सरकार, हाजिर हो ! (भिडियाे कविता)

A+ A A-

मृत्यु
निदाएको छ सिंहदरबारमा
जिन्दगी
धर्ना बसेको छ माइतीघरमा ।

जिन्दगी
धर्ना बसेको छ माइतीघरमा
अस्तित्व
अनाथ भएको छ यो शहरमा ।

अस्तित्व
अनाथ भएको छ यो शहरमा
सरकार
हराएको छ यो शहरमा ।

सरकार,
हाजिर हो !

म
अलमलिएको छु
भित्रभित्रै खलबलिएको छु ।

मलाई आश्चर्य लाग्छ, कसरी मैले उमेर काटेँ सरकार हराएको यो शहरमा/मलाई अचम्म लाग्छ, किन मैले संवेदनासित आयु साटेँ सरकार हराएको यो शहरमा–

तिम्रो चासो–चिन्ता कसलाई ? मेरो चासो– चिन्ता छैन उसलाई । सरोकार
पनि त हराएको छ यो शहरमा–

सरोकार
हराएको छ यो शहरमा
सरकार
हराएको छ यो शहरमा ।

सरकार,
हाजिर हो !

सुकुम्बासीहरूको घरबार हराएको छ यो शहरमा /गरिब, दीनदु:खी, मजदुरहरूको खबर राख्ने अखबार हराएको छ यो शहरमा–

अड्डा–अदालत जाँदा/प्रहरी प्रभाग धाउँदा । अस्पताल जाँदा/श्रम विभाग धाउँदा : पल–पल, हरपल मर्नुपर्छ यो शहरमा–

आत्माको
स्यानिटाइज होइन
आत्माको
मनिटाइज गर्नुपर्छ यो शहरमा ।

सिंहदरबार के हेर्दै छ ?
ऊ
के गर्दै छ ?
उसलाई
लाज लाग्नुपर्ने हो
ऊ
जे गर्दै छ ।

माइतीघरमा
धर्ना बसेको जिन्दगी मर्दै छ
सिंहदरबारलाई
लाज लाग्नुपर्ने हो
ऊ
जे गर्दै छ ।

माइतीघरमा धर्ना बसेको सपना मर्दै छ /सिंहदरबार मैलो तन्ना फेर्दै छ ।
उसलाई लाज लाग्नुपर्ने हो, ऊ जे गर्दै छ–

माइतीघरमा धर्ना बसेको कामना मर्दै छ / सिंहदरबार पुरानो पर्दा फेर्दै छ ।
उसलाई लाज लाग्नुपर्ने हो, ऊ जे गर्दै छ –

माइतीघरमा धर्ना बसेको प्रार्थना मर्दै छ /सिंहदरबार गन्हाउने अन्डरवेयर फेर्दै छ । उसलाई लाज लाग्नुपर्ने हो, ऊ जे गर्दैछ –

लाजको लाजसितै
सपना
कामना
प्रार्थना
मरेको छ माइतीघरमा
कुन मुखले भनूँ म
अझै
पनि
करुणा
बाँचेको छ यो शहरमा ।

सरकार
हराएको छ यो शहरमा
सरकार,
हाजिर हो !

तस्कर–दलालहरू
मालामाल
हुने,
यो शहरमा !
सन्त–महर्षिहरूचाहिँ सधैँ
बेहाल
हुने,
यो शहरमा ?

पाप
निदाएको छ सिंहदरबारमा
पुण्य
धर्ना बसेको छ माइतीघरमा
सरकार
हराएको छ याे शहरमा ।

सरकार,
हाजिर हो !

हामी
सबैसित एउटा आत्मीय
गाउँ थियो /जहाँ कोइलीले
गीत
गाउँथ्यो ।

त्यो
आत्मीय गाउँ
मन बिसाउने ठाउँ थियो ।

त्यही गाउँ पनि आफ्नो ठाउँ छाडी /झोली–तुम्बा बोकी/नाइट–बस चढेर आएको छ यो शहरमा/कुटुम्ब अनि आफन्तहरूको ठेगाना खोज्दै हिँडेको छ
यो शहरमा –

गाउँ यसरी शहर पसेको छ
उसको फाइल भने
सिंहदरबारमा
फसेको
छ ।

गाउँ
मेरो मनझैँ
अलमलिएको छ ।

गाउँ
मेरो आत्माझैँ
खलबलिएको छ ।

गाउँ
धर्ना बसेको छ माइतीघरमा
सरकार
हराएको छ यो शहरमा ।

सरकार,
हाजिर हो !

गाउँले गाउने विरह–गीत सुन्ने कोही छैन यो शहरमा /तिमी अझै पनि
भन्छौ ः मनमीतहरू बस्छन् यो शहरमा –

मनमीत होइन
मलामीहरू बस्छन् यो शहरमा
चोर होइन
साधुहरू फस्छन् यो शहरमा ।

आत्माको
कारोबार हुन्छ यो शहरमा
कात्रोको
व्यापार हुन्छ यो शहरमा ।

कसरी बाँच्ने, कतिञ्जेल बाँच्ने !
सरकार हराएको यो शहरमा ।
सरकार,
हाजिर हो !

संघीयता निदाएको छ सिंहदरबारमा/गणतन्त्र भेटिइन्छ ठमेलको डिस्को–बारमा ।
लोकतन्त्रलाई कुनै चिन्ता–चासो छैन तिम्रो–मेरो घरबारमा/आमनागरिकको के कुरा गर्नु , ऊ मरेको समाचारसमेत छापिन्न अचेल कुनै अखबारमा –

नागरिक
धर्ना बसेको छ माइतीघरमा
सरकार
हराएको छ यो शहरमा ।

सरकार,
हाजिर हो !