उदाहरणीय पलेशा: रमाइलोको लागि तेक्‍वान्दो सुरु गर्दै ओलम्पियन बनिन्

A+ A A-

सम्पादकीय नाेटः

समाजमा कति धेरै नकारात्मक घटना भइरहन्छन्, जसलाइ पढ्दा सुन्दा हेर्दा हामी दिक्क भइरहेका हुन्छाैं । तर यही समाजमा सकारात्मक काम गर्नेहरू पनि छन् । उनीहरूकाे चर्चा खै त ?

तिनै सकारात्मक कामहरू बाहिर ल्याउने शिलापत्रकाे माैलिक प्रस्तुति हाे, आशाका आधारशिला । पाेहाेर ०७७ काे दसैंताका हामीले समाजमा उदाहरणीय प्रयास गर्ने पात्रहरूकाे छनाेट गरेर उनीहरूका याेगदानहरूलाइ सार्वजनिक चर्चामा ल्याएका थियाैं । अनि शिलापत्रकाे तेस्राे वार्षिकाेत्सव समाराेहमा आशाका आधारशिला अवार्ड समेत वितरण गरेका थियाैं ।

याे वर्ष पनि दसैंकाे छेकमा हामीले याे प्रस्तुतिलाइ निरन्तरता दिएका छाैं । क्रृपया हामीलाइ सल्लाह सुझाव दिनुहाेला । दसैंकाे शुभकामना ।

प्रधान सम्पादक

अब पलेशा गाेबर्धनकाे कथाः

आफूसँग नभएको चीजको महत्त्व हरेक मानिसलाई लाग्छ । त्यो स्वाभाविक मानवीय गुण पनि हो । तर, कतिपय मानिस ती अभावलाई स्वीकार्छन् भने कोही त्यही अभावलाई सफलताको सूत्र ठान्छन् ।

यस्तै अभावलाई सफलताको सिँढी बनाउने खेलाडी हुन् पलेशा गोवर्धन । तेक्‍वान्दो खेलाडी पलिशाको एक हातको पञ्जा छैन । तर, पलेशालाई हातको पञ्जाको अभावले कहिल्यै महसुस भएन, किनभने यो अभावले उनलाई रोक्नै सकेन ।

उनलाई यही अभावलेनै सफल बन्न प्रेरित गर्‍यो। जसका कारण उनी अहिले पलेशा भनेर मात्रै होइन, ओलम्पियन पलेशा गोवर्धनको रुपमा चिनिएकी छन् । पलेशाले खेलकुद जगतको महाकुम्भ मानिने ओलम्पिककै अर्को रूप पारा ओलम्पिकमा नेपालको तर्फबाट सहभागिता जनाएकी हुन् ।

२०२० को गृष्मकालीन जापानको टोकियो ओलम्पिक समाप्तिको १५ दिनपछि २५ अगस्ट २०२१ देखि ५ सेप्टेम्बरमा जापानमै आयोजना भएको पारा ओलम्पिकमा पलेशा नेपालको प्रतिनिधित्व गर्ने तर्फबाट एक मात्र खेलाडी थिइन् ।

पलेशा भन्छिन, ‘मलाई मेरो हात छैन जस्तो कहिल्यै लागेन । बरु आममानिसले गर्ने काम हामी किन गर्न सक्दैनौँ भन्ने लाग्छ । मुख्य कुरा मानिसको सोच हो । सकारात्मक सोचले मानिसलाई सफल बनाउँछ । म त्यही सकारात्मक सोच र आँटले यहाँ पुगेकी हुँ ।’

पारा ओलम्पिकमा राम्रो प्रदर्शन गरेकी पलेशाले पदक जित्न भने सकिनन् । पलेशाले के ४४ विधाअन्तर्गत ५८ केजीमुनिको तौल समूहमा प्रतिस्पर्धा गरेकी थिइन् ।

काठमाडौंको बागबजारमा जन्मिएकी पलेशाको जन्मदै एक हातको पञ्जा थिएन । खेलसँगै पढाइमा समेत अब्बल उनी अहिले कक्षा १२ मा अध्यनरत छिन् ।

पारा ओलम्पिक खेल्नुअघि सन् २०१६ मा राष्ट्रिय टोलीमा परेकी पलेशाले आधा दर्शन अन्तर्राष्ट्रिय खेलमा प्रतिस्पर्धा गरेसकेकी छिन् । तीन वर्षअघि भियतनाममा सम्पन्न एसियन पारा तेक्वान्दो च्याम्पियनसिपमा उनले नेपाललाई कास्य दिलाएकी थिइन् ।

