क्लब हाउसमा जब महिलाले बालकलाई भनिन्, ‘पोर्न साइट किन हेर्छौ ? मसँग आऊ न’

A+ A A-

एक जना महिलाले आफ्नो इच्छा व्यक्त गरिरहेकी छिन् । उनलाई समुद्रको किनारमा बालुवासँग लुटुपुटु हुँदै सम्भोग गर्न मन छ । त्यसैगरी, उनलाई निकुञ्जजस्तो घना जंगलमा सम्भोग गर्न मन छ । र, उनको अन्तिम इच्छा रिसोर्टको कौसीमा सम्भोग गर्नु हो, जहाँ बाहिर हुने सबैले देखून् । उनका यी कुरा सुनिरहेका एक किशोर बोल्छन्, ‘हजुरले कुन वेबसाइट हेर्नुहुन्छ ?'

महिला, 'पोर्न... ,’ उनले पनि ती किशोरलाई सोध्छिन्, ‘भाइ तिमीलाई कुन साइट मन पर्छ ?’

किशोर, ‘... ,’ उनले एक चर्चित र्पोन साइटको नाम लिए । जुन यसै हेर्न सकिन्न । त्यो सुनेपछि महिला अचम्म पर्दै फेरि सोध्छिन्, ‘भाइ त्यो साइट त कसरी हेर्छौ के, सस्क्राइब गरेका छौ कि अरु कुनै तरिका छ हेर्न ?'

किशोरले भने, ‘भीपीएन डाउनलोड गरेको छु, त्यहीँबाट हेर्छु ।' यो सुनेर महिला अचम्म पर्छिन्, 'यो भाइ त कति स्मार्ट । पर्दैन, त्यो साइट हेर्न । त्यहाँ हुने सबै मबाट पाउँछौ । आऊ मलाई भेट्न ।' किशोरले सोध्छन्, 'कसरी ?' महिलाले भन्छिन्, ‘मलाई पहिला फलो गर म फलो ब्याक गर्छु र इन्स्टाग्रामको आईडी डीएम गर्छु । त्यसपछि भेट भइहाल्छ नि ।'

महिला र किशोरबीचको यो संवाद ५ सयभन्दा बढीले सुनिरहेका हुन्छन् । महिला फेरि बोल्छिन्, 'भाइ तिमी कति वर्षको भयौ ?' भरखर १८ वर्ष लागेको जवाफ किशोरले दिन्छन् र उनीहरूको वार्तालाप सकिन्छ ।

कसरी सम्भोग गर्दा आनन्द आउँछ भनेर एक पुरुष बोलिरहेका छन् । उनले विभिन्न तरिकाहरू सुनाउँछन् । सम्भोग गर्दाको क्षण अभिनय गरेर सुनाउँछन् । पोर्न साइटहरूमा हुने आवाजभन्दा उनको तरिका कुनै फरक लाग्दैन । सबैले चासो दिएर सुन्छन् । त्यही बेला एक किशोरीलाई उनले प्रश्न गर्छन्, ‘पुकु, तिमीलाई कस्तो लाग्यो ?' मलिनो स्वरमा ती किशोरी बोल्छिन्, ‘राम्रो लाग्यो !’ ती किशोरीको नाम त्यहाँ पुकु छ र फोटोमा फूल छ ।

सानो स्वरमा उनी बोलेको सुनेपछि मोडरेटर भएकी एक महिला बोल्छिन्, ‘यो बहिनी त सानो छ कि क्या हो ?' त्यसपछि अघि सेक्सको अभिनय गरेका पुरुष बोल्छन्, ‘पुकु, तिमी उता प्राइभेटमा आऊ त, छुट्टै कुरा गरुम ।' दुवै जना त्यहाँबाट बाहिरिन्छन् । त्यसपछि अर्को पुरुष बोल्छन्, ‘सुगर डेडीले आज नयाँ भेट्टायो !’

