मोफसल हल्लाएको स्वर्ण सिल्ड

A+ A A-

२०२७ सालमा स्थापना भएको झरना स्पोर्टस क्लव रुपन्देहीको सवैभन्दा पुराना क्वल मध्येको एक हो । ५० वर्ष पुरा भएको यो क्वलको फुटवलमा आफ्नै इतिहास छ ।

स्थानीय स्व. टेकबहादुर बुढाथोकी, पदम बहादुर थापा, शोभाखर बगाले, लक्ष्मी वस्याल, पुरन केसी, सुशिल घिमिरे, टंक सुवेदी, छत्र बहादुर दर्लामीको समुहले लोफर नाम राखेर बनाएको त्यो समुह नै अहिलको झरना स्पोर्टस क्वल हो ।

लोफर समूह वरपर हुने प्रतियोगितामा भाग लिन जाने खेल्न थाल्यो । त्यो बेला सिल्ड पाईन्थ्यो ।

समूहले नारायणगढ, पाल्पा र अन्य ठाउँ पुगेर खेल्थ्यो । पछि समुहले पाल्पा भएको प्रतियोगिताबाट फर्केर आउंदा खोलाबाट पारि झरना बगेको देखेपछि लोफरको नाम परिवर्तन गरी झरना राख्ने निधो गरेको संस्थापक खेलाडी तथा झरना स्पोर्टसका जानकार बताउछन् । क्लबका संस्थापक अध्यक्ष स्व.टेकबहादुर बुढाथोकी थिए ।

यस्तो छ इतिहास

झरना स्पोर्टस क्लबले अन्यत्रका खेलाडीलाई प्रोत्साहन गर्न प्रतियोगिता सुरु गर्न थाल्यो । ५ सय रुपैयां जम्मा गरेर शिल्ड ल्याई खेल खेलाउँथे । क्लब बनाउने, सामुहिक काम गर्ने भन्ने बारे सोंच नै नआउने त्यो समय, रुपन्देहीमा झरना स्पोर्टस नगन्यमा पथ्र्यो ।

साविकको आनन्दवन गाविसको कुन्जालापुर स्थित झरना स्पोर्टसले ०३९ सम्म अन्य खेलाडी पनि क्लबमा आबद्ध गराएको थियो । अझ रोजक कुरा खेलका लागि समूह र कुन्जालापुरका स्थानीयबाट बजेट संकलन गरी खेल चलिरहेको थियो ।

२०३९ बाट क्लबले रनिङ शिल्ड खेलाउने तयारी ग¥यो । प्रत्येक घरबाट अनिवार्य २ रुपैयां जम्मा गर्न थाले । टिकटको १ रुपैया र पार्किङको २ रुपैयाँ लिने निर्णय भयो ।

खेल खेलाउन प्रांगणको पनि आवश्यकता पर्यो । त्यसका लागि व्यक्तिगत जग्गा भएका मानिसलाई अर्को स्थानमा भोगचलनमा रहेको जग्गा दिई, उमा आधारभुत विद्यालयको अगाडीको करिब ३ विघा जग्गामा प्रांङगण बनाएको झरना स्पोर्टस क्वलका सल्लाहकार पदम बहादुर थापा बताउँछन् ।

पहिले भोगचलनका आधारमा रहेपनि पछि नापी र गाविसले त्यहां पुर्जा वितरण गरको थियो । विस्तारै भैलो खेलेको रकम, आमा समूहले संकलन गर्ने रकम क्लबका लागि प्रयोग गर्दै झरना अघि बढेको हो ।

रनिङ सिल्ड लिनका लागि गोरखपुरसम्म जाने गरेको गरिन्थ्यो । हरेक पटकको रनिङ सिल्डका लागि विदेशमा रहेका स्थानियले आवश्यक सामाग्री, ड्रेस आदि पठाइदिन र प्रायोजन गर्न थाले । हरेक घरबाट उठाउने रकम थोरै थोरै वृद्धि गरिंदै लगियो ।

