कोरियन भाषाका ‘वादशाह, ग्रामर किङ’ जेएन सर

A+ A A-

गडी गाउँपालिका– ४ (तत्कालीन आमभञ्ज्याङ वडा नं. १ बुङदल मकवानपुरमा बुबा जीवनाथ न्यौपाने र आमा हरिकुमारी न्यौपानेको कोखबाट जन्मिएका जगन्नाथ न्यौपाने (जेएन) बुटवलमा ‘कोरियन भाषाको वैकल्पिक उपाय जेएन सर’ को नामले परिचित छन् ।

बुटवलको ट्राफिक चोकमा रहेको जेएन सरको कोरियन भाषा कक्षा, रोजगार इन्स्टिच्यूटमा त कतिले उनलाई ‘ग्रामर किङ जे.एन सर’ भनेरै बोलाउने गर्छन् । उनलाई दिइने यी सबै उपनामको एउटै कारण छ– कोरियन भाषा कक्षा ।

सन् २०१२ मा क्रिष्टल ल्याङ्ग्वेज इन्स्टिच्युट मुर्गियामा कोरियन भाषा अध्ययन गरेर न्यौपानेले नाम निकाले । तर नाम निकाले पनि न्यौपाने त्यो बेला कोरिया जान पाएनन् । आवेदन पनि खुलेन । त्यसपछि उनले सन् २०१३ बाट होराइजन इन्स्टिच्युटमा कोरियन भाषा पढाउन थाले । पछि यसको नाम रोजगार इन्स्टिच्युट भयो ।

सोही सालबाट उनले पढाएका विद्यार्थीहरूले कोरियन भाषा परीक्षामा चामत्कारिक नतिजा ल्याउन थाले । परिणामतः उनको नाम ‘कोरियन भाषाका वैकल्पिक उपाय जेएन सर’ले परिचित बने । रोजगार इन्स्टिच्युट उनको होइन । यसका सञ्चालक अर्जुन विश्वकर्मा हुन् । उनी त्यहाँका प्रिन्सिपल हुन् ।

न्यौपानेले सुरूको वर्ष अर्थात् सन् २०१३ मा १८ जनालाई भाषा कक्षा सिकाए । तीमध्ये ७ जना उत्तीर्ण भए । त्यस्तै, सन् २०१४ मा ३७ जनाले अध्ययन गरेकोमा २४ जना उत्तीर्ण, २०१५ मा ७८ मध्ये ४२, २०१६ मा ८० मध्ये ५४ र २०१७ मा १ सय ५२ जनामध्ये १ सय १७ जनालाई उनले उत्तीर्ण गराए ।

त्यसैगरी, सन् २०१८ मा १ सय ९६ मध्ये १ सय १५ जना र सन् २०१९ मा २ सय ९२ जनामध्ये २ सय ४९ जनालाई उत्तीर्ण गराएपछि उनी झन् चर्चामा आए ।

मकानपुरमा विस्थापित, बुटवलमा स्थापित

६ दिदिबहिनी, ४ दाजुभाइमध्येका साहिँलो छोरा हुन् न्यौपाने । गरिब परिवारमा जन्मे, हुर्केका उनले प्रारम्भिक शिक्षा बुङदलमा रहेको सरास्वती आधारभूत विद्यालय प्राप्त गरे । कक्षा ६ देखि १० सम्म उनले आमभञ्जाङको शारदा माध्यमिक विद्यालयमा अध्ययन गरे ।

न्यौपानेले प्लसटु मकवानपुर बहुमुखी क्याम्पसमा प्रथम वर्ष पढे । त्यसपछि उनको जीवनले नयाँ मोड लियो । २४ साउन २०६१ देखि २६ साउन २०६१ सम्म परेको पानीले उनको ९० प्रतिशत जग्गा बाढीले बगायो । आफ्नो परिवार नै त्यहाँबाट विस्थापित बनेपछि उनको परिवार तत्कालीन आमभञ्जाङ– ३ मा बस्न थाल्यो । तर, उनी भने बुटवल आए ।

बुटवलमा उनका दाजु पुरुषोत्तम न्यौपाने काँकटभित्ता–बुटवल रुटमा गाडी चलाउँथे । दाजुसँग केही महिना सँगै बसे । पछि उनी आफ्नै तरिकाले बस्न थाले । यो ०६२ सालको कुरा हो । त्यसपछि उनले २०६२ सालमै पर्रोहा उच्च माविमा प्लस टु पढे । उत्तीर्ण पनि गरे ।

आर्थिक अभावले गर्दा उनी २०६३ सालमा ब्याचलर भर्ना हुन सकेनन् । यसबीचमा उनले रिटेलिङ बिजनेस, होम ट्युसन, अंग्रेजी ट्युसनसमेत पढाए । एक वर्षपछि २०६४ सालमा फेरि ब्याचलर पढ्न थाले । २०६८ मा उनले बीएड पास गरे ।

न्यौपानेलाई १ सय रुपैयाँ पनि पत्याएनन्

न्यौपाने यो सफलता आफ्ना गुरु ऋषि न्यौपानेप्रति समर्पित गर्छन् । ऋषिकै कारणले उनी आज यो स्थानमा छन् । तामनगरमा उनले कसैसँग १ सय रुपैयाँ माग्दा तिर्न सक्दैन भनेर नपत्याएपछि ऋषिले नै उनलाई संघर्ष गर्न सिकाए ।

कुनै बेला १ सय रुपैयाँ समेत नपत्याइएका न्यौपानेले कोरियन भाषा पढाएरै बहिनी रजनितालाई स्टार्फ नर्स पढाए । तामनगरमा ७८ धुर जग्गा किनेर घर बनाए । यो सफलतामा उनकी श्रीमती आरती न्यौपाने पनि खुशी छिन् ।

सफलताका सूत्र

सन् २०१९ मा २ सय ९२ जनामध्ये २ सय ४९ जना उत्तीर्ण गराएका न्यौपाने आफूले प्रयोगात्मक विधिबाट कक्षा सञ्चालन गरेकै कारण सफलता मिलेको बताउँछन् । उनले ५ महिना निरन्तर भाषा कक्षा पढाउँछन् । २ महिना त्यही विषयलाई पुनः पढाउँछन् । २ महिनाभन्दा बढीमा करिब १ सय आन्तरिक परीक्षाहरू उनले गराउँछन् ।

‘१ सयभन्दा बढी परीक्षा गराउँदा विद्यार्थीमा थप भाषाको ज्ञान बढी हुन्छ, त्यस कारणले पनि मेरो नजिता राम्रो आएको हो,’ उनी भन्छन् । उनको अब एउटै लक्ष्य छ– स्किल टेस्टमा दक्ष बनाउने र दक्ष शिक्षकहरू उत्पादन गर्ने । यो वर्ष स्किल टेस्टमा बढी जोड दिँदै सतप्रतिशत नजिता दिने योजना उनको छ ।

प्रकाशित मिति: बुधबार, असोज ८, २०७६ ०१:२७