के नायिका बन्न सुन्दर अनुहार नै हुनुपर्छ ?

A+ A A-

आज सधैँझैँ म विद्यालय गएँ । आज शुक्रबार भएकाले नेपाली विषयको घण्टीमा सरले प्रतिभा पहिचान कार्यक्रम गर्ने भन्नुभयो । मेरो कक्षामा रहेका सबै साथीहरूले आ–आफ्नो प्रतिभा प्रस्तुत गरे । त्यसमध्ये मेरो मिल्ने साथी, कञ्चनले नृत्य गरिन् । उसको नृत्य एकदमै राम्रो थियो । सरले पनि उसको धेरै प्रशंसा गर्नुभयो । त्यसपछिको पालो मेरो थियो ।

सरले मलाई अगाडि बोलाउनुभयो भन्न्भयो, 'नेहा, तिम्रो प्रतिभा के हो, देखाऊ त ?' म एकछिन सोचमा डुबेँ । अनि मनमनै सोचेँ– मलाई त अभिनय गर्न मन पर्छ । त्यसपछि मैले नारी शक्तिबारे अभिनय गरेँ । मैले अभिनय गर्दा त्यहाँ उपस्थित सम्पूर्ण साथीहरू र सर अचम्ममा पर्नुभयो । मेरो अभिनय सकिएपछि सरले मेरो धेरै प्रशंसा गर्नुभयो । भन्नुभयो, 'ओहो ! तिमीले कस्तो राम्रो अभिनय गरेको । एकदमै राम्रो थियो ।' मेरा साथीहरूले पनि 'तिमी त नायिकाहरूले जस्तै अभिनय गर्छ्यौ । तिमीले त फिल्ममा पो खेल्नुपर्छ । कस्तो राम्रो अभिनय' भन्दा म एकदमै खुसी भएँ ।

विद्यालय छुट्टी भएपछि म घर फर्केर घरको काम गर्दै विद्यालयमा भएका कुराहरू सम्झीसम्झी हाँसिरहेकी थिएँ । मलाई त्यसरी हाँसेको देखेर दादाले 'ओइ लाटी, के भयो ? किन यसरी एक्लैएक्लै हाँस्दै बसेकी ? पागल भइस् कि भुतसुत लाग्यो ?' भन्नुभयो । मैले हाँस्दै भनेँ, 'त्यस्तो केही होइन दादा, आज म धेरै खुसी छु । किनभने आज मैले मेरो जीवनको लक्ष्य थाहा पाएँ नि ।'

दादाले मलाई के हो तेरो जीवनको लक्ष्य भनेर सोध्नुभयो । मैले आज विद्यालयमा भएका सबै कुरा दादालाई भनेँ । मेरो जीवनको लक्ष्य नायिका बन्नु हो भनेको सुन्दा दादा बेस्सरी हाँस्नुभयो । के भयो दादा ? किन हाँस्नुभएको भनेर सोध्दा दादाले भन्नुभयो, 'आफ्नो अनुहार ऐनामा हेरेकी छेस् ? नायिका बन्न सुन्दर अनुहार हुनुपर्छ, मिलेको शरीर हुनुपर्छ । अनि महत्त्वपूर्ण कुरा शरीरको उचाइ पनि मिलेको हुनुपर्छ । तँजस्ती काली न काली, मोटी, केटाको जस्तो ज्यान भएको, होची मान्छे नि नायिका हुन्छन् त ?'

यो कुरा सुनेर मेरो आँखाबाट आँसु झर्न थाल्यो । अनि मैले दादालाई सोधेँ, 'नायिका बन्न शारीरिक रूपमा आकर्षक र सुन्दर हुनैपर्छ र ? म राम्रो अभिनय गर्छु । सबैले मेरो त्यति धेरै प्रशंसा गर्नुभएको थियो । के साँच्चिकै नायिका बन्न शारीरिक रूपमा सुन्दर हुनैपर्छ त ?'

त्यसपछि दादाले भन्नुभयो, 'मेरो कुरामा विश्वास छैन भने फिल्महरू हेर् । कुनै पनि नायिकाको सानो कपाल, केटाको जस्तो ज्यान हुँदैन । उनीहरू त कोपिलाजस्तै हुन्छन् ।'

दादा यत्ति भनेर बाहिर निस्किनुभयो । दादाको कुरा सुनेर म निराश भएँ । दादाको कुरा सोच्दासोच्दै कति खेर रात पर्‍यो थाहै पाइनँ । मेरो मनमा एउटै कुरा खेलिरहेको थियो– के दादाले भनेको कुरा ठीक हो त ? सोच्दासोच्दै दादाले भनेका कुराहरू मलाई ठीकैजस्तो लाग्यो । किनभने मैले टीभीमा देखेका नायिकाहरू पनि सुन्दर नै थिए ।

उनीहरूले सुन्दर हुने क्रिमका बारेमा प्रचार गर्छन् । फिल्ममा नायिकाहरू बोल्दा एकदमै सानो र मीठो स्वरमा बोल्छन् । तर, मेरो स्वर त अति नै कडा छ । यस्ता कुराहरू सोच्दै निराश भएँ र मेरो आत्मबल पनि घट्दै गयो । यस्ता नानाथरी कुराहरू सोच्दासोच्दै निदाएँ ।

प्रकाशित मिति: बिहीबार, असार २४, २०७८ १४:०४