ट्रुथ अर् डेयर अर्थात् साँचो बोल्ने कि कुनै काम रोज्ने । यस्तो गेम चलिरहेको छ । स्पिकर प्यानलमा रहेका पुरुषले महिलालाई सोध्छन्, ‘ट्रुथ अर् डेयर’ महिलाले, ट्रुथ लिइन् । पुरुषले सोधे, ‘कुन तरिकाले तिमीलाई सम्भोग गर्दा आनन्द आउँछ ?' महिलाले जवाफ दिइन् । त्यसपछि उनले अर्को व्यक्तिलाई सोध्नुपर्ने भयो । पुरुषलाई सोधिन्, उनले ट्रुथ लिए । महिलाले प्रश्न गर्छिन्, ‘बुबा र आमाले कसरी सेक्स गरेका छन्, हेर्न मन लाग्यो कि लागेन ?' साँचो बोले वा बनावटी कुरा गरे ती युवाले, उनै जानून् । तर उनको जवाफले एकछिन प्यानल लिस्टमा भएकाहरू हो हल्ला गर्ने गरी नै हाँसे । उनको जवाफ थियो, ‘बेलुका खाना खाएपछि छिटो निदाउँथे, बुबाआमाको सेक्स छिटो होस् र ढोकाको चरमा गएर सुन्न पाइयोस् भनेर निदाएको नाटक गर्थें ।' यो कुरा सुनेपछि मोडरेटरले प्रश्न गर्छन्, ‘तिमीलाई मन लागेन ?' ती युवाले भने, ‘त्यो घटना कक्षामा मिल्ने केटी साथीलाई सुनाएँ र दुवै जना तयार भएर सेक्स गर्न थालियो ।' यति बेला उनीहरू कक्षा ९ मा अध्ययन गर्थे रे ।

क्लब हाउसमा प्रहरीको पोशाक दुरुपयोग भयो भनेर तुरुन्त पक्राउ गर्न सक्ने नेपाल प्रहरी के यस्ता घटनामा मौन बस्न मिल्छ ? उजुरी मात्र हेर्ने गरेको छ र प्रहरीले ? सूचना प्रविधिलाई जीवनसंगति बनाएका नयाँ पुस्तालाई जीवनको जोखिमबाट टाढा राख्नु पनि प्रहरीको दायित्व होइन र ?

छ जनाले प्रश्नको उत्तर दिइसकेका थिए । त्यसपछि एक जना पुरुषले डेयर् रोजे । उनलाई डेयर् थियो– ‘त्यहाँ स्पिकर प्यानलमा भएकी भावीलाई पट्याउनुपर्ने अर्थात् ती भावी नामकी महिलालाई सम्भोग गर्न उत्तेजित बनाउनुपर्ने ।' अब ती पुरुष बोल्न थाल्छन् । के के भन्छन् । कसरी आवाज निकाल्छन्, त्यो लेख्न सम्भव छैन । उनको कुराले भावी नामक ती महिला प्रभावित हुन्छिन् । उनी खुसी भएपछि उनलाई पनि डेयर् दिइन्छ, ‘लाइब्रेरीमा पुस्तक पढिरहेको बेला मन परेको पुरुष नजिक आयो, अब उसलाई सम्भोगका लागि राजी गर्नुपर्‍यो ।' महिलाले बोल्न सुरु गर्छिन् । यसो गर्छु, उसो गर्छु सबै भन्छिन् । सेक्स गर्न तयार भएपछि यसरी गर्छु भनेर उनी कराउँछिन् । स्पिकर प्यानलमा रहेकाहरू त्यस्तै गर्न सुरु गर्छन्, ‘त्यो केटा म हो’ भन्न तँछाड मछाड हुन्छ । लाग्छ ती महिलालाई यहीँ आक्रमण हुन्छ । तर, महिला अझै उत्साहित हुन्छिन् ।

मोडरेटर रहेकी महिलाले अर्को एक पुरुषलाई बोल्न समय दिन्छिन् । त्यसपछि ती पुरुष बोल्न सुरु गर्छन् । शीर्षक छ, पहिलो सम्भोग अनुभव बताउने । उनले यो विषयमा बोल्दा स्पिकरमा २३ जना छन् । तल लिसनर अर्थात् स्रोता ५ सय ७४ जना छन् । एक दिन उनी ठमेलको क्लबमा गएछन् । एक जना साथी पनि लिएर क्लब गएका रहेछन् । झण्डै १ बजेसम्म क्लबमा बसेपछि उनीहरू ठमेलकै एक होटलमा गए । कोठामा गएपछि भोलिपल्ट होटलबाट निस्कने बेलासम्म के–के भयो, त्यो सब उनले त्यहाँ सुनाए । पाँच वर्षअगाडिको घटना रहेछ यो र उनी त्यति बेला १६ वर्षका थिए रे !

