फेरि आयो कालो २८ चैत

A+ A A-

शीर्षक देखेपछि मेरा थुप्रै साथीहरूले केही अनुमान लगाउनुभएको छ पक्कै पनि । भन्नुहोला- किन सम्झाइस् फेरि ? तर म भन्छु- बिर्सनुपर्ने नै किन छ र ?

केही दिनदेखि अलिक तनावका बीच दैनिकी बितिरहेको थियो । कोरोना कहरका कारण पनि होला सायद । हिजो २७ चैत भइसकेछ । हिजोको भोलि अर्थात् आज २८ चैत । त्यो कालो २८ चैत मैले याद नगर्न निकै कोसिस गरेँ ।

माथि नै भनेँ नि- अलिक तनावका बीच दैनिकी बितिरहेको थियो । हिजो दिउँसो अमर पाण्डेले फोन गरेछ तर मैले थाहा पाइनँ अर्थात् फोन मिस भयो । मैले फोन गरेँ, उसले उठाएन । फेरि उसले फोन गर्‍यो, यता मिस भयो ।

यस्तैमा दिनको २:३० बजिसकेछ । हाम्रो दोहोरो संवाद भयो र त्यो पटक पटक भुल्न चाहेको २८ चैत उसैले सम्झायो । म झल्याँस्स भएँ । हो, अब त केही लेख्‍नुपर्छ भन्‍ने मनमा आयो ।

हतारमा सुरु गरेँ, जुन माथिका पंक्तिबाट भर्खर तपाईंले पढ्नुभयो । अब मुख्य प्रसङ्गमा जाऔँ नत्र फेरि सोच्नुहोला किन यो शीर्षक अर्थात् किन कालो २८ चैत ? शीर्षकबाट केही न केही दुखद् वा अनिष्ट तपाईंले अनुमान पक्कै लगाउनुभयो ।

हो, त्यो कालो २८ चैत २०७२, जुन दिन मैले एक प्रिय मित्र गुमाएँ अर्थात् आफ्नो मनको¸ आफ्नो पनको¸ अगाध स्नेह¸ माया अनि असाध्यै मिल्ने मित्र । आखिर हरेकको बाटो त्यही हो तर उसले हामीलाई अल्पायुमै छाडेर गयो- सधैँ दुखिरहने र बल्झिरहने घाउ दिएर ।

उही मेरो प्रिय मित्र सशस्त्र प्रहरी निरीक्षक स्वर्गीय दुर्गाबाबु पाठकले हामीलाई छाडेर गएको पनि ४ वर्ष बितेछ । ऊ मेरालागि खास थियो¸ आत्मीय थियो¸ सुख-दु:खको साथी थियो अनि सबैभन्दा धेरै मनका कुरा शेयर गर्ने नजिकको थियो । यी केवल भावना र लेख्‍नका लागि लेखिएका शब्द होइनन् ।

आजभन्दा ४ वर्षअघि, जुन दिन उसले कर्तव्यपालनाको सिलसिलामा धादिङको मलेखुमा भएको अकल्पनीय सडक दुर्घटनामा ज्यान गुमायो, त्यसपछि मैले थुप्रै पीडा मिश्रित भावना फेसबुकका भित्तामा लेेखेँ । थुप्रै लेखिएछ दु:ख र पीडामा ।

उसको सम्झना सधैँका लागि स्थायी राखौँ भन्‍ने सोच आयो । यो सोच मेरो मात्र होइन, सिं.सं. ७ सशस्त्र प्रहरी निरीक्षक आधारभूत तालिमका सबै ब्याचीको हो । त्यसैले त हामीले स्थापना गर्‍यौँ- दुर्गाबाबु पाठक स्मृति सङ्गीत पुरस्कार । किनकि ऊ गाउँथ्यो¸ लेख्थ्यो अनि सङ्गीत भर्थ्यो । अर्थात् गीत लेख्ने, सङ्गीत भर्ने र गाउने क्षमता राख्‍थ्यो ।

उसले २ वटा सोलो एल्बम बजारमा ल्याएको थियो, जसमा हजुरको देशमा हजुरकै मर्जी म त हजुर दुई दिनको पाहुना गीत चर्चित थियो । यही गीतका हरफ जस्तै भयो उसको जिन्दगी । अर्को एल्बम निद्रा लाग्दैन हो, जसमा चर्चित नायिका केकी अधिकारीको अभिनय छ ।

यसबाहेक क्रिकेट¸ फुटबलसमेत खेल्न रुचि राख्‍ने दुर्गा सङ्गठनमा समेत एक अनुशासित, कर्तव्यनिष्ठ र होनहार अधिकृत थियो । उसैको सम्झनामा स्थापित सङ्गीत कोषमार्फत् सो पुरस्कार हरेक वर्ष नेपाल एपीएफ स्कुलमा सङ्गीततर्फ प्रथम हुने एक जना छात्र-छात्रालाई प्रदान गरिन्छ ।

यसबाट हालसम्म ३ जना भाइ-बहिनीहरू पुरस्कृत भइसकेका छन् । सशस्त्र प्रहरी परिवार महिला संघको वार्षिक उत्सवको अवसरमा पुरस्कार वितरण गरिन्छ ।

सङ्गीतमा उसको रुचि र लगाव देख्‍दा गज्जब लाग्थ्यो । २०६० सालमा चितवनमा सम्पन्न सिनर्जी राइजिङ स्टारको उत्कृष्ट १० भित्र पर्न सफल भएको थियो भने चितवनमै सम्पन्न आठौँ कालिका म्युजिक अवार्डमा वेस्ट आर्टिस्टको उपाधिसमेत प्राप्त गर्न सफल भएको थियो ।

त्यसैले त ऊ सँगै एउटै व्यारेकमा बस्दा चर्को स्वरमा बिहानै उठेर गाउँथ्यो¸ म हल्ला गरेको भन्दै चर्को स्वरमा गाली गर्थें । ऊ भन्‍थ्यो- तेरो दाइले बिहानै सङ्गीत दिएर तँलाई मनोरञ्‍जन दिएको छ बरु यसको पैसा ले मलाई¸ सित्तैमा सुन्‍न पाउँछस् ?

सम्झनामा मात्र तिनै स्मृति अनि सुन्दर र कर्णप्रिय स्वर/सङ्गीत हाम्रालागि छाडेर जाने प्यारो मित्र, एउटा राम्रो स्रष्टा/कलाकार, एउटा जिम्मेवार र वफादार राष्ट्रसेवक दुर्गाबाबुप्रति हार्दिक श्रद्धा सुमन !

प्रकाशित मिति: शुक्रबार, चैत २८, २०७६ १४:४४