हामी एक-अर्कालाई खुइल्याउनै व्यस्त भयौँ, पार्टी अस्तव्यस्त बन्यो

A+ A A-

अस्वस्थताका कारण केन्द्रीय कार्यसमिति बैठकमा आज मात्रै सहभागी भएँ । तर, घरमै बसेर बैठकको लाइभ हेरिरहेको भने थिएँ ।

पार्टीका गतिविधिलाई नियाल्दा मलाई एउटा हिन्दी उखान याद आयो, 'जब दो हात्तीकी लडाइँ होती है तो नुक्सान घाँसकी होती है ।' पार्टीका नेताहरूबीचको अन्तरकलहले आखिर नोक्सान पार्टीलाई नै भइरहेको छ । हुन त कांग्रेसको इतिहासमा नेताहरूबीचको अन्तरकलह पुरानै रोग हो । स्थापनाकालदेखि आजसम्म पनि यो रोग कहिले सुसुप्त त कहिले सक्रिय रूपमा प्रस्तुत हुने मात्र हो । तर, जब-जब पार्टीभित्रको अन्तरकलह चुलिन्छ, नोक्सान पार्टीलाई मात्र नभएर प्रजातन्त्र र मुलुकले समेत ठूलो क्षति व्यहोर्नु परेको छ । कम्तीमा अब समालिनु पर्‍यो । पार्टीभित्रको सम्रग एकता आजको आवश्यकता हो ।

पार्टीभित्र सभापतिज्यू इतिहासको एउटा धरोहर हुनुहुन्छ, अनुभवको खानी एवम् अन्य पार्टीलाई समेत मिलाएर लैजान सक्ने क्षमतावान नेतासमेत हुनुहुन्छ । त्यसैगरी, उपसभापति पूर्णबहादुर खड्का सालिन, कुशल कूटनितिज्ञ एवं पार्टीलाई स्पष्ट दिशा निर्देश गर्न सक्ने क्षमतावान नेता हुनुहुन्छ । अर्का उपसभापति धनराज गुरुङ बौद्धिक प्रतिभासम्पन्न, एउटा जनजाति समुदायबाट पार्टीको उच्च ओहोदामा पुग्नु भएको बेच्न सकिने अनुहारका नेता हुनुहुन्छ । त्यसैगरी पार्टीका साथीहरूले मात्र नभएर आम जनताले मुलुककै भविष्य भनेर आशा गरेका महामन्त्रीद्वय विश्वप्रकाश शर्मा र गगन थापा पार्टीले साच्चिकै भजाउन सक्ने नेता हुनुहुन्छ ।

एक से एक महिला नेतृ, दलित, मुस्लिम, थारु, मधेसी समुदायका जाज्वल्यमान नेताहरू हुनुहुन्छ । कोइराला परिवार, गणेशमान सिंह एवं महेन्द्र नारायण निधिका उत्तराधिकारीहरू हुनुहुन्छ । हामी जस्ता ४०-५० वर्ष योगदान गरेका नेताहरू त असख्य हुनुहुन्छ । संसदीय अभ्यासमा खारिएका नेताहरूदेखि लिएर सैद्धान्तिक विचरणमा अब्बल दर्जाका नेताहरू पनि पार्टीभित्र प्रयाप्त हुनुहुन्छ । तर, पार्टीभित्रका यी पुँजीलाई न हामीले उपयोग गर्न सकेका छौँ, न उचित संरक्षण । हामी त एकअर्कालाई खुइल्याउनमै व्यस्त छौँ, मस्त छौँ । केन्द्रीय नेताहरूको यो प्रवृत्तिको प्रभाव भ्रातृ संस्था एवं पार्टीको जरैसम्म पुगिसकेको छ । त्यसैले त एउटाले टिकट पाएपछि अर्को पक्ष न्वारनदेखिको बल लगाएर हराउन लाग्ने । यो प्रवृतिलाई बदल्दै पार्टीभित्र एक अर्कोलाई स्वीकार गर्ने, सम्मान गर्ने एवं निर्वाचित संस्थालाई उचित भूमिकाका साथ काम गर्न दिने वातावरणको निर्माण गरौँ । विधानमा समस्या छ भने यो अव्यवहारिक भयो भन्ने हामीलाई लागेको छ भने पार्टीको आन्तरिक जीवन हो, यसलाई संशोधन गरौँ । तर, पार्टी विधान मुताविक चलाऔँ ।

पार्टीलाई चलायमान बनाउन भ्रातृ संस्थाहरूको निर्माण पार्टीका संरचनाको पूर्णता महामन्त्रीले ल्याउनु भएको जस्ता क्रियाकलापले पक्कै पनि मद्दत पुग्छ । तर, आम जनतालाई यी कुरासँग कति सरोकार रहन्छ, त्यो जनताको आकांक्षालाई पनि बुझ्न जरुरी छ । जनताले हेर्ने कुरा पार्टीका एजेण्डा हुन्, नीति, नेता र व्यवहार हो । यसमा हामी कति खरो उत्रिएका छौँ ?

राजनीतिक अस्थिरताको कारक निर्वाचन प्रणाली हो भने संविधान संशोधन गरेर राजनीतिक स्थिरता दिन सक्ने निर्वाचन प्रणालीको व्यवस्था गर्न पनि कांग्रेसले पहलकदमी लिनु पर्दछ । राष्ट्रिय जीवनका हरेक पक्ष राजनीतिक हस्तक्षेपका कारण पक्षघातका अवस्थामा पुगेका छन् । विश्वविद्यालयदेखि अदालतसम्म, संवैधानिक अंगदेखि सम्पूर्ण प्रशासन संयन्त्र राजनीतिक हस्तक्षेप र भागवण्डाका कारण भुत्ते हतियार भएका छन् । यसलाई आमूल परिर्वतन गर्दै सम्पूर्ण संयन्त्रलाई सुसाशित र चलायमान बनाउन कांग्रेसले पहल कदमी लिनै पर्दछ ।

भ्रष्टाचार, कुशासन एवं अकर्मण्यताका कारण मुलुक कुशासनयुक्त संसारको पिँधमा पुगिसक्यो । जनताको हामीप्रतिको आक्रोशको मुख्य कारण पनि यही नै हो । त्यसैले यसमा गम्भीर भएर सुशासन, भ्रष्टाचारमुक्त समाज र गरिखाने समाजको निर्माणमा कांग्रेसले यथाशीघ्र नेतृत्व लिनु पर्दछ ।

पार्टीभित्रका निर्वाचित संस्था एवं सदस्यलाई वैधानिक रूपमा काम गर्ने वातावरणका साथ आ-आफ्नो स्थानमा सम्मानजनक ढंगले प्रयोग गर्नु, सैद्धान्तिक विषयको निरुपण, आर्थिक एजेन्डामा स्पष्ट नीति, नेता-कार्यकताको बेदाग चेहेराले नै कांग्रेसलाई पुनः एकल बहुमतको सरकार बनाउने अवसर प्रदान गर्नेछ ।

-केन्द्रीय कार्यसमिति बैठकमा केन्द्रीय सदस्य घिमिरेले राखेको धारणा ।

प्रकाशित मिति: आइतबार, साउन ७, २०८० १७:४७