क्लीभेज

A+ A A-

‘पहिलो फोटो दाम्मी छ !’

तीन/चारवटा फोटो सञ्जालमा हालेको केही मिनेटमै आएको प्रतिक्रिया थियो याे । प्रतिक्रिया सोझै पब्लिक नभई प्राइभेट म्यासेजमा जिब्रो निकालेको इमोजीसँगै थियो । टाइमलाइनमा फेरि फर्केर फोटो जुम गरेर हेरेँ । जुम गर्दा मात्रै थाहा हुने गरी फिटिङ कपडामाथि अलिकति क्लीभेज देखिएको रहेछ । गिद्धेआँखाले भेटिहालेछ, ब्वाँसोपन जागिहालेछ । कमेन्टमा रिसभन्दा दया लाग्यो । उनी अरू यस्तै फोटो देखाउन याचना गर्दै थिए ।

एउटा फोटोले कुनै अपरिचितलाई डीएमसम्म तान्न सक्ने मेरो फोटोमा अरू कुनै खुबी थिएन । उनलाई सार्वजनिक रूपमा प्रतिक्रिया जनाउनै मात्र पनि यही क्लीभेजले रोकेको थियो । उनलाई के पनि विश्वास थियो भने यही देखाउनै नहुने अङ्गलाई लिएर उनले जे-जस्तो माग गर्न सक्थे र म एक अपराधीझैँ उनका माग पूरा गर्दै जान्थेँ । अनि महासयले सुनखानी नै भेटिएजस्तो गरी उत्साहित हुँदै सोधे ‘कुन साइज हो ?’

सामाजिक सञ्जालमा हालिएका फोटाहरू ग्रुपच्याटसम्म पुऱ्याउने, उनीहरूको कुण्ठित भावनालाई स्वप्न शयर गराउने कैयौँ आफ्नै फोटोबारे महिलाहरू अनभिज्ञ हुन्छन् ।

नदेखाउने भए किन फोटो हाल्या त ? भन्ने पनि हुन सक्छ, तर यसमा मेरो सिधा जवाफ छ, जति देखाएको छ, हेर्न मन भए त्यति नै हेर्नुस् । म्यासेज बक्समा अरू माग्दै नआउनुस् ।

हुन त सञ्जालमा मात्रै नभई कहीँ पनि जमघटमा ‘लुगा माथि तान’ भन्ने अथवा भन्न नमिल्ने अवस्थामा आँखाको इशाराले माथि तान भन्ने समाजमै लुगा तान्दै हुर्किएको हो । ब्राको स्ट्राप त जोकोहीले सोध्दै नसोधी छोपिदिन्थे । यसमा कन्सियस्ली सजग भइरहन्छु म । तर फोटो खिच्दा कहीँ न कहीँ देखिन्छ नै ।

कतिपय फोटोहरू असाध्यै मन परेको हुन्छ, प्रकाश संयोजनदेखि लिएर पछाडिका मनोरम दृश्यहरू मन लोभ्याउने किसिमको आएको हुन्छ, तर त्यही क्लीभेज र ब्राको स्ट्राप देखिएकै भरमा ती फोटोहरू मेमोरी कार्डमा नै शहीद भएर बसेका हुन्छन् । कुनैकुनै बेला अति नै मन परेर पोस्ट गरिन्छ, त्यो बेला समग्र तस्वीर मन परेको हुन्छ । तर, हेर्ने मान्छेको ध्यान भने अन्त कतै हुँदैन, त्यहीँ हुन्छ, जहाँ नहुनुपर्ने थियो । निर्धक्क मुस्काएको फोटोमा देखिएको क्लीभेज लिएर प्रतिक्रिया दिन्छन्, अनि त्यो मुस्कान आफैँलाई घाँडो लाग्छ ।

यहाँ कुरा क्लीभेज देखिएको फोटोले मेरो डीएमसम्म पाल्नुभएका सज्जनको मात्र होइन, यहाँ कुरा गर्न खोजिएको नियतकाे हो, आशयकाे हो । समाजले कोरिदिएको पहिरनको परिभाषालाई चाहेर वा नचाहेरै मतलब नगर्दा त्यसले निम्त्याउने पुरुष मानसिकता हो । क्लीभेज देखिएको फोटोलाई सार्वजनिक आमन्त्रण ठानी आफ्नो पुरुषार्थ देखाउन तम्तयार सेनाको हो ।

यसैबीच, एउटा प्रसङ्ग स्मरण गर्न चाहन्छु । कुरा केही पहिलेको हो तर सान्दर्भिक हुन सक्छ । दाइ भनेर आस्था गरिएका एक सज्जनले बैनी आउनुस् भेटौँ, कफी पिउँ, गफगाफ गरौँ भन्नुभयो । एकछिन भए पनि बसिबियाँलाे हुन्छ भनेर निमन्त्रणा स्वीकार गरेर बोलाएको कफी पसलमा पुगेँ । कफी मगाउँदा दाइले म त कफी खान्नँ भनेर केही पनि लिनु भएन । कफी पसलमा कफी नै खाने निम्तो दिएर उहाँले कफी खानु भएन ।

