उदाउँदा खेल समीक्षक आभासः टीभी बन्द भयो, सपना पूरा भयो (भिडियाे)

A+ A A-

नेपाली खेलक्षेत्रमा औँलामा गन्न सकिने टिप्पणीकारहरू छन् । त्यसमध्येमै पर्छन्– आभास घिमिरे । घरेलु मैदानहरूमा हुने फुटबलको समीक्षामा उनी जहिल्यै अघि देखिन्छन् । यसरी खेल समीक्षक हुन भने उनलाई पारिवारिक वातावरणको प्रभाव पर्‍यो ।

उनी खेलप्रेमीहरू भएको परिवारमा जन्मिएका हुन् । सम्झना भएअनुसार बाल्यकालमा उनी हजुरबुबाको काखमा बसेर फुटबल हेर्थे । बुबाको काखमा बसेर क्रिकेट हेर्थे ।

भारत–पाकिस्तानको क्रिकेट हुँदा त उनको घरमा उत्सव नै हुन्थ्यो । सरकारी जागिर त्यागेका बुबा व्यापारका क्रममा कहिले भारतको कोलकाता पुग्थे त कहिले काँकडभिट्टा पुग्थे ।

घर फर्किंदा आभासलाई कहिले बल त कहिले ब्याट ल्याइदिन्थे । उनले त्यसबेलै क्रिकेटर र ‘कमेन्टेटर’ बन्ने सपना देखे ।

जतिबेला काठमाडौंमा धेरै खुला ठाउँ थिए । जहाँ उनी साथीहरूसँग क्रिकेट र फुटबल खेल्थे । स्कुलमा हुँदा कुनै पनि खेल छुटाउँदैनथे । वक्तृत्वकलामा पनि उनी अब्बल थिए ।

एस कलेजबाट स्नातक तहको अध्ययन पूरा गरेसँगै उनमा खेल पत्रकारितामा रुचि जाग्यो ।

१० वर्षअघिको कुरा हो । अमनप्रताप अधिकारी तराई टेलिभिजनमा कार्यक्रम सञ्चालक थिए । अधिकारीले ‘खेल संवाददाता र प्रस्तोता आवश्यकता’ भनेर राखेको पोस्ट आभासले देखे । अनि, अमनलाई भेटे । भेटमा अमनले भने, ‘ल हुन्छ । आउनू । काम गरौँ ।’

त्यसपछि प्रशिक्षार्थीका रूपमा आभासले ‘करियर’ सुरु गरे । सुरुवाती दिनमा उनलाई सहज भएन । उनले शिलापत्रसँग भने, ‘हरियो पर्दामा कार्यक्रम खिचिन्थ्यो । अमनले आफ्नो पोशाक लिन मलाई पठाउँथे । एक दिन हरियो पर्दामा खिचिने कार्यक्रमका लागि हरियै पोशाक ल्याइदिएँ । बेस्सरी गाली खाएँ । बिस्तारै सिक्दै गएँ ।’

करिब नौ महिनाको सिकाइपछि आभासलाई तराई टेलिभिजनमै खेल कार्यक्रम सञ्चालन गर्ने अवसर मिल्यो । तर, विनाशकारी २०७२ सालको भूकम्पसँगै तराई टेलिभिजन बन्द भयो । आभास दुःखी भए । जतिबेलासम्म उनमा खेल ‘कमेन्ट्री’प्रतिको लगाव झनै बढिरहेको थियो । भूकम्पपछि पोखरा प्रिमियर लिग (पीपीएल) हुने भयो । अमनले लिगमा आभासलाई कमेन्ट्री गर्ने अवसर दिए । ‘कमेन्टेटर’का रूपमा आभासले पाँच ओभरका लागि डेब्यु गर्ने मौका पाए । तर, यसपछि भने उनी खेल टिप्पणीको क्षेत्रमा कामविहीन भए ।

केही वर्षपछि विश्वभर फैलिएको कोरोना महामारीले पनि घरेलु मैदानहरूमा खेल गतिविधि ठप्प भए । कोरोना प्रकोप सामान्य हुँदै गएपछि भने उनको ‘कमेन्ट्री’ यात्राले गति लियो । यसबीचमा पहिलोपटक देशमा फुटसल ‘ए’ डिभिजन लिग भयो । सुरजसिंह ठकुरीले लिगको ‘कमेन्टेटर’का लागि आभासलाई प्रस्ताव राखे । आभासले तत्काल स्वीकारे । पोखरामा २५ दिन बसेर अभासले कमेन्ट्री गरे । यसपछि आभासले थप मौका पाउँदै गए । आहा रारा गोल्डकपकै दुईपटक कमेन्ट्री गर्न भ्याए ।

गोल्डकपमै एक दिन मनाङ र मछिन्द्रबीचको खेल थियो । जुन खेलमा मनाङले बराबरी गरे पनि उसले एएफसी छनोट खेल खेल्न पाउने थियो । मछिन्द्रलाई भने मनाङसँगको खेल जित्नैपर्ने दबाब थियो । जुन खेलको लिड कमेन्टेटर अभिनव जोशी र को–कमेन्टेटर आभास थिए । १० हजारभन्दा बढी दर्शकको उपस्थिति थियो । खेलको ९०औँ मिनेटसम्म दुवै टिमले गोल गर्न सकेनन् ।

थप समयमा मछिन्द्रले फ्रि–किकको अवसर पायो । ‘डेड बल स्पेसलिस्ट’ मानिने सुनील बलले प्रहार गरेको लङरेन्जर फ्रि–किक सिधै पोस्टभित्र छिराए । अभिनव बोलिरहेका थिए । पालो आभासको आयो । सुनील बल स्क्रिनमा देखिए अनि आभासले भने, ‘अबको दशौँ वर्षपछि सुनील बलले खेल जीवनबाट अवकाशपछि नातिनातिनालाई काखमा राखेर यस गोलको कथा सुनाउनेछन् ।’

आभासका अनुसार खेलसम्बन्धी सम्पूर्ण ज्ञानसँगै के बोल्ने ? कसरी बोल्ने ? के नबोल्ने ? कमेन्टेटरले बुझ्नुपर्छ । यही अप्ठेरोले गर्दा नेपाली खेल कमेन्टेटर अत्यन्तै कम रहेको उनलाई लाग्छ ।

आभासको पूरा हुन बाँकी एउटा सपना छ । त्यो हो– अन्तर्राष्ट्रिय मञ्चमा नेपाली कमेन्टेटरका रूपमा खेलको कमेन्ट्री गर्ने । र, उनलाई भारतसहित अन्य केही देशबाट कमेन्ट्रीका लागि प्रस्ताव आउन थालेको छ ।

यो त भयो आभासको धेरैले थाहा पाएका काम । उनी थेम्स कलेजका आठौँ सेमेस्टरका विद्यार्थीलाई पढाउँदै आएका पनि छन् ।

प्रकाशित मिति: बुधबार, चैत २९, २०७९ २१:०५