मसान साधनाको दुःख
वसन्तको एउटा मध्यरातमा दाहिने काँधमा गैँती बेल बोकेर गण्डकी किनारको मसानघाटमा इन्द्रजाली मुखिया हिँडिरहेको थियो । उसको बायाँ हातमा राँको थियो । राँकोको उज्यालो घरिघरि उसको अनुहार र शरीरमा पर्थ्यो ।
११ असार, २०७९
22 min read
Share
उडी जाने बचेराहरूका नाममा (कथा)
२८ जेठ, २०७९
20 min read
Share
चिप्पुलमा देखिने अनुहार (संस्मरण)
एक जुगपछि मैले आज कोक–फेन्टाको बिर्को बटुलेको छु । त्यो मेरो कमिजको गोजीमा छ । बिर्को पाएर म खुसी छु । किनभने बिर्कोसँगै तिमी मेरो सम्झनामा आएका छौ । महायात्राका हिँडिसकेका जिते र राजु मेरो सम्झनामा आएका छन् ।
८ जेठ, २०७९
15 min read
Share
देशलाई किन थाहा छैन ? (कविता)
आदिवासीको माटोमा
आदिवासीकै सामूहिक बली दिएर
कोलम्बसले वनफूल टिप्यो ।
६ वैशाख, २०७९
2 min read
Share
गुगलबाट दालभात डाउनलोड गर्न मिल्ने भए किन खेतीकाे दुःख ?
‘प्रधान’ को इज्जत नै देशको इज्जत हो । त्यो इज्जत बचाउन पनि ‘खेती’ त निरन्तर चल्नैपर्छ । चाहे त्यो आफैँलाई सिध्याउने ‘झुटको खेती’ नै किन नहोस् ।
२४ फागुन, २०७८
13 min read
Share
कविताको किताप
सद्दे मानिसले लेख्दैन कविता
नभईकन अलिकति पागल
कसैले पनि
लेख्न सक्दैन कविता ।
२१ फागुन, २०७८
2 min read
Share