अग्लो गोलाकार टेबुलमा आमनेसामने भएर बस्यौँ । गफ गर्दै थियौँ । म निर्धक्क कफी पिउँदै थिए । अचानक दाइको हात लम्केर मेरो छातीसम्मै पुग्यो, म तर्सेर पर सरेँ । दाइले मेरो उल्टो भएको पेन्डेन्ट मिलाई दिन खोज्नुभएको रहेछ । गफहरूका बीच मेरो उल्टिएको पेन्डेन्टले दाइलाई श्वास फेर्नै गाह्रो भएको रहेछ क्यारे, हातै हालेर मिलाइदिने कोसिस गर्नुभयो । म तर्सेर पछि सर्दा सबैले हेरे, दाइले मलाई बेइज्जत गरिस् सबको अगाडि, जाऊँ बाहिर भन्नुभयो । उहाँको इच्छा आफ्नै गाडीसम्म लाने रहेछ तर उहाँको आग्रह अस्वीकार गरेर म आफ्नै बाटो लागेँ । यसरी म एक अति नै सम्माननीय दाइको पन्जाबाट फुत्केर हिँडे ।

कहिलेकाँही यसरी क्लीभेजमा भएका चुम्बकीय आकर्षण जसलाई देखेर कोही नियन्त्रित नै हुन किन सक्तैनन् ? आश्चर्यचकित हुन्छु ।

फोटोकै कुरा गरौँ । हामीले के बुझ्न जरुरी हुन्छ भने, त्यस्तो फोटो जानीजानी नै पोस्ट गरेको खण्डमा पनि त्यस्तो फोटो हाल्या छ, पक्कै यौनिक कुरा गर्न खोज्या होला भनेर समाज सेवामा हाम फालिहाल्नु हुँदैन । देखाएसी हेरिन्छ, नापिन्छ, कल्पना गरिन्छ भनेर तर्क गर्नेहरू पनि छन् । तिनलाई म नहेर्नुस्, ननाप्नुस्, कल्पना नगर्नुस् भन्न सक्दिनँ, तर मेरो दैलोमा नै गएर महिलालाई नै तिम्रो फोटोले मेरो दिमाग खल्बल्यायो भन्नेजस्ता कुराचाहिँ नगर्नुस् ।

त्यस्तो काम एक त शोभनीय हुँदैन । अनि सामाजिक अपराध पनि हो । एउटी महिलाले आफ्नो वस्त्र/पहिरनलाई आफ्नो हिसाबले लगाउन पाउँछिन, तर त्यसको अर्थ 'तैँले खोजेको यही हाेइन ?' भनेर ठोकुवा गर्नु, अनि 'ल आइज न यसो गरम भन्नु' चाहिँ सरासर गलत हो ।

इन्टरनेटको जमाना छ, क्लीभेज मात्र हाेइन, सर्वाङ्ग महिला/पुरुषका तस्वीर, चलचित्र बग्रेल्ती भेटिन्छन् । आफ्नो सुषुप्त यौनकुण्ठा मेटाउन परेमा आवश्यक सामग्री जति पनि भेटिन्छन् । उपलब्ध साधनस्रोतको प्रयोग नगर्ने, तर अनिच्छुक महिलालाई अलि क्लियर तस्वीर पठाऊ भनेर म्यासेज गर्नु सरासर गलत हो, त्यो यौनहिंसा हो । यदि महिलाले त्यस्तो चाहन्थिन् भने ती तस्वीर बाहिर सबैले देख्ने गरी नहालीकन, हजुरलाई मात्रै म्यासेजमा पठाउथिन् होला ! त्यो कहिल्यै सोच्नुभएको छ ?

डीएमसम्म आउने भनेका अपरिचित मात्र होइनन्, परिचित र साथी भनिएकाहरू नै हुन्छन् । आफ्नो ठानेका नै हुन्छन् । मैले आत्मीय सोचेका कैयौँ यस्ता निस्किए, जसले एउटा न एउटा कालखण्डमा पुगेर मलाई एउटा वस्तु बनाए । साथीहरूका माझ निर्धक्क हुन पाउनुपर्ने एउटा अधिकारजस्तै हो, तर साथी भनिएकैहरूमाझ वस्त्रले यति ढाकेन भनेर नियत फेरिएको देख्दा दु:ख लाग्छ ।

वर्षौं कुरा गरेका, तर कहिल्यै त्यो हिसाबले कुरा नगरेका, आफ्नै जस्ता पनि एउटा क्लीभेजले मित्रवत् व्यवहार बिर्सेर अर्कै रूपमा अगाडि आउँदा मलाई उदेक लाग्छ । 'आखिर किन ?' भनेर प्रश्न सोध्न कर लाग्दाे रहेछ । कुन दिन यसले क्लीभेज देखिएको फोटो हाल्छे र झम्टिम्ला भनेर पर्खिएर बसेका थिए ?

- अभिलाषा शर्माको ब्लगबाट साभार ।

प्रकाशित मिति: सोमबार, मंसिर २२, २०७७ ०९:२५