलाई हेक्का छैन
युग फेरिएझैँ
कमरेड रामबहादुर थापा
फेरिएको उसलाई मालुम छैन
कोही किन मौसमझैँ बदलियो ? कोही किन ऋतुझैँ परिवर्तन भयो ? कोही किन युगझैँ फेरियो ? यो कुरा उसको मनमा गढिरहेको छ ।
ऊ
कम्युनिस्ट मेनिफेस्टो
पढिरहेको छ
बर्लिनको पर्खाल कहिले ढल्यो, उसलाई याद छैन । साभियत संघ विघटन भएको उसलाई सम्झना छैन । फिदेल क्यास्त्रो र चे ग्वेभाराको सिगार कहिले निभ्यो, उसलाई खबर छैन ।
यस्तो लाग्छ ऊ
मिति गुज्रिएको स्मृति हो
जो मस्तिष्कभित्र सडिरहेको छ
ऊ
कम्युनिस्ट मेनिफेस्टो
पढिरहेको छ
बजारमा
विनोदविक्रम केसीको
नयाँ किताब आएको छ
त्यसमा उसको कुनै रुचि छैन
पत्रिका-पसलहरूमा
विमल निभाको
नवीन कवितासंग्रह छाएको छ
त्यसमा उसको कुनै चासो छैन
अरुन्धती रोयको
नूतन उपन्यास र निबन्ध संग्रहले
शान्त शहरको सातो लिएको छ
उसमा कुनै उत्साह/उमङ्ग छैन
हिसिला यमीको संस्मरण
दोस्रो अपडेटेड संस्करण-मा आँउदैछ
उसमा कुनै उत्सुकता छैन
ऊ त फगत-
पुरानो संगीत सुन्दै
पुरानो किताब सुमसुम्याइरहेको छ
पुरानो पुस्तकालयको पुरानो गोदाममा
पुरानो कोट लगाई
पुरानो कुर्सीमा बसी
पुरानो पानामा पुरानो समयको
पुरानो पदचाप खोजिरहेको छ
ऊ
कम्युनिस्ट मेनिफेस्टो
पढिरहेको छ
राष्ट्रपतिको राजकीय सवारी देखेर भूतपूर्व राजा मुस्कुराइरहेको छ । बर्बर एवम् बीभत्स
ट्राफिक जाममा फसेको एम्बुलेन्सभित्र संघीयता छटपटाइरहेको छ । सडक पार गर्न खोज्ने गर्भिणी-गणतन्त्रको पेटमा बुट बज्रँदा-
जेब्रा-क्रसिङमै त्यसको
मिसक्यारिज
भएको छ
शव-वाहनको ठक्करले धर्मनिरपेक्षता सडकबाट उछिट्टिएर फुटपाथमा पछारिएको छ ।
यी सबबाट बेखबर ऊ धर्म र धतुरोको साइड एफेक्टबारे सोचिरहेको छ । मल्टिनेसनल कम्पनीको होडिङ-बोर्डमुनि एकसुरले-
ऊ
कम्युनिस्ट मेनिफेस्टो
पढिरहेको छ
ऊ तपाईंको पति हुन सक्छ । ऊ तपाईंको
पुत्र हुन सक्छ । ऊ तपाईंको
प्रेमी हुन सक्छ
ऊ तपाईंको भलो चिताउने मान्छे/उसलाई डिस्टर्ब नगर्नुस् । उसको एकान्तवासलाई नखलबल्याउनुस् । घरिघरि -missed call- गरेर उसलाई नसताउनुस् ।
उसलाई -get well soon- को
सन्देश कदापि नपठाउनुस्
ऊ
तपाईंको शुभचिन्तक
हितैषी र आफन्त !
ऊ
तपाईंको
रोगबारे घोत्लिइरहेको छ
भोकबारे गमिरहेको छ
शोकबारे सोचिरहेको छ
युगौँदेखि-
ऊ
कम्युनिस्ट मेनिफेस्टो
पढिरहेको छ ।
०००
कुमार नगरकाेटीका अन्य लेख/रचनाहरू
प्रकाशित मिति: आइतबार, मंसिर १२, २०७८ १३:०२