यसरी अनुभव सुनाउनेहरूले १४ वर्षदेखि १८ वर्षको उमेरमा पहिलो सम्भोग भएको सुनाएका थिए– गर्वसाथ । कतिले अभिनय गर्दै सुनाइरहेका थिए । स्पिकरमा भएकाहरूले प्रतिप्रश्न गरिरहेका थिए । ती प्रश्नहरूको सजिलै जवाफ आउँथ्यो । लाग्थ्यो– चित्रबिनाको पोर्न साइट हो यो । र, यो हो– अहिलेको चर्चित सामाजिक सञ्जाल क्लब हाउस । हो, क्लब हाउसमा राम्रो मात्र छलफल हुँदैन, सामाजिक विकृति, विसंगति र कानुनी रूपमा दण्डनीय गतिविधिहरूका बारेमा पनि छलफल हुन्छन् । त्यसैका केही उदाहरणहरू हुन् यी । यी त केही मात्र हुन् । त्यहाँ बोलिने शब्द र गरिने व्यवहार, अभिनय यहाँ सबै लेख्न सकिँदैन ।

अश्लील नाम दिएर क्लब हाउसमा अनेक रुमहरू निर्माण गरिन्छ । पोर्न साइटलाई बिर्साउने गरी छलफल हुन्छ । यस्ता रुमहरू निर्माण गरी चलाइएका छलफललाई दुई पक्षबाट हेरिनुपर्छ । पहिलो हो, वयस्क सामग्री । वयस्कहरू अर्थात् १८ वर्षभन्दा माथिकाहरूले यसरी सेक्सका बारेमा कुरा गर्न पाउँछन् । उनीहरूले यसमा आफ्ना मतहरू राख्न पनि पाउँछन् । अनुभव पनि शेयर गर्न पाउँछन, अभिनय पनि गर्न पाउलान् । तर, यी सबै सामाजिक मर्यादा र कानुनी हिसाबले सही छन् या छैनन्, अनि त्यो कहाँ गर्ने भन्ने महत्त्वपूर्ण विषय हो । कानुनले निषेध वा रोक लगाएको कुरा गर्न पाइन्छ कि पाइँदैन ?

हुन त पोर्न साइट नेपालमा बन्देज छ । त्यसो गर्नु जायज हो या होइन, त्यो छलफलको विषय हो । बन्देज लगाउँदा अपराध रोकिन्छ कि छलफलहरू खुल्ला हुँदा कुन चाहिँ समाज अनुकुल र आपराधिक क्रियाकलाप रोक्न सहज छ र त्यसले कालान्तरमा कस्तो प्रभाव पार्छ, त्यो बेग्लै पाटो हो । यहाँ चर्चा गरिएको विषय हो, क्लब हाउस । अर्थात नयाँ सामाजिक सञ्जाल । अर्थात् हाम्रो घरआँगनको चौतारी, चोक, सभा, सम्मेलन हुने ठाउँजस्तै हो, र त यो सामाजिक सञ्जाल बन्यो । फेसबुक, इन्स्टाग्राम, ट्विटर, भाइबरलगायत सामाजिक सञ्जालपछि आएको नयाँ र छिट्टै लोकप्रिय भएको सञ्जाल हो, क्लब हाउस ।

