सरोकार (लघुकथा)आज बलेको नाममा ‘च्व, च्व’ गर्ने पनि देखिए; ‘कठैबरा’ भन्ने पनि भेटिए । कोही बलेको दाहसंस्कारका लागि चन्दा दिन पनि कस्सिए । पुलिस पनि आएछन्; आज भने बलेको हालत राज्यलाई पनि थाहा भएछ ।५ माघ, २०८१2 min read Share
तिमी नफर्किने नै हो त दाइ ?तिमी नफर्किने नै हो त दाइ ?तिमी नफर्किए के हुन्छ- ‘मिसन चौरासी ?’तिमी नफर्किने नै हो भनेहालिँदैन- अब मादलमा खरीगइँदैन- जात्रालाइँदैन- सुकिला सपना भएका ठिटीसँग मायापिरति२७ पुस, २०८१2 min read Share
चस्मा खोइ, चस्मा !बाआमा बस्दै आउनुभएको घरलाई ‘घर’ भन्छौँ । त्यहाँ छौँ भने चैँ फेरि हामी बस्दै आएको बोझेपोखरीस्थित घरलाई ‘घर’ भन्छौँ ।) कुराको उठान कौशुले नै गरिन् । हामी घर जाने नै भयौँ; गयौँ ।२० पुस, २०८१8 min read Share
कहिले त यस्तो भए पनि हुने (कविता)फार्मेसीमा म्याद नसकिएकै ओखती पाइयोस्डाक्टरले आवश्यक ल्याबटेस्टको मात्र कुरा गरोस्र, होलबडी चेक गराएपछि केही रात ढुक्कले निदाउन सकियोस्वस्तुको मूल्य बढ्नुको तार्किक कारण देखियोस् ।१३ पुस, २०८१1 min read Share
...अनि बिदाइको हात हल्लायौँम काममा व्यस्त भएँ; मितिसमेत भुसुक्कै बिर्सेछु । जान पाइनँ । अरुको पनि त्यस्तै भएछ । हुन पनि सबैको कामधन्दा छ, परिवार धान्न कामधन्दा गर्नैपर्छ । कसलाई के भन्ने ! बिदाइमा कोही गएनछन् ।६ पुस, २०८१2 min read Share
ती दिन, ती साथीमेरो लिपिमा मेरो आफ्नै काका बा– रामहरि पोखरेल र मामा– शङ्कर घिमिरेको पनि प्रभाव छ । यिनै विविध प्रभावको परिणामस्वरूप मेरा अक्षर भने ठिमाहा भएर देखिए । अचेल लेखिसकेपछि आफ्नै अक्षर हेर्छु; मलाई लाग्छ– म ऊर्दू लिपिमा नेपाली लेख्छु ।२९ मंसिर, २०८१8 min read Share
घरको कामपल्लो घरमा दिनहुँ झगडा हुन्छ । आज पनि छ । रत्नमान श्रीमतीसँग जङ्गिँदै छ, ‘तँ जैरी । दिनभरि घरमा बस्यो; केही कामदाम छैन । हामीजस्तो काममा जानुपरे थाहा पाउँथिस् ।’२२ मंसिर, २०८१2 min read Share
सिलोट, खरी, फुल्टिन र कान्छी दिदीअलिपछि फ्लेम नामको पिच्कारीजस्तो मसी तान्न मिल्ने फुल्टिन आयो । अब मसी भर्दा हातमा मसी लाग्ने समस्या रहेन । तर, बुस्कोटको गोजी रङ्गिनेबारेमा भने होसियार हुनुपर्थ्यो । टिनको निब भएकाले भाँचिन पनि सक्थ्यो । त्यसैले निबको बडो ख्याल गरिन्थ्यो ।१५ मंसिर, २०८१9 min read Share
सामाजिक सम्बन्ध‘मेरो हजुर !डेटिङमा आज त म आएँ, कुनै दिन म्यासेज बक्समा सन्देश मात्र आउन पनि सक्छ ।’८ मंसिर, २०८१2 min read Share
