१० वर्षीय भिभानले अब पाल्नेछन् चिडियाखानाको चरा

A+ A A-

‘अब त तिमी चराको ड्याडी भयौ नि भिभान ! ल तिमीलाई बधाई छ है, बाबा भएकोमा ।’

हाँसो मिश्रित हौसला र प्रतिक्रियाले केही लजाएजस्ताे देखिए, १० वर्षीय भिभान कोहिनुर सिंह बस्न्यात ।

बुधबार जावलाखेल सदर चिडियाखानामा आयोजित ‘एडप्ट एन एनिमल’ अभियानमा प्रधानमन्त्री केपी ओलीले चिडियाखानाको एकसिङे गैँडा पाल्ने घोषणा गरेकै दिन भिभानले पनि लभबर्ड नामको एक चरालाई वर्षभरि पाल्ने उद्घाेष गरे ।

‘एडप्ट एन एनिमल’ अभियानमा भाग लिएबापत प्रधानमन्त्रीबाट सम्मानित हुँदै १० वर्षीय भिभान ।

हुन पनि ४ कक्षा पढ्ने भिभानलाई चराचुरुङ्गी बिछट्टै मनपर्छ । रवि भवनस्थित निःसर्ग बाटिका विद्यालयमा अध्ययनरत भिभानले सानै उमेरदेखि चराचुरुङ्गी मनपराउनुको कारण भने केही स्वाभाविक र आकस्मिक दुवै छ ।

‘हिजो ममीसँग चिडियाखाना घुम्न आएको थिएँ । हेर्दै जाँदा लभबर्ड एकदमै क्युट लाग्यो । त्यसैले लभबर्ड नै एडप्ट गरेँ’, आफ्नो रोजाइमा लभबर्ड नै पर्नुको कारण भिभानले खुलाए ।

लभबर्ड एडप्ट गर्ने अघिल्लो दिन नै भिभान यति खुसी थिए कि चरा पाल्ने उत्साहले त्यस रात उनलाई निदाउन दिएन । भन्छन्, ‘भोलि एडप्ट गर्दै छु भनेर होला आँखा झिमिक्क नपारी रात बित्यो ।’

बुधबार, सदर चिडियाखानाको ‘एडप्ट एन एनिमल’ अभियानकाे दिन ।

सखारै उठे भिभान । बिहान खाजा खाँदै गर्दा उनले झल्याँस्स सम्झे, ‘मैले पाल्ने लभबर्डले एकाबिहानै के खान्छ होला ?’ चरालाई वर्षभरि आहारा जुटाउने कुराले फुरुङ्ग भएका भिभानलाई प्रश्नले लखेट्यो । त्यसैले २ बजेसम्म विद्यालयको पढाइ भ्याएर साढे २ हुँदा नहुँदै हतारहतार चिडियाखाना आइपुगे उनी ।

चराचुरुङ्गीप्रति भिभानकाे प्रेम कुनै आकस्मिक पनि होइन । दुई वर्षअघि पपुवा न्युगिनी पुगेका भिभानले ‘बर्ड्स अफ प्याराडाइस’ भ्रमण गरेदेखि नै उनमा चरामाेह बढेकाे हाे । ‘मैले हर्न हिल पनि हेरेको थिएँ त्यहाँ...’, ठीक त्यहीँबाट भिभानको चराप्रेमले पखेँटा हालेको हुनुपर्छ ।

‘चिडियाखानाको लभबर्ड पाल्ने खर्च कसरी जुटाउँछौँ त ?’, प्रश्न भुइँमा खस्न नपाउँदै उनले आफूसँग भएको बचत पैसाबारे जानकारी दिए, ‘मेरो दसैँको पैसा छ । त्यहीबाट खर्च जुटाउँछु ।’

