कोरोना कहर : निषेधाज्ञा लम्बिँदा मर्कामा श्रमिक

A+ A A-

सानोतिनो काम गरी परिवार पाल्न शहर पसेका रौतहटका राजारोज साह कोरोना भाइरसका कारण घर फर्कन बाध्य छन् । काठमाडौंमा जताततै कोरोनाका बिरामी र मृत्यु भएको भनेर मात्र सुन्ने गरेकाले गाउँ फर्कँदा केही सान्त्वना मिल्छ कि भन्ने आश छ उनलाई ।

दुई वर्षको बच्चा च्यापेकी श्रीमतीसँगै घर फर्कने तयारीमा रहेका साह गौसालामा भेटिएका हुन् ।

समस्यामा पर्न थालेपछि उनले प्रभु साह (शहरी विकासमन्त्री) लाई सम्झिए । रौतहटबाट पटक-पटक निर्वाचित मन्त्री साहले आफ्नो फोन नउठाएको राजरोजको गुनसो छ ।

‘भोट माग्न आउँदा दुःख परे सम्झिनु भनेका थिए । अहिले गाडी मिलाइ माग्न फोन गरेको उठेन,' राजरोजले भने । उनी गाडी खोज्दै यताउती गरिरहेका छन । 'सानो छोरो र श्रीमती छन् नत्र म हिडेर भए पनि घर जान्थेँ,' उनले भने ।

०००

कंलकीमा घर फर्किन गाडी खोजिरहेको एक हुल श्रमिकको समस्या पनि उस्तै छ । भारत विहारस्थित मोतिहारीका उनीहरू वीरगञ्ज जाने गाडी खोज्दै थिए । नेपालमा कोरोना भाइरसको महामारी फैलिएपछि काम छाडेर घर फर्किन लागेको उनीहरूले बताए ।

'दाइ गाडी छ ? वीरगञ्जसम्म जानु थियो ?' टिकट काउन्टरअगाडि उभिएको एक व्यक्तिलाई ती मजदुरले सोधे ।

'पाउँछ । राति १० बजेपछि मात्र जान्छ । तर, भाडा महँगो छ,’ ती व्यक्तिले जवाफ फर्काए । उक्त व्यक्तिले प्रतिव्यक्ति ३ हजार ५ सय रुपैयाँ भाडा लाग्ने बताएपछि उनीहरू केही नभनी हुन्छ भनेर टाउको हल्लाउँछन् ।

काठमाडौंमा बिजुलीको लाइन बिच्छ्याउने काम गर्ने बिहार मोतिहारीका राशिक शत्रु कोरोनाका कारण घर फर्किन बाध्य भएको बताउँछन् । उनी बसेको घरनजिकै सबैतिर कोरोना देखा परेपछि घर फर्किन बाध्य भएको उनले बताए ।

'भारतबाट काम गर्न नेपाल आएको थिएँ,' उनले भने, 'कोरोनाले गाँउ फर्किन बाध्य बनायो ।' शत्रुसँग अन्य ५–७ जना साथी पनि भारत फर्किदै छन् ।

०००

बाजालु नयाँ बसपार्कमा सोलुखुम्बुका विरेन्द्र खड्का पनि घर फर्कन गाडी कुरीरेहका छन् । 'कोरोनाभन्दा पनि त्रासले नै मरिन्छ कि भन्ने डर छ,' उनले भने, 'दिनहुँ यति–उति मरे भनेको मात्र सुनिन्छ छ त्यही भएर काम नै छोडेर घर हिँडेको हुँ ।'

कोरोना लागिहाले बेड नपाउने हो कि भन्ने चिन्ताले सताएको छ उनलाई । 'ठूलावडाले त अस्पतालमा बेड पाउँदैनन् रे । कोरोना लागे हामी जस्ता मजदुरको त के उपचार हुन्थ्यो होला र ?' उनी भन्छन्, 'त्यही घर जानु ठिक होला ।’

०००

निषेधाज्ञाको समयावधि लम्बिँदै जाँदा दैनिक ज्यालादारी गर्ने मजदूरहरूलाई चिन्ता बढ्न थालेको छ, रोगलेभन्दा पहिले भोकले पो मरिने हो कि ?

अहिलेसम्म जसोतसो बिहान बेलुकाको छाक टार्दै आएका श्रमिकहरूलाई निषेधाज्ञा लम्बिए के खाने भन्ने चिन्ताले सताएको छ ।

प्रकाशित मिति: सोमबार, जेठ ३, २०७८ ०८:४६