जोगियाना (कुमार नगरकाेटीकाे भिडियाे कविता)

A+ A A-

मुड कफियाना
यो मन सुफियाना

मस्तसँग जिउँछु
यो जिन्दगी जोगियाना

घाटमा मृत्युसित हुन्छु / भेटघाटमा जिन्दगीसित भुल्छु । अस्तित्वको मायावी लीला हुँ / जन्म र मृत्युको अनन्त सिलसिला हुँ । स्मृतिको छाल हुँ / विस्मृतिको इन्द्रजाल हुँ । ह्विस्कीको वरफ हुँ / तिमीले लेख्ने कविताको हरफ हुँ । गितार अनि सितारले मेरो गीत गाउँछ / वीणाको तारले मेरो प्रित गुनगुनाउँछ । म जीवनको जन्ममा जीवनले जोगाउने स्वप्निल संवेदना हुँ / मृत्युको मृत्युमा मृत्युलाई दिइने सर्रियल समवेदना हुँ । म मदिराको प्यालामा छचल्किने नशा हुँ / शनिबारको प्रातकालीन ह्याङओभरियन मनोदशा हुँ –

मुड मदिराना
यो मन सुफियाना

मस्तसँग जिउँछु
यो जिन्दगी जोगियाना

म उमंगको खानी हुँ / उत्सवको राजधानी हुँ । म आनन्दको आधार हुँ / सुखको सूत्रधार हुँ । रोगीको प्रार्थना म / जोगीको शुभकामना म । मुक्त भाव म / उन्मुक्त स्वभाव म । शब्द म / निःशब्द पनि म । काया म/कायाको छाया पनि म । म रुखको चराजस्तो / दुःखको जराजस्तो । म आनीको बानी –आनीबानी– जस्तो । गुरु रिम्पोचेको बोधगम्य जिन्दगानीजस्तो । म मौसम सदाबहार हुँ/ वर्षात्‌को रातमा तानसेनले अलाप्ने राग–मल्हार हुँ –

मुड म्युजिकाना
यो मन सुफियाना

मस्तसँग जिउँछु
यो जिन्दगी जोगियाना

म गालिबको गजल हुँ / जिन्दगीको –enigmatic puzzle– हुँ । म कालिदासको अनुप्रास हुँ / सन्त रैदासको वर्णविन्यास हुँ । म ब्रह्मनालमा फेरिइने अन्तिम सासजस्तो / अधबैँसे वितरागीले मुल्तबीमा राखेको सन्न्यास जस्तो । म उमर खय्याम ज्युँदो–जाग्दो तस्वीर हुँ । मन्दिर, गुम्बा, मस्जिदमा दोहा–भजन गाउँदै हिँड्ने मग्न–मस्त कविर हुँ / दारुमहलमा आफ्नै मृत्युको यादमा शोक–श्लोक वाचन गर्ने मीर तकी मीर म नै हुँ / दर्विशहरूसित नृत्यमग्न हुँदै परमेश्वरसामु प्रेयसीको पुकारा गर्ने पिर–फकिर म नै हुँ–

मुड फकिराना
यो मन सुफियाना

मस्तसँग जिउँछु
यो जिन्दगी जोगियाना

म देवकोटाको ‘पागल’ पोयट्री हुँ / मनमस्तिष्कको –historical mystery– हुँ । म भोलि जन्मेको थिएँ, हिजो मर्नेछु / विपनाको अधुरो कविता सपनामा पूरा गर्नेछु । म आगामी अतीत हुँ / अस्तित्वले रचेको संगीत हुँ । म तिर्खालुको प्यासजस्तो / तीर्थालुको बासजस्तो । म तान्त्रिकको तन्त्रजस्तो / भिक्षुको मन्त्रजस्तो । म कल–गर्लको गुप्त डायरी हुँ / गणिकाको मुक्त सायरी हुँ । म जिन्दगीले सुम्पेको नासो हुँ / मृतकले मृत्युसित गर्ने गुनासो हुँ–

मुड मिस्टिकाना
यो मन सुफियाना

मस्तसँग जिउँछु
यो जिन्दगी जोगियाना

अगरबत्तीको बास्नाझैँ सुगन्धित म / मोहमायाको काम–वासनाझैँ दुर्गन्धित म । पाप म, पुण्य पनि म / श्राप म, शून्य पनि म । आदि म, अन्त पनि म । अनादी म, अनन्त पनि म । म मनको आभास हुँ / मस्तिष्कको विरोधाभाष हुँ । मरणमा म ज्युँदिन्छु / तिम्रो संस्मरणमा म ब्युँतिन्छु । म चाहन्छु, मेरो कात्रोमा एउटा गोजी होस् / त्यो गोजीमा मेरो मृत्युको पोस्टमार्टम रिपोर्ट होइन, तिमीले मलाई लेखेको अन्तिम प्रेमपत्र रहोस् । म परित्यक्त एकान्तमा गुञ्जिने गाना हुँ / हल्काराले बिर्सेको ठेगाना हुँ । तिम्रो चेतनाको संग्रहालयमा मेरो जिन्दगीको डेरा छ / तिम्रो आत्माको आर्ट ग्यालरीमा मेरो मृत्युको रैन बसेरा छ–

मुड नगरकोटियाना
यो मन सुफियाना

मस्तसँग जिउँछु
यो जिन्दगी जोगियाना ।

प्रकाशित मिति: शुक्रबार, चैत ३, २०७९ ०८:३०