काठमाडौंको अध्यागमनमा जीवा लामिछानेले जे देखे, जे भोगे

A+ A A-

त्रिभुवन विमानस्थल अध्यागमन विभागलाई फ्रेन्डली एडभाइस

त्रिभुवन विमानस्थल अध्यागमन विभागमा यसपटक बिछट्टै लामो लाइन रहेछ । बिहान ९:०५ मा कतार एयरवेजबाट हामी अवतरण गरेका थियौं । अरु केही उडान पनि त्यति नै बेला आएका रहेछन् । टर्मिनल भवन प्रवेश गर्नु अघि बसले यात्रु ओराल्ने ठाउंसम्म नै लाइन पुगिसकेको रहेछ । अन्य उडान अवतरणको क्रम थपिँदै थियो र त्यसै गरी लाइन पनि हवाई मैदानतिर बढ्ने क्रम जारी थियो ।

साढे दुई घण्टा लामो लाइन पर्खाइपछि म अध्यागमनको पासपोर्ट कन्ट्रोल डेस्कमा आइपुगें ।

अध्यागमन विभागमा २२ वटा कन्ट्रोल डेस्क छन् । १ देखि १६ सम्मका डेस्कहरू पर्यटकहरूका लागि आरक्षित थिए । ती मध्ये ८ वटा डेस्क त्यसदिन खुला थिए । १७ देखि २२ सम्मका ६ डेस्कहरू भारतीय र नेपाली नागरिकका लागि राखिएका हुन्, जसमध्ये पाँच काउन्टर त्यस दिन खुला थिए ।

अधिकांश यात्रुहरू वैदेशिक रोजगारीबाट फर्केका नेपालीहरू थिए । लामो लाइन कुर्नुपर्दा धेरै जनामा छट्पटाहट रहेको प्रस्टै देखिन्थ्यो । आन्तरिक उडानबाट सिधैं घर जानका लागि लिएको फ़्लाइट छुट्ने भयो भनेर चिन्ता व्यक्त गर्नेहरू पनि त्यहॉ उत्तिकै थिए ।

थोरै भए पनि अहिले पर्यटकहरू आउने क्रम सुरु भएको रहेछ- खुसी लाग्यो । तर उनीहरूका लागि छुट्टै डेस्क छ भन्ने सूचना दिने व्यवस्था समेत नभएकाले कतिपय पर्यटकहरू नियमित लाइन (common queue) मा लागिरहेका देखिन्थे ।

अरु देशका व्यस्त हवाईअड्डाहरूमा यो भन्दा पनि बढ़ी आगन्तुकहरूको चाप हुने गरेको मैले देखेको छु । तर यात्रु संख्या बढ्नासाथ उनीहरूले थप काउन्टर खुला गराएर तुरुन्तै भिड व्यस्थापन गराइ हाल्छन् ।

त्यस दिन मुस्किलले ५० जति पर्यटक हुँदा हुन्, जबकी नेपालीयात्रुको संख्या मेरो अनुमानमा कम्तिमा ७ सय जति हुँदो हो । पर्यटकका लागि छुट्याइएका डेस्कहरू ख़ाली हुँदा त्यहॉ नेपाली राहदानी बाहकहरूलाई चेक गर्न नमिल्ने त अवश्य पनि होइन होला । त्यो सुविधा मात्रै उपलब्ध गराई दिए पनि यात्रुहरूले लामो समय लाइनमा पर्खिनु पर्ने थिएन ।