चन्द्रप्रसादको ओठकिस्मत पहिले पार्टीको सदस्य थियो । अनि गुटको भयो । गुटमा पनि व्यक्तिपिच्छे फरक मत । अनि ऊ एउटा व्यक्तिको पछि देखियो । जसको पछि देखिएको थियो; त्यसलाई छोडेन । छोड्दै छोडेन ।१ मंसिर, २०८१2 min read Share
ठेस (लघुकथा)उसले ‘आमाले असहयोग गर्नुभो’ भन्न खोज्यो; तर भन्न सकेन । उसले ‘आमाले उल्टोसुल्टो जसरी लगाए पनि हुन्छ भन्नुभो’ भन्न खोज्यो; भन्न सकेन । उसले ‘गञ्जीको उल्टोसुल्टो म जान्दिनँ’ भन्न खोज्यो, भन्न सकेन । साथीहरूको गिल्लामा ऊ हाँसूँ कि रोऊँको अवस्थामा देखियो ।२४ कात्तिक, २०८१2 min read Share
तिहार: झर, पगरी, दाम्चा र कटुस खोइ ?गाईतिहारका दिनदेखि भने रोटी पर्याप्त पकाइन्थ्यो । अब सबैलाई रोटी खान खुल्थ्यो । खाँदा मिठो लाग्ने ताता रोटी, तर चाँडै अमन हुने । दुई/चारवटा खाएपछि खानै मन नलाग्ने ।१६ कात्तिक, २०८१9 min read Share
दसैँका चिउरादसैँमा धेरै उपयोग हुने पनि केरा नै । त्यसैले दसैँका लागि हामी थप केही केराको बन्दोबस्त मिलाउँथ्यौँ । छिप्पिएको केरालाई जुटको बोरामा हालेर त्यसमाथि धानको भुस हालेर पकाइन्थ्यो ।२५ असोज, २०८१9 min read Share
काकाबा : साथी पनि, अभिभावक पनिकतिपय पारिवारिक घटनाका सन्दर्भमा आफू स्पष्ट नहुँदा मैले काकाबाको मुख हेर्न पाएको छु । व्यवहारका कतिपय सन्दर्भमा अलमलिँदा मैले काकाबाबाट समाधानको अपेक्षा राख्न पाएको छु । हामी सँगसँगैका हौँ भनेर के गर्नु ! काकाबासँग केही यस्ता रहस्यहरू छन्; जुन थाहा पाउँदा म रोमाञ्चित हुने गर्छु ।२४ असोज, २०८१12 min read Share
चस्का (लघुकथा)अन्ततः एभोकाडो टिप्दाटिप्दै घरका मान्छेको आँखा पर्यो भने साखुल्ले हुन अन्यथा थोरै पैसामै सबै एभोकाडो उडाउन बदमासले बैनाको तारतम्य उनेछ भन्ने कुरा अभिनव सरले बुझे ।१९ असोज, २०८१2 min read Share
अनि तिमीहरू लोग्नेस्वास्नी भयौखड्ग र साहिँलीलाई एउटै जग्गेमा राखियो, तिनलाई पटकौँपटक जग्गेको फन्का मार्न लगाइयो र भनियो, ‘लोग्नेस्वास्नी भयौ ।’ ५ असोज, २०८१2 min read Share
भोला भाइ ! के हो तपाईंको नाम ?‘लौ, त्यो भाइको नाउँ कहाँ भोला हो त ! मैले त भोला दाइको घरमा बस्ने पो भनेको त ! तपाईंले त भाइको नामै भोला बनाइदिनुभएछ,’ कौशुले भनिन् । कौशुको कुरा सुनेपछि मलाई किञ्चित् लज्जाबोध भयो ।त्यस दिनदेखि मैले ती भाइलाई ‘भाइ’ मात्र भनेँ ‘भोला भाइ’ भनिनँ ।२९ भदौ, २०८१6 min read Share
सतर्कताको तह (कविता)कैयौँ रात भयो- राम्ररी निदाउन सकिएको छैनझुटमुट नै सहीकेही रात निश्चिन्त निदाउन सकिने गरीकसैले त्यस्तै केही न केही बोलिदेओस् ।१५ भदौ, २०८१1 min read Share