मृत्यु
निदाएको छ सिंहदरबारमा
जिन्दगी
धर्ना बसेको छ माइतीघरमा ।
जिन्दगी
धर्ना बसेको छ माइतीघरमा
अस्तित्व
अनाथ भएको छ यो शहरमा ।
अस्तित्व
अनाथ भएको छ यो शहरमा
सरकार
हराएको छ यो शहरमा ।
सरकार,
हाजिर हो !
म
अलमलिएको छु
भित्रभित्रै खलबलिएको छु ।
मलाई आश्चर्य लाग्छ, कसरी मैले उमेर काटेँ सरकार हराएको यो शहरमा/मलाई अचम्म लाग्छ, किन मैले संवेदनासित आयु साटेँ सरकार हराएको यो शहरमा–
तिम्रो चासो–चिन्ता कसलाई ? मेरो चासो– चिन्ता छैन उसलाई । सरोकार
पनि त हराएको छ यो शहरमा–
सरोकार
हराएको छ यो शहरमा
सरकार
हराएको छ यो शहरमा ।
सरकार,
हाजिर हो !
सुकुम्बासीहरूको घरबार हराएको छ यो शहरमा /गरिब, दीनदु:खी, मजदुरहरूको खबर राख्ने अखबार हराएको छ यो शहरमा–
अड्डा–अदालत जाँदा/प्रहरी प्रभाग धाउँदा । अस्पताल जाँदा/श्रम विभाग धाउँदा : पल–पल, हरपल मर्नुपर्छ यो शहरमा–
आत्माको
स्यानिटाइज होइन
आत्माको
मनिटाइज गर्नुपर्छ यो शहरमा ।
सिंहदरबार के हेर्दै छ ?
ऊ
के गर्दै छ ?
उसलाई
लाज लाग्नुपर्ने हो
ऊ
जे गर्दै छ ।
माइतीघरमा
धर्ना बसेको जिन्दगी मर्दै छ
सिंहदरबारलाई
लाज लाग्नुपर्ने हो
ऊ
जे गर्दै छ ।
माइतीघरमा धर्ना बसेको सपना मर्दै छ /सिंहदरबार मैलो तन्ना फेर्दै छ ।
उसलाई लाज लाग्नुपर्ने हो, ऊ जे गर्दै छ–
माइतीघरमा धर्ना बसेको कामना मर्दै छ / सिंहदरबार पुरानो पर्दा फेर्दै छ ।
उसलाई लाज लाग्नुपर्ने हो, ऊ जे गर्दै छ –
माइतीघरमा धर्ना बसेको प्रार्थना मर्दै छ /सिंहदरबार गन्हाउने अन्डरवेयर फेर्दै छ । उसलाई लाज लाग्नुपर्ने हो, ऊ जे गर्दैछ –
लाजको लाजसितै
सपना
कामना
प्रार्थना
मरेको छ माइतीघरमा
कुन मुखले भनूँ म
अझै
पनि
करुणा
बाँचेको छ यो शहरमा ।
सरकार
हराएको छ यो शहरमा
सरकार,
हाजिर हो !
तस्कर–दलालहरू
मालामाल
हुने,
यो शहरमा !
सन्त–महर्षिहरूचाहिँ सधैँ
बेहाल
हुने,
यो शहरमा ?
पाप
निदाएको छ सिंहदरबारमा
पुण्य
धर्ना बसेको छ माइतीघरमा
सरकार
हराएको छ याे शहरमा ।
सरकार,
हाजिर हो !
हामी
सबैसित एउटा आत्मीय
गाउँ थियो /जहाँ कोइलीले
गीत
गाउँथ्यो ।
त्यो
आत्मीय गाउँ
मन बिसाउने ठाउँ थियो ।
त्यही गाउँ पनि आफ्नो ठाउँ छाडी /झोली–तुम्बा बोकी/नाइट–बस चढेर आएको छ यो शहरमा/कुटुम्ब अनि आफन्तहरूको ठेगाना खोज्दै हिँडेको छ
यो शहरमा –
गाउँ यसरी शहर पसेको छ
उसको फाइल भने
सिंहदरबारमा
फसेको
छ ।
गाउँ
मेरो मनझैँ
अलमलिएको छ ।
गाउँ
मेरो आत्माझैँ
खलबलिएको छ ।
गाउँ
धर्ना बसेको छ माइतीघरमा
सरकार
हराएको छ यो शहरमा ।
सरकार,
हाजिर हो !
गाउँले गाउने विरह–गीत सुन्ने कोही छैन यो शहरमा /तिमी अझै पनि
भन्छौ ः मनमीतहरू बस्छन् यो शहरमा –
मनमीत होइन
मलामीहरू बस्छन् यो शहरमा
चोर होइन
साधुहरू फस्छन् यो शहरमा ।
आत्माको
कारोबार हुन्छ यो शहरमा
कात्रोको
व्यापार हुन्छ यो शहरमा ।
कसरी बाँच्ने, कतिञ्जेल बाँच्ने !
सरकार हराएको यो शहरमा ।
सरकार,
हाजिर हो !
संघीयता निदाएको छ सिंहदरबारमा/गणतन्त्र भेटिइन्छ ठमेलको डिस्को–बारमा ।
लोकतन्त्रलाई कुनै चिन्ता–चासो छैन तिम्रो–मेरो घरबारमा/आमनागरिकको के कुरा गर्नु , ऊ मरेको समाचारसमेत छापिन्न अचेल कुनै अखबारमा –
नागरिक
धर्ना बसेको छ माइतीघरमा
सरकार
हराएको छ यो शहरमा ।
सरकार,
हाजिर हो !
प्रकाशित मिति: शुक्रबार, भदौ ८, २०८० १७:५३