द्वन्दमा खेलाडी नै आएनन्

रकम उठाएर विदेशमा गएका युवाहरुले प्रायोजना गरेर क्वलले प्रतियोगिता सुरु गरिरहदा । तत्कालीन माओवादीले संकटकाल घोषणा ग¥यो । त्यसपछि अनेत्रबाट प्रतियोगितामा खेलाडि आउन सकेनन् ।

क्वलले पत्रचार गर्दा समेत असुरक्षा भन्दै खेलाडी नआएपछि २०५५ सम्म खेल अबरुद्ध भए । २०५५ पछि विस्तारै टिम आउन थाले र पुनः खेल सुरु भयो । त्यसरी सुरु भएको इतिहासले झरनाले स्थापनाको ५०औं वर्ष पार गरिसकेको छ भने रनिङ शिल्डको ३२औं संस्करण सकाएको छ ।

हरेक वर्ष दशैको फूलपाती देखि झरना रनिङ शिल्ड नकआउट प्रतियोगिता हुन्छ । हाल हरेक घरबाट एक जना सदस्य झरना रनिङ शिल्डका लागि स्वयंसेवक र ५ सय रुपैयाँ सहयोग अनिवार्य नै गरिएको छ ।

त्यस बाहेक आफ्नो इच्छाले विदेशमा रहेका स्थानिय र साथीभाइले सहयोग गरी प्रतियोगिता गर्दा भरनाको ३२औं संस्करणमा ३ लाख रुपैयाँ प्रथम पुरस्कार राखिएको थियो ।

दोस्रो टिमले १ लाख ५० हजार रुपैयाँ प्राप्त ग¥यो । खेल हुने अवधिभर झरनामा ८० जना स्वयंसेवक खटिन्छन र हरेक घरबाट एक सदस्य खेलका लागि लागि पर्ने गरेको क्वलका कोषाध्यक्ष धनेन्द्र पौडेल बताउँछन् ।

सामाजिक कार्यमा पनि सक्रिय

दुर्गा मन्दिरको जग्गामा साँझ परेपछि अन्यत्रका खराब मान्छे आउने, धुम्रपान आदि गर्ने र विकृति फैलाउने कार्य हुन्थ्यो । त्यसको नियन्त्रणका लागि क्लबले स्थानीयको सहयोगमा विभिन्न कार्य प्रारम्भ ग¥यो ।

विस्तारै वृक्षारोपण, सरसफाई गर्दै क्लबले नै उक्त स्थानको संरक्षण गर्ने जिम्मा लियो र निर्माण भयो कुन्जपार्क । हाल पार्कमा हरेक दिन बिहान सांझ झरनाका सदस्य र अन्य स्थानीयले गोडमेल, सरसफाई गर्ने गर्छन् ।

आमा तथा बुवा समूहबाट सहयोग भई पिक्नक सेड, पानी टंकी निर्माण गरिएको छ । सदस्य तथा स्थानीयले आफ्ना स्व. सदस्यको स्मृतिमा बस्ने बेन्चदेखि फूलका विरुवासम्म रोप्ने गरेका छन् ।

तिलोत्तमा नगरपालिकाले पार्क नगरको सान पनि भएकाले विकासका लागि गत वर्ष ५ लाख रुपैयाँ सहयोग गरेको थियो । कुन्जपार्कमा बोटिङको सुविधासहित रमणीय दृश्यमा तस्बिर कैद गर्न सकिने व्यवस्था छ ।

कुन्जपार्क घुम्नका लागि २० रुपैयाँको टिकट काट्नुपर्छ र डुंगा सयरका लागि ३० रुपैयाँ टिकट राखिएको क्वलका अध्यक्ष लोक पुनले बताए ।

प्रकाशित मिति: शुक्रबार, भदौ १३, २०७६ ००:३१