सामाजिक सञ्जालमा यसरी खुल्ला रूपमा सेक्सका बारेमा कुरा गर्न सकिन्छ ? कानुनले बन्देज वा दण्डनीय भनेको छ या छैन ? केही सार्वजनिक (अपराध र सजाय ऐन) २०२७ को दफा २(ग१) मा अश्लील भाषा वा अश्लील भाव आउने कुनै पनि प्रकाशन गर्न पाइँदैन भनेको छ र यसैलाई टेकेर पोर्न साइटहरू बन्द गरिएको हो । खैर, त्यो लागू हुन सकेको छैन । मुलुकी अपराध संहिता २०७४ को दफा १२१ र १२२ अनुसार सार्वजनिक ठाउँमा अश्लील संवाद पनि गर्न पाइँदैन । साइबर ललगायत कानुनी हिसाबले क्लब हाउसमा यस्ता रुम सिर्जना गरी छलफल चलाउनु दण्डनीय नै हो । यस्ता रुम निर्माण गर्नेहरू र यसमा सहभागी भएर अश्लील बोल्नेहरूलाई एक वर्षसम्म कैद र १० हजार जरिवाना हुन सक्छ । तर, त्यसबाट बालबालिका प्रभावित भएको पाइएमा घटनाको प्रकृति हेरी १० वर्षभन्दा बढी जेल सजाय हुन सक्छ ।

अब अर्को महत्त्वपूर्ण पाटो हेरौँ । वयस्कले वयस्क सामग्री हेर्दा, पढ्दा बालबालिकालाई प्रभावित पार्न पाइँदैन । यो विश्वभरि नै प्रचलनमा आएको साझा कानुन नै हो । पाँच वर्षजति अगाडि क्यानडामा एउटा यस्तै घटना भएको छ । भारतीय मूलका एक दम्पती सडकबाटै पक्राउ परे । कारण थियो घरमा भएको १३ वर्षीय बालकको उजुरी । कारण थियो– बालकले भेट्ने गरी पोर्न भिडियोको सीडी दराजमा राखिनु । अर्थात्, वयस्क दम्पतीले हेर्न ल्याएको त्यो सीडी बालकको पहुँचमा पुग्नासाथ प्रहरीले दम्पतीलाई नै पक्राउ गर्‍यो । हाम्रोमा यस्ता घटना नभए पनि सामाजिक रूपमा घरघरमा स्वकानुन लागू छ । अर्थात् दम्पतीबीच हुने यौन सम्बन्ध साना उमेरका बालबालिकाबाट टाढा राखिन्छ, संवादहरू सुनाइन्न । किन त ? उनीहरूलाई यसले हानि गर्छ भनेर होइन र ?

यसरी अनुभव सुनाउनेहरूले १४ वर्षदेखि १८ वर्षको उमेरमा पहिलो सम्भोग भएको सुनाएका थिए– सगर्वसाथ । कतिले अभिनय गर्दै सुनाइरहेका थिए । स्पिकरमा भएकाहरूले प्रतिप्रश्न गरिरहेका थिए । ती प्रश्नहरूको सजिलै जवाफ आउँथ्यो । लाग्थ्यो– चित्रबिनाको पोर्न साइट हो यो । र, यो हो– अहिलेको चर्चित सामाजिक सञ्जाल क्लब हाउस ।

स्मार्ट बन्ने नाममा यस्ता कुरा क्लब हाउसमा गर्दा बालबालिका, किशोरकिशोरी कति प्रभावित होलान्, कसैले ख्याल गरेको छ ? यस्ता रुम बनाउनेहरूले भन्लान्– यो त १८+ का लागि हो । तर, एउटा फोनका भरमा खोलेको आईडीबाट जोकोही त्यो रुममा जान सक्छ । किशोरावस्था त झन\ जिज्ञासु उमेर हो । यस्तो बेला नयाँनयाँ कुराहरूमा चासो हुन्छ । उनीहरू यस्ता रुमप्रति आकर्षित हुन्छन्, परिचय लुकाएर भए पनि यस्ता छलफलमा भाग लिएका हुन्छन् । यही मौकाको फाइदा उठाउँदै यौन दुराचारीहरूले आफ्नो इच्छा पूरा गरेको यस्ता रुम निर्माण गर्ने युवाहरूले थाहा नपाउन पनि सक्छन् ।

