अभाव र अनिकालबाट कोही नमरून् सरकार !

A+ A A-

अहिले विश्व कोरोना भाइरसको संक्रमणसँग जुधिरहेको छ । गत डिसेम्बरमा चीनको वुहानबाट फैलिएको कोभिड- १९ नामक यस भाइरसको फैलावट विश्वका सबैजसो मुलुकमा पुगिसकेको अवस्था छ ।

विश्वभर ६ लाखभन्दा बढी यस भाइरसबाट संक्रमित भएका र ३० हजारभन्दा बढीको मृत्यु भएको तथ्याङ्क सार्वजनिक भएको छ । संक्रमित र मृत्यु हुनेको संख्या छिनछिन बढ्दै गएको छ । विश्व स्वास्थ्य सङ्गठनले यसलाई महामारी भनेको छ र सबैलाई सतर्क र सुरक्षित रहन अपिल गरेको छ ।

यसको नियन्त्रण र रोकथामका लागि कतिपय मुलुकले पूरा देश लकडाउन गरेका छन् । भारत र नेपालले पनि केही समयदेखि लकडाउन गरेका छन् ।

अहिले यस भाइरसको उपचार पत्ता नलागेको अवस्थामा उत्तम विकल्प मानिस-मानिसबीच दूरी कायम गर्नु नै रहेको विज्ञहरूको मत छ । र, यही दूरी कायम राख्नकै लागि कतिपय देशले लकडाउन गरेका हुन् । होटल, रेस्टुराँ, सपिङ मल, क्यासिनोदेखि सामान्य चिया पसलसम्म अहिले बन्दको अवस्थामा छन् ।

पैसा भएर पनि सामान खरिद गर्न र उपभोग गर्न नपाइने अवस्था छ अहिले । अचानक गरिएको लकडाउनका कारण धेरैजसो मानिसले दैनिक उपभोग्य वस्तु, खाद्य सामग्री सञ्चय गर्न पाएको अवस्था पनि भएन ।

अझ दैनिक श्रम गरेर गुजारा चलाउनेहरूको हविगत निकै कष्टकर देखिन्छ । दिनभर काम गरेर बिहान-बेलुकाको छाक टार्ने यस्तो श्रमिक वर्ग लकडाउनको नराम्रो मारमा परेको छ । यसबारे सरकार नै बढी जिम्मेवार र अग्रसर हुन जरुरी छ । यस्तो श्रमिक वर्गका लागि विशेष राहत प्याकेज ल्याइहाल्नुपर्ने अवस्था देखिन्छ ।

बेलैमा यो काम नगरे कोरोनाबाट भन्दा अभाव र अनिकालबाट मृत्यु हुने श्रमिक वर्गको संख्या बढी हुन सक्ने अनुमान गर्न सकिन्छ । अहिले सीमित सरकारी अस्पताल कोरोना जाँच र उपचारकै लागि व्यस्त छन् । अन्य रोग बिमार लागेका बिरामीलाई उपचार गर्न निजी अस्पतालसमेत पन्छिइरहेका छन् ।

यस्तो अवस्थामा जनताको स्वास्थ्यमा सरकारको विशेष ध्यान जान आवश्यक छ । योबेला सरकार मातहतका केही स्वास्थ्य संस्था र निकायलाई सर्वसाधारणको स्वास्थ्य उपचारका लागि तयारी अवस्थामा राख्नुपर्छ । निजी अस्पताल र स्वास्थ्य संस्थालाई सुरक्षा सामग्री उपलब्ध गराएर सर्वसाधारणको स्वास्थ्य उपचारमा सक्रिय गराउनुपर्छ ।

सङ्कटका बेला भाग्ने अस्पताल र स्वास्थ्य संस्थालाई कारबाही गर्नुपर्छ । कतिपय अवस्थामा सरकार कठोर बन्नै पर्छ । यो सरकार कठोर बनेर महामारीको सङ्कटबाट मुक्त हुनुपर्ने समय हो । देश र जनताको हितका निम्ति सरकारले प्रभावकारी निर्णय गर्दै काम गरेर देखाउने बेल हो यो ।

यस्तो सङ्कटको घडीमा सबैमा एक प्रकारको डर र त्रास छ, जुन स्वाभाविक पनि हो । तर, डर र त्रास सङ्कटको समाधान होइन । यस्तो बेलामा बरु सतर्कता, सुरक्षा र सचेतता महत्त्वपूर्ण हुन्छ । हामी आफू पनि सुरक्षित बन्दै अरूलाई पनि सुरक्षित रहन सचेतना बढाउन सक्छौँ । सरकारले हाम्रै लागि लकडाउन गरेको हो, यसबाट मान्छे-मान्छेको सम्पर्कले सर्ने कोरोनाको फैलावट रोक्न सकिन्छ ।

घरमै बसौँ, बाहिर भीडभाड र अनावश्यक मान्छेको सम्पर्कमा नजाऔँ भन्न सकिन्छ । मास्क, स्यानिटाइजरको नियमित प्रयोग गर्न, हरेक पटक साबुन-पानीले हात धुन, सफा सुग्घर रहन र वातावरण पनि सफा राख्न भन्न सकिन्छ । हामी हरेकजसोसँग अहिले मोबाइल, नेट वा सञ्चारका कुनै माध्यम छन् ।

यिनको सदुपयोग गर्ने बेला यही हो । अहिले नै हामी यी माध्यमको प्रयोग गरेर कोरोनाबाट डराउने, त्रसित बनाउने होइन, सचेत, सुरक्षित र सतर्क रहने सन्देश फैलाऔँ । सरकारलाई जनताका प्राथमिक आवश्यकताको पूर्तिका लागि दबाब दिऔँ । लकडाउनका कारण अप्ठ्यारोमा परेका, दु:खमा परेकालाई सक्दो सहयोग गरौँ ।

सङ्कट जो कसैलाई र जहिले पनि पर्छ । सङ्कटबाट भाग्न नसकिने अवस्थामा मुकाबिला गर्नै पर्छ । अहिले भाग्ने अवस्था छैन तर मुकाबिला गर्न सकिन्छ । हामी आफैँ बलिया भए मात्र सङ्कटसँग मुकाबिला गर्न, भिड्न सक्छौँ । यसर्थ, पहिला आफू सुरक्षित बनेर, बलियो भएर महामारीसँगको लडाइँ जितौँ ।

प्रकाशित मिति: सोमबार, चैत १७, २०७६ ०९:४२