यीबाहेक उनले कोरिया, बेलायत, टर्की, जोर्डन, भारत, चीनमा भएका विभिन्न पारा तेक्वान्दो अन्तर्राष्ट्रिय प्रतियोगितामा भाग लिइसकेकी छिन् ।

यसरी सुरु भयो पलेशाको तेक्वान्दो यात्रा

पलेशाले तेक्वान्दो खेलाडी बन्छु भन्ने सोच राखेर खेल सुरु गरेकी थिइनन् । ललितपुरको झम्सीखेलस्थित डीएभी स्कुल पढ्दैगर्दा स्कुलले विद्यार्थीका लागि अतिरिक्त क्रियाकलाप राख्यो । त्यो बेला उनी कक्षा ५ मा थिइन् । स्कुलले अतिरिक्त क्रियाकलापमा संगीत र मार्सल आर्ट राखेको पलेशा सम्झन्छिन् ।

उनी भन्छिन, ‘स्कुलमा अतिरिक्त क्रियाकलाप अनिवार्य थियो । हामीलाई डान्स र मार्सल आर्टमध्ये एउटा छान्नुुपर्ने थियो । त्यो बेला अरु धेरै साथीहरूले पनि तेक्वान्दो नै छानेका थिए । मैले पनि तेक्वान्दो नै छानेँ । तर, त्यो बेला रमाइलोका लागि मात्र मैले मार्सल आर्ट छानेकी थिएँ ।’

तेक्वान्दो खेल्दै जाँदा भने उनलाई गुरुले तिम्रो खेल राम्रो छ, अब पारा तेक्वान्दो खेल्नुपर्छ भन्ने सल्लाह दिए । त्यो बेला पलेशासँगै तेक्वान्दो खेल्ने अरु साथीहरू पनि थिए । तर, पलेशाको हातका कारण उनलाई भने पारा तेक्वान्दोतर्फ डोर्‍यायो ।

त्यो बेला उनलाई पारा तेक्वान्दो भनेको के हो भन्नेसम्म पनि थाहा थिएन । स्कुलबाट उनलाई पारा तेक्वान्दोमा सहभागी गराउन स्कुलका गुरुले दशरथ रंगशाला पुर्‍याए ।

दशरथ रंगशालामा पारा तेक्वान्दोका प्रक्षिशक थिए– कल्याण कुँवर । उनले पलेशाका लागि पारा तेक्वान्दो नै उपयुक्त हुने सल्लाहपछि उनी पारा तेक्वान्दोमा लागिन् ।

तर, त्यो बेला पारा तेक्वान्दोको तालिम हप्ताको एक दिन शनिबार मात्रै हुन्थ्यो । पलेशालाई तेक्वान्दोप्रतिको मोह बढ्न थाल्यो । आफ्नो खेल राम्रो बनाउन हप्ताको एक दिनले मात्रै नपुग्ने भन्दै काठमाडौं तेक्वान्दो डोजाङ वाफलमा आफैँ भर्ना भइन् ।

‘सुरुमा रमाइलोका लागि स्कुलमा तेक्वान्दो रोजेकी थिएँ । तर, पछि हातभन्दा खट्टुाको बढी प्रयोग हुने गेम भएपछि यसैलाई निरन्तरता दिएकी हुँ । मलाई कहिल्यै पनि मेरो हात छैन भन्ने लाग्दैन । म जन्मिदै यसरी जन्मेकी हुँ मेरो हात छैन भन्ने मलाई कुनै हीनताबोध छैन,’ पलेशा भन्छिन् ।

आफूजस्ता कैयौँ मानिसलाई समेत आफूसँग जे छ, त्यसैमा रमाएर अघि बढ्न उनको सुझाव छ । परिवारबाट समेत खेलका लागि आफूले पूरा हौसला पाएको उनी बताउँछिन् । ‘मेरो परिवारमा खेलकुद क्षेत्रतिर अरु कोही पनि हुुनुहुन्न । तर, मैले परिवारबाट अहिलेसम्म धेरै हौसला पाएकी छु । सुरुमा एउटा हात छैन, खेल कसरी खेल्न सक्छे भन्ने थियो । अहिले मैले खेल खेल्न सक्छु भन्ने देखाइसकेकी छु, जसले परिवारको पनि मप्रति विश्वास छ,’ आत्मविश्वासको साथ पलेशा भन्छिन् ।

तस्वीर सौजन्य: पलिशा गोवर्द्धन

प्रकाशित मिति: मंगलबार, असोज २६, २०७८ १५:३८