यसरी बनाउन सकिन्छ मनास्लु बेस क्याम्पसम्मको भ्रमण योजना

A+ A A-

मनास्लुलाई नजिकैबाट नियालेर हेर्न मनास्लु ट्रेक जाने निधो साथी शुभ र मैले गर्‍यौँ । व्यस्त जीवनशैलीमा दशैँको बिदा भएकाले ८-१० दिनको ट्रेक गर्न हामीलाई सम्भव भएको थियो । करिब १ सय ८० किलोमिटर पैदल हिँड्नुपर्ने र ५ हजार १ सय ६ मिटर उचाइको लार्के पास काट्नुपर्ने यो ट्रेक चुनौतीपूर्ण रहेछ । मनास्लु सर्किट ट्रेकको सुरुवात गोरखाको जगतबाट हुन्छ भने अन्त्य मनाङकाे धारापानीमा हुन्छ । भारी झोलासँगै उत्साह बोकेर हामी आठदिने पैदल यात्रामा निस्कियौँ ।

काठमाडौंबाट सुरु भएको हाम्रो पहिलो दिनको यात्रा धादिङको जगत्‌मा गएर टुङ्गिनुपर्ने थियो । दुर्भाग्यवश, पहिरो गएका कारणले गर्दा गाडी जगतसम्म नजाने रहेछ ।

काठमाडौंबाट बोकेको मासुको अचारसँगै दालभात खाएर हामीले हाम्रो यात्राको पहिलो दिन कोर्लाबेँसीमा समाप्त गर्‍यौँ । भोलिपल्ट बिहानै उठेर बुढीगण्डकीको तीरैतीर हिँडेपछि हाम्रो खाना खाने विश्राम जगतमा भयो । पहिरो नगएको भए मोटर गाडी आउने बाटो जगतसम्म रहेछ । यो ट्रेकिङ रुटको पदमार्ग जगत काटेपछि सुरु हुने रहेछ । जगतमा खाना खाएर थोरै विश्राम गरेपछि हामीले यात्रालाई पुन: सुचारु गर्‍यौँ ।

मनोरम दृश्यको अवलोकन गर्दै र बाटोमा खच्चडको बथानलाई छिचोल्दै हामी फिलिमहुँदै दिनको अन्त्यसम्म न्यक फेदी पुग्यौँ । न्यक फेदी नपुग्दै थोरै तलबाट त्सुम उपत्यका ट्रेकका लागि बाटो छुट्टिने रहेछ । त्सुम उपत्यकाको यात्रा अर्कोचोटिलाई भन्दै हामी बास बस्न लजतिर लाग्यौँ । दोस्रो दिनको हाम्रो यात्रा न्यक फेदीमा समाप्त भयो ।

तेस्रो दिन बिहान ६ बजे लजबाट हिँडेको हाम्रो सानो टोलीको खाना खाने विश्राम देङमा भयो । न्यक फेदीबाट २-३ घण्टा हिँडेपछि देङ आइपुगिने रहेछ ।

देङमा गेस्ट हाउसको साहुजीसँग गफ गर्दै खाना खाएर विश्राम गरेपछि हाम्रो यात्रा पुन: सुरु भयो । प्रकृतिको सुन्दरतालाई स्मरण गर्दै अनि पहिरोलाई चिचोल्दै हाम्रो आजको बास घाप भन्ने गाउँमा भयो ।

यात्राको चौथो दिन घामसँग बिहानै बिदाइ मागेर हिँड्यौँ र खाना खान बुढीगण्डकीको उपल्लोपट्टि नाम्रुङ भन्ने गाउँमा पुग्यौँ ।

यताको चिटिक्कको बगैँचामा सिजन परेको बेला लटरम्म र स्वादिलो स्याउ फल्ने होटलकी साहुनीले भन्नुहुन्थ्यो । नाम्रुङमा विश्राम गरेको होटलमै साहुनीको क्याफे र बेकरी रहेछ । काठमाडौंका महँगा बेकरीसरहको सिनामन रोल, दुनोट र कपकेक यस्तो दुर्गम ठाउँमा पाउँदा हामी दङ्ग परेका थियाैँ । नाम्रुङमा वारिस्टा कफी र पेस्त्रीको मजा लिएर हामी श्यालातर्फ अघि बढ्यौँ । ल्ही, शो र ल्होलाई चिचोल्दै हामी झमक्क रात परेपछि मात्र आजको गन्तव्य श्याला भन्ने ठाउँमा पुग्यौँ ।

यात्राको थकानले शरीर थिलथिलो भए पनि श्यालाबाट देखिएको हिमालको दृश्यले भने मनलाई हलुका पारेको थियो । जूनको किरणले टल्केको हिमालको दृश्य अत्यन्तै मनमोहक देखिन्थ्यो ।

भोलिपल्ट सूर्यको किरणले चम्केको मनास्लु हिमाललाई दर्शन गर्न पाउँदा हाम्रो खुसीको सीमा नै रहेन । श्यालाबाट पश्चिममा पर्ने मनास्लु हिमालको एकदम नजिकबाट अवलोकन गर्न पाउँदा हामी हर्षविभोर भयौँ । आजको हाम्रो योजना प्युन गेन गुम्बा घुमेर सामा गाउँलाई गन्तव्य बनाउने थियो ।

