देशका युवा खाडीमा, नेताहरू ठूला सफारी गाडीमा

A+ A A-

पूर्वराजाको श्रीपेच झरी देशमा संघीय लोकतन्त्रसहितको गणतन्त्र ल्याउने युवा नै हुन् । गणतन्त्रको मुख्य एजेण्डा सामाजिक न्याय, सुरक्षा र समानताका साथै राज्य परिवर्तन गर्नका निम्ति कैयौँ युवाहरूले बलिदान दिए देशका लागि । तर दुर्भाग्य, आज हाम्रा लाखौँ युवा खाडीमा ५० डिग्री तापक्रमको घाममा आफ्नो जवानीलाई नै दाउमा राखेर श्रम बेच्न बाध्य छन् । खाडीमा मात्र होइन, हाम्रो छिमेकी राष्ट्र भारतमा पनि युवाहरू श्रम बेच्न हजारौँको संख्यामा गएको कुरा कोरोना कहरकै बेला प्रस्ट भयो ।

अधिकांश युवाको सोच नेपालमै केही गर्ने हुन्छ । म दाबीका साथ भन्छु– खाडी राष्ट्रमा युवाहरू जानुको कुनै रहर हुँदैन, बाध्यता हुन्छ । एउटा युवाले आफ्नो परिवारलाई खुसी बनाउन र उसले देखेका सपनाहरू साकार पार्नका लागि ऋणपान गरेर १ लाखदेखि ३ लाख रुपैयाँसम्म म्यानपावर बुझाएर खाडीका राष्ट्रहरूमा जान्छन् । त्यहाँ गएर काम राम्रै पाए त ठीकै छ । नपाएको खण्डमा उनीहरूको जिन्दगी झन् तनावमा गुज्रन्छ र कतिपयले त तनाव सहन नसकेर विदेशमै आत्महत्यासमेत गर्ने गरेका छन् ।युवाहरूले विदेशमा भोग्दै आएका ती पीडाहरूलाई यहाँ बयान गर्न सकिँदैन ।

प्रत्येक हप्ताजस्तो काठमाडौंका त्रिभुवन अन्तर्राष्ट्रिय विमानस्थलमा वैदेशिक रोजगारीमा गएका नेपाली युवाहरूको शव आइरहेको हुन्छ । त्यस्ता समाचारहरू तपाईंहरूले पनि विभिन्न पत्रपत्रिका, टेलिभिजन, रेडियो, सामाजिक सञ्जालमार्फत दिनदिनै हेर्दै र सुन्दै आएको हुनुपर्छ । काठको बाकसमा राखिएका ती बाकसका लास देखेर मेरो मुटु नै चसक्क हुन्छ । आज त्यही खाडीबाट पठाइएका युवाको रेमिट्यान्समा आरामदायी जिन्दगीका साथ चिल्लो चिटिक्क परेका महँगा कारमा नेताहरू कुदिरहेका छन् । तर, ती युवाका घाउमा मलम लगाउने कोही भएनन् ।

काठको बाकसमा राखिएका ती बाकसका लास देखेर मेरो मुटु नै चसक्क हुन्छ । आज त्यही खाडीबाट पठाइएका युवाको रेमिट्यान्समा आरामदायी जिन्दगीका साथ चिल्लो चिटिक्क परेका महँगा कारमा नेताहरू कुदिरहेका छन् । तर, ती युवाका घाउमा मलम लगाउने कोही भएनन् ।

नेपालमा राष्ट्रिय युवा परिषद् ऐन २०७२ अनुसार १६ देखि २४ र अर्को २५ देखि ४० वर्ष उमेर समूह गरी दुई भागमा विभाजन गरी युवाको उमेर समूहलाई निर्धारण गरेको छ । यो उमेर समूह नेपालको कुल जनसंख्याको ४०.३५ प्रतिशत छ । नेपालको जनगणना २०६८ अनुसार प्रतिवर्ष श्रमबजारमा प्रवेश गर्ने युवा सङ्ख्या (अनुमानित) ४ लाख ५० हजारभन्दा बढी छ । युवा भन्नेबित्तिकै जोसिलो, आँटिलो, उस्तै परे ढुङ्गा पनि सजिलै पचाउन सक्ने, देश हाँक्नसमेत हिम्मत रख्ने युवाहरू छन् ।

अहिले खाडीमा लगभग ८० लाख नेपाली युवा श्रम श्रम बेचिरहेका छन् । देशले फड्को मार्न नसक्नुको मुख्य कारण वैदेशिक रोजगारमा रहेका युवामा सरकार निर्भर रहनु नै हो । आजको युवापुस्तालाई अब सरकारले बजेटमुखी बनाउने होइन । शैक्षिक, सामाजिक, राजनीतिक, आर्थिक, कृषि चाहे त्यो जुनसुकै क्षेत्र होस्, अग्रस्थानमा राखेर नेतृत्वदायी बनाउन जरुरी देखिन्छ । अर्को कुरा, वैदेशिक रोजगारमा गएका युवाहरूलाई अनलाइनका माध्यमबाट आउने चुनावमा तिनको मताधिकार पनि सुनिश्चित गराइनुपर्छ ।

साथै, अबका युवाले एक प्लेट मासु र एक बाेतल रक्सीमा नभुलीकन 'हाम्रालाई होइन, राम्रालाई भोट' दिन नभुलौँ । सुकामानो घिउका पुस्तालाई हर्लिक्स खाँदै घरमा आराम गर्न पठाऔँ । देश हाँक्ने अबको पालो नयाँ युवापुस्ताको हो । यत्ति गर्न सकियो भने सुखी नेपाली : समृद्ध नेपाल हाम्रै पालामा हुनेछ ।

प्रकाशित मिति: सोमबार, असार २८, २०७८ १८:५५