अनि चेतनाले घरबाटै बालाई अन्तिम बिदाई गर्न पाइन् ...

A+ A A-

निषेधाज्ञाको तेस्रो दिन ।

उपत्यका छाड्नेहरूको भीड पातलिँदै गए पनि छाड्न चाहनेहरूको भीड भने पातलिएको छैन । सिंहदरबारको दक्षिण गेटमा लामबद्ध भीड त्यसैको एक प्रमाण हो ।

जहाँ जिल्ला प्रशासन कार्यालय काठमाडौंमा बुझाएको निवेदनको उत्तरस्वरूप मानिसहरू स्वीकृति पत्र पर्खिरहेका छन् । प्रहरी भने ‘माइकिङ’ गर्दै अधिकांशलाई निवेदन अस्वीकृत भएको जनाउ दिइरहेछन् । अर्थात्, विशेष कामकाज बाहेकका लागि उपत्यका छाड्न नपाउने भएका छन् ।

काठमाडौं जिल्ला प्रशासन कार्यालय अगाडि पास लिन लाइनमा बसेकाहरू ।

लामबद्ध भीडबाट एकाएक २५ वर्षीया विजया अधिकारी दौडिँदै आइन् र बालसुलभ पारामा खुसी साटिन्, ‘हुर्रे ! हुर्रे ! मैले पास पाएँ ! मैले पास पाएँ !’

विजयका लागि पास पाउनु किन यतिविघ्न खुसीको कुरा थियो त ? ‘मेरो बिहे हुने भयो । २४ गते मेरो बिहे हुँदैछ नि त’, निषेधाज्ञाले आफ्नो बिहेलाई प्रभावित बनाउन नसकेको खुसी विजयले यसरी साटिन्, ‘अब भोलि जाँदैछु चितवन । तयारी नि गर्न थाल्नु पर्‍यो नि ! होइन र ?’ उपत्यकाबाट यतिखेर बाहिरिन चाहने र चाहँदैमा सहर छोड्न पाउने थोरैमध्येमा विजया पर्छिन् ।

विवाह गर्नकै लागि साउदीबाट १५ दिनअघि नेपाल आइपुगेका उमेश श्रेष्ठलाई शुक्रबार नै विवाह दर्ता बनाउनका लागि भने काठमाण्डौं जिल्ला प्रशासनले काभ्रेको पास दिएन । उमेश भन्छन्, ‘यही विवाह दर्ता गर्नकै लागि भनेर आ‘को ! अबको १५ दिनमा फर्किनु छ साउदी !’ विस्मृत हुँदै श्रेष्ठ भन्छन्, ‘बौद्धबाट यहाँ आउने पास त मिल्यो तर यहाँबाट काभ्रे जाने पास भने मिलेन ।’

काठमाडौं जिल्ला प्रशासन कार्यालयअघि पास लिन लाइनमा बसेकाहरू ।

०००

लामबद्ध भीडको बीचमा सडकपेटीमा एकाएक एक टीठलाग्दो अनुहार देखियो । सडकपेटीमै थचक्क बसेकी उनको एक हात पुर्पुरोमा थियो । अनि आँखाभरि टिलपिल आँसु । सकिनसकि मनको गाँठो फुकाउँदै उनले भनिन्, ‘गए राति बा बित्नुभयो । सीडीओले घर जान सिफारिस दिन्छ कि दिँदैन । केही अत्तोपत्तो छैन ।’ भन्दाभन्दै आँखाको डिलबाट उनको आँसु खस्यो ।

८३ वर्षीय बालाई स्थानीय अस्पतालमा जचाउँदा निमोनिया देखिएपछि १० वैशाखमा नेपालगञ्जबाट चेतना गुरुङ काठमाडौं आएकी थिइन् । काठमाडौं उपचार गराउँदा उनको बालाई कोभिड संक्रमण देखियो । सात दिन लामो अस्पताल बसाइँपश्चात् भने चेतनाले गएको बिहान ३ बजे बालाई गुमाइन् ।

पासको लागि कार्यालयमा जाँदै गरेकी चेतना गुरुङ ।

‘घरमा सबैले बालाई जसरी पनि लिएर आउनु भन्नुभा'छ । एम्बुलेन्स तयार भइसक्यो । तर, सीडीओ कार्यालयले के गर्छ कुन्नि !’

चेतनाका बा बितेका छन् तर उनलाई बिलौना गर्ने छुट पनि छैन । किनभने उनलाई बाको शव लिएर दाङ पुग्नुछ । ‘हामीले भर्खरै नयाँ घर बनाएका थियौँ । बुवाले मर्ने बेलामा यही घरबाट उठाओ भन्नुभएको थियो ।’

त्यसपछि उनी निवेदन लेख्न जिल्ला प्रशासन कार्यालय पुगिन् । चेतनाका बा भने ग्रीन सिटी अस्पतालमा छन् । ‘मैले लगे पनि बाकसमै लाने हो । क्रिस्टियन तौरतरिकाबाट सदगत गर्नुपर्छ’, चेतनाले भनिन् ।

यता, संक्रमितको सदगतका लागि सेनाले शव बुझिसकेको थियो । अन्ततः जिल्ला प्रशासन कार्यालयको सम्पूर्ण कागजात देखाएपछि करिब २४ घण्टाको पर्खाइपश्चात् शनिबार बिहान मात्रै चेतनाले बालाई लिएर दाङ पुग्न पाएकी छन् ।

पासको प्रतीक्षामा चेताना गुरुङ ।

पासलाई कडाइ गर्दै प्रशासन

निषेधाज्ञा सुरु भएसँगै काठमाडौं जिल्ला प्रशासन कार्यालयले बाहिर जान पाउने र नपाउने केही विशेष सर्तहरू छुट्टयाएको छ । कार्यालय प्रमुख कालीप्रसाद पराजुली भन्छन्, ‘मृत्युसंस्कार गर्ने, बिरामीलाई लैजानेजस्ता अत्यावश्यक कामका लागि मात्रै हामीले पास दिने गरेका छौँ । नहिँडीनहुनेलाई मात्रै हो यतिखेर पास दिनेह हो । पासलाई अझै कडाइ गर्नुपर्ने देखिन्छ ।’ कोरोना संक्रमण उच्च दरले बढिरहेकाले पासलाई कडाइ गर्ने निचोडमा प्रशासन पुगेको हो ।

प्रकाशित मिति: शनिबार, वैशाख १८, २०७८ १८:२२