श्यालाबाट बिहानै हिँडेर वरिपरिका हिमालहरूको दृश्यावलोकन गर्दै हामी करिब ४ घण्टापछि प्युन गेन गुम्बा पुग्यौँ । प्युन गेन गुम्बा पुग्दाको अनुभव स्वर्ग पुगेभन्दा कम थिएन । ठूलो फाँटको बीचमा रहेको यस गुम्बालाई वरिपरिबाट हिमालले घेरेका थिए । प्युन गेन गुम्बामा पुगेर गरेको आध्यात्मिक अनुभव वर्णन गर्नै नसकिने थियो ।

मनास्लु सर्किट ट्रेक गर्दा प्युन गेन गुम्बा पुगिएन भने उक्त ट्रेक नै अपूरो रहन्छ भन्दा फरक पर्दैन । केही बेर प्युन गेन गुम्बावरिपरि रमेर हामी खाजा खान फेरि श्याला नै फर्कियौँ । श्यालालाई बिदाइ गर्दै हामी हाम्रो पाचौँ दिनको गन्तव्य सामा गाउँतर्फ लाग्यौँ ।

ट्रेलको उचाइ बढ्दै गएर होला, हिँड्न पनि सुरुका दिनहरूभन्दा गाह्रो हुँदै थियो । सामा गाउँमा रात बिताएर हामी छैटौँ दिनका लागि तयारी गर्दै थियौँ । छैटौँ दिनको हाम्रो यात्रा धर्मशाला पुगेर टुंगिने थियो । सामा गाउँलाई बाइबाइ गर्दै हामी बाटैमा पर्ने वीरेन्द्र तालको अवलोकन गर्न अघि बढ्यौँ । वारिपारिका हिमालहरूको हिउँ पग्लेर बनेको यो ताल निकै आकर्षक देखिन्छ ।

यात्रालाई अघि बढाउँदै हामी मध्याह्नमा खाजा खान साम्दो पुग्यौँ । साम्दोमा थकान र भोक मेटेर हामी धर्मशालातिर लम्कियौँ । आजको दिन धर्मशाला पुग्दा ढिला भएकाले हामीलाई बास पाउन निकै सास्ती भयो । धर्मशालामा धेरै बासस्थान नभएकाले प्राय: यात्री साम्दोमा बास बसेर धर्मशालामा आउने रहेछन् । यस यात्रामा आउँदा साम्दोमा बास बसेर धर्मशालातिर लाग्दा उचित हुने रहेछ, किनकि लज निकै थोरै रहेछन् धर्मशालामा । लज थोरै भएकाले सिजनमा धर्मशालामा बास पाउन निकै सास्ती नै हुने रहेछ ।

सातौँ दिन हामी मनास्लु सर्किट ट्रेकको सबैभन्दा उचाइमा पर्ने लार्के पास कटाउनतिर लाग्यौँ । पासमा मौसम चाँडै परिवर्तन हुने र मध्याह्न भएपछि हावाको चाप बढ्ने भएकाले यात्रीहरूले पास कटाउनकै लागि निकै चाँडो आफ्नो यात्रा सुरु गर्दा रहेछन् । हामी पनि बिहान ४ बजे नै उठ्यौँ र अरु यात्रीहरूसँगै निस्कियौँ ।

करिब ४५०० मिटर उचाइबाट सुरु भएको आजको हाम्रो यात्रा निकै कठिन थियो । विश्राम लिँदै बिस्तारै हिँडेर हामी मध्याह्नमा लार्के पास (५१०६ मिटर) पुग्यौँ । यो उचाइमा पुग्दा अक्सिजनको कमी हुने भएकाले हाम्रो गति निकै सुस्त थियो । पासमा केही बेर बिताएर फोटो खिचेपछि हामीले भिमथाङतिरको यात्रा अघि बढायौँ । भिमथाङ झर्दाको ओरालोले घुँडालाई सास्ती भए पनि हामी बिस्तारै गन्तव्यतिर लागिरह्यौँ । त्यो रात हाम्रो बास भिमथाङको लजमा भयो ।

यात्राको अन्तिम दिन भिमथाङबाट करिब १२ घण्टा ओरालो लागेर हामी यक खर्क, गोवा र तिल्चेहुँदै बेँसीशहर आइपुग्यौँ । यहाँ आइपुगेसँगै हाम्रो आठदिने पदयात्रा समाप्त भयो । मनास्लु सर्किट ट्रेक गर्दाको अनुभव निकै अविस्मरणीय रह्यो । तपाईंहरूले पनि मौका मिलाएर यो यात्रा अवश्य गर्नुहोला ।

आठ दिनमा ट्रेक सकाउँदा हतार गरिएको महसुस हामीलाई भयो । यो समयलाई दुई/तीन दिन बढाएर यात्रा गर्दा अझ मनोरञ्जन प्राप्त गर्न सकिने मेरो सुझाव छ । यसो गर्दा मनास्लु बेस क्याम्प पनि भ्रमण गर्न सकिन्छ । यसका लागि मनास्लु सर्किट ट्रेकको सेड्युल यसरी बनाउन सकिन्छ:

पहिलो दिन- काठमाडौंबाट कोर्लाबेँसी
दोस्रो दिन- कोर्लाबेँसीबाट फिलिम
तेस्रो दिन- फिलिमबाट नाम्रुङ
चौथो दिन- नाम्रुङबाट ल्हो
पाँचौँ दिन- ल्होबाट श्याला -(प्युन गेन गुम्बा भ्रमण)- अनि श्याला
छैटौँ दिन- श्यालाबाट सामा गाउँ
सातौँ दिन- सामा गाउँबाट साम्दो
आठौँ दिन- साम्दोबाट धर्मशाला
नवौँ दिन- धर्मशालाबाट लार्के पासहुँदै भिमथाङ
दशौँ दिन- भिमथाङबाट बेँसीशहर