एक महिनासम्म क्लब हाउसलाई नियाल्दा तीन खालका रुमहरूबाट बालबालिका, किशोरकिशोरी प्रभावित भएको पाइयो । पहिलो, पूरै अश्लील र वयस्क कुरा गर्ने रुम । जहाँ बालापनमा सेक्स गरेको देखि पोर्न साइटमा हुनेजस्तै गरी प्रस्तुत भइन्छ । क्लब हाउस आफैँमा अडियो मात्र भएका कारण भिडियो देख्न सकिँदैन । अर्को रुम हो, यौनशिक्षा । यौनशिक्षा दिने नाममा पारलिङ्गी अधिकारकर्मीहरूले पनि बालबालिका, किशोरकिशोरीहरूलाई पीडित बनाएको पाइएको छ । १८+ अर्थात् वयस्कहरूका विषयमा छलफल गर्दा बालबालिका त्यो रुममा नछिरुन् भन्ने सोच्न सकिन्छ कि सकिँदैन ? त्यसमा बालबालिका छिरे भने कसरी जोगाउने ? यो विषयमा अधिकारकर्मीले सोच्नु पर्दैन ? आफ्नो सेक्स अनुभव सुनाउँदा त्यहाँ किशोरकिशोरी अर्थात् १८ वर्षभन्दा कम उमेरका बालबालिका छन् या छैनन् भनेर हेर्नुपर्छ कि पर्दैन ? यौनशिक्षा त पाठ्यक्रममा पनि छ नि । के त्यसलाई सिकाउन प्रयोग नै गरिन्छ र विद्यालयमा ? के शिक्षा हो, यसले बालबालिकामा उल्टो प्रभाव पार्छ कि पार्दैन भन्ने पनि ख्याल गरिनुपर्छ कि पर्दैन ?

अर्को रुम हो, सिङ्गल आउनुहोस, डब्बल भएर जानुहोस्, आफ्नो साथी खोज्नुहोस्, पार्टनर छान्नुहोस्...., यस्तैयस्तै । यस्ता रुमबाट बालबालिका, किशोरकिशोरी झन् धेरै प्रभावित हुन सक्छन् । साथी बन्ने कफी खान जाने गर्दागर्दै त हो नि यौनशोषणमा पर्ने । सबै मानिस खराब हुन्छन् भन्न खोजिएको होइन । पीडक, दुराचारीहरूले यस्तै अवसर पो कुरिरहेका छन् कि ? रुम निर्माण गरी छलफल चलाएकाहरूले यो विषयलाई ख्याल गर्नुपर्छ कि पर्दैन ? कुनै घटना प्रहरीमा पुग्यो र यस्ता रुमबाट सम्बन्ध स्थापित भएको थियो भन्ने देखिँदा रुम निर्माण गर्नेहरू पनि कानुनी दायरामा आउन सक्छन् । त्यसैले बालबालिकालाई कसरी जोगाउने भन्नेमा ध्यान दिन ढिला भइसकेको छ ।

क्लब हाउसमा पनि फलो र फलो ब्याक गर्ने डीएम अर्थात् म्यासेज पठाउन मिल्छ । यस्तो अश्लील संवाद सुन्न छिरेको व्यक्तिलाई म्यासेज नआउला, भेटुम नभन्लान् ? कतिले स्क्रिनसट गरी बार्गेनिङ पनि गरेका होलान् । यस्ता रुममा छिरेको भनेर बेइज्जत गर्छु भनेर कतै किशोरकिशोरी यौन शोषणमा त परेका छैनन् ? मानसिक तनाव झेल्दै त छैनन् ? सानो उमेरको थाहा पाएपछि प्राइभेट रुममा कुरा गरी फोन नम्बर लिएको त उदाहरण नै आइसक्यो । क्लब हाउसमा प्रहरीको पोशाक दुरुपयोग भयो भनेर तुरुन्त पक्राउ गर्न सक्ने नेपाल प्रहरी के यस्ता घटनामा मौन बस्न मिल्छ ? उजुरी मात्र हेर्ने गरेको छ र प्रहरीले ? सूचना प्रविधिलाई जीवनसंगति बनाएका नयाँ पुस्तालाई जीवनको जोखिमबाट टाढा राख्नु पनि प्रहरीको दायित्व होइन र ?

प्रकाशित मिति: शनिबार, साउन ९, २०७८ १३:२४