मेरो कविता बरु...
मेरो कविता बरु
कविता नभैदिएर
एक फाइल औषधि भैदियोस्
जो चाहिएको छ रातभर छटपटिएर
२२ वैशाख, २०८१
2 min read
Share
चोचेपाको अचार
आपा र दुई नानाहरूले मलाई खाऊँलाझैँ गरेर हेरे । मेरो पनि चित्त दुख्यो र सुँकसुँकाउँदै आफ्नो ओछ्यानमा गएर सुतेँ ।
१७ चैत, २०८०
3 min read
Share
भाषाको हिसाब (लघुकथा)
बच्चाहरूले थोरै भए पनि आफ्नो मातृभाषा सिकून् भनेर मनसरी नातिनातिनीलाई बोलाउँदा 'ओडा बाना, ओडा बाना '(यता आऊ, यता आऊ) भन्ने गर्छिन् । नातिनातिनाहरू 'बाना हैन हजुरआमा, बनाना हो' भन्दै केराको अंग्रेजी शब्द हजुरआमालाई उल्टै सिकाउने गर्छन् ।
१२ फागुन, २०८०
2 min read
Share
माहुरी (कविता)
टार बारीमा तरेलीतरेली फुलेका तोरीहरू
स्याउका लजालु फूलहरू
कुभिण्डो र चिचिण्डोका परागकणहरू
चिउरीका बोटका सन्ततिहरू
लालीगुराँसका सुन्दरताहरू
कसरी जोगिन्थे अस्तित्व भएर यो जगत्मा ?
२० माघ, २०८०
2 min read
Share
कहिलेकाहीँ (कविता)
कहिलेकाहीँ मेरो भोकलाई पनि
निद्रा लाग्छ कि कसो !
खाँदाखाँदैको बीचैमा अचानकै निभिदिन्छ
अनि प्लेटदेखि पेटसम्मको यात्रा
त्यत्तिकै टुंगिदिन्छ
र कहिले तिम्रो सम्झनाको कारणले त्यसो हुन्छ
त कहिले हठात् तिम्रो उपस्थितिको चाहनाले त्यसो हुन्छ ।
२३ मंसिर, २०८०
1 min read
Share
कविता : काठमाडौंले मताउँछ
मातेपछि न देखिन्छ भुईं मान्छे
न देखिन्छ पुलमुनिका बस्ती
न देखिन्छ दूरदराजका गाउँघर
न देखिन्छ मिटरब्याजका पीडित
न देखिन्छ सडक
न देखिन्छ माइतीघर मण्डलाकाे विराेध ।
१३ असोज, २०८०
1 min read
Share
हिजाेआजका गीत/संगीतमा रचना स्तर
मूलतः सांगीतिक सिर्जनाहरू मनोरञ्जनका लागि तयार गरिएकाे मान्ने गरिन्छ । यद्यपि गीत बेलाबेला क्रान्तिका लागि अथवा समाज परिवर्तनका लागि पनि बन्ने गरेका छन्
२७ साउन, २०८०
8 min read
Share
कविता : पानीको गुनासो
तर हे सृष्टिकर्ता !
मेरा गुनासाहरू छन्
धर्मात्माहरूको प्यास मेटिरहँदा
पापीहरूको तिर्खा किन मेट्नुपर्छ मैले ?
किन अधर्मीहरूको गलामा म अड्कन सक्दिनँ
बरफको धारिलो टुक्रा बनेर ?
किन नउम्लिनु म लाभा बनेर
र जलाउन नपाउनु भ्रष्टहरूको घाँटी ?
१६ असार, २०८०
2 min read
Share