लभबर्ड पाल्नलाई ठ्याक्कै कति खर्च लाग्छ, भिभानलाई थाहा छैन । ‘धेरै खाँदैन । ठीकठीकै खान्छ । एक वर्षका लागि खुवाउने त हो नि !’, उनले उत्तर दिने प्रयास नगरेका होइनन् ।

‘ब्लु एन्ड एल्लो मकाउ चरा भएको भए मैले धेरै खुवाउनुपर्थ्यो, भल्चर भएको भए झन् धेरै खुवाउन पर्थ्यो, अझ चिल भएको भए त कति धेरै खुवाउनुपर्थ्यो ’, लभबर्ड पाल्दा कम खर्च गरे पुग्छ भन्ने बुझाउन भिभानले खर्चिएका बालसुलभ हिसाबकिताब हुन् यी । यस अर्थमा आफ्नो रोजाइ लभबर्ड भएकोमा ढुक्क छन् उनी ।

त्यसो त घरमा पनि बिहानबेलुका भँगेरालाई भुजा, परेवालाई दानापानी खुवाएर नै भिभानको दिन सुरु हुन्छ । हजुरबासँग मिलेर चरालाई आहारा दिने काम भिभानको नित्य कर्मजस्तै बनेको छ ।

आफूले पाल्ने घोषणा गरेको चराले खाए/नखाएको निगरानी गर्न भने भिभान प्रत्येक महिना चिडियाखाना आउने विचारमा छन् । ‘आउन नपाएको महिना फोन गरेरै भए पनि सोध्छु । अथवा मेसेन्जर वा भिडियो कल गर्छु’, उनी आफ्नो योजना सुनाउँछन् ।

विज्ञान विषयमा विशेष लगाव भएका भिभानलाई अधिकांश चराचुरुङ्गीबारे जानकारी छ । युट्युब हेरेरै उनले चराको जीवन र जीवनचक्रबारे थाहा पाएका छन् ।

छोराको चराचुरुङ्गी प्रेमबारे आफूलाई हालसम्म थाहा नभएको भिभानकी आमा शिवांगी थापा बस्न्यात बताउँछिन् । भन्छिन्, ‘मलाई थाहै थिएन, मेरो छोरामा चराप्रति यति प्रेम र माेह छ भनेर । कति कुरा त युट्युब हेरेर पनि राम्रो भएको रहेछ ।’

चिडियाखानाको लभबर्डलाई वर्षभरि खुवाउन वास्तवमा ५ हजार रुपैँया लाग्छ । तर, भिभानले आफूले बचत गरेको १५ हजार रुपैयाँ खर्च गर्ने निर्णय गरेको शिवांगी बताउँछिन् । चरा पाल्छु भनेर जिद्दी गर्ने छोरा भिभानको चरामोहले आफूलाई आश्चर्य र गर्व दुवै महसुस गराएको उनकाे भनाइ छ ।

वास्तवमा सहर वा सहराेन्मुख क्षेत्रका नयाँ पुस्ताले गाईवस्तु, चराचुरुङ्गी र हरियाली केवल कागजका पाना र डेस्कटप वा मोबाइलको स्क्रिनमा हेरिरहेकाे छ ।

भिभान गाउँघरमा हुर्कन्थे भने पक्कै पनि उनको दैनिकी वा बाल्यकाल कालिज, काँडेभ्याकुर, जुरेलीलगायत विभिन्न चराचुरुङ्गीसँग बित्थ्यो होला ! तर, सहर होस् वा गाउँ, हाल बालबालिकालाई प्रकृतिसँग जोड्न निकै जरुरी भएको शिवांगीको बुझाइ छ ।

‘भविष्यमा अब मलाई बर्ड ह्याचरी खोल्ने मन छ’, रातभर नसुतेका भिभान आफ्नो याेजनाकाे अर्को अध्याय सुनाउँदै बिदा हुन्छन् ।

तस्वीर :सुशील श्रेष्ठ

प्रकाशित मिति: बिहीबार, फागुन २०, २०७७ ०९:०२